Η ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ!

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ..ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!
ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΨΗΤΟ..
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΑΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΛΛΑ ΓΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.. Π.Χ ΔΕ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΟΥΣΑ Κ ΕΨΑΧΝΑ ΑΛΛΗ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΜΕ ΖΟΥΣΑΝ ΟΙ ΤΡΙΓΥΡΩ!
ΑΛΛΑ Κ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΑ ΕΠΕΡΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ (ΔΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΤΡΙΜΩΧΝΟΜΑΙ), ΕΠΙΣΗΣ ΠΑΝΤΑ ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ Η΄ΣΥΖΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ...
ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΩ.. ΚΑΙ ΕΝΝΟΩ ΝΑ ΒΡΩ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ Κ ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΩ ΜΙΑ ΓΚΑΡΣΟΝΙΕΡΑ Μ Ο Ν Η ΜΟΥ.. !!!!!
ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ (ΕΙΧΑ ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΜΟΥ) ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΑΡΧΙΖΩ ΨΑΞΙΜΟ...

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗΣ (Κ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΕΣ) ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΚΛΕΓΕΤΑΙ Κ ΠΗΡΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ....

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ....

Έχεις σπουδάσει κάτι; Πάνω σε ποιο αντικείμενο ψάχνεις δουλειά; Αυτό που σου χρειάζεται είναι αισιοδοξία και τίποτα άλλο. Πόσο χρονών είσαι; Συνήθως εκεί γύρω στα 20 μας πιάνει αυτή η αγωνία της ανεξαρτητοποίησης. Θάρρος και πίστη και όλα θα πάνε καλά!

σ'ευχαριστω Cello... δεν εννοω αυτου του ειδους την ανεξαρτησια, εχω σπουδασει σε αλλη πολη, εχω ζησει μονη μου, εχω συζησει με καποιον αλλα στην ουσια ποτε δεν ημουν πραγματικα ανεξαρτητη.... για παραδειγμα μπορει να ζουσα μονη μου αλλα το ενοικιο το πληρωναν παντα ειτε γονεις ειτε γκομενος. αυτο που θελω τωρα ειναι να βρω μια δουλεια που να μην την παρατησω με την πρωτη δυσκολια κ ενα σπιτακι που να το πληρωνω μονη μου, γενικα να σταθω στα ποδια μου.. αλλα φοβαμαι...ειδικα οσον αφορα τη δουλεια σκεφτομαι οτι οταν δω τα δυσκολα θα πω ''γεια σας'' όπως παντα και θα την κανω...

Όταν λες δύσκολα τι εννοείς ακριβώς;

π.χ οταν αισθανομαι οτι δεν ειμαι αρκετα καλη κ η αποδοση μου ειναι πολυ χαμηλωτερη απο αυτη που νομιζα οτι θα ηταν τότε αντι να πεισμώσω κ να προσπαθησω να τα παω καλυτερα μπλοκάρω, με περνει παρα πολυ απο κατω κ κλαιγομαι τελικα αυτο οδηγει σε αγχος γινομαι χειροτερη απο πριν και εχω τασεις φυγης που παντα τις πραγματοποιω, ετσι απλα παραιτουμε απο τη δουλεια. αυτο συμβαινει με όλες τις δουλειες μου.... δεν ξερω γιατι παντα το βαζω στα ποδια, ειναι λογικο να μην τα ξερω όλα κ να ειμαι τελεια απο την αρχη, γενικα σε καθε δυσκολια σε όλους τους τομεις αντι να την αντιμετωπισω ψαχνω την πιο γρηγορη ''εξοδο'' και φευγω... αυτο με τα χρονια με εχει αποδυναμωση παρα πολυ..και αντε στους υπολοιπους τομεις παλευεται αλλα η δουλεια ειναι ο βασικος χορηγός της ανεξαρτησιας μας..ποτε δεν θα απογαλακτιστώ απο τους γονεις μου εαν δεν καταφερω πρωτα να μεινω σε μια δουλεια κ να αποκτήσω τον αυτοσεβασμό μου. .. σημερα ηταν να παω σε μια δουλεια που ζητανε προσωπικο και δεν πηγα..αγχωθηκα, φοβηθηκα, τρομοκρατηθηκα δεν ξερω και εγω τι επαθα, παλια τουλαχιστον ημουν ανετη στις συνεντευξεις (οσο μπορουσα) αλλα πλεον εχω αποδυναμωθει τόσο που με τρομαζει και η πρωτη επαφη με τον εργοδοτη, νιωθω οτι θα καταλαβει οτι δεν ειμαι ικανη για να με εμπιστευτει...
υ.γ η εμφανιση μου δεν προδιδει κατι τετοιο ισα ισα δειχνω αρκετα δυναμικη, θελω να πω οτι δεν εχω φοβησμενη κ κακομοιρικη σταση σωματος

Είναι θέμα αυτοπεποίθησης πιστεύω. Και γω έχω άγχος με αυτά τα θέματα αλλά οι δικές σου αντιδράσεις είναι υπερβολικές. Το χεις ψάξει μέσα σου για να δεις που οφείλεται;

οχι δεν το εψαξα μεχρι στιγμης γιατι πριν λιγο καιρο το συνειδητοποιησα, παντα κατηγορουσα τους αλλους π.χ δεν ειναι αρκετα τα χρηματα για να κουραζομαι τοσο ή εχουν υπερβολικες απιτησεις ή δε με βοηθανε καθολου και τετοια... πριν λιγο καιρο καταλαβα οτι δικο μου ειναι το φταιξιμο και απλα δεν συμπεριφερόμουν σαν επαγγελματιας. ειμαι σχεδον 27 πιστευεις οτι μπορω να το διορθωσω..μερικες φορες πιστευω οτι ολοι μπορουν να διορθωθουν να βελτιωθουν και να εξεληχθουν εκτος απο μενα..εγω ειμαι απλα ετσι και δεν αλλαζω.. αυτο μηπως ειναι δειγμα ηττοπαθειας και παραιτησης? ετσι ενιωθα σημερα και δεν πηγα στη συνεντευξη..

Γιατί να μην μπορείς να το διορθώσεις ρε συ; Είσαι πολύ μικρή για να νιώθεις παραιτημένη. Ύπάρχουν όντως πολλοί εργοδότες που εκμεταλλεύονται στιγνά νεαρόκοσμο για να βγάλουν χρήματα. Αυτό είναι στο χέρι σου να το προσέξεις. Μην αφήσεις κανέναν να σ' εκμεταλλευτεί αλλά μην γίνεσαι και φυγόπονη.

η αληθεια ειναι οτι στο παρελθον εχω πιαστει μεγαλο κορόιδο και εχω φαει τρελλη εκμεταλευση απο τοτε βλεπω όλους τους εργοδοτες πολυ καχύποπτα αλλα δυστηχως ειμαι φυγόπονη σε πολλα θεματα και αναβλητική επισης... αυριο θα βαλω τα καλα μου και θα παω...απλα μου φενεται βουνο γιατι αντι να σκεφτομαι μονο το αυριο σκεφτομαι και το μεθαυριο και το αντιμεθαυριο και ολες τις υπολοιπες μερες...πολυ αγχος... σε ευχαριστω πολυ που ασχοληθηκες..

Βάλε τα δυνατά σου και πήγαινε. Καλό κουράγιο :)

THAAANKS!!!!