ψυχωτικο επεισοδιο

Παρακολουθω εδω και 8 μηνες περιπου το σαιτ και διαβαζω τις ιστοριες σας στα προβληματα υγειας που περνατε.
Σημερα αποφασισα να γινω μελος και να μοιραστω το δικο μου προβλημα υγειας μαζι σας.
Το Νοεμβριο του 2006 ειχα ενα ψυχωτικο επεισοδιο,φοβιες πολλες οτι θελουν να μου κανουν κακο να με σκοτωσουν καθως και την οικογενεια μου,ψευδεστησης οτι εκανα κακο στον κοσμο,στην τηλεοραση νομιζα πως μιλανε για μενα.νομιζα πως διαβαζουν τη σκεψη μου,μεχρι και θεος νομιζα πως ημουν και ολα αυτα φυσικα ηταν ψεματα,ζουσα εκτος πραγματικοτητας,καθε μερα που περνουσε το μυαλο μου οργιαζε ειχα να κοιμηθω ποσες μερες,το μυαλο μου δεν μπορουσα να το ελενξω.
Υστερα απο 10 μερες περιπου και αφου ειχα ολα αυτα που ανεφερα οι οικογενεια μου με πηγε στο ψυχιατρο γιατι μονος μου δεν θα πηγενα γιατι νομιζα πως ολα αυτα ηταν αληθινα ο ψυχιατρος διεγνωσε βραχεια ψυχωτικη διαταραχη και μου χορηγησε αγωγη( σολιαν 400 και ακενετον),υστερα απο 2 μερες αρχιζα να επανερχομαι στη πραγματικοτητα αλλα η δοση που επαιρνα τον πρωτο καιρο ηταν μεγαλη,τα φαρμακα τα πηρα για 9 μηνες και τα σταματησα οχι φυσικα μονος μου με το γιατρο μου και αυτη τι στιγμη ειμαι 9 μηνες χωρις αγωγη.Με το ψυχιατρο μου εχω καλη συνεργασια τον εμπιστευομαι και με παρακολουθη και τωρα που ειμαι χωρις αγωγη.
Τωρα ειμαι καλα δεν εχω αυτα ολα τα συμπτωματα που ανεφερα ,φοβιες και ψευδεστισης αλλα παντα υπαρχει ο φοβος να μην υποτροπιασω και να μην χειροτερεψουν τα πραγματα.παντος προσπαθω να το αντιμετοπισω δεν το
βαζω κατω βγαινω εξω για καφε για ποτο παω γυμναστηριο καποια εκδρομη αραια και που και πολλα αλλα καθημερινα πραγματα.
Ξερω ειναι σοβαρο προβλημα υγειας αλλα υπαρχει και περιπτωση να μην υποτροπιασω κανενας δεν το ξερει αυτο βεβαια ευχομαι να πανε ολα καλα.καθομαι και λεω μερικες φορες που οφειλετε αυτο που επαθα σηγουρα ειναι βιολογικο οπως λεει και ο γιατρος μου, μπορει να ειχα προδιαθεση ισως να οφειλετε σε ανγχος σε πιεση ισως να οφειλετε στο πως μεγαλωσα και τα βιωματα που εχω ολα πιστευω πως παιζουν το ρολο τους.
Τωρα οπως σας ειπα ειμαι χωρις φαρμακα και ελπιζω να μην ξαναπαρω γιατι εδω που τα λεμε εχουν καποιες παρενεργειες τουλαχιστον σε εμενα οπως μειομενη λειτουργικοτητα αμβλινση συναισθηματων δηλαδη δεν μπορουσα να χαρω τοσο να γελασω να στεναχοριθω καποια στιγμη δεν μπορουσα να καθησω σε μια καρεκλα για πολυ ωρα.Αυτο δεν σημενη πως αν χρειαστει δεν θα τα ξαναπαρω γιατι εδω που τα λεμε χωρις τα φαρμακα δεν θα φευγαν τα συμπτωματα που ειχα δεν ειναι μια ακεφια να τη παλεψεις μονο σου και να περασει.Λεω επισης παλι καλα που εμεινα στο σοβαρο αυτο ψυχωτικο επεισοδιο και δεν επεκταθηκε σε καταθλιψη να παρω αντικαταθλιπτικα η΄" ηρεμιστικα 稨υπνωτικα οπως βλεπω πολλους να παιρνουν,η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη βεβαια.
Τελος ευχομαι να πανε ολα καλα με το σοβαρο αυτο προβλημα που αντιμετωπισα και συνεχιζω να αντιμετωπιζω ελπιζοντας να μην υποτροπιασω.Ευχομαι και σε εσας οτι καλυτερο και υπομονη σε αυτα που περασατε και περνατε

(πολλα ορθογραφικα λαθη....ξερω)

:cool:

red-button καλησπέρα,

Αυτό που έκανες για τον εαυτό σου είναι πολύ σημαντικό.

Μην σκέφτεσαι διαρκώς το αύριο. Ζήσε το σήμερα.
Κανείς δεν ξέρει αύριο τι μας ξημερώνει.
Συνέχισε έτσι δυναμικά!!

φιλε δεν εχεις κανενα συμπτωμα πλεον;

skiaxtro,τωρα δεν εχω αυτες τις φοβιες τις ψευδαισθησεις που ειχα που ημουν εκτος πραγματικοτητας, εχουν φυγει ολα αυτα ελπιζω να μην ξαναερθουν.

red-button χαίρομαι που είσαι εδώ, πολύ συνειδητή, και μοιράζεσαι μαζί μας την ιστορία σου. Καλώς ήρθες!

Σε ευχαριστω φοιβη,αλλα με εκανες κοπελα ενω ειμαι αντρας.
Να εισαι καλα.....

Quote:

---

Originally posted by red-button
Σε ευχαριστω φοιβη,αλλα με εκανες κοπελα ενω ειμαι αντρας.
Να εισαι καλα.....

---

Ουπς!!!Συγνώμη!!!

Φίλε red-button καταλαβαίνω όλα τα συμπτώματα που έχεις περάσει. Όλα αυτά και άλλα έχω περάσει κι εγώ. Είμαι στην ίδια θέση με σένα δηλαδή έχουν φύγει τώρα όλα και έχω καταλάβει το πρόβλημα που είχα. Συζητάω με το γιατρό και νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Το ίδιο εύχομαι και για σένα.

Misticos και σε σενα ευχομαι οτι καλυτερο.εσυ ενα ψυχωτικο επεισοδιο ειχες απο οτι καταλαβα?τι αγωγη πηρες και για ποσο καιρο?τωρα παιρνεις?ποτε το επαθες το επεισοδιο?συγνωμη αμα ρωταω πολλα απλως θελω να ενημερωνομαι για παρομοια περιστατικα.ο γιατρος σου τι σου λεει?

Τρία επεισόδια είχα και άλλαξα πολλές αγωγές. Είχα καταδιωκτικές ιδέες, τα συμπτώματα που έχεις αναφέρει και άλλα... Τώρα μου έχουν φύγει όλα. Μπαίνω εδώ και σας λέω τη γνώμη μου. Για να φτάσεις στο σημείο να γράφεις εδώ θα πρέπει να έχεις περάσει το μεγαλύτερο Γολγοθά και να οδεύεις ώστε να γίνεις καλά. Έτσι πιστεύω… Λέω ότι έγινα καλά, τέτοιες είναι και οι εντυπώσεις που έχω από τους γιατρούς.

misticos,εργαζεσε ? και γενικα πως το αντιμετοπιζεις εκτος απο φαρμακα?εχεις καποιες ασχολειες καποιο χομπι?

Είμαι σε αναζήτηση εργασίας. Από ασχολίες ότι βρεθεί κάνω, χόμπι εκτός από το διαδίκτυο πάω για τρέξιμο, ήμουν αθλητής στο στίβο.

Misticos,αυτο που επαθε ο καθενας μας ειναι πολυ σοβαρο,το θεμα ειναι να προσπαθουμε να το αντιμετοπισουμε και να μην μας περνει απο κατο.παντος εγω εχω το φοβο να μην υποτροπιασο αλλα αυτο δεν με καταβαλει.προσπαθω να περναω τη μερα μου με ασχολιες που μου αρεσουν και ευχαριστουν

red-button καταλαβαίνω πολύ καλά το θέμα και τη σοβαρότητα του όσο κι εσύ. Πιστεύω ότι μόνο αυτοί που το έχουν πάθει καταλαβαίνουν το βάθος της αρρώστιας. Ο Φόβος της υποτροπής υπάρχει αλλά νομίζω με τις συζητήσεις μεταξύ τρίτων μπορείς να ελέγξεις κατά πόσο ισορροπημένος είσαι αν και εφ\' όσον έχεις καταλάβει ότι το όλο θέμα είναι παθολογικό.

Η ψυχοθεραπεια θα με βοηθιση γενικα στη ζωη μου,στη καθημερινοτητα μου η θα με κανει χειροτερα?Δεν το λεω αυτο επειδη επαθα το ψυχοτικο επεισοδιο μονο

Θα βοηθήσει σίγουρα αρκεί να είσαι δεκτικός και να κατανοείς αυτά που λέει ο ψυχοθεραπευτής. Το να κατανοεί κάποιος το πρόβλημα σου σε απαλύνει από πολλά βάσανα.

παντος περιμενα μεγαλητερη ανταποκριση η αληθεια ειναι....δηλαδη να μιλησουν ατομα που περασαν καποιο ψυχωτικο επεισοδιο και να πουν πως το βιωσαν και πως το αντιμετοπιζουν...μαλλον θα ειμαστε ελαχιστη αυτη που περασαμε καποιο ψυχωτικο επεισοδιο...

Το σημαντικό είναι οτι η θεραπεία σου είχε αποτέλεσμα. Αυτό με ανακουφίζει πολύ γιατί αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα ή μητέρα μου και τελικά κατάφερα να την πείσω να πάμε σε έναν ψυχίατρο. Ελπίζω να τα καταφέρει όπως και εσύ...

Επειδή είναι αργά το βράδυ τώρα που γράφω, 2-3 πραγματάκια θέλω να σου πω.

Μου φαίνεται πολύ καλό που προσέχεις για τυχόν υποτροπή (εμένα μου ήρθε στα 2 χρόνια μετά, κι έγινε μη ανατάξιμη και χρόνια πλέον η ψύχωση). Να προσέχεις και να ενεργείς ωσάν να έχεις ψύχωση και να είσαι σε στενή συνεργασία με τον γιατρό σου. Κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου να αισθάνεσαι καλά και να μη ζορίζεσαι, χαλαρά. Αυτά τα επόμενα 1-3 χρόνια είναι ίσως τα σημαντικότερα της ζωής σου, χωρίς να θέλω να σε τρομάξω. Αν παρ\' όλα αυτά (γιατί τελικά λαχείο είναι, μόνο που χάνεις) παρουσιαστεί κάτι άσχημο, μη το αφήνεις, ζήτα αμέσως βοήθεια.

Είναι πολλοί οι άνθρωποι που περνούν και τελικά ξεπερνούν ψυχωτικά επεισόδια αλλά μερικοί δεν τα καταφέρνουν (όπως εγώ) και πρέπει να είναι υπό αγωγή και παρακολούθηση (συνήθως εφ\' όρου ζωής).

Είμαι σίγουρος ότι ξέρεις πως να ζητάς βοήθεια από τους ανθρώπους γύρω σου και εύχομαι να ζήσεις χαρούμενα, χωρίς φάρμακα και γιατρούς και νοσηλείες.

daydreamer,σε ευχαριστω για ολα αυτα που μου ειπες.Ελπιζω να πανε ολα καλα και να μην υποτροπιασω και χειροτερεψουν τα πραγματα και αναγκαστω να περνω τα φαρμακα ολα τα χρονια.Ελπιζω να ειμαι απο τους τυχερους.εαν υποτροπιασο θα προσπαθισω να το αντιμετοπισω δεν εχω αλλη επιλογη.
Τωρα ειμαι χωρις φαρμακα και προσπαθω βγαινω εξω για καφε παω γυμναστιριο καπια εκδρομη δεν το βαζω κατω
αν θα υποτροπιασο η\" οχι κανενας δεν το ξερει ουτε ο ψυχιατρος.
Εσυ daydreamer εκοψες τα φαρμακα και μετα απο 2 χρονια ειχες το δευτερο ψυχωτικο επεισοδιο?τωρα εισαι καλα με την αγωγη?

daydreamer,σε ευχαριστω για ολα αυτα που μου ειπες.Ελπιζω να πανε ολα καλα και να μην υποτροπιασω και χειροτερεψουν τα πραγματα και αναγκαστω να περνω τα φαρμακα ολα τα χρονια.Ελπιζω να ειμαι απο τους τυχερους.εαν υποτροπιασο θα προσπαθισω να το αντιμετοπισω δεν εχω αλλη επιλογη.
Τωρα ειμαι χωρις φαρμακα και προσπαθω βγαινω εξω για καφε παω γυμναστιριο καπια εκδρομη δεν το βαζω κατω
αν θα υποτροπιασο η\" οχι κανενας δεν το ξερει ουτε ο ψυχιατρος.
Εσυ daydreamer εκοψες τα φαρμακα και μετα απο 2 χρονια ειχες το δευτερο ψυχωτικο επεισοδιο?τωρα εισαι καλα με την αγωγη?

Ναι, περίπου έτσι, αν θυμάμαι καλά.
Είχα επισκεφθεί έναν καθηγητή (και λίγο τον είχα θεοποιήσει, τον συγκεκριμένο) και λες και με ακούμπησε με μαγικό ραβδί [αφού έκανα λεκτική εκφόρτιση, βασικά αυτός μου έλεγε ακριβώς αυτά που σκεφτόμουν και αισθανόμουν (!!!)] έγινα καλύτερα απ\' ότι πριν το ψυχωτικό επεισόδιο. (Μάλλον επρόκειτο για \"θαύμα\"). Δεν χρειαζόμουν πλέον φάρμακα (αν και ίσως να έπαιρνα λίγο Φλουπιντόλ κάθε Παρασκευή, δεν θυμάμαι).
Αλλά, δυστυχώς, μετά από 3 νομίζω χρόνια, ήρθε το 2ο επεισόδιο.
Σχετικά καλά είμαι τώρα, αλλά προσπαθώ για ακόμα περισσότερη βελτίωση. Το κυριώτερο πρόβλημα είναι βασικά η απασχόληση (εργασία), αλλά και ο στιγματισμός είναι μέγα πρόβλημα.

Συγνώμη που αναλώθηκα στα δικά μου.

Δεν μπορείς να φανταστείς, δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πόσο καλό κάνει το έξω και η απασχόληση. Να βγαίνεις για καφέ (γενικά μη πίνεις καφέ, πάρε κάτι άλλο) με φίλους αλλά και μόνος. Και το γυμναστήριο σού κάνει καλό, αλλά θέλει λίγο πειθαρχία. Και σινεμά να πηγαίνεις που και που. Και εκδρομές. Όλα αυτά που κάνεις είναι καλά, μη φοβάσαι να προσπαθήσεις να κάνεις καινούργια πράγματα (αντιθέτως να επιδιώκεις το \"άγνωστο\"). Και λίγη προσπάθεια στις σχέσεις σου, να έχεις 1-2 καλά φιλαράκια και να είσαι ανοιχτός σε νέες γνωριμίες. Είμαι σίγουρος πως θα πας καλά και στο εύχομαι ολόψυχα, αλλά είπαμε, για 1-3 χρόνια θέλει μεγάλη προσοχή.

Παρ\' όλο που δεν παίρνεις αγωγή, να μιλάς με κάποιον γιατρό (γιατί \"βλέπουν\" πράγματα που εμείς οι ίδιοι δεν τα βλέπουμε).

Περιμένουμε νέα σου.

daydreamer\"σε ευχαριστω για ολα αυτα που μου λες μου δεινις κουραγιο.προσπαθς καθε μερα δεν το βαζω κατω αγωνιζομαι ελπιζω να μην υποτροπιασω τςρα αν μου τυχη θα προσπαθισω να το αντιμετοπισω.και τωρα που ειμαι χωρις φαρμακα 9 μηνες με παρακολουθη ψυχιατρος.τωρα βρηκα και δουλεια σε μια καφετερια λατζα ειναι κουραστικα αλλα θα βγαλω καποια χρηματα και θα υλοποιισω καποιους στοχους,επισις βγενω για καφε παω καποιες εκδρομες γενικα ασχολουμε παω γυμναστιριο..λες λογο της κουρασης και της πιεσης λιγο να μου κανει κακο η δουλεια? και να υποτροπιασο?

Λόγω κόπωσης μού φαίνεται απίθανο να υποτροπιάσεις, αρκεί να έχεις χρόνο και τρόπο να ξεκουράζεσαι. Αλλά φρόντισε να διαχειρίζεσαι σωστά το στρεσάρισμα (την πίεση όπως λες).
Νομίζω επίσης μια \"ρουτινιάρικη\" καθημερινότητα θα σου έκανε πολύ καλό αυτή τη περίοδο, γιατί μόλις ξεπεράσεις τη \"μπόρα\" θα έχεις άφθονο χρόνο και δυνάμεις για καινούργια και άγνωστα πράγματα (νέες σχέσεις/δραστηριότητες κλπ.).

Συνέχισε έτσι, στοχοπροσανατολισμένος και ζήσε ελεύθερα χωρίς να σκέφτεσαι το επεισόδιο και είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε τέλεια.

Quote:

---

Originally posted by daydreamer
ο στιγματισμός είναι μέγα πρόβλημα.

---

Διάβαζα κάποια παλιά ποστ και έπεσα πάνω σε αυτό. Daydreamer θέλεις να μας πείς κάποια πράγματα για σένα? Έισαι σε μεγαλύτερη ηλικία και θα με ενδιέφερε να μάθω πως τα πάς γενικά στη ζωή σου.

Vince, καλησπέρα!

Πράγματι, στα παλιά μου post υπάρχουν πολλά στοιχεία για μένα και νομίζω είναι υπεραρκετά για μια εικόνα για το πως πάω γενικά στη ζωή μου. (Χαλαρά)

Απλά θέλω να προσθέσω ότι δεν είναι εφικτό να προλαβαίνουμε τις υποτροπές μας. Τις ψιλοκρισούλες ναι, είναι στο χέρι μας, αλλά τις υποτροπές (με ή χωρίς νοσηλεία) δύσκολα. Δηλαδή δεν συμφωνώ με το \"ο άνθρωπος, άμα θέλει, όλα μπορεί να τα κάνει\" γιατί απλά δεν είναι θέμα βούλησης, είναι θέμα υγείας-ασθένειας.

Πέρα από τις θεωρίες, όλοι έχουν προβλήματα και εμείς ειδικά είμαστε τυχεροί που προλάβαμε τη νέα \"τεχνολογία\" φαρμάκων (1995) γιατί μάλλον θα είμασταν σε πολύ άσχημη κατάσταση.

Όλοι οι γιατροί λένε: Η απασχόληση/εργασία (αμοιβόμενη ή μη) είναι το καλύτερο φάρμακο. Εκεί νομίζω πρέπει να εστιάσουμε την προσπάθειά μας και μετά όλα τα άλλα.

Θέλω να πιστεύω πως τα φάρμακα ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες υποτροπής. Είχα μια απορία πριν λίγες μέρες εάν είναι δυνατό να ξεπεραστούν τα ψυχωσικά συμπτώματα με ψυχοθεραπεία και μόνο ή εάν μπορούν να ελεγχθούν τα συμπτώματα με άλλο τρόπο εκτός φαρμάκων. Κάτι που διάβασα σε ένα σαιτ http://www.schizophreniaforum.org/new/detail.asp?id=1451 Με λίγα λόγια λέει πως η καλύτερη αντιμετώπιση είναι μέσω φαρμάκων και παρόλο που έγινε έρευνα για θεραπείες μη φαρμακευτικές τα αποτελέσματα ήσαν σαφή..δυστυχώς. Θα βγούν πιστεύω και καλύτερα σκευάσματα.

Όσο αυτό περί εργασίας συμφωνώ. Οι εργασιακές ικανότητες υπάρχουν (ως ένα βαθμό τουλάχιστον) και τα ψυχολογικά κέρδη απο την απασχόληση είναι σημαντικά.

Και σε μένα και σε άλλους έχω δει υποτροπές εν αιθρεία, δηλαδή με κανονική λήψη φαρμάκων, τακτικές ιατρικές επισκέψεις, όλα τέλεια. Κάτι (κάποιο συμβάν, κάποια ιδέα, κάποια σκέψη, κάτι) πάει στραβά και έρχεται η υποτροπή. Αλλά, όπως είπες, μειώνουν στο ελάχιστο αυτόν τον κίνδυνο.

Εγώ θεωρώ πάρα πολύ μεγάλη αδικία που η κοινωνία δεν βοηθάει σχεδόν καθόλου τους ψυχασθενείς, αντιθέτως δίνει πάρα πολλά λεφτά π.χ. σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, που πρακτικά δεν παράγουνε τίποτα.
Και σκέφτονται να μας κόψουν και τα δωρεάν (πανάκριβα) ψυχοφάρμακα.

παντως εμενα με εβλαψε η δουλεια και οταν πηγα να τα κοψω επαθα υποτροπη δυο φορες.
Γενικα βρες μια δουλεια που να μη στρεσαρεσε και κουραζεσαι πολυ. Μια οσο το δυνατον πιο ευκολη δουλεια.
Και ιδιως μια δουλεια που οι συναδελφοι θα ειναι καλοι και οχι σαν αυτους που ειχα εγω..
Μια δουλεια χωρις πολλες σκεψεις και οπου δεν θα εισαι μονος σου.
Ο υπνος βοηθαει και αυτος πολυ οποτε να κοιμασαι πολλες ωρες.
Ιδιως ομως το θεμα του αφεντικου-συναδελφων ειναι σημαντικο και το κλιμα της εργασιας να προσεξεις να ειναι καλο.
Οποτε το δεις να χαλαει κοπανησε την , δεν αξιζει. Εγω εκατσα επειδη επαιρνα καλα λεφτα αλλα την πληρωσα με υποτροπη καθε φορα που πηγαινα να τα κοψω τα φαρμακα....

Quote:

---

Originally posted by vince
Θέλω να πιστεύω πως τα φάρμακα ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες υποτροπής. Είχα μια απορία πριν λίγες μέρες εάν είναι δυνατό να ξεπεραστούν τα ψυχωσικά συμπτώματα με ψυχοθεραπεία και μόνο ή εάν μπορούν να ελεγχθούν τα συμπτώματα με άλλο τρόπο εκτός φαρμάκων. Κάτι που διάβασα σε ένα σαιτ http://www.schizophreniaforum.org/new/detail.asp?id=1451 Με λίγα λόγια λέει πως η καλύτερη αντιμετώπιση είναι μέσω φαρμάκων και παρόλο που έγινε έρευνα για θεραπείες μη φαρμακευτικές τα αποτελέσματα ήσαν σαφή..δυστυχώς. Θα βγούν πιστεύω και καλύτερα σκευάσματα.

Όσο αυτό περί εργασίας συμφωνώ. Οι εργασιακές ικανότητες υπάρχουν (ως ένα βαθμό τουλάχιστον) και τα ψυχολογικά κέρδη απο την απασχόληση είναι σημαντικά.

---

Εχω βρει επισης ενα ενδιαφερον αρθρο στο :

http://www.nytimes.com/2007/09/03/business/03drug.html?_r=1&oref=slogin

Λεει για ενα καινουργιο φαρμακο το οποιο δεν στηριζεται στην ντοπαμινη οπως ολα τα τωρινα αντιψυχωτικα αλλα στη γλουταματη και δεν εχει καθολου παρενεργειες !
Δεν εχει βγει ακομα αλλα πιστευω οποτε βγει θα ειναι πολυ καλο γιατι δεν εχει παρενεργειες , ουτε αυξανει την προλακτινη κλπ.

Καλό το άρθρο. Μου έκανε εντύπωση που αναφέρει σε κάποιο σημείο οτι τα αντιψυχωσικά για σχιζοφρένεια και διπολική διαταραχή είναι τα τέταρτα είδη φαρμάκων σε πωλήσεις στην Αμερική! Άν πράγματι η νέα φουρνιά αντιψυχωσικών είναι τόσο αποτελεσματική και χωρίς παρενέργειες, αυτό θα αποτελέσει μεγάλο βήμα. Ποιός ξέρει, ίσως κάποια στιγμή να θεραπευόμαστε αποκλειστικά μέσω γονιδιακής θεραπείας...

Για το θέμα εργασία..η απασχόληση κάνει καλό με την προυπόθεση να είναι καλό και το κλίμα όπως λές κι εσύ. Σε γενικές γραμμές βοηθάει να απασχολούμαστε με κάτι. Όταν δεν έχω τι να κάνω κάθομαι και σκέφτομαι διάφορα. Όσο για καλούς συναδέλφους. Για μένα το πρόβλημα είναι πως όλοι θέλουν να είναι αφεντικά σε αυτή τη χώρα, πόσο μάλον που το μορφωτικό επίπεδο έχει ανέβει πάρα πολύ πλέον. Ο ανταγωνισμός όσο πάει και ανεβάινει και αυτό δεν μας ωφελεί απο τη στιγμή που είμαστε πιο ευάλλωτοι απο τους φυσιολογικούς. Το στρές πρέπει να απουσιάζει απο την καθημερινότητα μας εάν θέλουμε να λειτουργούμε σε ικανοποιητικό βαθμό.

Quote:

---

Originally posted by daydreamer
Εγώ θεωρώ πάρα πολύ μεγάλη αδικία που η κοινωνία δεν βοηθάει σχεδόν καθόλου τους ψυχασθενείς

---

Το στίγμα εμποδίζει δυστυχώς..

γεια σας...υστερα απο πολυ καιρο και παλι εδω.τι κανετε?ελπιζω να ειστε καλα. δοξα το θεο ειμαι καλα υστερα απο το σοβαρο αυτο προβλημα που περασα. ειμαι χωρις αγωγη εδω και εναμισι χρονο εργαζομαι τον ελευθερο χρονο βγαινω για καφε, για ποτο, καποια εκδρομη που και που, γυμναστηριο

Γεια σου red button και καλώς σας βρήκα μια και που είναι η πρώτη μου δημοσίευση. Είχα τα ίδια συμπτώματα με εσένα red button σε ένα επεισόδιο πριν από 6 χρόνια για αυτό σε καταλαβαίνω απόλυτα. Χαρις την συμπαράσταση της οικογένειας και άλλων καταφερα να σταθεροποιηθώ με μόνο 5mg φάρμακο. Βλέπω ανθρώπους με πολύ χειρότερα προβλήματα και λέω εντάξει είμαι πολύ καλά αλλά είναι κάτι μαυρες σκέψεις που με πιάνουν ώρες ώρες Μακάρι να μπορέσω και εγώ να τα κόψω αλλά είναι και ο γιατρός μου πολύ συντηρητικος τον είχα τρομάξει με μια συμπεριφορά μου όταν είχε πάει να τα μειώσει και φοβαται. Μάλλον έχει δίκιο... και εγώ φοβάμαι τις μαύρες σκέψεις.
Ευχομαι να μην σου ξαναχρειαστούν ποτέ μα ποτέ red button να ζήσεις ευτυχισμένος με αυτούς που αγαπάς

γεια σου λοτε .....6 χρονια περνεις τα φαρμακα?τωρα εισαι καλα? εχεις αυτες της σκεψεις?πως περνας τη μερα σου?εργαζεσε?

Ναι red button 6 χρονια παίρνω φάρμακα Ειχα ψυχωση μαζί με καταθλιψη. τωρα είμαι πολύ καλά απλά ώρες ώρες με πιάνουν καταθλιπτικές σκέψεις(πιστεύω όπως όλον τον κόσμο ... ίσως λίγο πιο έντονα..), κυρίως όταν είμαι μόνη μου, όταν είναι με άλλους δεν μου φαίνεται καθόλου. Είχα περάσει σε μια σχολή στα 18 μου την οποία και παράτησα αλλά αποφάσισα μετά από χρόνια να συνεχίσω σπουδές και τώρα είμαι στο 2ο έτος στο Πολυτεχνείο και παλεύω ενώ είμαι 26. Δεν δουλεύω τώρα ασχολούμε με τη σχολή παλαιότερα δούλευα σε μια παλιοδουλειά τηλεφωνήτρια. Γενικά τα έχω κάνει λίγο μαντάρα με τις σπουδές και με πείραζε που τα είχα παρατήσει. Τωρα πάω καλύτερα. Γενικά δεν μου φαίνεται καθόλου απλά έχω μειωμένη μνήμη και αφομοιωση στο διάβασμα και χρειάζονται επαναλήψεις. Μπορώ να πω είμαι σταθερά καλά... νομίζω τουλάχιστον.. Κατά τα άλλα λίγες βόλτες λίγες παρέες
Εσύ ποσο καιρό έπαιρνες φάρμακα; εχεις τελειώσει κάμια σχολή; Γενικά η μνήμη σου πως είναι;

Μπορω να σου πω για μενα,η μνημη μου ειναι πολυ μετρια,αρκετα ικανοποιητικη ακαδημαϊκα αλλα πιανει πατο στην καθημερινοτα οπως προσωπα,ονοματα,αυτοκινητα κλπ.
Βασικα ομως για να μην κλαιγομαι οι συνομηλικοι μου τα καταφερνουν καλυτερα σε μερικους τομεις αλλα και εγω τα καταφερνω πολυ καλα σε αλλους (κυριως μιλαω για τη μνημη).
Νομιζω την μνημη μπορει να την επηρεαζει η ψυχωση αλλα και τα φαρμακα.Σε γενικες γραμμες προσπαθω να μην βασιζομαι σε αυτην και να εκμεταλευομαι αλλες δυνατοτητες μου...πχ τωρα σπουδαζω αλλα δεν θα σπουδαζα ποτε κατι που θα επρεπε να απομνημονευω κατεβατα με κειμενα αλλα εχω παει σε πιο πρακτικα μαθηματα που χρειαζονται μαθηματικα κλπ.Βλεπω οτι εισαι και εσυ της ααυτης κατευθυνσης και πιστευω αυτο βοηθαει.Σε συγκριση με τους συμφοιτες σου πως βλεπεις τον εαυτο σου?
Για να λεμε και του στραβου το δικιο ναι αυτες οι αρωστιες + τα φαρμακα επηρεαζουν αρνητικα μνημη,συγκεντρωση κλπ,problem solving κλπ.
Η μνημη ισως να ειναι και το λιγοτερο.
Αλλα ο καθενας μοναδικος,εγω εχω σχιζοφρενεια και ειμαι απο τους κορυφαιους ακαδημαϊκα,πολυ καλυτερος απο οτι ημουν στα νιατα μου.Κατι που δεν θα επρεπε να συμβαινει
Ειμαι με 30 mg abilify.

επαιρνα 9 μηνες και μου τα σταματησε ο γιατρος μου.παντα εκανα οτι μου ελεγε ο γιατρος μου τον ειχα εμπιστοσινη και τον εχω γιατι ακομη και τωρα αραια που πηγαινω και λεμε ενα γεια και με βλεπει.μια χαρα ειναι η μνημη μου κανενα προβλημα,εργαζομαι στο δημοσιο