μια ιστοριούλα για το πως αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα λάθος.

μας συνέβη στις περσινές διακοπές μας, στην Χαλκιδική. Μέναμε σε εισόγειο διαμέρισμα μιας πανσιόν και καθόμασταν συχνά στην ταράτσα από όπου περνούσανε διάφοροι άλλοι τουρίστες. Μεταξύ αυτών και μια οικογένεια γεματούληδων, πατέρας, μητέρα, δυο κοριτσάκια. Ο πατέρας οδηγούσε μια μερσεντές. Περνούσε λοιπόν η οικογένεια με τα κεφάλια ψηλά, δίχως να χαιρετά, να χαμογελά. Τους περνούσαμε για ψηλομύτηδες. Ο άνδρας μου έλεγε, μάλλον είναι λεφτάδες, παίρνουνε τη μερσεντές και πάνε για φαί τα μεσημέρια.
Επειδή το διαμέρισμά μας ήτανε στενό, πήραμε δυο διαμερίσματα στο υπόγειο (αργότερα στον δεύτερο όροφο που ήτανε και τα καλύτερα διαμερίσματα) και εκεί δίπλα μας έμεναν και οι ...ψηλομύτηδες που αποδείχτηκαν όλοι τους θαυμάσια άτομα, τα οποία σκεφτότανε για μας το ίδιο και δεν τολμούσανε να μας μιλήσουνε.

Χαχ, ναι μου χει τυχει και μενα, ειδικα με κορίτσια απο τη σχολή, συγκεκριμένα ήταν μια που επι 3 χρόνια περνουσε απο δίπλα μου και εμένα μου φαινόταν πολύ σνομπ, μέχρι που μια μερα σε ενα μάθημα ετυχε να ανταλλάξουμε κουβέντες και απεδείχθει πολύ συμπαθής.... Συνέχεια συμβαίνει αυτό, αλλά δεν έχει να κάνει νομίζω με διαστρέβλωση της πραγματικότητας, αλλά για προκατάληψη στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους

ΠΑΝΩ ΑΠΟΛΑ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ, ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!

Το προβλημα στον κοσμο ειναι οτι δεν μιλαει. ΜΙΛΑΤΕ ΓΑΜΩΤΟ

Quote:

---

Originally Posted by egge

Το προβλημα στον κοσμο ειναι οτι δεν μιλαει. ΜΙΛΑΤΕ ΓΑΜΩΤΟ

---

Και να μιλησουμε.. θα μας ακουσει καποιος? Εκτος το οτι δεν μιλαμε, δεν ακουμε κιολας!

Δυστυχως οι περισσοτεροι κρινουμε χωρις να δωσουμε την ευκαιρια στον αλλον να μας δειξει τι ειναι στην πραγματικοτητα. Οι περισσοτεροι κρινουμε με ενα δυο πραγματακια μονο και του εχουμε δωσει ονομα σε χαρακτηρισμο χωρις να αφησουμε τα περιθωρια να "δουμε" την αληθεια. Βιαζομαστε πολυ να κρινουμε και αυτο ειναι το δυστυχημα στις σχεσεις των ανθρωπων... Υπαρχουν παρεξηγησεις γιατι ο αλλος δεν εχει την διαθεση να ακουσει, γιατι ειναι σιγουρος οτι αυτο που ερμηνευσε χωρις αλλη κουβεντα ειναι σωστο ενω ειναι λαθος. Ολα αυτα απο εγωισμο.. Και μετα λογω προκαταληψης μειωνουμε τον ανθρωπο και τον στιγματιζουμε με αρνητισμο!

Δεν μιλάει ο κόσμος, φοβάται, ντρέπεται, δεν έχει χρόνο, δεν έχει διάθεση να ακούσει τα προβλήματα του άλλου, δεν θέλει και να ακούσει κάτι καλό από ζήλεια, δεν τον ενδιαφέρει ο άλλος, έπειτα κάναμε και πολλές αρνητικές εμπειρίες, χίλιοι και δυο λόγοι και ο εγωισμός πρωταρχικός.

Οταν ο ανθρωπος ειναι "κλειστος" το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν δινει την ευκαιρια στον εαυτο του και ποσο μαλλον στους αλλους ανθρωπους... και μετα μου αρεσει που αναρωτιουνται γιατι δεν παιρνουν αυτα που θελουν. Αφου οτι δινεις παιρνεις!