μακαρι να μουν η σκια μου
ειμαι πολυ κουρασμενη........και νιωθω παλι πως παχυνα. ειμαι απελπισια γινομαι αυτα που κοροιδευω. το χειροτερο απ ολα ειναι πως δεν ηρεμω πουθενα και πως ακομα και τις μαυρες μου να χω δεν μπορω να το δειξω και οταν δεν μπορω να υποκριθω καλα και το παιρνουν χαμπαρι εχω 50 ατομα απο πανω μου να με πιεζουν και να προσπαθουν να μου φτιαξουν την διαθεση!!! δεν ειμαι αχαρηστη που εχω ατομα διπλα μου απλα δεν θελω μερικες φορες παρηγορια θελω να κατσω μοναχη μου αλλα δεν εχω μερος και χρονο. ουτε διαθεση να δουλεψω εχω και ξυπναω μη θελοντας να παω για δουλεια πραγμα που ξερω πως δεν γινεται επειδη δεν ειναι σχολειο να μην πας οταν βαριεσαι.
εχω τον πατερα μου και τον δικο μ απο πανω μ συνεχεια και εχω κ διαφορα του κοσμου εχω και το φαι στην μεση. δεν εχω ηρεμισει μονη μ πουθενα. εχω ρουτινιασει και θελω απ την μια κατι νεο και απ την αλλη τπτ, σκεφτομαι πως το ιδανικο θα ητανε να ημουν σε ενα κρεβατι χωρις να σκεφτομαι τιποτα και να μην μιλαω σε κανεναν. δεν εχω κατι να μου λειπει και να χρειαζομαι παρα μονη ησυχια!
τρεμει ο εγκεφαλος μου και νιωθω ανασφαλεια και εχω ακομα και εφιαλτες και παραμιλαω! σε λιγο θα χω και ακουστικες παραισθησεις οπου να ναι παλι το βλεπω
και για να αρνηθω ολα μ τα θεματα, ξεσπαω στις σκεψεις ''εχω παχυνει'' και ενω ξερω πως δεν ειναι το βασικο μ θεμα γυρνοβολαει στο μυαλο μ ''και αμα τελικα ειναι?'' και δεν με αφηνει να το ξεπερασω! και κυριως ειναι κ αυτο που χω ξαναπει, πως ενας λογος που δεν θελω να δουλευω και να βγαινω ειναι επειδη δεν θελω να ντυνομαι
μακαρι να μουν η σκια μου και να εμφανιζομουνα σαν ενα περιγραμα χωρις να ανυσηχω και να αποσυρομαι οπου δεν πεφτει φως