ΑΠΟ ΤΑ ΨΗΛΑ ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ.......:(
Παιδια γεια σας κ χαιρομαι που σας ξαναβρισκω κ γραφω κ παλι εδω, ευχομαι κ ελπιζω να ειστε ολοι παντα καλα κ σας ευχαριστω θερμα για τα καλα σας λογια... Χαιρομαι που επιτελους βρισκομαι στο σπιτι μου κ νιωθω ελευθερη κ ασφαλης κ αυτο με κανει να ειμαι πιο συνειδητοποιημενη κ συγκροτημενη..Τη Δευτερα μεσημερι βγηκα κ ημουν τοσο μα τοσο ανακουφισμενη αλλα μου πηρε λιγο χρονο να προσαρμοστω στο σπιτι κ να συνελθω κ να βρω τους παλιους μου ρυθμους, παντως το πολυ zombiefication εχει φυγει, εχω περισσοτερη διαυγεια, η φαρμακευτικη μου αγωγη ειναι η εξης abilify, lamictal, xanax, tavor. νιωθω λιγο μπλοκαρισμενο το μυαλο μου αλλα η γιατρος μου ειπε οτι δεν χανεται το μυαλο απλα για καποιους λογους μπλοκαρονται κ αλλαζουν οι χημικες συστασεις κ τοτε θελει φαρμακευτικη παρεμβαση, καπως ετσι μου ειπε.. σκεφτομαι να αρχισω κ ψυχοθεραπεια, πιστευω θα μου κανει καλο να μαθω να αποδεχομαι κ να αγαπω τον εαυτο μου κ να μην τον τιμωρω συνεχεια.. προς το παρον δεν βγαινω απο το σπιτι, προτιμω να δωσω χρονο στον εαυτο μου να συνηθισω κ να κατανοησω καποια πραγματα κ πιστευω σιγα σιγα ολα θα γινουν, δεν θα ειμαι παντα ετσι, απλα πρεπει να παρελθει ενα διαστημα προσαρμογης.. η αποφαση αυτη απαιτουσε μεγαλο θαρρος κ δυναμη κ ηταν εφιαλτικος αυτος ο μηνας, αλλα ηταν μονοδρομος μιας κ ειχα αρχισει να εμφανιζω ψυχωτικα συμπτωματα (ακουγα φωνες να με λενε "ειρηνακι" κ μετα να με βριζουν κ νομιζα πτι ειχαν βαλει οι γονεις μου την αστυνομια να με παακολουθει, αυτο με την παρακολουθηση το ειχα απο οταν ημουν στη χαλκιδικη διακοπες, νομιζα οτι καπως οι γονεις μου βλεπανε απ τη θεσσαλονικη τι κανω..βλακειες τωρα που τα σκεφτομαι..) αυτα τωρα εχουν υποσωρησει στην κλινικη μου δινανε γερη φρμακευτικη αγωγη απλα τωρα νιωθω πεσμενη κ μαγκωμενη κ σε μια συγχυση κ αγχος.. δεν ξερω αλλα ισως να αλλαξε λιγο η προσωπικοτητα μου μετα τη νοσηλεια, καπως ετσι αισθανομαι, δλδ πιο ηρεμη κ καλοπροαιρετη...
θελω καταληγοντας να πω οσοι εχετε σοβαρα προβληματα (πχ διπολικη διαταραχη, ψυχωτικες διαταραχες κτλ) μην κοβετε μονοι τα φαρμακα κ μην πειραματιζεστε ξερω ειναι δυσκολο να ζεις με κατι τετοιο αλλα τις ιδιες βλακειες κ πειραματα εκανα κι εγω με τα φαρμακα κ σε καλο παντως δεν μου βγηκε, υπομονη παιδια κ ολα καποια στιγμη θα παρουν το δρομο τους..
σας ευχαριστω οσους το διαβασατε κ σορρυ για το μεγεθος...
