Καλησπέρα με καινούριο θεμα
Printable View
Καλησπέρα με καινούριο θεμα
Καλησπέρα με καινούριο θεμα������
Αναρωτιέμαι πώς πρέπει να αντιμετωπιζει ένας θεραπευτής τον ασθενή του.
Έχω ακούσει και εν μέρει βιώσει 2 αντίθετες καταστάσεις :
Έναν θεραπευτή που δεν έκανε όλα τα συναισθήματά μου αποδεκτά. Που εναντιωνοταν σε ο,τι δεν ήταν καλό, αντιδρούσε με έντονο τρόπο και πολλές φορές ήταν σαν να με έκρινε για κάτι κακώς βαλμενο μέσα μου.
Κι έχω ζήσει και θεραπευτή όπου όλα τα συναισθήματα ήταν αποδεκτά. Τίποτα δεν ήταν παραξενο ή απαγορευτικό σαν συναίσθημα καο η όλη στάση του ήταν να στέκεται με το μέρος μου και να προσπαθεί να να πείσει ότι δεν είναι λάθος να αισθάνομαι ο,τι αισθάνομαι.
Τελικά πως πρέπει να είναι ένας σωστός ψυχοθεραπευτης;
Έχω την αίσθηση ότι ο πρώτος με την επικριτική του στάση σε χώνει σε βαθιά νερά να κολυμπήσεις μπας και κάτι καταλάβεις /ανακαλύψεις για τον εαυτό σου (αν καταφέρεις να μην πνιγείς από την απογοήτευση και την τρομακτικη ένταση που τα ζεις όλα) , ενώ ο δεύτερος προσπαθεί να σου αφαιρεσει με κάθε τρόπο τα ενοχικα και να σε κάνει να νιώσεις καλά για τον εαυτό σου χωρίς όμως να έχεις την παραμικρή ιδέα για το τι γίνεται εκεί μέσα σου βαθιά....
Τι λετε; Έχει βιώσει κανεις κάτι αντίστοιχο;
Τι πιστευετε για τους δύο αυτούς τρόπους; Τελικά ποιος βοηθάει καλύτερα τον ασθενή;
Χωρίς να έχω ιδέα, θα πω ότι δεν υπάρχει κακό συναίσθημα, λάθος απαγορευτικό κλπ...θεωρώ ότι είναι λάθος τρόπος να προσεγγίζει κανείς έτσι τα θέματα για τους φίλους του, για τους ασθενείς του, για τον εαυτό του........Για το δεύτερο επίσης είναι λάθος αν σου χαιδεύει τα αυτιά και σε κάνει να νιώθεις καλά χωρίς ενοχές κλπ με κάτι που δεν είσαι.....άμα δεν γνωρίσεις και τον εαυτό σου πως θα τον βοηθήσεις ? .......αν είναι να πληρώνουμε για να μας χαϊδεύουν τα αυτιά, τα χαιδεύουμε και μόνοι μας, που είμαστε και εξπέρ σε αυτό......δηλαδη έτσι όπως το θέτεις σου παίρνει τα ενοχικά, σε κάνει να νιώσεις καλά, φαίνεται παραμύθιασμα, εσύ θα έπρεπε να τα βλέπεις και να τα πετάς, όχι να στα παίρνει κάποιος γιατί αν 'ξαναγεννήσεις ' θα πρέπει να πας εκεί να στα πάρει πάλι γιατί δεν έμαθες να τα πετάς από μόνος σου.....
Πιστεύω ότι δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Αλλοι ίσως να χρειάζονται να τους ταρακουνήσεις λίγο μιλώντας τους πιο έντονα ενώ άλλους αυτό μπορεί να τους κάνει χειρότερα και να πρέπει να τους πάρεις με το μαλακό για να τους βοηθήσεις.
Για μενα ,, σωστος ψυχοτετοιος , ειναι αυτος που σου λεει την σκληρη συνηθως αληθεια , με κινδυνο να μην ξαναπας , με σκοπο να σε σοκαρει , και να παρεις μπρος ,........................................... ο δικος μου ψυχιατρος εχει μονιμη εντολη να μου λεει τα στραβα μου, τα καλα μου τα ξερω κι ο ιδιος , και τουχω υποσχεθει οτι δενμε χανει απο πελατη , και το κανει , και μευχαριστει νακουω τα στραβα μου , και τις δικαιολογιες , πα να πει οτι ειμαι σε καλο δρομο , αμα δεν μενοχλουν τα στραβα μου .....δεν αρχιζω τα ,' ξερεις ομως ...μπλα , μπλα ', τον ακουω προσεκτικα , και μετα τα επεξεργαζομαι σπιτι , και δεν εχω κανει ψυχοθεραπεια ποτε .....ουτε προκειται .....
[QUOTE=Macgyver;646690]Για μενα ,, σωστος ψυχοτετοιος , ειναι αυτος που σου λεει την σκληρη συνηθως αληθεια , με κινδυνο να μην ξαναπας , με σκοπο να σε σοκαρει , και να παρεις μπρος ,........................................... ο δικος μου ψυχιατρος εχει μονιμη εντολη να μου λεει τα στραβα μου, τα καλα μου τα ξερω κι ο ιδιος , και τουχω υποσχεθει οτι δενμε χανει απο πελατη , και το κανει , και μευχαριστει νακουω τα στραβα μου , και τις δικαιολογιες , πα να πει οτι ειμαι σε καλο δρομο , αμα δεν μενοχλουν τα στραβα μου .....δεν αρχιζω τα ,' ξερεις ομως ...μπλα , μπλα ', τον ακουω προσεκτικα , και μετα τα επεξεργαζομαι σπιτι , και δεν εχω κανει ψυχοθεραπεια πότε. ...Ούτε πρόκειται. ...
Δεν διαφωνώ να σου πει τα στραβά.
Άλλωστε χρειάζεται με κάποιο τρόπο να τα δεις και αυτά, για να μην πω κυρίως αυτά.
Υπάρχει τρόπος όμως να σου περάσει αυτά που χρειάζεται να μάθεις.
Η ερώτηση εδώ είναι κατά πόσο "μαθαίνει " ένας άνθρωπος από τα στραβά του, έχοντας απέναντί του έναν θεραπευτή που δεν αποδέχεται τα συναισθήματά του ή τα αποδέχεται ολοκληρωτικά.
Τι τελικά βοηθάει;
[QUOTE=Nefeli28;646696]Αμα ζητας νασου πουν τα στραβα σου , και χαιρεσαι γι αυτο , προφανως εισαι ετοιμος να τα διαχειριστεις με τον δικο σου τροπο .........δεν χρειαζεσαι ' δασκαλο ' για να σου πει τι ακριβως να κανεις , θα κανεις αυο που νομιζεις , και καποια στιγμη , θα βρεις την λυση , δεν υπαρχουν ' ετοιμες ' λυσεις ................αμα εισαι σε αρνηση , τσαμπα πας σε ψυχοτετοιο ...........Quote:
Originally Posted by Macgyver
[QUOTE=Macgyver;646698]Δυστυχώς ξεκίνησα ψυχοθεραπεία με το αντίθετο από αυτό που λες. Όχι άρνηση αλλά είχα μεγάλη θέληση να φτιάξω πράγματα στον εαυτό μου.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Το δυστυχώς πάει στο γεγονός ότι κατέληξα με άρνηση γιατί το θέμα δεν ήταν ο τονισμός των στραβων (δεν είχα πρόβλημα με αυτο) αλλά το ότι δεν υπήρχε αποδοχή σε αυτά που ένιωθα.
Δεν γίνονταν αποδεκτά τα συναισθήματα της απογοήτευσης και της ματαιοτητας που κατά καιρούς ένιωθα.
Η ένταση που είχε δημιουργηθεί κατέληγε σε καυγάδες.
Καυγά με τον θεραπευτή σου;;
Μου είχε πει σχετικά με αυτο: "τι το πέρασες εδω; Εκκλησία; οι ψυχοθεραπείες είναι πεδίο μάχης "
Νεφελη, απο το ελαχιστο που εχω κανει, νομιζω αν εχω καταλαβει καλα, οτι ο στοχος της ψυχοθεραπειας δεν ειναι να σε διορθωσει αλλα εσυ, υπο την καθοδηγηση του ψυχοθερ, μιλωντας για σενα, να αποκτησεις επιγνωση για στοιχεια του χαρακτηρα σου και της συμπεριφορας σου που δεν αντιλαμβανοσουν μεχρι προτινος.
Ποιος ειναι ο ψυχοθεραπευτης να σε διορθωσει? ουτε δασκαλος ειναι ουτε παπας ουτε μπατσος! Ειναι εκει, υποτιθεται, με ανοιχτα αυτια, να σε κατανοησει! να νιωσεις οτι εχεις εναν ανθρωπο απεναντι σου, με αυτια ανοιχτα, και οποια βλακεια να του πεις, οσο ακραια κι αν ειναι, αυτος να την αντιμετωπισει σοβαρα και να σε βοηθησει.
Οχι να σε κρινει, κατακρινει, σου κουνησει το δαχτυλο σαν κριτης. Ουτε να σου διδαξει πως πρεπει να ζεις. Ουσιαστικα εσυ ανακαλυπτεις τον εαυτο σου .
Το ξαναλεω, νομιζω εχεις δει την ψυχοθεραπεια πολυ <<φιλολογικα>>, με μπολικη ποιηση/φιλοσοφια μεσα, και εχεις μπερδευτει. Η ψυχοθεραπεια/το να πας σε ψυχιατρο να παρεις αγωγη και να πεις 5 πραγματα για σενα ειναι πιο τεχνοκρατικη διαδικασια.
αυτο που σου ειπε, ιδεολογικα, ειναι αντιγραφη. Αλλα αντι για ψυχοθεραπεια βαλε τον ορο φιλοσοφια.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ο Καζαντζακης ειχε πει κατι παρομοιο στον Ελ Γκρεκο για το Νιτσε, θα ψαξω να το εντοπισω...
ρε συ αυτος προσπαθουσε δηλαδη με τη λογοτεχνια/φιλοσοφια να σε ψυχαναλυσει...
νομιζω οτι το μπερδεμα σου προερχεται απο το γεγονος οτι εκανες "ψυχοθεραπεια" (οπως νομιζες) με εναν ανθρωπο που ΔΕΝ ειναι ψυχοθεραπευτης, αλλα αυτοχριστηκε. ποιος ξερει τι πραγματικα ειναι ο ανθρωπος αυτος?
μην κρινεις απο αυτα που εκανε και σου ελεγε.
ο ανθρωπος ειναι απατεωνας!
Όπως το είπες Remedy ....νόμιζα ότι έκανα ψυχοθεραπεία. Αυτός ο οποίος δεν είναι ειδικός τι σόι ψυχοθεραπεία να κανει;
Πνίγηκα στη φιλοσοφία,τον ψευτουπαρξισμο και τη σκάρτη υποτιθέμενη ψυχανάλυση.
Είναι δύσκολο όμως να διακρίνω τι είναι τελικά ψυχοθεραπεία και τι δεν είναι.
Δεν είμαι σίγουρη και ξεκάθαρη μέσα μου για το τι βοηθάει και τι όχι. Έχω ακούσει ανθρώπους να έχουν αλλάξει ένα σωρό ψυχοτετοιους μέχρι να βρουν τον κατάλληλο.
Έχω υποστεί αρκετή ζημιά στο θέμα αυτό για να μπορέσω εύκολα να εμπιστευτώ διαδικασίες τέτοιες.
Και το ότι θέλω να συνεχίσω τη θεραπεία μου μετά από όλα αυτά είναι ευτύχημα. Κανονικά θα έπρεπε να έχω βάλει χ. Αλλά δεν θα το κάνω. Γιατί είχα και έχω τη θέληση να κάνω τη ζωή μου καλύτερη.
Νεφελη, για αρχη βρες εναν καλο!! ψυχιατρο, και σε δημοσιο νοσοκομειο ακομα, να σε ρυθμισει φαρμακευτικα, να σταθεις στα ποδια σου, και μετα εχεις ολο το χρονο να ψαξεις για ψυχοθεραπεια...
Η ψυχοθεραπεια δεν ειναι ουτε λογοτεχνια ουτε φιλοσοφια. Μηπως σε βοηθουσε να διαβασεις κανενα σχετικο βιβλιο? να παρεις μια ιδεα?
εμπειρια δεν εχω,Quote:
Originally Posted by Nefeli28
θεωρητικα μονο ξερω οτι η ψυχοθεραπεια γινεται σε περιβαλλον εμπιστοσυνης και πληρους αποδοχης, οχι σε "πεδιο μαχης". χαρακτηριστικοτατη η μαλακια που ειπε.
οπως το περιγραφει και η μαρα παρπαανω, το ξερω κι εγω.
τα συναισθηματα σου ειναι πληρως αποδεκτα και δεν αμφισβητουνται, ουτε σου λέει κανεις τι να κανεις.
πρεπει να σε καθοδηγησει με ευγενεια και αποδοχη να βρεις μονη σου τι θελεις να κανεις.
εσυ τον πληρωνες για να αγορευει ρε συ.
κριμα να μην υπαρχει τροπος καταγγελιας για τετοιους σκιτζηδες.
Διαβάζω πολλά βιβλία τέτοιου τύπου.
Πάντα διάβαζα αλλά από όταν μπήκα σε όλα αυτά διαβάζω συνέχεια.
Με βοηθούν τα περισσότερα.
Απλά δεν ξέρω πού θα πέσω. ..
Έχω κάνει κάποιες συναντήσεις με μια γνωστή μας γνωσιακη -συμπεριφοριστικη ψυχολόγο και γι αυτό έγραψα αυτό το θέμα.
Αυτή είναι το άλλο άκρο. Πλήρης κατανόηση, αποδοχή συναισθηματων και τελείως διαφορετική από αυτόν. Είναι επαγγελματίας το βλέπω αυτό. Απλά είναι το άλλο άκρο από όσα εζησα
νομιζω παντως, πως η αποδοχη# μη αποδοχη, δεν ειναι το μονο κριτηριο της αποτελεσματικης θεραπειας.
ειναι δεδομενο , αλλα ειναι μονο η αρχη.
δεν σημαινει οτι απλα επειδη υπαρχει αποδοχη και μη κριτικη, γινεται θεραπεια.
αλλο κεφαλαιο αυτο...
[QUOTE=Nefeli28;646699]Αλλοιμονο αν υπαρχει ενταση και καυγαδες με τον ψυχοθεραπευτη .............η κατι αλλο εννοουσε , η ειναι κακος στην δουλεια του .......εγω δεν εχω καν πλησιασει ποτέ να λογομαχησω με τον ψυχιατρο μου ................δεν παω κει για να πλακωθουμε ......Quote:
Originally Posted by Macgyver
Δεν υπάρχουν σωστά και λάθος συστήματα αγαπητή μου
Κατα κύριο λόγο τα συναισθήματα πρέπει να γίνονται αποδεκτά...
Από κει και πέρα ούτε ο ψυχοθεραπευτής,ούτε η εκκλησία είναι κατάλληλοι για να κρίνουν αν είσαι σωστή ή λάθος,αυτό είναι κάτι που θα το διαχειριστείς από μόνη σου.
Προσωπικά καταλήγοντας οτι τα περισσότερα προβλήματα προέρχονται από ψυχικά τραύματα στη παιδική και εφηβική ζωή-ο ψυχοθεραπευτής πρεπει να είναι ικανός να βγάλει από τον ασθενή τον πόνο που κουβαλάει ωστε να μπορέσει να τον διαχειριστεί και να αρχίσει να έχει πλήρη έλεγχο των συναισθημάτων και των πράξεων του στην ζωή.
Αυτή είναι η δουλειά του σωστού και δουλεμένου σωστά θεραπευτή!!!
Ούτε πεδίο μάχης είναι το γραφείο του θεραπευτή-ούτε εκκλησία
Υπάρχουν άλλα μέρη γι'αυτούς τους σκοπούς!
Η δική μου θεραπεύτρια δεν έχει καν γραφείο,απλά δύο καρέκλες!
Η πρώτη περίπτωση-αντιμετώπιση δεν νομίζω ότι βασίζεται σε κάποια θεωρητική βάση, αλλά ότι αποτελεί αντίδραση του θεραπευτή που παρωθείται από τα δικά του ακατέργαστα θέματα, τα οποία αναδύονται κατά την φάση της θεραπείας. Ένας θεραπευτή που όπως περιγράφεις "δεν έκανε όλα τα συναισθήματά σου αποδεκτά, που εναντιωνοταν σε ο,τι δεν ήταν καλό, αντιδρούσε με έντονο τρόπο και πολλές φορές ήταν σαν να σε έκρινε για κάτι κακώς βαλμενο μέσα μου" δεν δικαιούται να ασκεί το επάγγελμα αυτό διότι απλά είναι επικίνδυνος. Το σενάριο του ότι ο θεραπευτής με την στάση-αντιμετώπιση αυτή αποσκοπεί στο να σε "χώνει σε βαθιά νερά να κολυμπήσεις μπας και κάτι καταλάβεις /ανακαλύψεις για τον εαυτό σου" δεν νομίζω ότι μπορεί να είναι ρεαλιστικό, αντιθέτως αν το καλλιεργεί ο ίδιος τότε ενδεχομένως πρόκειται για συγκάλυψη της αναποτελεσματικότητας και της άγνοιάς του.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Εγώ αναθάρρησα βλέποντας επαγγελματισμό και διάθεση εξακρίβωσης του λόγου για τον οποίο πήρα την απόφαση να ξεκινήσω εφόσον ήμουν σε χρόνια κατάσταση. Αυτό ναι μεν με αφόπλισε αλλά σκέφτηκα ότι έχω να κάνω με υπεύθυνο άνθρωπο. Κατόπιν η αίσθηση ότι δεν αποτελώ υποκείμενο κριτικής αλλά σε εν δυνάμει θεραπευτική διαδικασία και σχέση με τον εαυτό μου έριξε άμυνες αντίστασης και άρνησης, όχι σε όλα τα ζητήματα αλλά στα επείγοντα.
Όταν έδωσα να καταλάβει πως δεν είμαι έτοιμη να εμβαθύνω σε κάποιο θέμα είδα κατανόηση, σεβασμό, ειλικρίνεια.
Με λίγα λόγια η εμπειρία μου είναι θετικής σημασίας διότι πρόκειται για σχέση πρώτα με τον ίδιο μας τον εαυτό και κατόπιν αντανακλάται στον θεραπευτή μας.
Όσον αφορά τους δυο τρόπους θα έλεγα πως και οι δυο δεν μου φαίνονται αληθείς. Δε θα ήθελα έναν θεραπευτή ούτε έντονα επικριτικό - επιθετικό ούτε έναν απαθή όπου όλα θα ήταν φαινομενικά άψογα εκ μέρους μου. Στο πρώτο η ανασφάλεια και ο φόβος οδηγεί στο να φύγω, στο δεύτερο με κάνει να αναρωτιέμαι αν είναι μόνο το οικονομικό που τον / την αφορά.
[QUOTE=Macgyver;646751]Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Η ένταση όχι μόνο υπήρχε αλλά με προετρεπε και σε αυτήν.
Πολύ συχνά είχα ακούσει και προοικονομια επί του θέματος :
"θα δεις που κάποια μέρα εμείς οι δυο θα σκοτωθούμε "
Μπορεί να μην υπάρχουν σωστά και λάθος συστήματα όπως το θέτεις, αλλά υπάρχει τρόπος και τρόπος για να καταφέρει ο θεραπευτής να βοηθήσει τον θεραπευομενο να δει τι του συμβαίνει και να καταφέρει να διαχειριστεί τα προβλήματα του και τον εαυτό του.Quote:
Originally Posted by Diana1982
Πληρώνεται γι'αυτό και θα έπρεπε να κάνει ότι είναι δυνατό για να ασκήσει σωστά αυτό που υπηρετεί.
Σας ακούω όλους με προσοχή και γθ'αυτό ονόμασα το θέμα ο τρόπος των θεραπευτων....δεν έχω άλλες εμπειρίες και σίγουρα εδώ υπάρχουν άνθρωποι με εμπειρία πολλών χρονών ψυχοθεραπείας και θεραπευτων....
Τι να πω.....Κατά πως φαίνεται έπεσα στην περίπτωση.
Μου είναι όπως είπα πολύ δύσκολο πια μα διακρίνω ή να είμαι σίγουρη για το ποιος τελικά θα με βοηθήσει και αν ο τρόπος του θα είναι ο σωστός....
Έχω υποστεί μεγάλη ζημιά και δεν ξέρω τι να κάνω.
Όλες οι απόψεις σας δεκτες και σεβαστές....
Να πούμε επίσης ότι η κατανόηση και αποδοχή των συναισθημάτων αλλά και της συνολικής προσωπικότητας του θεραπευόμενου από την πλευρά του θεραπευτή δεν αποτελεί χάιδεμα αυτιών όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο σχόλιο.
ο ανθρωπος ειναι παντελως ασχετως και με ψυχολογια και με θεραπεια και κατεφευγε σε αυτες τις σαχλαμαρες που σου σου ελεγε και στους καυγαδες, για να σε ξεγελασει οτι εκει "κατι γινεται", οτι γινεται δουλεια, δηλαδη.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
για μηνυση, πραγματικα, αλλα που να βρεις την ακρη..
δοκιμασες να επικοινωνησεις με την προστασια του καταναλωτη?
δεν υπαρχει καμια βοηθεια δηλαδη απο τετοιους σκιτζηδες που κανουν αντιποιηση επαγγελματος?
αυτο ειναι αδικημα κανονικο, για ξαναρωτα τον δικηγορο σου. αυτος σου ελεγε οτι σου κανει "θεραπεια", οχι οτι σε συμβουλευει.
Ακριβως!Quote:
Originally Posted by aeolus74
και δεν ειναι ισως τοσο αυτονοητο οσο μπορει να ακουγεται...
Δεν είναι καθόλου αυτονόητο.Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Εζησα στην πράξη μια διαδικασία "θεραπείας " όπου κάποια συναισθήματα δεν γίνονταν αποδεκτά και κατ'επέκταση δεν γινόμουν αποδεκτή ως άνθρωπος που τα αισθάνεται αυτά.
Όσες φορές και αν το έλεγα αυτό, η απάντηση ήταν ότι για να γίνω καλά πρέπει να χειροτερεψω. Είχα αναφέρει σε προηγούμενη συζήτηση ότι η προσέγγιση ήταν όπως εκείνος έλεγε "ομοιοπαθητικη "
Δεν ξέρω ποιος ήταν ο σωστός και ποιος ο λάθος. Μέσα μου επικρατεί μια σύγχυση. Ήταν εκείνος αδαής και άσχετος; Ήμουν εγώ η προβληματική που δεν μπορούσα να καταλάβω /ανταποκριθώ στον τρόπο του;
Δεν ξέρω. ...και δυστυχώς ένα μεγάλο κομμάτι μέσα μου έχει χειροτερεψει αντί να φτιαχτεί....
3000 ευρώ έδωσα για να θεραπευτω παιδιά....
Ολοι δίνουμε χρήματα για να θεραπευτούμε,το θέμα είναι να μπορείς να έχεις διάκριση.
Οταν βλέπεις ότι δεν σου ταιριάζει κάποιος ψυχοθεραπευτής,απλώς πας στον επόμενο!
Δεν χρειάζονται κλάμματα και δυστυχία,απλά αλλάζεις!
η ομοιοπαθητικη ΔΕΝ σε χειροτερευει... βλακειες με το κιλό σού πουλούσε και εσυ, αφελης και φιλοτιμη, τον εμπιστευτηκες. Οκ εγινε μια πατατα... την επομενη φορα θα εισαι πολυ προσεχτικη, το παθημα γινεται μαθημα.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ξεκινα με ψυχιατρο σε ενα δημοσιο νοσοκομειο! Υπαρχουν πολυ καλοι στην Αθηνα που κανουν δουλεια!!!
Δεν ξερω να σου αναφερω συγκεκριμενους αλλα ειτε στο Αιγηνητειο πας ειτε στο Δαφνι ακρη θα βγαλεις!!!!
Δεν είχα άλλη εμπειρία με θεραπευτή και ψυχοθεραπειες.Quote:
Originally Posted by Diana1982
Ούτε ξεκίνησα με το σκεπτικό ότι θα αλλάξω 5-6 στην πορεία. Θεωρούσα ότι αν μου έκανε, θα έμενα εκεί μέχρι το τέλος.
Δεν είχα σκοπό να αρχίσω ούτε να τον αμφισβητώ ούτε να είμαι καχύποπτη.
Αυτό προφανώς (μαζί με την τεράστια ανάγκη μου να γίνω καλά ) με έκανε να μην βλέπω σωστά και να μην διακρίνω από την αρχή τι συνέβαινε.
Προσθέστε σε όλο αυτό και τη φύση της διαταραχής μου (ΙΔΨ δηλαδή αμφιβολίες φουλ ) και φτάσαμε σε αυτό που φτάσαμε.
Το θέμα είναι πως προχωράω τώρα πια που δύσκολα εμπιστεύομαι κάποιον και φυσικά όλα μου φαίνονται καχύποπτα. Με ενοχλεί η ζημιά αυτή που έγινε γιατι εγώ δεν ήμουν έτσι. Και γιατί πήρα πολύ δύσκολα την απόφαση να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία. Και ενώ το αποφάσισα, εν τέλει έφαγα την απάτη στη μούρη. ....
Εγώ δεν είπα ότι η αποδοχή των συναισθημάτων και της προσωπικότητας είναι χάιδεμα αυτιών........είπα είναι λάθος να μην είναι αποδεκτά τα συναισθήματα,εννοώ να νιώθεις καλά ας πούμε προσωρινά γιατί σε παραμυθιάζει ο θεραπευτής σου , ότι είσαι κάτι καλύτερο από αυτό που είσαι, ότι όλα είναι καλά να το πω έτσι για να μην έχεις ενοχές να σε τονώσει κλπ ....και μετά να πέσεις πάλι στα ίδια όταν θα φύγεις....γιατί ο εαυτός σου και το τι συμβαίνει μπορεί να παραμείνουν άγνωστα.......Quote:
Originally Posted by aeolus74
Quote:
Originally Posted by cube
Αυτό το παραμυθιασμα που λες δεν είναι συνυφασμένο με την πλήρη αποδοχή όλων αυτών που αισθάνεται και λέει ο θεταπευομενος;
Πώς θα ανακαλύψει τον βαθύτερο εαυτό του εάν δεν πιεστεί ψυχικά και δεν "τα βάλει" με την κακή πλευρά του; Εάν ο θεραπευτής σε κανακευει, δεν θα γίνει αυτό που λες; Να παραμείνουν άγνωστα τα μέσα σου....
Nεφελη, συζητωντας το με ατομα που δεν εχουν κανει ποτε ψυχοθεραπεια, με ατομα που εχουν κανει λιγο οπως εγω, και με ατομα που εχουν κανει πολλη για χρονια, θα καταληξεις μπερδεμενη, χειροτερα!!!Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ο ψυχοθεραπευτης, ο γνησιος, ο ειδικευμενος, ο επιστημονας ψυχολογος ή ψυχιατρος ψυχοθεραπευτης, σεβεται την ελευθερια σου!!
αυτο να το καταλαβεις απολυτα.
Δεν ειναι κριτης ουτε μπατσος ουτε μαμα σου να σε χαιδευει ή να σε κανακευει, να σε τιμωρεί ή επιβραβευει. Ουτε παπας-εξομολογητης να σου πει Ω εισαι εγωιστρια, απο τον εγωισμο σου τα παθαινεις ολα!
Στον ψυχοθεραπευτη εκθετεις το θεμα σου και υπο την καθοδηγηση του, με τις ερωτησεις που θα σου κανει, ΕΣΥ θα αποκτησεις επιγνωση για καποια στοιχεια της συμπεριφορας σου!
Η θεραπεια στην ψυχοθεραπεια ειναι αυτη η επιγνωση! απο εκει και περα το να μαθεις ενα αλλο μοντελο συμπεριφορας, πιο λειτουργικο και στα μετρα σου, ειναι αλλο θεμα.
Πχ εγω που υπηρξα κακοποιημενο παιδι, οταν μου ειπαν οτι η μανα μου ειχε παρανοικη σχιζοφρενεια, ενιωσα ενα καποιο βαρος ενοχων να φευγει αποπανω μου γιατι δεν εφταιγα εγω, αλλα μια αρρωστεια του εγκεφαλου. Οταν εγινε το κλικ στη σκεψη μου οτι το κοινωνικο περιβαλλον δεν ειχε κατι προσωπικο μαζι μου αλλα ετσι χαβαλεδιαρικα σπανε πλακα με ολους, μου εφυγε ενα καποιο βαρος κοινωνικης φοβιας. Οταν χθες ας πουμε σκεφτομουν μια πολυ δυσκολη φαση που περασα παλια και αναρωτιομουν μηπως ειχα παθει καποιο σοβαρο καταθλιπτικο επεισοδιο και δεν το ειχα αντιληφθει τοτε? γιατι ημουν πολυ εγωκεντρικη και δεν με αγαπουσα, επισης σταματησα να με κατηγορω που στις πανελληνιες περασα με τη 2η.
Δεν ξερω αν καταλαβαινεις τι θελω να πω... αλλα μεσω της ψυχοθεραπειας θα μαθεις να θετεις ερωτηματα στον εαυτο σου, να σκεφτεσαι πολυ μεχρι να βρεις την απαντηση, και οοοοοοταν την βρεις θα νιωσεις μια καποια ελευθερια, σα να εισαι πνιγμενη και ξαφνικα παιρνεις μια ανασα. Και η ριζα ολων ειναι το οτι δεν μαθαμε ποτε, δεν μας διδαξαν, να αγαπαμε τον εαυτο μας. Αν αγαπουσαμε τον εαυτο μας, ουτε θα αγχωνομασταν ουτε καταθλιψη θα παθαιναμε ουτε τιποτα...
Στο ποστ απο πανω σου ειπα κυριως για μενα, τη δικη μου οπτικη.
Καθε ανθρωπος εχει τη δικη του οπτικη, τις δικες του αναγκες.
Εσυ νομιζω οπως ξαναειπαμε οτι καπου ειχες αναγκη να εντυπωσιαστεις και να αφεθεις υπο το προσχημα της ψυχοθεραπειας και την πατησες...
Απλα τωρα βρες εναν καλο ψυχιατρο στην Αθηνα, τοσα νοσοκομεια υπαρχουν, καλυτερα σε δημοσιο νοσοκομειο για να μην εχεις το φοβο οτι σε εκμεταλλευεται οικονομικα, να σε ρυθμισει, και οταν σταθεις στα ποδια σου, ψαχνεσαι για ψυχοθεραπειες, ομαδες, τεχνικες, κλπ.
Όχι μα δεν πας εκεί για να σε αποδεχτεί ή όχι, να σου πει αυτό είναι λάθος να το νιώθεις κλπ....ούτε μασημένη τροφή πρέπει να σου δίνει, πχ ζηλεύω, να μου πει '' να μωρέ ζηλεύεις, δεν αγαπάς τον εαυτό σου, είναι λάθος αυτό , δεν υπάρχει λόγος να ζηλεύεις κλπ...θεωρητικά χωρίς κριτική θα πρέπει να με βάλει σε μια διαδικασία να δω πρώτον ότι ζηλεύω, δεύτερον γιατί ζηλεύω, τρίτον να το αποδεχτώ, άμα αυτός με κριτικάρει πως θα το αποδεχτώ αυτό που νιώθω ? τέταρτον τι επιπτώσεις έχει αυτό σε μένα, στη ζωή μου , στους άλλους....ότι υποφέρω πχ οτι χειραγωγώ τους άλλους κλπ εγώ να τα ανακαλύψω ας πούμε .......μετά από κει και πέρα δεν ξέρω......μπορεί να τα ξέρω όλα αυτά και να πάω για να τα ξεφορτωθώ..... εγώ δεν τα βάζω με τον εαυτό μου να τον πολεμήσω, να πω ''είναι λάθος αυτό μην φοβάσαι μην νιώθεις έτσι κλπ.....ότι υπάρχει θέλω να το βλέπω.....άμα με καταδικάσω, με κριτικάρω και εγώ και ο θεραπευτής, θα δω τα μισά, έτσι πιστεύω..........Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ο θεραπευτης που κρινει δεν ειναι θεραπευτης απλα και ξεκαθαρα εγω προσωπικα δεν θα ανεχομουν κατι τετοιο....τωρα η φαση ειναι οτι εχω αλλαξρι πολλους ψυχιατρους και γενικα δεν ειχαν κατι να μου πουν γιατι συον τροπο που μιλαω εχω μια κακοηθης αισθηση μεγαλειου για τις μαλακιες που εχω κανει....επισης θελω γυναικα γιατρο αντρες με τιποτα απλα δεν δουλευει το προβλημα μονο με γυναικες γιατρους ειναι οτι τις κανω κεφι χαχαχα
Έχω δεχτεί κριτική οπως:Quote:
Originally Posted by kavkaz
"είσαι πολύ εγωιστρια. Αυτό πρέπει να μειωθεί γιατί βλέπω μεγάλο εγωισμο"
Αν αυτό είναι θεραπευτής καλύτερα να μείνουμε με τις διαταραχές μας....
Mara καταλαβαίνω τι λες.
Ευχαριστώ για τη βοήθεια.
Από όσα ακούω και διαβάζω νομίζω πως θα συμφωνήσω μαζί σου, ότι ο θεραπευτής όταν είναι επαγγελματιας και ξέρει τη δουλειά του, θα σε βοηθήσει να βρεις την επίγνωση και τα βαθύτερα κομμάτια του εαυτού σου μέσα από μια διαδικασία στην οποία θα υπαρχει ως βοηθός και όχι κριτής.
Αυτό πίστευα και πριν ξεκινήσω την ψυχοθεραπεία αλλά η πορεία μου εκεί που έπεσα ήταν τελείως διαφορετική και εντελώς χαοτική σαν αποτέλεσμα.
Πήγα για να φτιάξω τον ενοχικό εαυτό μου και έφυγα με περισσότερες ενοχές. Πλήρωσα για να απαλλαγώ από το πρόβλημά μου και απέκτησα μερικά ακόμη.
Θα συμφωνήσω μαζί σου και για τον ψυχίατρο. Τουλάχιστον αυτός είναι γιατρός.
Έχω κάνει κάποιες συναντησεις με τον γνωστό ψυχολόγο που είχα αλλά δεν ήθελα να πάω τότε.
Είναι γνωσιακος -συμπεριφοριστης.
Δεν έχει καμία σχέση με τον προηγούμενο και μου κάνει μεγάλη εντύπωση η ηρεμία που έχει όταν μιλάω. Το ότι μιλάω εγώ και όχι εκείνος. Δεν αυτό προβάλλεται και με ακούει χωρίς να κρίνει αυτά που λέω.
Είναι το άλλο άκρο.
Νιώθω τον επαγγελματισμο του κι ας τον έχω δει λίγες φορές.
Ελπίζω να με βοηθήσει...
[QUOTE=Nefeli28;646788]Αν μου τυχει κατι τετοιο στην φαση που ειμαι φευγω αμεσα και δεν ξανακοιτω πίσω, ασχημος ο τροπος του και σιγουρα ενας τετοιος θεραπευτης σε τραυματιζει και είμαστε ηδη τραυματισμένοι, να πάμε να τραυματιστούμε και αλλου επι χρημασι δηλ. εγω εχω εισπραξει πολύ αδιαφορια πάλι σε αλλο επίπεδο φυσικα, κατι τετοιο δεν θα το αντεχα ειλικρινα....παιδια μπορουμε χωρις ψυχοθεραπευτη να ξεπερασουμε τα προβλήματά μας για να μην εχουμε και εκμετάλλευσηQuote:
Originally Posted by Macgyver
[QUOTE=take a break;647115]Έχω αρχίσει πολύ σοβαρά να το σκέφτομαι αυτό που λες.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Υπάρχουν τρόποι να βοηθήσουμε τον εαυτό μας με μικρά πράγματα για να καλυτερευσουμε τη ζωή μας.
Απλά πιστεύουμε πως χρειαζόμαστε κάποιον να μας "καθοδηγεί", να μας ακούει, να μας αντέχει, να μας δείχνει αυτά που δεν βλέπουμε.
Κανείς δεν ξέρει τον εαυτό μας καλύτερα από μας.
Αν μπούμε στον κόπο να τον γνωρίσουμε καλύτερα θα ανακαλύψουμε πολλά πράγματα κρυμμένα εκεί μέσα. Και πολλά από αυτά θα μας δείξουν το δρόμο για την αυτοεπιγνωση και την γαλήνη που ψάχνουμε.
Σαφώς και υπάρχουν άξιοι θεραπευτές εκεί έξω που μπορούν να σε πάνε πιο γρήγορα και πιο στοχευμενα σε αυτή τη διαδικασία αναζήτησης εαυτού και επίλυσης προβλημάτων. Απλά είναι σαν να παίζεις λόττο για να τον βρεις και να σου κάνει.
Οι περισσότεροι είναι άχρηστοι και ανηθικοι.
Μόνο χρήμα. ..