Χρειάζομαι την γνώμη σας... Να χωρίσω ή να ζήσω?
Καλησπέρα, θα μπω κατευθείαν στο πρόβλημά μου... Είμαι 24 ετών και είμαι με κάποιον εδώ κ 6 μήνες που είναι 3 χρόνια μικρότερός μου.. Εγώ έχω τελειώσει με την σχολή μου κ αυτός βρίσκεται στο τρίτο έτος.. Νιώθω ότι είναι το άλλο μου μισό... Κάθε μέρα τον ερωτεύομαι όλο κ πιο πολύ με αποτέλεσμα να βγαίνουν στην επιφάνεια οι γνωστές ανάγκες περί γάμου κ όλα τα σχετικά! Φυσικά ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ!! Απλά έχω αρχίσει κ τα βάζω κάτω κ πρακτικά δεν γίνεται... Έχω αγχωθεί όσο δεν πάει!
Ξέρω θα με βρίσετε με τον τρόπο που σκέφτομαι αλλά δεν έχω πολύ χρόνο να τα αναλύσω περισσότερο.. Θα τα πω απλά, ακριβώς όπως τα σκέφτομαι: Είμαι 24+ 2 χρόνια που θέλει να τελειώσει την σχολή του θα είμαι 26. Δεν ξέρει ακόμα αν θα κάνει κάποιο μεταπτυχιακό μετά. Αν πούμε ότι κάνει προσθέτουμε συν 2 χρόνια κ τότε θα είμαι 28! Μέχρι να βρει δουλειά θα έχω πάει 30..... Αυτός όμως θα είναι 27!! Η καλύτερη ηλικία για έναν άντρα στο να κάνει τότε σοβαρή σχέση! Εγώ όμως??
Του έχω μιλήσει για όλα αυτά κ ακόμα κ οι απαντήσεις του με αγχώνουν.. Μου λέει π.χ.:Μην κάθεσαι να τα σκέφτεσαι όλα αυτά!!! Εγώ σκέφτομαι πολύ σοβαρά για μας κ αυτό που θέλω είναι να τελειώσω την σχολή μου κ να βρω δουλειά..
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι βάζει στην άκρη κάποιο μεταπτυχιακό ή κάτι που θα μπορούσε να κάνει αν δεν ήμουν εγώ... Έχει όλη την ζωή μπροστά του κ νιώθω ότι τον κάνω ξαφνικά να προσπαθεί να ωριμάσει πολύ πιο γρήγορα από ότι πρέπει... Νιώθω ότι είμαι το εμπόδιο στην ζωή του αλλά δεν το δέχεται γιατί απλά σκέφτεται εμένα να είμαι ευτυχισμένη... Δεν μπορώ να του το κάνω αυτό...
Αν όμως απλά πω να το ζήσω κ φτάσω στα 30 μου κ τελικά δούμε ότι δεν γίνεται??? Τι κάνω εγώ μετά??? Ξέρω ότι το άγχος μου είναι λίγο παράλογο αφού δεν ξέρω καν τι θα γίνει στο μέλλον.. Μπορεί να χωρίσουμε για πολλούς κ διάφορους λόγους κ ότι είμαστε μικροί κ οι 2 τώρα αλλά θα ήθελα να μπορούσα να είχα απλά την επιλογή..
Με αυτόν τον άνθρωπο έχω νιώσει πράγματα που δεν ένιωσα ποτέ.. Σε σημείο να έχω μετανιώσει πρώτη φορά στη ζωή μου για όλες τις προηγούμενες σχέσεις μου.. Μαζί του τα ένιωσα όλα... Μαζί του κατάλαβα τι θα πει ενθουσιασμός κ τι έρωτας... Στην αρχή νόμιζα ότι ήμουν ερωτευμένη όπως όλοι μας.. Μετά ότι ωρίμασε... Όμως τους τελευταίους 2 μήνες τα κατάλαβα όλα τα αισθήματά μου με την σειρά: Πρώτα ήμουν ενθουσιασμένη μαζί του, μετά άρχισα να τον εκτιμώ σαν άνθρωπο.. Κ τους τελευταίους 2 μήνες νιώθουμε κ οι 2 τρελά ερωτευμένοι!!!!! Πάντα νόμιζα ότι ο έρωτας φεύγει όχι ότι μπορεί να γενηθεί μετά απο 4 μήνες!!! Είναι τόσο όμορφα όλα!!!! Γιαυτό με αγχώνει απίστευτα!!!
Πείτε μου την γνώμη σας όποια κ αν είναι αυτή... απλά κ ο καημένος δεν μπορεί να μου πει κ κάτι παραπάνω κ δεν θέλω να τον φορτώνω με όσα παράλογα ή όχι σκέφτομαι....
