Βοηθεια .. Χωρισα ;(

Ειχα μια σχεση για 1 χρονο και 9 μηνες. Γενικα τα πηγαιναμε καλα.. το τελευταιο καιρο ομως καβγαδιζαμε συνεχως.. (τις περισσοτερες φορες εγω εφταιγα λογο ζηλειας.. )
Πριν απο ενα μηνα ομως μου ειπε πως θελει να χωρισουμε.. και πως θελει να μεινει μονος του.. :( Εγω το δεχτηκα επειδη ειχαμε χωρισει και αλλεσς φορες και μου ειπε πως ηθελε να μεινει μονος του. Αυτη τη φορα ομως το δεχτηκα, οσο σκληρο και να ηταν δεν ηθελα να τον πιεζω να μεινει μαζι μου..... Ειμαστε στην ιδια παρεα και ειπαμε να μεινουμε φιλοι.. βγαινουμε κανονικα με την παρεα μας και περναμε καλα... καποτε βρεθομασται μονοι μας.. και με φιλαα.. Μετα ομως κανει σα να μη ειχε συμβει τιποτα.. μια μερα μετα που εγινε αυτο παλι τον ρωτησα τι θα γινει με εμας.. μου απαντησε πως δε θελει να αλλαξει κατι προς το παρον.. και απλα με πεθυμαει και το κανει αυτο. Προσπαθω να ειμαι δυνατη και να μη κλαιω.. για λιγο καιρο στην αρχη ημουνα ενταξη.. ομως κοντευουν τωρα 2 μηνες απ το χωρισμο μας και δεν ξερω τι να κανω.. θελω να σταματησς να κλαιω και να πληγωνομαι :'( Τον αγαπαω.. δεν αντεχω αλλο.. τον θελω πισω.. τι να κανω??? Σας παρακαλω βοηθηστε με :(

Καλημέρα Laura!
Καταρχάς να σου πω ότι το ότι είστε στην ίδια παρεά κ βγαίνετε όλοι μαζί, κάνει τη κατάσταση πιο δύσκολη γιατί δε σου αφήνει περιθώριο να προχωρήσεις παρακάτω κ να αρχίσεις σιγά σιγά να τον ξεπερνάς.. Γιατί επειδή κ αυτός προφανώς τώρα είναι σε μια φάση που δε ξέρει τι του γίνεται ασχολείται κ μαζί σου, δίνοντάς σου ελπίδες οι οποίες μπορεί να μη βγούν αληθινές...
Αν θέλεις τη γνώμη μου, καλύτερα να απομακρυνθείς από τη συγκεκριμένη παρέα για λίγο καιρό έτσι ώστε και σ αυτόν να δώσεις τη δυνατότητα να δει τι θέλει και αν του λείπεις αλλά και σε σένα να καταλάβεις αν το να συνεχίσεις να προσπαθείς μπορεί να οδηγήσει κάπου...

Αν τον αγαπάς τόσο πολύ όσο μας περιγράφεις να πας να του μιλήσεις ίσια, όπως μίλησες εδώ ίσια, και να του δώσεις επίσης να καταλάβει ότι δε θα σαι πια ο παλιος κακος εαυτός σου. Εκτός κι αν το αίσθημα αγάπης προκαλείται λόγω του ότι τον βλέπεις συχνά και της συμπεριφοράς του απέναντι σου που σε φιλά κλπ και όλο αυτό το σκηνικό σου προκαλεί το αίσθημα και σε κάνει να αναπολείς τις όμορφες στιγμές της σχέσης και έτσι να θέλεις να τα ξαναφτιάξεις, καθώς και αν νοιώθεις κενό στη ζωή σου και δεν βρίσκεις άλλο τρόπο να το καλύψεις. Μήπως απ την άλλη σε έχει για δεδομένη, σου δημιουργεί ελπίδες και σε έχει με τον τρόπο αυτό έτοιμη αν πεθυμήσει να επιστρέψει σε περίπτωση που δεν βρει κάποια άλλη?

Eίναι πολύ δύσκολο να απομακρυνθώ από την παρέα επειδή είναι όλοι οι φίλοι μου .. Είναι πολύ δύσκολο αυτό, απλά σκέφτηκα, να μη του στέλνω συνέχεια μηνύματα.. και να δω αν με πεθυμήσει; Δεν ξέρω τι να κάνω :(

Και εγώ αυτό νομίζω πως με έχει για δεδομένη, όμως φοβάμαι πως αν απομακρυνθώ τελείως μετά θα συνηθίσει να είναι "ελεύθερος" και δε θα ξαναγυρίσει σε μενα ;(

Quote:

---

Originally Posted by Laura23

Και εγώ αυτό νομίζω πως με έχει για δεδομένη, όμως φοβάμαι πως αν απομακρυνθώ τελείως μετά θα συνηθίσει να είναι "ελεύθερος" και δε θα ξαναγυρίσει σε μενα ;(

---

Τον βολεύει πολύ αυτή η κατάσταση, εσένα όμως όχι, οπότε δεν χρειάζεται να του κάνεις πιο εύκολο τον "χωρισμό". Όποτε δηλαδή σ' επιθυμεί, να σ' έχει δεδομένη. Κοίτα λοιπόν να τον ξεβολέψεις λίγο και αν σε θέλει και σ' επιθυμήσει ας κάνει κίνηση αυτός για να ξαναβρεθείτε. Θα σου έλεγα να απομακρυνθείς για ένα διάστημα και από την παρέα. Άστον να ανησυχήσει ότι μπορεί να έχεις βρει άλλα ενδιαφέροντα. Στο μεταξύ, ίσως κι εσύ ξεκολλήσεις λίγο και δεις τα πράγματα πιο ξεκάθαρα.
Τώρα, αν όπως λες συνηθίσει να είναι ελεύθερος και δεν ξαναγυρίσει σ' εσένα, τότε σημαίνει ότι δεν σε ήθελε αρκετά και προτιμάει να είναι μόνος του ή με κάποια άλλη. Συνήθως ξέρω ότι συνηθίζουμε να είμαστε με έναν άνθρωπο και όχι συνηθίζουμε να είμαστε ελεύθεροι. Έχουμε όμως πάντα ανάγκη να νιώθουμε ελεύθεροι, είτε είμαστε σε μια σχέση είτε όχι. Και συχνά μια καταπιεστική σχέση μας κάνει να επιζητάμε την ελευθερία μας, επιλέγοντας ακόμη και να χωρίσουμε.

Θα συμφωνησω με την marian_m. Και γενικα εχω να παρατηρησω το εξης. Ειναι φοβερο ποσο πολυ ταλαιπωρουμε το μυαλο μας για να κανουμε καποιον να γυρισει σε μας. Σκεφτομαστε..τι πρεπει να κανουμε, τι οχι, ποια ειναι η καλυτερη τακτικη για να γυρισει σε μας ο αλλος. Μας κυριευει το παθος και η στεναχωρια και δε βλεπουμε το εξης απλο: Αν μας γουσταρει ο αλλος τοτε και τιποτα να μην κανουμε θα ερθει με κολοτουμπες ο αλλος, αν απο την αλλη δε θελει τοτε οσο και κα κολοχτυπιομαστε δε θα καταφερουμε τιποτα.

Παιδια ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια σας, ομως μου ειναι αδυνατον να απομακρυνθω απο την παρεα επιδη ειναι ολοι οι φιλοι μου, οι κολλιτες μου, ο κολλιτος μου ειναι και κολλιτος του. Δεν μπορω τους νιωθω σαν τα αδελφια μου. Ειμαστε μεγαλη παρεα.. περιπου 20 ατομα και παντα οι ιδιοι βγαινουμε και να θελω δε μπορω να απομακρυνθω απο την παρεα μου, γιαυτο και ειναι πολυ δυσκολο και δεν ξερω τι να κανω, κεγω αυτο σκεφτηκα ομως αφου μετα δε θα εχω με ποιους να κανω παρεα και να βγαινω..:/ Ναι εχω και αλλους φιλους αλλα εχουν αλλες παρεες αυτοι.. :/ Τωρα για παραδειγμα ειμαστουν και παλι μαζι, νταξη δεν εγινε ομως τιποτα. Ειμασταν σαν 2 φιλοι οπως ειμαι και με τα αλλα αγορια της παρεας μας..