Πως να ξεφυγω απο μια καταστροφικη σχεση χωρις επιπτωσεις?
Γεια σας!;) Ειμαι κανουρια στο φορουμ και πραγματικα χαιρομαι πολυ που το βρηκα.
Ημουν σε απελπιστικη κατασταση και αναζητωντας βοηθεια στο ιντερνετ σε διαφορα ερωτηματα που ειχα εμφανιστηκε το φορουμ την ωρα που το χρειαζομουν.
Στα 15μου εκανα μια σχεση μ'ενα παιδι πολυ καλο,καποια χρονια μεγαλυτερος μου αλλα ηταν αυτο που θα ηθελαν οι περισσοτερες γυναικες στη ζωη τους.
Δουλευε,με προσεχε,δε μου ελειπε τπτ,με στηριζε στο καθε τι.Μ αγαπουσε και η κρυφη μου αληθεια ειναι οτι τον αγαπουσα κι εγω πολυ.
Το προβλημα ηταν οτι ηταν 'ησυχος'.Δεν ηθελε να βγαινει για ποτο,να πηγαινει σε μπαρ και σε τετοια πραγματα,αλλα καθως εγω δεν τα ειχα χορτασει ημουν της αντιθετης αποψης.
Ηθελα να ζησω τη νυχτερινη ζωη και γενικα βαρεθηκα καποια στιγμη να ξυπναω και να ξερω ακριβως τι θα εκανα και ποια συγκεκριμενη ωρα θα εκανα το καθε τι.
Εψαχνα δουλεια εκεινη τη περιοδο γιατι το περιπτερο το οποιο δουλευα εκλεισε κι ετσι βρηκα δουλεια σε ενα μεζεδωπωλειο μεσα στη κουζινα.Ωραιο μαγαζι,καλος κοσμος.
Ολα καλα,ωραιο το περιβαλλον μονο που καποια στιγμη η σερβιτορα που ειχε μας την εκανε κι ετσι αναγκαστηκα να ειμαι και σερβιτορα.
Για να μη σας τα πολυλογω ηταν ενα μεγαλο μαγαζι δηλωμενο σαν καφενειο αλλα εκεινος που το χε εκανε και μαγειρευτα.Μεσα απο τον παγκο ειχε κουζινα και τετοια πραγματα.
Αυτον το ειχε βολεψει απο κεινη τη μερα η κατασταση και ημουν και τα δυο.Σερβιτορα και μαγειρισσα.
Με τα πολλα ως σερβιτορα κολλησα με το ποτο.Κι ετσι μετα απο 5χρονια σχεσης χωρισα με το παιδι.
Μετα απο καποιο διαστημα αρχιζε ν αρχεται στο μαγαζι ενας γνωστος,τον οποιο εγω γνωριζα απο τριτους,χρονια πριν.
Ηξερα οτι ηταν παντρεμενος-χωρισμενος με δυο παιδια κι οτι προτου παντρευτει ηταν μπλεγμενος στα ναρκωτικα τα οποια ειχε παει Ισπανια και τα χε κοψει κατι χρονια πριν.
Ωστοσο επινε κι αυτος αρκετο ποτο.Ηταν κοινωνικος,γελαστος,ειχε πολυ χιουμορ αν και δεν ηταν και τοσο ομορφος ειχε προσωπικοτητα.Αρχισαμε να κανουμε παρεα κι επειτα η παρεα εξελιχτηκε σε σχεση.
Εγω απ τη στιγμη που επιασα δουλεια εμενα μονη μου.Καποια στιγμη μου ειπε οτι ειχε μαλωσει με τους δικους του κ του προτεινα να ερθει να μεινει μαζι μου.
Να σας πω ωστοσο οτι μολις εμαθε η μανα μου οτι ειμαι μαζι του...μ εβαλε κατω κι αρχισε κ μου λεγε οτι αυτος ο τυπος ειναι μονο για το ποτο,οτι δεν ενδιαφερεται για τα παιδια του,οτι βριζει και κανει φασαριες στο σπιτι του(στης μανας του)..
Οτι μπορει να εκοψε την ηρωινη,αλλα δεν εκοψε ολα τα ναρκωτικα.Τεσπα..εγω δεν την ακουγα,νομιζα οτι δεν ηθελε να μπλεξω μαζι του λογω οτι ηταν πρωην χρηστης και παντρεμενος με παιδια.
Για να μη σας πριξω με τις υπολοιπες λεπτομερειες,θα σας πω οτι τσακωστηκα χοντρα με τους δικους μου,δε τον χωρισα,βαλαμε ενα υποτιθεμενο δαχτυλιδι,εμεινα εγκυος γιατι βασικα ηθελε εκεινος σον και καλα να κανουμε ενα παιδι τη συγκεκριμενη χρονικη στιγμη(κι εγω ηθελα ενα παιδι,αλλα οχι τοσο συντομα)......κι εκει αρχιζουνε τα προβληματα μου ολα.
Ερχοτανε συνεχεια μεθυσμενος,εντελως τελιωμενος.Να κλεινουνε τα ματια του στη καρεκλα,να λεει ασυναρτησιες,να βριζει,να προκαλει φασαριες,να με χτυπαει συνεχως.Την επομενη μερα δε θυμοτανε τπτ και ητανε ολο συγνωμες κι οτι δεν προκειτε να ξανασυμβει.Εγω ημουνα μονη.Δεν ειχα μουτρα να παω στους γονεις μου,δεν ειχα κανενα ν απευθυνθω καθως μαζι του εκανα περα κ ολους μου τους φιλους και ητανε κι η εγκυμοσυνη στη μεση.
Ελεγα οτι θα κανω υπομονη και ηλπιζα οτι θα δει τα λαθη του και δε θα τα ξανακανει.Εκανα ομως μεγαλο λαθος.
Ακομα κι εκεινη τη μερα που του τα εψαλλα ηρθε χειροτερα απο τις προηγουμενες.Το αποτελεσμα ηταν να παω στο νοσοκομειο με αιμοραγια τεσσερις φορες κατα τη διαρκεια τις εγκυμοσυνης μου εξαιτιας της στεναχωριας μου.
Τελικα γεννησα ενα υγειεστατο αγορακι,αλλα ακομα και στο νοσοκομειο ερχοτανε οταν ξυπνουσε το πρωι για κανενα τεταρτο(!),ολο το βραδυ μ επαιρνε τηλεφωνο και μ εβριζε λογω του οτι ηταν η μανα μου στο νοσοκομειο κι εμενε εκει μεχρι που βγηκα.
Βγαινω απο το νοσοκομειο με το μωρο και συνεχιζει τα ιδια κι ακομα χειροτερα.Να ερχεται οποτε γουσταρει και να ψαχνει φασαριες,να λεει διαφορα το ενα θεμα μετα το αλλο,να μιλαει με τους τοιχους,να λεει οτι μ εχει γραμμενη,οτι ειμαι π....α,οτι εχω γκομενο.......να βριζει τους δικους μου.Εχει φτασει στο σημειο να κραταω το μωρο και να με χτυπαει,μ επιασε τρεις φορες απ το λαιμο να με πνιξει.Συνεχεια αντιστεκομουν και προσπαθουσα να τον λογικεψω αλλα το ιδιο του εκανε.
Μια μερα βρηκα ενα χαρτι το οποιο ελεγε οτι ειχε χορηγηθει φαρμακα(απο κεντρο αποτοξινωσης ναρκωμανων) και μαζι μ αυτα βρηκα και χασις.Οταν τον ρωτησα μου ειπε οτι απλα πηγαινε εκει γιατι ετσι ηθελε,οχι οτι εχει καποια σχεση με ηρωινη.
Αλλα το μαυρο ειναι για παρτυ του κι οτι επινε.Του ειπα οτι εχω κανει αρκετη υπομονη,οτι δεν αντεχω αλλο,οτι αυτος ηθελε οικογενεια και παιδια κι οτι μ εχει κανει πλεον να μετανιωσω την ωρα και τη στιγμη που τον γνωρισα.
Εκεινος αρχισε παλι τις συγνωμες,ελεγε οτι μ αγαπαει,εκλαιγε κι ειπε πως ολα αυτα τα κανει το φαρμακο σε συνδυασμο με το ποτο,το οποιο ελεγε πως θα κοψει.
Εν τω μεταξυ ειμαι ακομα αρκετα φορτισμενη και σας τα λεω ποοολυ περιληπτικα.Ολο αυτο συνεχιστηκε καμποσο διαστημα.Εφυγα τρεις φορες απο το σπιτι προσπαθωντας να προστατεψω το παιδι μου και βασικα εκεινον απο μενα,νομιζω.
Ολο αυτο το διαστημα,απ οταν αρχιζε να με χτυπαει φοβηθηκα,μ επιασαν και μετριες κρισεις πανικου,οπως ανακαλυψα αργοτερα,,αλλα ειχα απηυδισει,ειχα αρχισει ν απελπιζομαι,δεν ηθελα ν ακουω ουτε τ ονομα του.
Καθε φορα με γυριζε πισω με τα λογια του και με τη βοηθεια τριτων που τον λυποντουσαν,γιατι τον εβλεπαν ξεπιωτο απ ολα αυτα.
Μια μερα με το που του ανοιξα τη πορτα αρχισε να μου δινει μπατσους,να με πιανει απ τα μαλλια και να με χτυπαει στα ντουλαπια και στους τοιχους.Εσπασε το τραπεζι,και καποια πραγματα που ειχα στο παγκο της κουζινας..και ολα αυτα γιατι κατι του ειχε πει η μανα μου κι ειχε γινει παραξηγηση αναμεταξυ τους.Ομως εκεινη τη μερα δεν αντεξα.Του ειχα πει να μη με ξαναχτυπησει.Ετσι που ηταν βρηκα την ευκαιρια και του εκανα οτι μου εκανε.Κλειδωσα τη πορτα και του ειπα οτι η εγω θα βγω απο κει μεσα η αυτος.Τον χτυπουσα,τον επιασα απ τα μαλλια κ τον χτυπουσα στους τοιχους και τον εβαλα κατω κ τον κλωτσουσα οπως εκανε αυτος σε μενα.Ειλικρινα σκεφτηκα το χειροτερο για τον εαυτο μου.Το μυαλο μου ακουσε μια στιγμη τη φωνη του να μου λεει ''μωρο μου τι σου εκανα και φερεσαι ετσι?''....τοτε σταματησα να τον χτυπαω,αλλιως δε ξερω τι θα κανα πραγματικα.Την επομενη μερα δε θυμοταν παλι τπτ.(ηταν η τριτη φορα που εφυγα και σας την περιγραφω για να καταλαβεται το τι συνεβαινε πανω κατω).
Το θεμα μου ειναι οτι ειμαι 24 χρονων,με αυτον τον αντρα,με ενα παιδι απο αυτον τον αντρα και ψυχολογικα τρελαμενη.Την τελευταια φορα που γυρισα ειχε στρωσει,αλλα τωρα ξαναρχισε σχεδον τα ιδια.
Μενουμε στο ιδιο σπιτι και τον βλεπω πιωμενο καθε βραδυ που ερχεται και το πρωι που φευγει για δουλεια.
Του λεω οτι δε θελω να τον βλεπω κι οτι θελω να χωρισουμε κι εκεινος το παιρνει για πλακα!
Εν τω μεταξυ εχουν ερθει ετσι τα πραγματα κ μενουμε στο σπιτι της γιαγιας μου(στο οποιο εχω μεγαλωσει)γιατι χτιζαμε διπλα λεει δικο μας σπιτι για να μη πληρωνουμε νοικι!
Κι ερχεται καθε βραδυ πιωμενος.Δε θελω να δημιουργησω φασαριες.Θελω να φυγει ησυχα και να με ενοχλει μονο αν θελει κατι για το παιδι.
Δεν αντεχω αλλο...και δε ξερω τι να κανω.Αυτος του μιλας και σε γραφει,,μιλαει σα να μη συμβαινει τπτ........Εχω καταστρεψει τη ζωη μου απο τις επιλογες μου και τωρα ειμαι σ αδιεξοδο.
Και η ειρωνια της ζωης ειναι οτι παντα αγαπουσα το αλλο παιδι με το οποιο ταχα. Δε ξερω πως τα χω κανει ετσι και τι να κανω για να φυγω απο αυτη τη σχεση.
