μοναξιά-θλίψη

Καλησπέρα,

Έχω παλέψει 2-3 φορές ως τώρα στη ζωή μου με την κατάθλιψη. Είμαι 26, είχα ήρεμη ζωή γενικά χωρίς κανένα πρόβλημα. Τώρα τελευταία, έχω γίνει οξύθυμη. Θέλω να κλαίω σχεδόν συνέχεια, νιώθω απελπισμένη. Όταν βγαίνω έξω όμως, δεν έχω κανένα σύμπτωμα και περνάω τέλεια. Μόλις γυρνάω σπίτι αρχίζει και η θλίψη. Και λόγω καλοκαιριού όλοι λείπουν οπότε είμαι συνέχεια σπίτι.
Αισθάνομαι πολύ άσχημα σε σημείο να έχω τάσεις φυγής (έφυγα 2 μήνες διακοπές στην Ισπανία) για να προσπαθήσω να σταματήσω να σκέφτομαι. Όσο περνάνε τα χρόνια και όσο συνειδητοποιώ ότι το αντίθετο φύλλο με ψιλο αντιπαθεί, αγχώνομαι περισσότερο. Όσο για εσάς που θα ρωτήσετε, έχω 4 χρόνια να βγω ραντεβού. Όχι γιατι δεν θέλω ε! Απλά, τόσα χρόνια έτυχε να μην με γουστάρει κανείς. Αν βάλεις λοιπον κάτω το ότι όλοι οι φίλοι μου είναι σε σχέση, αισθάνομαι ακόμα πιο μόνη, φτυσμένη απτο Θεό, λυπημένη, αδικημένη και όλα τα επίθετα σε -μενη.
Δεν νομίζω ότι έχω κατάθλιψη, αλλά δεν αντέχω με το συνεχές άγχος και τη θλίψη. Δεν θέλω να ξυπνήσω 50 χρονών και να αναπολώ αυτά τα χρόνια.

δε νομιζω ολο το αντιθετο φύλλο να σε αντιπαθει. Ισως εσυ να σε αντιπαθεις και να το εκπεμπεις αυτο. Δε γινεται τοσο μεγαλη συνομοσια :-P. ο θεος δε νομιζω να ασχολειται με σενα προσωπικα , μαλλον εσυ σε φτυνεις. επισης νομιζω εσυ λυπασαι τον εαυτο σου και εσυ τον αδικεις.. Δεν εχω καμια μαντικη ικανοτητα απλα οταν κανω παρομοιες σκεψεις, στο τελος καταληγω οτι εγω ειμαι αυτος που πρωτος υποβιβαζει τον εαυτο μου και μετα ολοι οι αλλοι. Οταν με θεωρω κακομοιρο και ανικανω τοτε το βλεπω στο βλεμμα των αλλων αυτο και νομιζω οτι αυτοι με θεωρουν ετσι . αλλα αυτο ειναι η μιση αληθεια. η αλλη μιση ειναι οτι εγω πρωτος το κανω και μετα παραχωρω στους αλλους το δικαιωμα να με βλεπουν και αυτοι ετσι. Πως δεν εχεις κανενα προβλημα? η μοναξια κ η θλιψη τι ειναι :P?
φιλικα ε

μα αυτό είναι το κουλό. δεν με αντιπαθώ :P ίσα ίσα. είμαι οκ με μένα. δεν έχω θέματα αυτο εκτίμησης και τα συναφή. δεν με αντιπαθεί ΟΛΟ το αντίθετο φύλλο. απλά όλα αυτά τα χρόνια συνέχεια ακούω κουλά σχόλια (στα οποία απαντώ) ή και συμπεριφορές. ένας τύπος π.χ. με εσμπρωξε και επειδή είμαι μινιόν ο τύπος γελούσε και έκανε πως δεν με έβλεπε για να ζητήσει συγνώμη. του έχωσα χαστούκι :P κάποιοι άνθρωποι δεν έχουμε μεγάλη πέραση, και μετά σε πέρνει από κάτω λίγο. δεν είναι φυσικό επακόλουθο?
και μαζί με άλλα θέματα που με απασχολούν, δεν μπορώ να ξεφύγω της θλίψης.

Quote:

---

Originally Posted by zofi

μα αυτό είναι το κουλό. δεν με αντιπαθώ :P ίσα ίσα. είμαι οκ με μένα. δεν έχω θέματα αυτο εκτίμησης και τα συναφή. δεν με αντιπαθεί ΟΛΟ το αντίθετο φύλλο. απλά όλα αυτά τα χρόνια συνέχεια ακούω κουλά σχόλια (στα οποία απαντώ) ή και συμπεριφορές. ένας τύπος π.χ. με εσμπρωξε και επειδή είμαι μινιόν ο τύπος γελούσε και έκανε πως δεν με έβλεπε για να ζητήσει συγνώμη. του έχωσα χαστούκι :P κάποιοι άνθρωποι δεν έχουμε μεγάλη πέραση, και μετά σε πέρνει από κάτω λίγο. δεν είναι φυσικό επακόλουθο?
και μαζί με άλλα θέματα που με απασχολούν, δεν μπορώ να ξεφύγω της θλίψης.

---

α μην το λες αυτο εμενα μου αρεσουν οι κοντουλες το θεμα ειναι να καταλαβεις εσυ τι πραγματικα χρειαζεσε που απο οτι βλεπω εγω(αλλα μονο εσυ θα κρινεις αν ειναι σωστο)ειναι ενα αγορι.Και μιας και ολες οι φιλες σου ειναι σε σχεση δεν ειναι δυσκολο να ζητυσεις να σου κανουν κανενα κονε.Αν απ' την αλλη θες να το βρεις μονη σου ψαξε λιγο παραπανω (καποιες φορες ειναι μπροστα μας)πρωτο μου post για αυτο sorry αν δεν σε βοηθησα πολυ

γυναίκες? να κανουν κονε? δεν παίζει. :P
δεν είναι ότι θέλω αγόρι. δεν θα μου λύσει το άγχος και την κατάθλιψη. έχω άλλα θέματα που μου δημιουργούν το άγχος μου. δυσκολέυομαι να καταλάβω τους ανθρώπους. παρα είμαι σοβαρή ίσως και μέσα στα βιβλία μου. ο πατέρας μου έχει κάτι θέματα υγείας επίσης, από δουλειά μηδεν, δεν βλέπω φώς στο μέλλον..οπότε αν τα αθροίσεις όλα αυτά = άυπνες νύχτες, μοναξιά, κατάθλιψη κτλ κτλ
θα πάω επικοινωνήσω με κανέναν ψυχίατρο αύριο

{{δεν είναι ότι θέλω αγόρι. δεν θα μου λύσει το άγχος και την κατάθλιψη. έχω άλλα θέματα που μου δημιουργούν το άγχος μου. δυσκολέυομαι να καταλάβω τους ανθρώπους. παρα είμαι σοβαρή ίσως και μέσα στα βιβλία μου.}}<<<
___υποψιαζομαι οτι δεν εχεις εντοπισει το ζητημα ,,
__δυσκολευεσαι να καταλαβεις τους ανθρωπους (;) και θα το βρεις αυτο μεσα στα βιβλια ?
__ενω σου περισευει ενα αγορι η μια σχεση ,,αυτο δεν εχει να σου δωσει κατι λες... (?)

Quote:

---

Originally Posted by path

___υποψιαζομαι οτι δεν εχεις εντοπισει το ζητημα ,,
__δυσκολευεσαι να καταλαβεις τους ανθρωπους (;) και θα το βρεις αυτο μεσα στα βιβλια ?
__ενω σου περισευει ενα αγορι η μια σχεση ,,αυτο δεν εχει να σου δωσει κατι λες... (?)

---

το ζήτημα είναι ότι ξαναγυρίζω στην κατάθλιψη και δεν μαρέσει η ζωή. την θεωρώ βαρετή και εύκολη.

θεωρώ ότι μια σχέση δεν έχει να μου δώσει κάτι. άμα έχεις κατάθλιψη έχεις. μια σχέση δεν σε σώζει.

Καλη σου μέρα,

Μην είσαι σίγουρη πως μια σχέση δεν θα σε βοήθησει. Μια πραγματική σχέση με έντονο το στοιχείο της συντροφικότητας και του πραγματικού/ανιδιοτελούς ενδιαφέροντος, είμαι σίγουρος πως θα σε βοηθήσει. Φυσικά θα πρέπει να συνυπάρχει και το ερωτικό στοιχείο. Η φυσική έλξη και επιθυμία. Αλλά μην απαξιώνεις τόσο πολύ τις σχέσεις και ό,τι έχουν να σου προσφέρουν. Φυσικά και γνωρίζω πόσο φτηνές και άδειες είναι σήμερα οι ανθρώπινες σχέσεις όμως, αν αφήσεις την καρδιά σου ανοικτή ενδεχομένως να διακρίνεις πως υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που θα ήθελαν ότι κι εσύ.

Συγνώμη κι όλας για το θάρος της απάντησής μου που ίσως και να είναι άκαιρη και άτοπη. Απλά απαντώ με βάση όσα καταλαβαίνω από τα γραφόμενα σου.

Όσο για αυτά που νιώθεις. Ζήτα αρχικά βοήθεια από κάποιο ψυχολόγο και όχι ψυχίατρο. Αυτός/η θα κρίνει αν πρέπει να προχωρήσεις σε κάποια φαρμακευτική αγωγή ώστε να επέλθει κάποια ισορροπία στον ψυχισμό σου και κατόπιν, να είσαι σε θέση να ακολουθήσεις ψυχοθεραπεία για να αντιμετωπίσεις τα πραγματικά αίτια της κατάστασής σου και όχι τα συμπτώματα.