Printable View
Επιστρέψαμε από τις διακοπές μας και είπα να δώσω ένα παρών. Διάβασα τώρα την ιστορία του Σάββα και έκλαψα και συγκινήθηκα πολύ με τις δικές σας, ανθρώπινα πολύ ζεστές, αντιδράσεις.
Να είμαστε γεροί όλοι μας και να έχουμε καλό χειμώνα. Χαιρετίσματα, νοσταλγία
welcome back, ελπίζω να πέρασες όμορφα και ήρεμα το καλοκαιράκι σου.. Καλό χειμώνα να έχουμε, τουλάχιστον καλύτερο από τον περασμένο.. Το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου για όλους σας, δε σας ξέρω και όμως μου κρατάτε συντροφιά.. :)
εγω προτιμω να δηλωσω απων, οχι συγκεκριμενα μονο απ'το φορουμ, αλλα κι απ'τη ζωη!
Γιατί τόσο απαισιόδοξος φίλε?Quote:
Originally Posted by KENO
ειναι σταση ζωης πλεον, προτιμω να απεχω, σαν τα αφηνω ολα να κυλισουν απο μονα τους...
ποιος είναι ο βαθύτερος λόγος που σε κάνει να απέχεις? αυτό δλδ που έχει χρωματίσει τη στάση ζωής σου. αυτά από τα οποία απέχεις τα χάνεις και ίσως να ναι αυτά που θα φερουν την αλλαγή στη ζωή σου.Quote:
Originally Posted by KENO
ο καθένας έχει το δικό του πόνο και με συγχωράς αν σου γράφω άσχετα.
κάπου θα υπάρχει και για σενα το έναυσμα, το κουμπί από το οποίο θα ξεκινήσει η αλλαγή και θα πάψει η αδράνεια.
ο μοναδικος λογος ειναι η ιδια η ζωη. σε συνδιασμο με την απαθεια ισως. δε το βλεπω αρνητικα ομως ολο αυτο. πρεπει να εχεις ακουσει που λενε πως τα καλυτερα ερχονται εκει που δε τα περιμενεις? κι οταν κατι το θελεις παρα πολυ τελικα δε σου ρχεται? μιλαω γενικα, οχι μονο στον επαγγελματικο κι ερωτικο τομεα. ε αυτο κανω κι εγω, δε πιεζω απολυτως τπτ, δε κυνηγαω, δεν ασχολουμαι, ειμαι σαν ενα καραβι στη θαλασσα ακυβερνητο, που φυσαει ο αερας και το παει οπου θελει. δε περιμενω τπτ απ'τους ανθρωπους, δε θελω να γινω τπτ σπουδαιο σ'αυτη τη ζωη, προτιμω να ειμαι ενας περαστικος που ηρθε, ειδε κι εφυγε. το κουμπι ειναι η αγαπη, αλλα απο τι φαινεται δεν υπαρχει οπως τη ψαχνουμε, οποτε γιαυτο πλεον δε τη ψαχνω αλλο.
Περασα ενα απο τα χειροτερα καλοκαιρια της ζωη μου.Λογο διαφορων καταστασεων ολη η ζωη μου οπως την ειχα πλασει καταρεει! Σημερα το πρωι επικοινωνησα με ψυχολογο κυριως για να βρω τι δυναμη να αποδεχτω οτι ολα μου τα ονειρα γκρεμιζονται, να βρω τη δυναμη να ξεκινησω απο την αρχη.Η αβεβαιοτητα και η αμφιβολια που βιωνω αυτο το καιρο με εχει καταρακωσει ψυχικα και σωματικα. Γενικα ημουν πολυ ατυχη στη ζωη μου και τωρα που τρωω αλλη μια κατραπακια πραγματικα λεω αμαν !!
Σε έχουν πάρει τα χρόνια Μαρίνα και το λες αυτό?Quote:
Originally Posted by marina7
Πόσων χρονών είσαι?
.......ανάλογα, τα όνειρα σου μπορεί να μην γκεριμίστηκαν, να ταν αποτυχημένες προσπάθειες μόνο και να χεις τη δυνατότητα να ξαναπροσπαθήσεις άμα θες.
όλοι είχαμε αποτυχίες και κάναμε λάθη εξαιτίας διαφόρων καταστάσεων στη ζωή μας και τώρα τρέχουμε να τα μπαλώσουμε και να φτάσουμε τους άλλους και να πούμε στο τέλος πως να πετύχαμε κάτι, μπορούμε να κάνουμε διαφορετικα? την παραίτηση και το να βυθιστούμε στην απογοήτευση τα βρίσκω χειρότερα
Μαρίνα λυπάμαι πολύ.
Σαν άνθρωπος που η κακή τύχη με κυνηγάει από τα παιδικά μου χρόνια και μέχρι σήμερα, σε σημείο που αν και ορθολογίστρια και λογική να λεω καμιά φορά πως κάποιο κακό κάρμα ή κατάρα με βαραίνει, δεν πιστεύω φυσικά ούτε στο μεν ούτε στο δε, καταλαβαίνω καλά πως νιώθεις.
Θέλω να πω όμως κάτι -και αυτό και για το ΚΕΝΟ. Υπάρχει πάντα κάτι, υπάρχει μια άμυνα μέσα μας, ένας τζαμπουκάς με την καλή έννοια, ένα πείσμα, το οποίο μετά την δέκατη ήττα το ξεχάσαμε και κατεβάσαμε τα κεφάλια μας κάτω. Κι εγώ. Οι διακοπές μου δεν ήτανε ωραίες, αντίθετα, αλλά από τη μια με βοήθησε πολύ η απόσταση από την καθημερινότητά μου, από την άλλη το γεγονός ότι δυο ακραία γεγονότα στη Βαλτική που ήμασταν, λειτούργησαν σαν καταλύτης, ένιωσα να ξεχυλίζει το ποτήρι και είπα: "Ως εδώ και μη παρέκει. Φτάνει."
Και υπάρχει και κάτι ακόμα ΚΕΝΟ. Μια αγάπη πολύ μεγάλη για τον εαυτό μας. Και ξέρεις γιατί; Γιατί είμαστε μια χαρά άνθρωποι, γιατί υποφέραμε, πονέσαμε, ξέρουμε πολλά για τη ζωή, αδικηθήκαμε και δεν αδικήσαμε.
Μαρίνα, αν θέλεις να γράψεις κάτι για την ατυχία σου, σε ακούμε, καλή τύχη.
Χωρισα μετα απο 7 χρονια σχεσης .Ειμαι χαλια γιατι δεν πηρα απαντησεις γιατι και πως με αφησε μετεωρη.Αυτη τη στιγμη βιωνω μια ακρατη οργη.Φταιει οτι εγω ειμαι ευρωτευμενη ακομα, οτι ειχαμε μια κοινη πορεια , μεναμε στο ιδιο σπιτι ειχαμε κοινους φιλους.Αστα να πανε ειχα πολυ πιστη σε αυτον τον ανθρωπο τωρα εμεινα πισω να μαζευω κομματια και αυτος να παει να βρει τον ευατο του!πφ! Μετα απο 7 χρονια περιμενα κατι πιο τιμιο απο αυτο το κλισε!Θα το βιωσω ομως και θα κοιταξω να κερδισω απο αυτο ..δεν μπορει ροδα ειναι και γυριζει!Quote:
Originally Posted by νοσταλγία
Τι να σου πω Μαρίνα, αυτό είναι δύσκολο, δικαιολογημένα νιώθεις όπως νιώθεις. Να πω το τετριμένο ότι ο χρόνος βοηθάει; Κάνε κουράγιο, ρόδα είναι πράγματι και γυρίζει.
Άντε να δούμε πότε θα γυρίσει αυτή η ρόδα.. Να "σπρώξουμε" λίγο?? :p
ολο το ζουμι εκει είναι...:)...κατά πόσο σπρώχνει κανεις.....Quote:
Originally Posted by chr1986
κι άμα σπρώχνει και δε βγαίνει τίποτα ή σπρώχνει με τον λάθος τρόπο γιατί το σωστό τρόπο δεν του τον έδειξε κανείς?Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
τουλάχιστο άμα ζήσει κανείς καλά κάποια κατασταση πχ μακροχρόνιος έρωτας, όπως η Μαρίνα, και τα μούτρα να σπάσει στο τέλος και να απογοητευτεί, ήδη απέκτησε την εμπειρία, και άμα περάσει το στάδιο της απογοήτευσης του χωρισμού, με την εμπειρία που απέκτησε ξέρει πολύ καλά πως να σπρώξει και θα προχωρήσει μπροστά στη ζωή.