έχασα την κόρη μου,πριν 3 πανσελήνους.ποτέ δε μου άρεσε η πανσέληνος, και εκείνης η ζωή.δέκα χρόνια παλαίψαμε και έφυγε τώρα που έδειχναν όλα καλά.ψάχνω κάποια ομάδα στήρηξης,να μιλήσω με κάποιους που να καταλαβαίνουν το κενό.
Printable View
έχασα την κόρη μου,πριν 3 πανσελήνους.ποτέ δε μου άρεσε η πανσέληνος, και εκείνης η ζωή.δέκα χρόνια παλαίψαμε και έφυγε τώρα που έδειχναν όλα καλά.ψάχνω κάποια ομάδα στήρηξης,να μιλήσω με κάποιους που να καταλαβαίνουν το κενό.
λυπαμε ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω το κενο οπως το βιωνεις εσυ τωρα αλλα οτι χρειαστεις ειμαστε εδω να σε βοηθησουμε
απο τι εφυγε? ποσο ηταν?
αχ....οταν ακουω για παιδακια...τι να σου πω παλικαρι μου....θελω να πω πολα αλλα δεν εχω λογια...εχω εναν γιο 2 χρονων...προσπαθω να καταλαβω....καθε φορα που χανω το παιδι απο τα ματια μου παθαινω σοκ..ελπιζω το αγγελουδακι σου να χαιρεται στον ουρανο..αυτες οι πληγες μπορει να μην κλεινουν απλα επουλωνονται με τα χρονια...σιγουρα καθε φορα που θα την σκεφτεσαι θα σου ανεβαινει ενας κομπος στον λαιμο ομως θα μεινει η γλυκια της αναμνηση....για να σου θυμιζει τον ορο ευτυχια...ευχομαι μεσα απο τα βαθη της ψυχης μου να εισαι καλα γιατι το αγγελακι σου αυτο θα θελει...να βεπει τον μπαμπα της απο κει πανω να ειναι καλα..και πιστεψε με υπαρχει η ψυχη της....εγω ειχα δει εναν αγαπημενο μου θειο στον υπνο μου,που τον ειχα σαν πατερα...στην ερωτηση μου:θειε δεν πεθανες πως σε βλεπω?απαντησε..:δεν πεθανα,το σωμα μου αφησα..και θελω να ειστε καλα γιατι τωρα ειμαι κι εγω..