Originally Posted by
85Eon
Καλησπερα σας,
θα ήθελα να μοιραστώ το πρόβλημα μου με εσας.
Είμαι ιδ. υπάληλος, είμαι κατοικος Αθηνών και είμαι 30 ετών.
Το πρόβλημα που με απασχολεί είναι ότι δεν έτυχε μέχρι τωρα να συνάψω κάποιου είδους σχέση με γυναίκα (ερωτική, φλερτ μηδέν κλπ.). Μου αρέσουν οι γυναίκες πάρα πολύ, πάντα μου άρεσαν, αλλά όμως παρατηρώ οτι εγώ δεν αρέσω..!!
Έξω με παρεες που βγαίνω (όχι και πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια) κανένα αποτέλεσμα.
Όλοι οι γνωστοί μου σε απέλπιδες προσπάθειες να μου τονώσουν το ηθικό συνηθίζουν να μου λένε "είσαι ωραίο παιδί, εισαι καλό παιδί, κάτι θα βρεθεί και για σένα, νέος είσαι, μην το σκέφτεσαι" κ.α.
Το ανησυχητικό είναι ότι τα παραπάνω λόγια τα έχω ακούσει και από γυναίκες!!!!! μιας και ξέρω ότι στην γλώσσα των γυναικών το "εισαι καλό παιδί" μεταφράζεται ως "δεν σε γουστάρω/δεν σε βλέπω ερωτικά" κλπ.
Παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου, τους φίλους μου, τις συμπεριφορές τους και κατανοώ οτι ενω για κάποιους είναι πανεύκολο να κάνουν μια σχέση με μια κοπέλα, την ίδια ώρα για κάποιους άλλους είναι τόσο δύσκολο..
Έχω αρχίσει και φοβάμαι ότι θα μείνω μόνος μου στο τέλος και δεν μου αρέσει η ιδέα.. και τα χρόνια περνούν..
ΥΓ. Σε γνωστή ιστοσελίδα γνωριμιών που είχα γραφτεί προ καιρού πάλι κανένα αποτέλεσμα.
ΥΓ 2. Θα πήγαινα σε γραφείο συνοικεσίων αλλά και εκεί δεν βλέπω να έχω και πολύ τύχη μιας και είμαι.. χαμηλόμισθος! (μισθός >€500).
ΥΓ 3. Πολλοί με προτρέπουν οτι για να κάνω μια γνωριμία θα πρέπει εγω να μιλήσω/προσεγγίσω πρώτος την γυναίκα αλλά κατι τέτοιο είναι αδύνατον για δυο λόγους: 1ον) Έχω γενικευμένη αγχώδη διαταραχή σε συμβατική ορολογία και 2ον) Γνωρίζω είτε από παραδείγματα που ακούω καθημερινά είτε διαβάζοντας στο διαδίκτυο ότι οι γυναίκες δεν επιθυμούν να τις προσεγγίζουν άγνωστοι άντρες, ενοχλούνται και το θεωρούν ανωμαλία. Αν και δεν εχω προσωπική πείρα πάνω σε αυτό, αυτό το συμπέρασμα έχω βγάλει.
