Αποπροσωποποιηση

Καλημερα σε ολους! Ειμαι νεο μελος και θελω να μοιραστω την εμπειρια μου. Απο το 2006 παθαινω κατι σαν αποπροσωποποιηση. Παντα προηγειται περιοδος μεγαλου αγχους κυριως για θεματα υγειας. Τοτε συμβαινει αυτο το απαισιο συναισθημα της περιεργης αισθησης του εαυτου μου! Σαν να ειμαι αποκομενος απο τον εαυτο μου, φοβαμαι την ιδια την υπαρξη μου,το γεγονος οτι σκεφτωμαι,οτι βλεπω,οτι υπαρχω με τρομαζει!! Αν ειναι δυνατον δλδ! Καταλαβαινω οτι προκειται για εντελως παραλογα πραγματα τα οποια ομως με φοβιζουν πολυ. Την πρωτη φορα που μου συνεβει το ξεπερασα σε περιπου 1,5 χρονο χωρις φαρμακα,απλα καποια στιγμη υποχωρησε μονο του ενω παραλληλα εξαφανιστικε και το συνοδο αγχος με την καταθλιψη. Δεν εχω λογια να περιγραψω πως ειχα νιωσει! Νομιζα οτι ξαναγεννηθηκα! Τις αλλες φορες δεν ειχα την υπομονη, πηγα σε γιατρο και με ληψη λαντοζ υποχωρουσε. Το κακο ειναι οτι τωρα μολις παρω καποιο αντικαταθλιπτικο μου παρουσιαζεται μετεωρισμος και γαστρικη δυσφορια! Εχω απελπιστει ρε παιδια...Η μονη μου παρηγορια ειναι ο Θεος και η καλη μου συζυγος. Αν θελει καποιος ας γραψει κατι. Ευχαριστω.

Δυστυχως δεν ξερω ακριβως πως να σε βοηθησω . Σε εμενα η αποπροσωποποιηση ηρθε μαζι με την καταθλιψη και κρατησε ενα χρονο και κατι, απο τοτε ερχεται που και που αλλα κραταει μονο για λιγη ωρα . Δεν εχω παρει ποτε φαρμακα ουτε.
Γενικα για την αποπροσωποποιηση δεν εχω καταλαβει πολλα . Ειναι σαν ερχεται και να φευγει απο μονη της , χωρις να μπορω να την ελεγξω. Και μαλιστα πολλες φορες ερχεται σε περιοδους που ειμαι σχετικα καλα χωρις αγχος και ιδεοληψιες ή καταθλιψη.

Υ.Γ. Σου εχω στειλει και πμ

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Δυστυχως δεν ξερω ακριβως πως να σε βοηθησω . Σε εμενα η αποπροσωποποιηση ηρθε μαζι με την καταθλιψη και κρατησε ενα χρονο και κατι, απο τοτε ερχεται που και που αλλα κραταει μονο για λιγη ωρα . Δεν εχω παρει ποτε φαρμακα ουτε.
Γενικα για την αποπροσωποποιηση δεν εχω καταλαβει πολλα . Ειναι σαν ερχεται και να φευγει απο μονη της , χωρις να μπορω να την ελεγξω. Και μαλιστα πολλες φορες ερχεται σε περιοδους που ειμαι σχετικα καλα χωρις αγχος και ιδεοληψιες ή καταθλιψη.

Υ.Γ. Σου εχω στειλει και πμ

---

Σ'ευχαριστω πολυ για την ανταποκριση σου. Μηπως θα μπορουσες να μου πεις πως ενιωθες οταν ειχες αποπροσωποποιηση; Για την καταθλιψη πηρες κατι φυσικο;

Γεια σου και παλι Στελιο . Λοιπον απο συναισθηματα δεν ενιωθα σχεδον τιποτα , τα αισθηματα μου ηταν τελειως παγωμενα . Επισης οταν κοιταζομουνστον καθρεφτη ενω ηξερα οτι ειμαι εγω ηταν σαν να μην με αναγνωριζω , οπως επισης κοιταζα πχ τους φικους και την οικογενεια μου και ενιωθα λες και ηταν ξενοι , το περιβαλλον ηταν τελειως αποκοσμος λες και βρισκομουν σε ονειρο ή λες και τα εβλεπα ολα σε οθονη.

Οσο για φυσικα σκευασματα εχω χρησιμοποιησει βοτανο του Αγιου Ιωαννη και βαλεριανα . Η βαλεριανα βοηθουσε σχετικα στον υπνο αλλα οχι στο αγχος ή στα καταθλιπτικα συμπτωματα . Με το βοτανο του Αγιου Ιωαννη ειχα καποια σχετικη βελτιωση , αλλα οχι δραματικη.

γεια σου στελιο.εγω ειμαι η μις αποπροσωποποιηση εχω ανοιξει κ αναλογο θεμα παλιοτερα.
το αισθημα να νομιζεις οτι εισαι αλλη,να απορεις γαι ολους κ ολα,να τους αισθανεσια ολοςυ ξενους σε αργοπεθαινει νιωθεις οτι τελειωνεις αργα κ βασανιστικα.
εγω το ξεπερασα με λαντοζ κ ψυχοθεραπειες,αρκει να σου πω οτι δεν αποτελει παθηση απο μονη της αλλα ειναι συμπτωματ καταθλιωης και ενονου αγχους.
οτι θες στη διαθεση σου

Quote:

---

Originally Posted by kyknos25

γεια σου στελιο.εγω ειμαι η μις αποπροσωποποιηση εχω ανοιξει κ αναλογο θεμα παλιοτερα.
το αισθημα να νομιζεις οτι εισαι αλλη,να απορεις γαι ολους κ ολα,να τους αισθανεσια ολοςυ ξενους σε αργοπεθαινει νιωθεις οτι τελειωνεις αργα κ βασανιστικα.
εγω το ξεπερασα με λαντοζ κ ψυχοθεραπειες,αρκει να σου πω οτι δεν αποτελει παθηση απο μονη της αλλα ειναι συμπτωματ καταθλιωης και ενονου αγχους.
οτι θες στη διαθεση σου

---

Καλημερα κυκνε και σ'ευχαριστω πολυ. Και'γω προσπαθω με λαντοζ. Ποσο παιρνεις την ημερα; και σε ποσο καιρο ειδες διαφορα; Δεν ξερω αν διαβασες το πρωτο ποστ μου. Ενιωθες κατι απο αυτα που περιγραφω;

Egw to kseparasa xwris farmaka.Symptwmata: h zwh emoiaze san oneiro(auto nomizw mono)

Σου εστειλα πρ.μνμ κυκνε

Χρηστο καλημερα! Σε ποσο καιρο σου εφυγε; Εκανες κατι εκτος της αποφυγης φαρμακων;

kalimera meta apo kana trimhno -tetramhno dn thumamai kala.oxi dn ekana kati idaitero aplws dn edina shmasia kserontas oti einai agxos, logou oti dn paei kati kala" mesa" mou

Το κακο ειναι οτι προκειται για μαγγανοπηγαδο! Δλδ το ιδιο το συμπτωμα σου δημιουργει αγχος κ καταθλιψη. Τελικα η λυση ειναι να μην του δινεις σημασια. αλλα πως το καταφερνεις αυτο;

p.x asxoleisai me alla pragmata

Quote:

---

Originally Posted by christos78

p.x asxoleisai me alla pragmata

---

δυστυχως ομως δενε χουν ολοι τη δυναμη να το κανουν..

Βασικα την πρωτη φορα που συμβαινει , τρως μεγαλη φρικη και δεν μπορεις να σκεφτεις κατι αλλο . Εγω αναρωτιομουν συνεχεια ποια ειμαι , που ειμαι κλπ και καθομουν πολλες ωρες μπροστα στον καθρεφτη μηπως μπορεσω και με "δω".
Τωρα οταν συμβαινει δεν φρικαρω τοσο απλα περιμενω να περασει και παλι. Και εχω διαπιστωσει οτι τωρα πλεον ερχεται σε στιγμες που στο παρελθον θα παθαινα κριση πανικου ( πχ μεσα σε λεωφορειο ή μεσα σε κοσμο) . Εχετε διαπιστωσει και εσεις κατι παρομοιο?

Oxi betelgeuse

OX....ετσι οπως το περιγραφετε....πρεπει και εγω να ειχα νιωσει κατι παρομοιο συγγεκριμενα 4-5 φορες στην ζωη μου για δευτερολεπτα...Ενιωθα πως ενω περπαταω στον δρομο σαν να μην περπαταω σαν να μην νιωθω οτι μιλαω εγω...δεν ειχα δωσει βαση τοτε γιατι ητανε πριν 4-5 χρονια που δεν ειχα αγχωδη διαταραχη και δεν ηξερα τι μπορει να σημαινει ...Παντως απο τοτε δεν εχω νιωσει ξανα ετσι!!!!

Αυτο που λες καρολ ειναι αποπροσωποποιηση , εμενα παλια μου συνεβαινε μονο με τις κρισεις πανικου για λιγα λεπτα , οσο κρατουσε και η κριση δηλαδη .Αλλα με την καταθλιψη κρατησε ενα χρονο.
Ισως σε εσενα να ηταν κατι σαν μινι κριση πανικου .

μα τοτε δεν αγχωνομουν δεν ηξερα καν τι σημαινουν διαταραχες , ψυχλογικα προβληματα...Ημουν 16-17 ισως και μικροτερη!! Τελικα...μαλλον ....αμα εχεις την προδιαθεση δυσκολα τ'αποφευγεις..χαχαχα

Εγω 16 αρχισα να παθαινω κρισεις , αλλα δεν ειχα ιδεα οτι ειχα αγχος ουτε καταλαβαινα οτι μπορει απο αγχος να τα παθαινω αυτα.. Και γενικα οσοι με ξερουν λενε οτι δεν αγχωνομαι ποτε κλπ. Απλο , φυσιολογικο αγχος δεν ειχα ποτε , μονο παθολογικο .

βασικα ειμαι της αποψης οτι ολα ξεπερνιουντε με συνδιασμο...υπομονης και επιμονης!!!!!!!!!!!!

Αν ξεπερνιουνται δεν ξερω , αυτο που πιστευω πως αλλαζει , ειναι το πως το αντιμετωπιζουμε.
Τωρα πχ μετα απο 10 χρονια στον μαγικο κοσμο των διαταραχων , εχω μαθει να μην το αφηνω να οριζει την ζωη μου και να με σοκαρει αλλα δεν νομιζω οτι θα το ξεπερασω ποτε.
Αλλα εχεις δικιο θελει πολλη μεγαλη προσπαθεια , για να μαθεις να το διαχειριζεσαι....

Τι κανεις στην ζωη σου? Εννοω δεν εισαι κλεισμενος μεσα..Βγαινεις δουλευεις κτλπ ?

Εμενα ρωτας ή τον Στελιο που ανοιξε το θεμα?

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Βασικα την πρωτη φορα που συμβαινει , τρως μεγαλη φρικη και δεν μπορεις να σκεφτεις κατι αλλο . Εγω αναρωτιομουν συνεχεια ποια ειμαι , που ειμαι κλπ και καθομουν πολλες ωρες μπροστα στον καθρεφτη μηπως μπορεσω και με "δω".
Τωρα οταν συμβαινει δεν φρικαρω τοσο απλα περιμενω να περασει και παλι. Και εχω διαπιστωσει οτι τωρα πλεον ερχεται σε στιγμες που στο παρελθον θα παθαινα κριση πανικου ( πχ μεσα σε λεωφορειο ή μεσα σε κοσμο) . Εχετε διαπιστωσει και εσεις κατι παρομοιο?

---

εννεοειται.εμενα ετσι ξεκινησε.κοιταζομουν στον καθρεφτη κ νομιζα οτι δεν ειμαι εγω,οτι οι γονεις μου δεν ειναι οι πραγματικοι κλπ μου φαινοταν ολα εξωπραγματικα.οταν δε εβγαα εξω τα βλεπα ολα σαν παραμυθενια..
τραγικη κατασταση αλλα δοξα τω θεω..

betelgeuse exeis douleia twra.?

Οχι χρηστο , εχω απο τελη απριλιου χωρις δουλεια .
Τωρα περιμενω να αρχισω το πανεπιστημιο και θα αρχισω να ψαχνω παλι.

panepisthmio...mpravo

Quote:

---

Originally Posted by christos78

panepisthmio...mpravo

---

Καλημερα παιδια! Λοιπον εργαζομαι αλλα οταν με πιανει αυτο ειναι σαν ρουφηχτρα που τραβαει ολη την σκεψη,την διαθεση και ως ενα βαθμο την ενεργεια αυτου που υποφερει. Προσπαθω να ξεχνιεμαι οσο μπορω αλλα αυτο δεν ειναι παντοτε εφικτο. Τωρα σκεφτομαι να αρχισω γυμναστηριο αλλα και παλι δεν νιωθω την διαθεση να ξεκινησω. Προσευχομαι στον Θεο οσο μπορω και περιμενω. Βεβαια οπως ελεγαν και οι αρχαιοι ημων προγονοι συν Αθηνα και χειρα κινει! Για τα φαρμακα γενικα τι γνωμη εχετε;

βοηθανε.εμενα το λαντοζ προσωπικα με εχει βοηθησει κχωρις παρενεργειες

Τι να πω ρε παιδια... Ειναι βασανιστικο το αισθημα να μην θελεις να νιωθεις τον εαυτο σου! Αυτο παντως πιο πολυ σε καταθλιψη μου κανει. Εσενα κυκνε σε ποσο καιρο σου εκανε δουλεια το λαντοζ;

τις πρωτες δυο βδομαδες ηταν λιγο δυσκολο αλλα μετα τα συνηθισα.εσενα δε σε βοηθανε?

Πραγματικά η αποπροσωποποίηση είναι κάτι πολύ βασανιστικό...Τη βιώνω κι εγώ εδώ και χρόνια, αν κι έχει υποχωρήσει αρκετά. Την πρώτη φορά που την ένιωσα σε έντονο βαθμό, νόμιζα ότι θα τρελαθώ ή θα πεθάνω. Είναι σαν μια μεμβράνη να τυλίγει το μυαλό και να τα νιώθεις όλα έξω από σένα. Παλιά με τρόμαζε τρελά, τώρα το παλεύω λίγο περισσότερο. Είναι όμως φαύλος κύκλος. Όταν της δίνεις σημασία, γίνεται πιο έντονη. Δεν έχω ξαναγράψει εδώ και νιώθω ένα αίσθημα παρηγοριάς που βιώνετε κι εσείς την αποπροσωποποίηση.Κάποτε πίστευα ότι συμβαίνει μόνο σε μένα κι αυτό με τρόμαζε υπερβολικά...

Στελιο, το γυμναστηριο που λες οντως μπορει να βοηθησει...Σε μενα παρατηρω πως η γυμναστικη (ιδιως τρεξιμο ή περπατημα) εξαφανιζει εως κι εντελως τα αγχωδη ή καταθλιπτικα συμπτωματα, ειτε αυτα ειναι αποπροσωποποιηση, ειτε σωματικες ενοχλησεις ειτε απλως ασχημες σκεψεις.Η κινηση ενεργοποιει ολο τον οργανισμο κι αυτο με τη σειρα του κανει καλο και σε ψυχη και πνευμα.Βεβαια, η ριζα της αποπροσωποποιησης, καθως και ολων των διαταραχων, πιστευω εχει να κανει παντα με ψυχογενη κι οχι οργανικα αιτια, αρα με ψυχολογικη προσεγγιση μονο μπορει να λυθει οριστικα.Τα υπολοιπα ειναι απλως βοηθητικα.

Quote:

---

Originally Posted by Raffaella

Στελιο, το γυμναστηριο που λες οντως μπορει να βοηθησει...Σε μενα παρατηρω πως η γυμναστικη (ιδιως τρεξιμο ή περπατημα) εξαφανιζει εως κι εντελως τα αγχωδη ή καταθλιπτικα συμπτωματα, ειτε αυτα ειναι αποπροσωποποιηση, ειτε σωματικες ενοχλησεις ειτε απλως ασχημες σκεψεις.Η κινηση ενεργοποιει ολο τον οργανισμο κι αυτο με τη σειρα του κανει καλο και σε ψυχη και πνευμα.Βεβαια, η ριζα της αποπροσωποποιησης, καθως και ολων των διαταραχων, πιστευω εχει να κανει παντα με ψυχογενη κι οχι οργανικα αιτια, αρα με ψυχολογικη προσεγγιση μονο μπορει να λυθει οριστικα.Τα υπολοιπα ειναι απλως βοηθητικα.

---

Ραφαελλα μαρπ κυκνε και σ'ολα τα παιδια καλημερα!Μαρπ το βιωνεις στα πλαισια καταθλιψης και αγχους η μονη της την αποπροσωποποιηση; Το ιδιο ρωταω κ σε'σενα ραφαελλα. Εχετε παρει φαρμακα; Στον κυκνο απανταω οτι εχω μονο φουσκωμα,μετεωρισμο και λιγο πονο στην κοιλιακη χωρα. Το περιεργο ειναι οτι τις αλλες φορες που ειχα παρει δεν ειχα καθολου παρενεργειες! Τι να πω,απο που πουθενα λιγη παρηγορια..

Σ'εσενα μαρπ πως ξεκινησε; Εχεις ρωτησει καποιον ειδικο η το παλευεις μονος-η; Το ιδιο και συ ραφαελλα.

Σε μένα είχε συμβεί πριν χρόνια λόγω έντονου άγχους και πίεσης. Απευθύνθηκα σε γιατρό, πήρα φαρμακευτική αγωγή, την οποία σταμάτησα σταδιακά, όταν η αποπροσωποποίηση υποχώρησε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ενώ για 1-2 χρόνια μετά είχα ελάχιστα συμπτώματα, επειδή πάλι πιέστηκα και αγχώθηκα λόγω διαφόρων καταστάσεων, εμφανίστηκε πάλι έντονα. Εδώ και 2 χρόνια ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή και είμαι σε φάση που σταδιακά μειώνεται η δοσολογία. Εξακολουθώ να νιώθω το δυσάρεστο συναίσθημα σε μικρό βαθμό και, αν πιεστώ, σε πιο έντονο, απλά δε με πιάνει ο πανικός που με έπιανε κάποτε. Απλά έχω πάντα το φόβο, ότι αν πιεστώ, θα γίνω πάλι χάλια. Νομίζω ότι το πρόβλημά μου είναι περισσότερο το άγχος και η πίεση και λιγότερο η κατάθλιψη. Αν και λόγω πίεσης, έχω περάσει και φάσεις που δε με ευχαριστεί τίποτε...Το γυμναστήριο με είχε ψιλοβοηθήσει και θέλω να το ξαναρχίσω. Αυτό που με βοηθάει είναι να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν. Όταν ασχολούμαι με ένα χόμπι που μου αρέσει πολύ, ξεχνάω την αποπροσωποποίηση. Το κακό είναι ότι, όταν ασχοληθώ μαζί της, γίνεται και πιο έντονη. Σε νιώθω απόλυτα, γιατί έχω υποφέρει πολύ...Κι ενώ ήξερα τι μου την προκάλεσε την πρώτη φορά, δυστυχώς αφέθηκα ξανά στις ίδιες αρνητικές καταστάσεις και την ξαναέπαθα...

Quote:

---

Originally Posted by marp

Σε μένα είχε συμβεί πριν χρόνια λόγω έντονου άγχους και πίεσης. Απευθύνθηκα σε γιατρό, πήρα φαρμακευτική αγωγή, την οποία σταμάτησα σταδιακά, όταν η αποπροσωποποίηση υποχώρησε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ενώ για 1-2 χρόνια μετά είχα ελάχιστα συμπτώματα, επειδή πάλι πιέστηκα και αγχώθηκα λόγω διαφόρων καταστάσεων, εμφανίστηκε πάλι έντονα. Εδώ και 2 χρόνια ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή και είμαι σε φάση που σταδιακά μειώνεται η δοσολογία. Εξακολουθώ να νιώθω το δυσάρεστο συναίσθημα σε μικρό βαθμό και, αν πιεστώ, σε πιο έντονο, απλά δε με πιάνει ο πανικός που με έπιανε κάποτε. Απλά έχω πάντα το φόβο, ότι αν πιεστώ, θα γίνω πάλι χάλια. Νομίζω ότι το πρόβλημά μου είναι περισσότερο το άγχος και η πίεση και λιγότερο η κατάθλιψη. Αν και λόγω πίεσης, έχω περάσει και φάσεις που δε με ευχαριστεί τίποτε...Το γυμναστήριο με είχε ψιλοβοηθήσει και θέλω να το ξαναρχίσω. Αυτό που με βοηθάει είναι να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν. Όταν ασχολούμαι με ένα χόμπι που μου αρέσει πολύ, ξεχνάω την αποπροσωποποίηση. Το κακό είναι ότι, όταν ασχοληθώ μαζί της, γίνεται και πιο έντονη. Σε νιώθω απόλυτα, γιατί έχω υποφέρει πολύ...Κι ενώ ήξερα τι μου την προκάλεσε την πρώτη φορά, δυστυχώς αφέθηκα ξανά στις ίδιες αρνητικές καταστάσεις και την ξαναέπαθα...

---

Ενιωθες περιεργα με τον εαυτο σου; Εννοω δλδ να τρομαζεις απο το γεγονος οτι μιλας οτι βλεπεις κτλ; Ξερω ακουγετε τρελο τελειως το ατιμο αλλα ετσι βγαινει! Απο φαρμακα τι περνεις;

Εννοείται ότι είναι πολύ τρομακτικό! Παρακολουθείς τον εαυτό σου να μιλάει, να τρώει, να δουλεύει...Γι' αυτό αρχικά φοβήθηκα ότι οδηγούμαι στην τρέλα. Πίστευα ότι μια μέρα θα ξυπνήσω και δε θα αναγνωρίζω κανέναν, θα έχω παραισθήσεις! Γι' αυτό και δυσκολευόμουν να κοιμηθώ! Έχω πάρει διάφορα φάρμακα, κυρίως Zoloft και Velpine. Το θέμα είναι να μην αφήνεσαι σε αγχωτικές καταστάσεις. Προφανώς κάτι στο προκάλεσε όλο αυτό. Εγώ έχω ένα χαρακτήρα που υπεραναλύει τα πάντα και πιέζεται μετά. Είμαι ενοχική, δεν έχω αυτοπεποίθηση και διάφορα τέτοια.

Σε μενα ξεκινησε στα πλαισια χρονιου αγχους και χρονιας θλιψης.Φαρμακα δεν εχω παρει, ουτε θελω, εχω διαπιστωσει οτι μπορω και μονη να το κατανοησω και να το αντιμετωπισω.Ουτε με ειδικο εχω μιλησει για το συγκεκριμενο.Παντως, βασικος παραγοντας που μπορει να προκαλεσει αποπροσωποποιηση ειναι σιγουρα κι η "ρομποτοποιηση" της συγχρονης εποχης.Οταν αναγκαζεσαι δηλαδη να εχεις μια καθημερινοτητα που ουσιαστικα δε σε εκφραζει και που ειναι και πιεστικη,κι οταν παρατηρεις και μια γενικη ψυχροτητα ανθρωπων και συνθηκων γυρω σου, λογικο ειναι να παψεις να νιωθεις τον εαυτο σου καποια στιγμη.Επισης, Στελιο, θεωρω βασικο οτι ανεφερες την πιστη στο Θεο και το κουραγιο απο τη συζυγο σου.Τετοια στηριγματα πρεπει κατα τη γνωμη μου να τοποθετουμε πρωτα, κι ολα τα αλλα μετα.

Quote:

---

Originally Posted by Raffaella

Σε μενα ξεκινησε στα πλαισια χρονιου αγχους και χρονιας θλιψης.Φαρμακα δεν εχω παρει, ουτε θελω, εχω διαπιστωσει οτι μπορω και μονη να το κατανοησω και να το αντιμετωπισω.Ουτε με ειδικο εχω μιλησει για το συγκεκριμενο.Παντως, βασικος παραγοντας που μπορει να προκαλεσει αποπροσωποποιηση ειναι σιγουρα κι η "ρομποτοποιηση" της συγχρονης εποχης.Οταν αναγκαζεσαι δηλαδη να εχεις μια καθημερινοτητα που ουσιαστικα δε σε εκφραζει και που ειναι και πιεστικη,κι οταν παρατηρεις και μια γενικη ψυχροτητα ανθρωπων και συνθηκων γυρω σου, λογικο ειναι να παψεις να νιωθεις τον εαυτο σου καποια στιγμη.Επισης, Στελιο, θεωρω βασικο οτι ανεφερες την πιστη στο Θεο και το κουραγιο απο τη συζυγο σου.Τετοια στηριγματα πρεπει κατα τη γνωμη μου να τοποθετουμε πρωτα, κι ολα τα αλλα μετα.

---

Καλησπερα δεσποινιδες η κυριες. Και παλι ευχαριστω που ανταποκρινεστε στο προβλημα μου. Δεν ξερω αν διαβασατε το πρωτο μου μνμ. Ξεπερασα το προβλημα διχως καμια ιατρικη βοηθεια.Στραφηκα στον Θεο και οταν περασε νομιζα οτι δεν ειχε συμβει ποτε τιποτε! Ενιωθα πιο δυνατος απο ποτε,σα να ξαναγεννηθηκα, δεν μπορω να σας το περιγραψω!! Ειχα μαλιστα σχηματισει την πεποιθηση οτι τελικα δεν ηταν τιποτε περισσοτερο απο εναν χαζο λογισμο,μια ιδεα,ιδεοληψια τελος παντων. Αυτο πιστευω και τωρα για να ειμαι ειλικρινης. Απλα καρφωνεται στο μυαλο και αυγατιζει!! Επισης θεωρω οτι βοηθαει αρκετα η επαφη με την φυση. Τωρα εισαι καλα Ραφαελλα; Και εσυ Μαρπ;