Γεια σε ολους!
Ειμαι πολυ χαρουμενη που βρηκα αυτο το forum!
Ηθελα να μοιραστω και εγω το δικο μου προβλημα, αφου μπαινω τοσο καιρο και διαβαζω ολες αυτες τις μαρτυρίες που μας αφορουν τοσο και βοηθανε.
Κλασικα ειχα παθει και εγω τις φοβερες αυτες κρισεις πολυ ασχημα με τις γνωστες συνεπειες να τρεχω στους γιατρους και στους ψυχολογους. Ολα αυτα ξεκινησαν οταν ημουν 24 χρονων και κρατησαν 2 χρονια. δεν πηρα ποτε τιποτα απο φαρμακα, αλλα με μεγαλη προσπαθεια και μετα απο συμβουλες των γιατρων το ξεπερασα. Ετσι νομιζα δηλαδη γιατι ενω περσυ (τωρα ειμαι 30 χρονων) εβγαλα τον θυροειδη σιγα σιγα αρχισε να επιστρεφει ο εφιαλτης με τη απαισια κορυφωση του. Ξανα παλι πανικοβλητη στους γιατρους μεσα στην απολυτη φρικη προσπαθω να μαζεψω το μυαλο μου.
Εχω ξεκινησει ομοιοπαθητικη για να μην παω στα φαρμακα που δεν ηθελα με τιποτα.
Ολα πανε καλυτερα αλλα εχω παρατηρησει κατι, που ηθελα να μου πειτε αποψεις και αν εχει κανεις βιωσει τιποτα παρομοιο.
Μερικες φορες πινω λιγο παραπανω. Τα σαββατοκυριακα κυριως, μπορει να γινει και πιο σπανια αλλα αυτο συμβαινει.
Λοιπον οποτε εχω περασει μεγαλο ξενυχτι και καταναλωση αλκοολ την επομενη μερα το απογευμα παιθαινω τις χειροτερες κρισεις μονο 3 φορες εχει συμβει αλλα ενιωθα οτι ειμαι στο τσακ να φουνταρω απο την απελπισια.
δεν μπορω να ελενξω καθολου τον εαυτο μου και αυτο με στεναχωρει απιστευτα. Α παρελειψα να πω οτι ο θυροειδης μου ειναι ρυθμισμενος. Περιμενω την γνωμη σας.