AΛΕΞΙΘΥΜΙΑ - ΑΝΗΔΟΝΙΑ

Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΙΧΕ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΑΛΧΟΣ, ΑΓΧΟΣ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΓΟΡΟΦΟΒΙΑ, Ο 1 ΧΡΟΝΟΣ ΗΤΑΝ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΕΠΕΙΤΑ ΠΕΙΡΑ ΕΝΤΑΚΤ ΓΙΑ 10 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΗΛΘΑ, ΣΥΝΑΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΟΛΟΣ Ο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΥΜΟΣΗΝΗ. ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, ΞΥΠΝΗΣΑΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΓΝΩΡΙΖΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΤΡΑΝΤΑΖΩΝΤΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΖΟΥΣΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΜΟΝΑΧΑ ΜΕ ΤΟ ΜΙΣΟ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. ΕΔΩ ΚΑΙ 5 ΜΗΝΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΓΙΑ 2 ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΛΛΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΜΕΣΩΣ ΓΥΡΙΣΕ ΣΕ ΑΛΕΞΙΘΥΜΙΑ (ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ) ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΝΗΔΟΝΙΑ (ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΩ ΤΙΠΟΤΑ) ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΟΝΑΧΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΟΥ. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΦΟΡΙΤΗ, ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΩ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΣΤΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΥΝΕΒΕΙ ΤΗ 1 ΦΟΡΑ, ΠΕΡΝΩ ΗΔΗ VALDOXAN ΕΔΩ ΚΑΙ 20 ΜΕΡΕΣ ,Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ, ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ. ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ? ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΒΑΡΥ ΠΙΕΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΖΑΛΙΣΜΕΝΟ ΟΣΟ ΕΙΜΑΙ ΞΥΠΝΙΟΣ, ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΡΟΠΟ ΤΙΝΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ Ο ΥΠΝΟΣ. ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΕΣ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΙΩΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΕΧΩ ΤΡΥΠΙΟ ΣΤΟΜΑΧΙ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ. ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΩΤΕ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΣ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΣΧΟΛΙΑ. ΕΧΩ ΗΔΗ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ 4 ΕΙΔΙΚΟΥΣ , Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ. ΤΟ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΩ ΟΥΤΕ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΟΥΤΕ ΛΕΚΤΙΚΑ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕ ΝΙΩΘΩ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΡΟΤΙΜΑΩ ΤΟ ΑΦΟΡΗΤΟ ΕΚΕΙΝΟ ΑΛΧΟΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ, ΠΑΡΑ ΑΥΤΟ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ.

pagani καλησπερα. αρχικα ψυχραιμια. αυτο που σου συμβαινει δεν ειναι κατι πρωτακουστο και προφανως αυτοι που σου ειπαν οτι ειναι, ειναι απλα ανιδεοι. καταλαβαινω ποσο ασχημο ειναι για σενα ποσο μαλλον αφου ειναι και κατι πρωτογνωρο. ξεκαθαρισε κατι στο μυαλο σου, εχεις συναισθηματα αρχικα τα οποια απλα δεν μπορεις να βιωσεις και να αναγνωρισεις αυτην τη στιγμη. ειναι πολυ σημαντικο να το ξερεις αυτο και να διαχωριζεις στο μυαλο σου την κατασταση. τα συναισθηματα ομως υπαρχουν. αρχικα κανεις ψυχοθεραπεια? σου προτεινω να συνεχισεις την αγωγη σου, να κρατησεις την ψυχραιμια σου και να ψαξεις τι ακριβως σε εχει μπλοκαρει. γενικα ποιες πιστευεις πως ειναι οι αιτιες?

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΝΤΟΝΟ ΣΤΡΕΣΟΓΩΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΜΕ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΒΡΑΔΙ, ΔΕ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ,ΕΠΕΙΤΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΕΤΡΕΜΕ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΩΡΕΣ ,ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΓΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΕΠΙΛΘΕ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ. ΝΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΒΡΗΚΑ ΚΑΠΟΙΟ ΨΥΧΙΑΤΡΟ , ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΕΠΙΣΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ 1 ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΒΓΗΚΑ ΜΕΤΑΛΑΓΜΕΝΟΣ ,ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΕ ΒΑΘΙΑ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ.
ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΠΡΑΜΑΤΑ.
ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΥΠΟΒΟΣΚΟΥΝ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ, ΔΕ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ, ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΝ , ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΟΜΩΣ ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΝΤΑΣΗ, ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ.
Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ, ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΛΕΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ.
ΕΧΕΙΣ ΒΙΩΣΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Η ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΟΥ ΚΑΤΙ ΑΝΤΙΣΟΙΧΟ? ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΟΥ.

Δεν είσαι μόνος.Πέρασα κάποια στιγμή αυτό το στάδιο και είχα φτάσει στο σήμειο να αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να κλάψω.Ένιωθα ότι δεν υπάρχει συναίσθημα μεσα μου και κατα κάποιο τρόπο δεν μπορούσε να ενεργοποιηθεί τίποτα για να με συγκινήσει.Ήθελα τόσο πολύ να κλάψω για να μου φύγει όλο αυτό το βάρος και δεν μπορόυσα.Όταν ηρεμισα λίγο, επανήλθαν ξανά.Κι εγώ νιώθω πολύ περίεργα πολλές φορές όμως προτίμω να κλαίω και να έχω συναισθήματα από το να νιώθω σα ρομποτ.Πήγαινε σε έναν ψυχολόγο άσχετα με τα τους ψυχιάτρους κτλ, βρες έναν που εσύ να νιώθεις άνετα μαζί του και ξεκίνα ψυχοθεραπεια.Όλα θα πανε καλά :)

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΝΗΜΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ,
ΠΟΣΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΙΧΕ Η ΑΛΕΞΙΘΥΜΙΑ ΣΟΥ? ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ?
ΕΓΩ ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΩΣ ΜΩΡΟΥ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΗΣ ΜΟΥ , ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ 4-5 ΜΗΝΕΣ ΕΤΣΙ,

Κοίτα,δεν ξέρω αν μιλάμε για την ίδια ακριβώς κατάθλιψη.Θα σου πω τι είχα παρατηρήσει εγώ στον εαυτό μου.Τα τελευταία χρόνια(ακόμα και τότε που δεν είχα τα προβληματα που έχω τώρα,που δεν ξέρω ακόμα κατά πόσο είναι ψυχοσωματικά ή παθολογικά) είχα παρατηρήσει ότι σε σοβαρά γεγονότα της ζωής μου,όπως αυτά που αναφέρεις,δε με άγγιζαν όπως άγγιζαν άλλους.Δηλαδή βίωσα δυο πολύ σημαντικά γεγόνοτα που κατα κανόνα θα έπρεπε να σπαράζω στο κλάμα και εγώ ήμουν σε μια φάση που δεν το είχα συνειδητποιήσει.Πέρασε πολυς καιρός για να ξεσπάσω,σχεδον δυο χρόνια.Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι,ούτε αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο.Αυτό δεν πρέπει να το εκλαμβάνεις πάντα ως πρόβλημα,ξέρεις.Ο κάθε ένας θέλει το χρόνο του.Αυτό το περιστατικό που σου λέω όμως,που προσπαθούσα τόσο έντονα να κλάψω και δεν μπορούσα,το βίωσα σχεδόν πριν ένα μήνα.Μετά από κάποιες μέρες,όταν ηρέμισα,επανήλθε και ηταν σα να μου έφυγε το πιο μεγάλο βάρος που ένιωθα ποτέ.Άσε ελευθερο τον εαυτό σου και μην τον πιέζεις. Θα δεις ότι θα έρθει από μόνο του :)