Οταν κάποιοι άνθρωποι γίνονται πολυ πιεστικοί άθελα τους.
Καλησπέρα σας!
Εχω καιρό να γράψω στο φόρουμ. Αυτο το θρεντ το γράφω με αφορμή εναν συμφοιτητή μου ο οποίος με θυμήθηκε μετα απο αρκετούς μήνες γραψίματος. Λοιπόν για αυτόν τον τυπά δεν έχω βγάλει ακόμα συμπέρασμα ως προς το τι ακριβώς είναι και τι θέλει απο μένα. Εξηγώ: Γνωριστήκαμε σε ένα εργαστήριο και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα στην σχολή. Ολα καλά όλα ωραία. Κολλάμε/κολλάγαμε στο χιούμορ πολυ και στα περισσότερα μην πω όλα τα πράγματα που συζητάμε/συζητάγαμε συμφωνούμε/συμφωνούσαμε και γενικώς κάνουμε/κάναμε ωραίες συζητήσεις. Λίγο μετά ο τυπάς αυτός μπήκε σε μια παράταξη και με "έπεισε" να μπω και εγώ. Έχουμε βγει μια φορά εκτός σχολής ως παρέα. Απο εκείνο το σημείο και μετά άρχισα να βλέπω μια αλλαγή πάνω του και το ίδιο πιστεύει και ο κολλητός του που το συζητήσαμε. Δεν ξέρω αν οφείλεται στην παράταξη ή σε κατι άλλο. Τεσπα εγω ειχα την εντύπωση οτι με έκανε παρέα για να επωφεληθεί απο εμένα οσον αφορά την σχολή αλλα και γενικά, δεν βγαίναμε ποτε εξω εκτος σχολής παρ ολο που πρότεινα πράγματα και εγω και αυτός ποτέ δεν τα πραγματοποιούσε κάποια στιγμή εγω άρχισα να απομακρύνομαι απο την παράταξη γιατί δεν γούσταρα οπότε και απο αυτόν. Σκέφτηκα οτι αν τον νοιάξει θα ενδιαφερθεί αν οχι τουλάχιστον θα ξέρω. Τελοσπάντων δεν τον ένοιαξε. Μετα απο κανα μηνα με πιάνει και μου λεει θέλω την τάδε εργασία για το τάδε εργαστήριο. Εγώ του το ξεκαθάρισα οτι δεν είμαι ο μαλακας της υπόθεσης να βοηθάω άτομα που δεν ειναι φίλοι μου. Εκείνος το αρνιόταν και έλεγε πως δεν είναι ετσι. Το θέμα αυτο το συζητήσαμε πολλές φορες και η τελευταία ήταν όταν με πήρε τηλέφωνο για να παω να ψηφίσω με την πρόφαση οτι πήρε να δει πως είμαι. Τον γείωσα και απο τότε δεν ξαναμιλήσαμε. Μερικούς μήνες μετα στην εξεταστική οποτε βλεπόμασταν λεγαμε ενα απλό γεια. Αυτο ηταν γύρω στον Ιούνιο. Περίπου αρχες Αυγούστου με βλέπει στο μσν μιλάμε περι ανέμων και υδάτων μου λεει να σε παρω τηλέφωνο? Του λεω παρε. Απο εκείνη την μέρα και μετα με παίρνει σχεδόν καθημερινά τηλέφωνο και γενικώς μιλάμε σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Το θέμα μου είναι πρώτον δεν αντέχω αυτα τα καθημερινά τηλεφωνήματα και δεύτερον δεν εχω καταλήξει ως προς το τι θέλει από μένα, αν ήταν φιλία προφανώς εκτός απο το να μιλάμε στο τηλέφωνο κ το μσν θα βγαίναμε κιόλας αλλα αυτο μενει μόνο στα λόγια. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω όμως να φέρω την συζήτηση σε αυτο που με απασχολεί και για αλλη μια φορά να καταλήξει στο μηδέν? Ή να μην πω τίποτα? Να συμπληρώσω οτι στην σχολή δεν έχω παρέα πλέον και απο την μια θα μου άρεσε να έχω οποτε ειναι μια ευκαιρία. Επίσης αυτος πρόσφατα σταμάτησε να κανει παρέα με κατι κοπέλες στην σχολή που ήταν κολλητοί και πιστεύω οτι εχει και αυτο σχέση. Δηλαδή οτι με θυμήθηκε μόνο και μόνο απο "ανάγκη".
Σόρρυ για το μεγάλο ποστ!
