Ιδιοπαθης τρόμος

Πριν μια βδομάδα περίπου διαγνώσθηκα με ιδιοπαθη τρομο. Εκανα ολες τις εξετάσεις για να αποκλείσουμε αλλα αιτία και η νευρολογος μου το ανακοίνωσε και επισημα οτι εχω ι.τ.το θέμα ειναι οτι ουτε η γιατρός ξέρει πως θα εξελιχθεί η νόσος. Για την ωρα την εχω μονο στα χέρια. Εμφανισα συμπτώματα προ δεκαετίας αλλα τον τελευταίο χρόνο εχω χειροτέρεψει πολυ και δε μπορώ να κάνω Ουτε απλες κινήσεις οπως το να φάω πχ. Ειμαι ηδη σε αγωγή, σε περίπτωση που κάποιοι δε ξερουν δεν υπάρχει θεραπεία. Κανεις θεραπεία απλα για τα συμπτώματα της. Έχει κανείς απο σας εδω εμπειρια με ι.τ?θα εκτιμούσα αν έγραφαν άνθρωποι με χρονια ιδιοπαθη, για να δω την εξέλιξη της.

Μία γηραιά θεία μου το είχε, έγινε αρκετά έντονο στα 70τόσο και σταθερά το ίδιο μέχρι τα 82 που μας άφησε χρόνους. Είχε και πολλά άλλα προβλήματα υγείας δυστυχώς.

Δύο ξαδέρφια μου το έχουν από μικροί, η μία πιο έντονα, αλλά δεν παίρνουν αγωγή. Είναι σταθερά σε γενικές γραμμές, απλά όταν βρίσκονται σε υπερένταση, άγχος κτλ είναι πολύ πιο έντονο. Δηλαδή τις προάλλες που μου έλεγε η ξαδερφή μου κάτι και είχε τσαντιστεί πολύ, έτρεμε τόσο το χέρι της που ακουγόταν έντονα το φλιτζάνι του καφέ πάνω στο πιατάκι και το άφησε κάτω μη της πέσει από τα χέρια. Δεν είναι μόνιμα τόσο έντονο το τρέμουλο όμως, αν το ξέρεις και την παρατηρήσεις προσεκτικά στα χέρια το καταλαβαίνεις, αλλιώς στους περισσότερους περνάει απαρατήρητο. Ο ξαδερφός μου έχει κι αυτός πολύ ήπια συμπτώματα. Ηλικίες στα 35-37.

Μήπως έχεις πιεστεί ψυχολογικά τον τελευταίο χρόνο ή το έχεις παρακάνει με καφεϊνες, αϋπνία και τέτοια; Τι εννοείς δεν μπορείς να φας; Τρέμουν τα χέρια πολύ έντονα τόσο που δεν μπορείς να κρατήσεις πιρούνι π.χ.;

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Πριν μια βδομάδα περίπου διαγνώσθηκα με ιδιοπαθη τρομο. Εκανα ολες τις εξετάσεις για να αποκλείσουμε αλλα αιτία και η νευρολογος μου το ανακοίνωσε και επισημα οτι εχω ι.τ.το θέμα ειναι οτι ουτε η γιατρός ξέρει πως θα εξελιχθεί η νόσος. Για την ωρα την εχω μονο στα χέρια. Εμφανισα συμπτώματα προ δεκαετίας αλλα τον τελευταίο χρόνο εχω χειροτέρεψει πολυ και δε μπορώ να κάνω Ουτε απλες κινήσεις οπως το να φάω πχ. Ειμαι ηδη σε αγωγή, σε περίπτωση που κάποιοι δε ξερουν δεν υπάρχει θεραπεία. Κανεις θεραπεία απλα για τα συμπτώματα της. Έχει κανείς απο σας εδω εμπειρια με ι.τ?θα εκτιμούσα αν έγραφαν άνθρωποι με χρονια ιδιοπαθη, για να δω την εξέλιξη της.

---

Καλησπέρα νοσηρή!
Η γιαγια μου είχε από τότε που την θυμάμαι δλδ της περίπου μέχρι τώρα στα 89 χωρίς όμως να έχει επηρεάσει την καθημερινότητα της όλα αυτά τα χρόνια εκτός από τα τελευταία 2-3 που έχει και άλλα πολλά θέματα υγείας κι είναι και κατάκοιτη!
Και το κληρονόμησε και η μαμά μου. Η μαμά μου τώρα είναι 49 χρόνων ξεκίνησε πριν κάποια χρόνια 5 περίπου μαζί με ένα άλλο πρόβλημα υγείας χωρίς να συνδέονται αυτά απλά τότε της παρουσιάστηκε! Δεν παίρνει κάποια αγωγή, κάνει ότι έκανε και παλιά κανονικά απλά σε περιόδους άγχους και στρες την πιάνει αρκετά!

Καλησπέρα και στις δυο.. Ειμαι απο κινητό και δε μπορώ να σας ταγκαρω μαζι. Εμενα ήταν τοσο έντονο που δυσκολεύουν και πιρούνι να πιασω και να κεντραρω στομα και γενικά με ενοχλούσε γιατί φαινόταν και σε άλλους ακομα και σε κατάσταση ηρεμίας

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Καλησπέρα και στις δυο.. Ειμαι απο κινητό και δε μπορώ να σας ταγκαρω μαζι. Εμενα ήταν τοσο έντονο που δυσκολεύουν και πιρούνι να πιασω και να κεντραρω στομα και γενικά με ενοχλούσε γιατί φαινόταν και σε άλλους ακομα και σε κατάσταση ηρεμίας

---

Τώρα έχει βελτιωθεί? Είσαι καλύτερα?
Σε εσένα είναι κληρονομικό?
Εμενα πάντως και η μαμά μου και η γιαγιά μου εκτός από κάποιες περιόδους άγχους που ήταν πιο έντονο κατά τα άλλα ήταν μια χαρά στην καθημερινότητα.
Μήπως και εσύ στρεσσαριστηκες μέχρι να γίνει η διάγνωση και για αυτό επιδεινώθηκε?

Όταν το ζεις αυτό , τι παλμους έχεις? Παρε κανα ρολογακι .. 15 ευρω εχει που τα μετραει καθε λεπτο αν δεν εχεις. Το χα παρατηρήσει κι εγω. Αλλα όχι σε τοσο έντονο βαθμό. Δες δηλαδη αν οι παλμοι είναι ανεβασμένοι όταν τρέμεις. Αν μπορεις να υπολογίσεις ποτε θα το παθεις ή αν όταν το παθαίνεις κρατάει πχ 2-3 ώρες, ρώτα για να πάρεις β-αναστολείς (ρώτα το γιατρό πρώτα και δες αν εχεις καλη πίεση, αν έχεις χαμηλή μπορεί να μην κάνει γιατι αυτα την κατεβάζουν)

Αν πας και κανεις αεροβική και λιώσεις πχ το απόγευμα... αισθάνεσαι πιο χαλαρη το βράδυ ή πάλι μπορει να σε πιάσει? (για ίσως έχει να κάνει με την αδρεναλίνη)

Quote:

---

Originally Posted by Georgewww

Όταν το ζεις αυτό , τι παλμους έχεις? Παρε κανα ρολογακι .. 15 ευρω εχει που τα μετραει καθε λεπτο αν δεν εχεις. Το χα παρατηρήσει κι εγω. Αλλα όχι σε τοσο έντονο βαθμό. Δες δηλαδη αν οι παλμοι είναι ανεβασμένοι όταν τρέμεις. Αν μπορεις να υπολογίσεις ποτε θα το παθεις ή αν όταν το παθαίνεις κρατάει πχ 2-3 ώρες, ρώτα για να πάρεις β-αναστολείς (ρώτα το γιατρό πρώτα και δες αν εχεις καλη πίεση, αν έχεις χαμηλή μπορεί να μην κάνει γιατι αυτα την κατεβάζουν)

Αν πας και κανεις αεροβική και λιώσεις πχ το απόγευμα... αισθάνεσαι πιο χαλαρη το βράδυ ή πάλι μπορει να σε πιάσει? (για ίσως έχει να κάνει με την αδρεναλίνη)

---

Οταν κουράζομαι τρέμω χειρότερα. Παλμούς εχω ανέκαθεν αυξημένους αλλα ετσι και αλλιως η αγωγή είναι με χαπια κατά των παλμών

Quote:

---

Originally Posted by Πες το μου και αυτό

Τώρα έχει βελτιωθεί? Είσαι καλύτερα?
Σε εσένα είναι κληρονομικό?
Εμενα πάντως και η μαμά μου και η γιαγιά μου εκτός από κάποιες περιόδους άγχους που ήταν πιο έντονο κατά τα άλλα ήταν μια χαρά στην καθημερινότητα.
Μήπως και εσύ στρεσσαριστηκες μέχρι να γίνει η διάγνωση και για αυτό επιδεινώθηκε?

---

Τωρα δεν εχω σχεδόν καθολου. Οχι σε στιγμές απόλυτης ηρεμιας οπως πχ όταν ήμουν βολτα με τη παρεα ετρεμα φουλ. Κληρονομικότητα δεν έχουμε..

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Οταν κουράζομαι τρέμω χειρότερα. Παλμούς εχω ανέκαθεν αυξημένους αλλα ετσι και αλλιως η αγωγή είναι με χαπια κατά των παλμών

---

Τι χάπια ? Εγώ όταν επαιρνα β αναστολείς κάνα δουλειά αλλα και παρενέργειες οπότε δε τα πήρα πολύ. Μου έδωσε κάτι μετά ο καρδιολόγος που ήταν μόνο για τους παλμούς αλλά δε κάναν δουλειά, ενώ η καρδιά δε έτρωγε την αδρεναλίνη οπότε δεν ανέβαιναν παλμοί, το υπόλοιπο σώμα την έτρωγε και το καταλάβαινα , δηλαδή μπορεί τα χάπια να είναι για παλμούς αλλά υπάρχει περίπτωση να μην είναι για το άλλο σώμα , άρα χαμηλοι παλμοί αλλαε τρέμουλο για το υπόλοιπο σώμα.

Quote:

---

Originally Posted by Georgewww

Τι χάπια ? Εγώ όταν επαιρνα β αναστολείς κάνα δουλειά αλλα και παρενέργειες οπότε δε τα πήρα πολύ. Μου έδωσε κάτι μετά ο καρδιολόγος που ήταν μόνο για τους παλμούς αλλά δε κάναν δουλειά, ενώ η καρδιά δε έτρωγε την αδρεναλίνη οπότε δεν ανέβαιναν παλμοί, το υπόλοιπο σώμα την έτρωγε και το καταλάβαινα , δηλαδή μπορεί τα χάπια να είναι για παλμούς αλλά υπάρχει περίπτωση να μην είναι για το άλλο σώμα , άρα χαμηλοι παλμοί αλλαε τρέμουλο για το υπόλοιπο σώμα.

---

Inderal παίρνω και δεν εχω τρεμουλο ολες αυτές τις μερες που το παίρνω. Εσυ τι έπαιρνες;

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Inderal παίρνω και δεν εχω τρεμουλο ολες αυτές τις μερες που το παίρνω. Εσυ τι έπαιρνες;

---

Inderal :) τα κόβουν όλα. Έχω κανει τρελές παρουσιάσεις με αυτά χαχα καλά μου λένε πως είσαι τόσο ήρεμος στις παρουσιάσεις , σαν επαγγελματίας, ταλέντο , αχ έλεγα από μέσα μου , που να ξέρατε χαχα

Quote:

---

Originally Posted by Georgewww

Inderal :) τα κόβουν όλα. Έχω κανει τρελές παρουσιάσεις με αυτά χαχα καλά μου λένε πως είσαι τόσο ήρεμος στις παρουσιάσεις , σαν επαγγελματίας, ταλέντο , αχ έλεγα από μέσα μου , που να ξέρατε χαχα

---

Εμενα τα ιντεραλ για την ωρα μου χουν πάρει τελείως το τρεμουλο. Αν τρέμω, τρέμω το πρωί πριν πάρω τη πρωινή δόση γιατί εμενα βλέπεις ειναι μόνιμο. Δεν έρχεται και φεύγει

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Εμενα τα ιντεραλ για την ωρα μου χουν πάρει τελείως το τρεμουλο. Αν τρέμω, τρέμω το πρωί πριν πάρω τη πρωινή δόση γιατί εμενα βλέπεις ειναι μόνιμο. Δεν έρχεται και φεύγει

---

Καλερα νοσηρή! Αυτό είναι πολύ ευχάριστο άρα με την αγωγη είσαι πολύ καλύτερα.
Τώρα όσο αφορά το βάθος χρόνου που σκέφτεσαι η γιαγιά μου εδώ και 20 χρόνια χωρίς αγωγή δεν υπήρχε κανένα θέμα εκτός από στιγμές άγχους. Μόνο τα τελευταία 3 χρόνια έχει θέμα αλλά έχει φτάσει και 89.και η μαμά μου το ίδιο εδώ και 5 χρόνια καμία διαφορά στην καθημερινότητα.,και αυτή χωρίς αγωγη!

Quote:

---

Originally Posted by Πες το μου και αυτό

Καλερα νοσηρή! Αυτό είναι πολύ ευχάριστο άρα με την αγωγη είσαι πολύ καλύτερα.
Τώρα όσο αφορά το βάθος χρόνου που σκέφτεσαι η γιαγιά μου εδώ και 20 χρόνια χωρίς αγωγή δεν υπήρχε κανένα θέμα εκτός από στιγμές άγχους. Μόνο τα τελευταία 3 χρόνια έχει θέμα αλλά έχει φτάσει και 89.και η μαμά μου το ίδιο εδώ και 5 χρόνια καμία διαφορά στην καθημερινότητα.,και αυτή χωρίς αγωγη!

---

Καλημέρα, σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου. Τωρα με τα φάρμακα η αλήθεια είναι ειμαι πολυ καλα, οταν τρέμω ειναι ελαχιστο και δεν με εμποδίζει. Απλα μου εμφανίστηκε στα 20 και πλέον στα 30 ειχα τεράστια επιδείνωση γι αυτό και πήρα και φάρμακα.. Και αυτό ειναι που με αγχωνει.. Θα συνεχίσω να πέφτω; θα μείνω σταθερή; ουτε η νευρολογος ήξερε όταν τη ρώτησα.. Μου ειπε βλεποντας και κάνοντας

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Καλημέρα, σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου. Τωρα με τα φάρμακα η αλήθεια είναι ειμαι πολυ καλα, οταν τρέμω ειναι ελαχιστο και δεν με εμποδίζει. Απλα μου εμφανίστηκε στα 20 και πλέον στα 30 ειχα τεράστια επιδείνωση γι αυτό και πήρα και φάρμακα.. Και αυτό ειναι που με αγχωνει.. Θα συνεχίσω να πέφτω; θα μείνω σταθερή; ουτε η νευρολογος ήξερε όταν τη ρώτησα.. Μου ειπε βλεποντας και κάνοντας

---

Τίποτα κορίτσι μου. Αυτό ακριβώς είχε πει ο νευρολόγος και στην μαμά μου κάθε οργανισμός έχει και διαφορετική εξέλιξη της νόσου..
Θα ρωτήσω βέβαια και την μαμά μου για περισσότερες πληροφορίες και άμα υπάρχει κάτι παραπανω από αυτά που σου είπα θα σε ενημερώσω!

Quote:

---

Originally Posted by Πες το μου και αυτό

Τίποτα κορίτσι μου. Αυτό ακριβώς είχε πει ο νευρολόγος και στην μαμά μου κάθε οργανισμός έχει και διαφορετική εξέλιξη της νόσου..
Θα ρωτήσω βέβαια και την μαμά μου για περισσότερες πληροφορίες και άμα υπάρχει κάτι παραπανω από αυτά που σου είπα θα σε ενημερώσω!

---

Σε ευχαριστώ πολυ καλο μου που ασχολείσαι... Επειδή η διάγνωση ειναι πρόσφατη δεν εχω ιδεα για το τι με περιμένει και ψάχνω οπου βρω και όπου μπορω

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Σε ευχαριστώ πολυ καλο μου που ασχολείσαι... Επειδή η διάγνωση ειναι πρόσφατη δεν εχω ιδεα για το τι με περιμένει και ψάχνω οπου βρω και όπου μπορω

---

απο μια πηγη που βρηκα στο ιντερνετ.δεν ξερω αν επιτρεπεται η αντιγραφη κειμενου.διαβασε το ισως σε βοηθησει.
Τι είναι?
Ο ιδιοπαθής τρόμος (ΕΤ) αποτελεί την πιο συχνή κινητική
διαταραχή. Είναι επίσης γνωστός ως καλοήθης ιδιοπαθής τρόμος
, οικογενής τρόμος ή κληρονομικός τρόμος. Οι ασθενείς με
ιδιοπαθή τρόμο μπορεί να βιώνουν μη ελεγχόμενο τρόμο στα
χέρια, το κεφάλι, τη φωνή τους ή σε άλλα μέρη του σώματος. Η
κατάσταση συνήθως αρχίζει στην ενήλικο ζωή και μπορεί να
επιδεινώνεται σταδιακά με την ηλικία. Ο τρόμος είναι τυπικά πιο
εμφανής με τα χέρια σε πρόταση ή κατά τις λεπτές κινήσεις όπως
όταν ο ασθενής κρατάει ένα ποτήρι, ένα κουτάλι ή όταν γράφει.
Ο τρόμος συνήθως σταματάει όταν τα χέρια είναι τελείως
χαλαρά, όπως συμβαίνει όταν τα έχει στην αγκαλιά του. Το στρες
συνήθως χειροτερεύει παροδικά το τρόμο.
Ποια είναι η αιτί α?
Η αιτία του ιδιοπαθούς τρόμου δεν είναι γνωστή αλλά
περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς έχουν ένα άλλο μέλος
της οικογένειας με τρόμο. Οι ερευνητές δεν έχουν βρει ακόμη τα
γονίδια που προκαλούν τον ιδιοπαθή τρόμο. Οι ασθενείς με
οικογενειακό ιστορικό , έχουν έναρξη του τρόμου συνήθως σε
μικρότεροι ηλικία. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο ιδιοπαθής
τρόμος οφείλεται σε βλάβη του εγκεφάλου αλλά οι απεικονίσεις
των ασθενών είναι φυσιολογικές. Δεν υπάρχει διαγνωστικό τεστ
για τον ιδιοπαθή τρόμο. Πάντως ο γιατρός σας μπορεί να σας
ελέγξει αιματολογικά για άλλες καταστάσεις όπως παθήσεις του
θυρεοειδή που πιθανόν χειροτερεύουν τον τρόμο. Κάποια
φάρμακα επίσης επιδεινώνουν τον τρόμο.
Υπά ρχει θεραπεία?
Υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία που ελαττώνει τον τρόμο
αλλά δεν υπάρχει ίαση. Η χρήση βαριών ποτηριών, εργαλείων ή
ακόμα και η προσθήκη μικρών βαρών στον καρπό μπορεί να
βοηθήσουν κάποιους ασθενείς. Ορισμένοι μπορεί να έχουν
όφελος από τη φαρμακευτική θεραπεία. Τα φάρμακα
εφαρμόζονται σε δοκιμαστική βάση. Κάποια δρουν καλύτερα
από άλλα στο συγκεκριμένο ασθενή. Φάρμακα που πιθανόν
βοηθούν είναι τα εξής:
• Βήτα αποκλειστές όπως η προπρανολόλη
• Φάρμακα κατά της επιληψίας όπως η πριμιδόνη, η
γκαμπαπεντίνη, η τοπιραμάτη και η κλοναζεπάμη
Ο γιατρός πιθανά να συστήσει μείωση της καφεϊνης , άλλων
ψυχοδιεγερτικών ουσιών ή κάποιων φαρμάκων που προκαλούν
τρόμο. Ασθενείς με συγκεκριμένες μορφές τρόμου πιθανά μπορεί
να βοηθηθούν από εγχύσεις αλλαντικής τοξίνης. Η τελευταία
εγχύεται στους μυες που προκαλούν τον τρόμο και τους κάνουν
παροδικά πιο αδύναμους έτσι ωστε να ελαττωθεί ο τρόμος. Αυτές
οι ενέσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται 2-4 φορές ετησίως και
είναι πιο αποτελεσματικές σε τρόμο της κεφαλής ή της φωνής.
Παρότι η συντηρητική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει κάποιους
ασθενείς με τρόμο και πρέπει να δοκιμάζεται πρώτη, στους
ασθενείς με σοβαρό τρόμο πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο
χειρουργικής παρέμβασης. Ο νευρολόγος σας θα σας συμβουλέψει
σχετικά με την ενδεδειγμένη επιλογή θεραπείας για την κατάστασή
σας. Υπάρχουν περισσότεροι του ενός τύποι χειρουργείου για τον
ιδιοπαθή τρόμο:
• Η θαλαμοτομή: ένας τύπος χειρουργείου κατά τον οποίο ένα
τμήμα του εγκεφάλου, ο θάλαμος, καταστρέφεται.
• Ο εν τω βάθει εγκεφαλικός ερεθισμός (DBS): αποτελεί άλλο
τύπο χειρουργείου του θαλάμου κατά τον οποίο ένα λεπτό
καλώδιο (που ονομάζεται ηλεκτρόδιο) τοποθετείται στο
θάλαμο και συνδέεται με μια συσκευή βηματοδότησης κάτω
από το δέρμα του θωρακα.
• Άλλες χειρουργικές τεχνικές
Αποτελεί ο ιδιοπαθής τρόμος μια μορφή
νόσ ου του Parkinson?
Όχι. Ο ιδιοπαθής τρόμος είναι 10 φορές πιο συχνός από τη νόσο
του Parkinson. Σε αντίθεση με τον ιδιοπαθή τρόμο στη νόσο του
Parkinson ο τρόμος των χεριών είναι πιο εμφανής όταν τα χέρια
του ασθενή είναι χαλαρά σε ηρεμία και όχι όταν
χρησιμοποιούνται για δραστηριότητες. ‘Αλλα σημεία του
Parkinson αλλά όχι του ιδιοπαθούς τρόμου είναι η βραδύτητα των
κινήσεων, οι διαταραχές στη βάδιση και άλλα ευρήματα στην
εξέταση.
Τι μπορώ να περιμένω ζώντας με
ιδιοπαθή τρόμο?
Ο ιδιοπαθής τρόμος δεν μειώνει το προσδόκιμο ζωής. Ο τρόμος μπορεί
να αυξάνει με την πάροδο του χρόνου αλλά η αλλαγή είναι συνήθως
αργή , τυπικά σε διάστημα ετών. Τελικά μπορεί κάποιοι ασθενείς να
βιώσουν ένα βαθμό αναπηρίας , όπως δυσκολία στη γραφή, τη σίτιση ,
την ικανότητα να πιουν από ένα ποτήρι ή ακόμα και προβλήματα με τον
κοινωνικό περίγυρο. Ο ήπιος τρόμος συνήθως δεν απαιτεί θεραπεία, και
η πρώιμη θεραπεία δε σταματάει ή δεν επιβραδύνει τη φυσική πορεία
των συμπτωμάτων. Να σκεφτείτε την έναρξη φαρμάκων μόνο όταν ο
τρόμος επηρεάζει τις καθημερινές λειτουργίες σας ή σας προκαλεί
προβλήματα.

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

απο μια πηγη που βρηκα στο ιντερνετ.δεν ξερω αν επιτρεπεται η αντιγραφη κειμενου.διαβασε το ισως σε βοηθησει.
Τι είναι?
Ο ιδιοπαθής τρόμος (ΕΤ) αποτελεί την πιο συχνή κινητική
διαταραχή. Είναι επίσης γνωστός ως καλοήθης ιδιοπαθής τρόμος
, οικογενής τρόμος ή κληρονομικός τρόμος. Οι ασθενείς με
ιδιοπαθή τρόμο μπορεί να βιώνουν μη ελεγχόμενο τρόμο στα
χέρια, το κεφάλι, τη φωνή τους ή σε άλλα μέρη του σώματος. Η
κατάσταση συνήθως αρχίζει στην ενήλικο ζωή και μπορεί να
επιδεινώνεται σταδιακά με την ηλικία. Ο τρόμος είναι τυπικά πιο
εμφανής με τα χέρια σε πρόταση ή κατά τις λεπτές κινήσεις όπως
όταν ο ασθενής κρατάει ένα ποτήρι, ένα κουτάλι ή όταν γράφει.
Ο τρόμος συνήθως σταματάει όταν τα χέρια είναι τελείως
χαλαρά, όπως συμβαίνει όταν τα έχει στην αγκαλιά του. Το στρες
συνήθως χειροτερεύει παροδικά το τρόμο.
Ποια είναι η αιτί α?
Η αιτία του ιδιοπαθούς τρόμου δεν είναι γνωστή αλλά
περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς έχουν ένα άλλο μέλος
της οικογένειας με τρόμο. Οι ερευνητές δεν έχουν βρει ακόμη τα
γονίδια που προκαλούν τον ιδιοπαθή τρόμο. Οι ασθενείς με
οικογενειακό ιστορικό , έχουν έναρξη του τρόμου συνήθως σε
μικρότεροι ηλικία. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο ιδιοπαθής
τρόμος οφείλεται σε βλάβη του εγκεφάλου αλλά οι απεικονίσεις
των ασθενών είναι φυσιολογικές. Δεν υπάρχει διαγνωστικό τεστ
για τον ιδιοπαθή τρόμο. Πάντως ο γιατρός σας μπορεί να σας
ελέγξει αιματολογικά για άλλες καταστάσεις όπως παθήσεις του
θυρεοειδή που πιθανόν χειροτερεύουν τον τρόμο. Κάποια
φάρμακα επίσης επιδεινώνουν τον τρόμο.
Υπά ρχει θεραπεία?
Υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία που ελαττώνει τον τρόμο
αλλά δεν υπάρχει ίαση. Η χρήση βαριών ποτηριών, εργαλείων ή
ακόμα και η προσθήκη μικρών βαρών στον καρπό μπορεί να
βοηθήσουν κάποιους ασθενείς. Ορισμένοι μπορεί να έχουν
όφελος από τη φαρμακευτική θεραπεία. Τα φάρμακα
εφαρμόζονται σε δοκιμαστική βάση. Κάποια δρουν καλύτερα
από άλλα στο συγκεκριμένο ασθενή. Φάρμακα που πιθανόν
βοηθούν είναι τα εξής:
• Βήτα αποκλειστές όπως η προπρανολόλη
• Φάρμακα κατά της επιληψίας όπως η πριμιδόνη, η
γκαμπαπεντίνη, η τοπιραμάτη και η κλοναζεπάμη
Ο γιατρός πιθανά να συστήσει μείωση της καφεϊνης , άλλων
ψυχοδιεγερτικών ουσιών ή κάποιων φαρμάκων που προκαλούν
τρόμο. Ασθενείς με συγκεκριμένες μορφές τρόμου πιθανά μπορεί
να βοηθηθούν από εγχύσεις αλλαντικής τοξίνης. Η τελευταία
εγχύεται στους μυες που προκαλούν τον τρόμο και τους κάνουν
παροδικά πιο αδύναμους έτσι ωστε να ελαττωθεί ο τρόμος. Αυτές
οι ενέσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται 2-4 φορές ετησίως και
είναι πιο αποτελεσματικές σε τρόμο της κεφαλής ή της φωνής.
Παρότι η συντηρητική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει κάποιους
ασθενείς με τρόμο και πρέπει να δοκιμάζεται πρώτη, στους
ασθενείς με σοβαρό τρόμο πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο
χειρουργικής παρέμβασης. Ο νευρολόγος σας θα σας συμβουλέψει
σχετικά με την ενδεδειγμένη επιλογή θεραπείας για την κατάστασή
σας. Υπάρχουν περισσότεροι του ενός τύποι χειρουργείου για τον
ιδιοπαθή τρόμο:
• Η θαλαμοτομή: ένας τύπος χειρουργείου κατά τον οποίο ένα
τμήμα του εγκεφάλου, ο θάλαμος, καταστρέφεται.
• Ο εν τω βάθει εγκεφαλικός ερεθισμός (DBS): αποτελεί άλλο
τύπο χειρουργείου του θαλάμου κατά τον οποίο ένα λεπτό
καλώδιο (που ονομάζεται ηλεκτρόδιο) τοποθετείται στο
θάλαμο και συνδέεται με μια συσκευή βηματοδότησης κάτω
από το δέρμα του θωρακα.
• Άλλες χειρουργικές τεχνικές
Αποτελεί ο ιδιοπαθής τρόμος μια μορφή
νόσ ου του Parkinson?
Όχι. Ο ιδιοπαθής τρόμος είναι 10 φορές πιο συχνός από τη νόσο
του Parkinson. Σε αντίθεση με τον ιδιοπαθή τρόμο στη νόσο του
Parkinson ο τρόμος των χεριών είναι πιο εμφανής όταν τα χέρια
του ασθενή είναι χαλαρά σε ηρεμία και όχι όταν
χρησιμοποιούνται για δραστηριότητες. ‘Αλλα σημεία του
Parkinson αλλά όχι του ιδιοπαθούς τρόμου είναι η βραδύτητα των
κινήσεων, οι διαταραχές στη βάδιση και άλλα ευρήματα στην
εξέταση.
Τι μπορώ να περιμένω ζώντας με
ιδιοπαθή τρόμο?
Ο ιδιοπαθής τρόμος δεν μειώνει το προσδόκιμο ζωής. Ο τρόμος μπορεί
να αυξάνει με την πάροδο του χρόνου αλλά η αλλαγή είναι συνήθως
αργή , τυπικά σε διάστημα ετών. Τελικά μπορεί κάποιοι ασθενείς να
βιώσουν ένα βαθμό αναπηρίας , όπως δυσκολία στη γραφή, τη σίτιση ,
την ικανότητα να πιουν από ένα ποτήρι ή ακόμα και προβλήματα με τον
κοινωνικό περίγυρο. Ο ήπιος τρόμος συνήθως δεν απαιτεί θεραπεία, και
η πρώιμη θεραπεία δε σταματάει ή δεν επιβραδύνει τη φυσική πορεία
των συμπτωμάτων. Να σκεφτείτε την έναρξη φαρμάκων μόνο όταν ο
τρόμος επηρεάζει τις καθημερινές λειτουργίες σας ή σας προκαλεί
προβλήματα.

---

Σε ευχαριστώ αποστολια μου, το χω διαβάσει αυτό..

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Σε ευχαριστώ αποστολια μου, το χω διαβάσει αυτό..

---

Πάντως δεν είναι κάτι ανησυχητικο για αυτόν μην αγχωνεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Πάντως δεν είναι κάτι ανησυχητικο για αυτόν μην αγχωνεσαι.

---

Αν δεν επηρέαζε τη καθημερινότητα μου δε θα ανησυχούσα.. Αλλα οταν φτάνω στο σημείο να μη μπορώ ούτε να φάω και να αργω πολυ εξαιτίας του τρόμου χωρίς την αγωγή, δεν είναι λογικό να αγχωνομαι για το μετα;

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Αν δεν επηρέαζε τη καθημερινότητα μου δε θα ανησυχούσα.. Αλλα οταν φτάνω στο σημείο να μη μπορώ ούτε να φάω και να αργω πολυ εξαιτίας του τρόμου χωρίς την αγωγή, δεν είναι λογικό να αγχωνομαι για το μετα;

---

Εννοείς δεν μπορείς να φας από το τρεμουλο στα χερια?

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Εννοείς δεν μπορείς να φας από το τρεμουλο στα χερια?

---

Χωρίς την αγωγή ναι, δυσκολευομουν πολυ, και αργούσα κιολας.και σκέφτομαι οτι ειμαι μονο 30..δλδ σε δεκα χρόνια απο τωρα τι;

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Χωρίς την αγωγή ναι, δυσκολευομουν πολυ, και αργούσα κιολας.και σκέφτομαι οτι ειμαι μονο 30..δλδ σε δεκα χρόνια απο τωρα τι;

---

Λεει στο κείμενο που σου έστειλα ότι με τα φάρμακα βελτιωνεται πολύ η κατασταση.ποτέ ξεκίνησες αγωγη?

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Λεει στο κείμενο που σου έστειλα ότι με τα φάρμακα βελτιωνεται πολύ η κατασταση.ποτέ ξεκίνησες αγωγη?

---

Όντως εχω βελτιωθεί, αλλα προσπαθώ πάρα πολυ να μη κουράζομαι, να μη πινω πολυ καφε και γενικά να μη προκαλώ τη τύχη μου. Έχει τώρα μια βδομάδα και λίγες μερες. Η γιατρος μου είπε οτι οσο ειμαι σταθερή δε χρειάζεται να την επισκεφτώ ξανά.. Περιμένω απλά να δω την εξέλιξη μου. Αλλα φοβάμαι οτι λίγο αν κουράστω θα αρχίσω παλι να τρέμω σαν ηλιθιο.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Όντως εχω βελτιωθεί, αλλα προσπαθώ πάρα πολυ να μη κουράζομαι, να μη πινω πολυ καφε και γενικά να μη προκαλώ τη τύχη μου. Έχει τώρα μια βδομάδα και λίγες μερες. Η γιατρος μου είπε οτι οσο ειμαι σταθερή δε χρειάζεται να την επισκεφτώ ξανά.. Περιμένω απλά να δω την εξέλιξη μου. Αλλα φοβάμαι οτι λίγο αν κουράστω θα αρχίσω παλι να τρέμω σαν ηλιθιο.

---

Πιο πολυ νομίζω σε αγχώνει το γεγονος του να συμβεί σε κόσμο παρα το ίδιο το γεγονός. Δηλαδη οκ.. πες οτι συμβαίνει, και αργεις να φας ε και? Δε πειράζει θα κανεις τα πραγματα πιο αργά, οκ ας είναι αργά, δε πειράζει, κανεναν δε θα ενοχλήσει ακόμα και αν το παθεις σε έντονο βαθμό, its ok! ;)
Και τα χαπια ακόμα (όλα τα χαπια) εχε στο μυαλό σου όταν αισθανθείς καλύτερα.. να κανεις προσπάθεια σε συνεργασία με καποιο γιατρό, να τα σταματήσεις. Παντως νομίζω οτι με καλή γυμναστική , μακροπρόθεσμα, το σώμα μπορεί και ελέγχει την περίσσεια αυτη αδρεναλίνη, δηλαδη παλι θα έρχεται αυτο, αλλα θα μπορεί να το ελέγχει χωρίς συμπτώματα έντονα. Άλλωστε είσαι πολύ νέα, σε παίρνει να κάνεις γυμναστική (οποιοδήποτε είδος)

Quote:

---

Originally Posted by Georgewww

Πιο πολυ νομίζω σε αγχώνει το γεγονος του να συμβεί σε κόσμο παρα το ίδιο το γεγονός. Δηλαδη οκ.. πες οτι συμβαίνει, και αργεις να φας ε και? Δε πειράζει θα κανεις τα πραγματα πιο αργά, οκ ας είναι αργά, δε πειράζει, κανεναν δε θα ενοχλήσει ακόμα και αν το παθεις σε έντονο βαθμό, its ok! ;)
Και τα χαπια ακόμα (όλα τα χαπια) εχε στο μυαλό σου όταν αισθανθείς καλύτερα.. να κανεις προσπάθεια σε συνεργασία με καποιο γιατρό, να τα σταματήσεις. Παντως νομίζω οτι με καλή γυμναστική , μακροπρόθεσμα, το σώμα μπορεί και ελέγχει την περίσσεια αυτη αδρεναλίνη, δηλαδη παλι θα έρχεται αυτο, αλλα θα μπορεί να το ελέγχει χωρίς συμπτώματα έντονα. Άλλωστε είσαι πολύ νέα, σε παίρνει να κάνεις γυμναστική (οποιοδήποτε είδος)

---

Αδιαφορώ για το κόσμο. Εγω δυσκολεύομαι σε απλα καθημερινά πράγματα γι αυτό και παίρνω αγωγή. Οταν φτάνεις σε τέτοιο σημείο Γιώργο μου δε τα σταματάς τα χαπια, και είμαι γυμνασμένη να σου θυμίσω οπότε δεν έχει να κάνει η γυμναστική. Τα χαπια στον ι.τ είναι μονόδρομος

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Όντως εχω βελτιωθεί, αλλα προσπαθώ πάρα πολυ να μη κουράζομαι, να μη πινω πολυ καφε και γενικά να μη προκαλώ τη τύχη μου. Έχει τώρα μια βδομάδα και λίγες μερες. Η γιατρος μου είπε οτι οσο ειμαι σταθερή δε χρειάζεται να την επισκεφτώ ξανά.. Περιμένω απλά να δω την εξέλιξη μου. Αλλα φοβάμαι οτι λίγο αν κουράστω θα αρχίσω παλι να τρέμω σαν ηλιθιο.

---

Δηλαδή ποσο απλα πράγματα σε κουράζουν?γιατί πχ και εγώ όταν κάνω γυμναστική κουραζομαι αλλά σε ποιο απλά πράγματα?

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Δηλαδή ποσο απλα πράγματα σε κουράζουν?γιατί πχ και εγώ όταν κάνω γυμναστική κουραζομαι αλλά σε ποιο απλά πράγματα?

---

Μιλαμε πάντα για χωρίς χαπια, γιατί με χαπια ειμαι κομπλέ εκτός αν κουραστω οπου παλι τρέμω. Δε μπορώ να κάνω τπτ. Απο το να στριψω ενα τσιγάρο, να γράψω, να φάω, να πιασω το ποτήρι μου. Γιατί στον ιδιοπαθη έχεις τρομο κατά την κίνηση, οπότε νιώθω κουλή. Τρέμω σε ολες τις φάσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Μιλαμε πάντα για χωρίς χαπια, γιατί με χαπια ειμαι κομπλέ εκτός αν κουραστω οπου παλι τρέμω. Δε μπορώ να κάνω τπτ. Απο το να στριψω ενα τσιγάρο, να γράψω, να φάω, να πιασω το ποτήρι μου. Γιατί στον ιδιοπαθη έχεις τρομο κατά την κίνηση, οπότε νιώθω κουλή. Τρέμω σε ολες τις φάσεις.

---

Να σε ρωτήσω κάτι? Στα 20 σου έγινε η διάγνωση και σταδιακά εγινε χειρότερη κατάσταση η απλά είχες συμπτώματα και τώρα το έψαξες και έγινε η διάγνωση?

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Μιλαμε πάντα για χωρίς χαπια, γιατί με χαπια ειμαι κομπλέ εκτός αν κουραστω οπου παλι τρέμω. Δε μπορώ να κάνω τπτ. Απο το να στριψω ενα τσιγάρο, να γράψω, να φάω, να πιασω το ποτήρι μου. Γιατί στον ιδιοπαθη έχεις τρομο κατά την κίνηση, οπότε νιώθω κουλή. Τρέμω σε ολες τις φάσεις.

---

Είναι πολύ καλό που σε βοηθαει η αγωγή σου.αν είναι κομπλε με την αγωγη τότε μην αγχωνεσαι.αρκεί να είσαι λειτουργικη τώρα.

Quote:

---

Originally Posted by Πες το μου και αυτό

Να σε ρωτήσω κάτι? Στα 20 σου έγινε η διάγνωση και σταδιακά εγινε χειρότερη κατάσταση η απλά είχες συμπτώματα και τώρα το έψαξες και έγινε η διάγνωση?

---

Οχι θα σου απαντήσω. Τρεμουλο ειχα απο 20 ίσως και πιο μικρή το οποίο δε το καταλάβαινα εγω. Μου το έλεγαν συνέχεια όμως. Οποτε δεν εδωσα βάση γιατί ηταν κάτι που δε καταλάβαινα αλλα το έβλεπαν όλοι οι άλλοι. Φέτος στα 30 μου χειροτέρεψα σταδιακα παρα πολυ, ξεκίνησα να εχω τρομο οταν πήγαινα να κανω κίνηση. Έπιανα ποτήρι ετρεμα, πηγαινα να στριψω τσιγάρο δυσκολευομουν πολυ. Εγραφα ετρεμα, πηγαινα να φαω ειχα παλι δυσκολια. Αλλα ειχα και τρεμουλο στατικο δλδ χωρίς να κάνω κίνηση. Και με πίεσαν πολυ στο σπίτι να πάω να το δω σε νευρολόγο οπως κ εκανα. Εκανα ενα καρο εξετάσεις, αίματος μαγνητικές καρδιολογικες και βγήκε η διάγνωση του ι.τ

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Είναι πολύ καλό που σε βοηθαει η αγωγή σου.αν είναι κομπλε με την αγωγη τότε μην αγχωνεσαι.αρκεί να είσαι λειτουργικη τώρα.

---

Ναι είμαι λειτουργική και μακαρι να παραμείνω έτσι... Εγω μη γίνω χειρότερα φοβάμαι. Αν μείνω έτσι εστω κ με χαπια δε θέλω κάτι αλλο.. Ειμαι φουλ ικανοποιημενη..

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Ναι είμαι λειτουργική και μακαρι να παραμείνω έτσι... Εγω μη γίνω χειρότερα φοβάμαι. Αν μείνω έτσι εστω κ με χαπια δε θέλω κάτι αλλο.. Ειμαι φουλ ικανοποιημενη..

---

Όλα μια χαρά θα πανε.να παίρνεις την αγωγή σου και να κάνεις ότι σε συμβουλευει η γιατρος σου.όπως διαβασα επιδεινωνεται πολύ αργά έως καθολου αυτό το τρέμουλο.

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Όλα μια χαρά θα πανε.να παίρνεις την αγωγή σου και να κάνεις ότι σε συμβουλευει η γιατρος σου.όπως διαβασα επιδεινωνεται πολύ αργά έως καθολου αυτό το τρέμουλο.

---

Να σαι καλα βρε αποστολια μου. Μακαρι...

Νοσηρή φαντασία γεια σου κι από δω! :)

Η αδελφή της γιαγιάς μου είχε ιδιοπαθή τρόμο. Το είχε από κοριτσάκι αλλά και τότε σιγά μη γνώριζαν τι ήταν αυτό που είχε. Διαγνώσθηκε πολύ μετά. Ξεκίνησε φαρμακευτική αγωγή κάπου στα 50 και έζησε ως τα βαθιά γεράματα χωρίς να θυμάμαι να έχει περιορίσει κάτι στη ζωή της στο ελάχιστο. Ακόμη και μέρες που ήταν σε έξαρση τις περνούσε κάνοντας τα ίδια πράγματα που έκανε και τις ημέρες που ήταν καλά. Έκανε οικογένεια, ταξίδια και πάντα είχε μια καλή ιστορία να πει. Δε μιλούσε ποτέ για το συγκεκριμένο θέμα, όχι γιατί αισθανόταν περίεργα, αλλά γιατί το είχε αποδεχτεί και αποτελούσε πλέον μια φυσιολογικότητα όλο αυτό.

Θα είσαι μια χαρά θα δεις. Είμαι σίγουρος!

Quote:

---

Originally Posted by nightlost

Νοσηρή φαντασία γεια σου κι από δω! :)

Η αδελφή της γιαγιάς μου είχε ιδιοπαθή τρόμο. Το είχε από κοριτσάκι αλλά και τότε σιγά μη γνώριζαν τι ήταν αυτό που είχε. Διαγνώσθηκε πολύ μετά. Ξεκίνησε φαρμακευτική αγωγή κάπου στα 50 και έζησε ως τα βαθιά γεράματα χωρίς να θυμάμαι να έχει περιορίσει κάτι στη ζωή της στο ελάχιστο. Ακόμη και μέρες που ήταν σε έξαρση τις περνούσε κάνοντας τα ίδια πράγματα που έκανε και τις ημέρες που ήταν καλά. Έκανε οικογένεια, ταξίδια και πάντα είχε μια καλή ιστορία να πει. Δε μιλούσε ποτέ για το συγκεκριμένο θέμα, όχι γιατί αισθανόταν περίεργα, αλλά γιατί το είχε αποδεχτεί και αποτελούσε πλέον μια φυσιολογικότητα όλο αυτό.

Θα είσαι μια χαρά θα δεις. Είμαι σίγουρος!

---

Καλησπέρα, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου.. Ειναι αρκετα αισιόδοξο και υποστηρικτο... Να σαι καλα

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Οχι θα σου απαντήσω. Τρεμουλο ειχα απο 20 ίσως και πιο μικρή το οποίο δε το καταλάβαινα εγω. Μου το έλεγαν συνέχεια όμως. Οποτε δεν εδωσα βάση γιατί ηταν κάτι που δε καταλάβαινα αλλα το έβλεπαν όλοι οι άλλοι. Φέτος στα 30 μου χειροτέρεψα σταδιακα παρα πολυ, ξεκίνησα να εχω τρομο οταν πήγαινα να κανω κίνηση. Έπιανα ποτήρι ετρεμα, πηγαινα να στριψω τσιγάρο δυσκολευομουν πολυ. Εγραφα ετρεμα, πηγαινα να φαω ειχα παλι δυσκολια. Αλλα ειχα και τρεμουλο στατικο δλδ χωρίς να κάνω κίνηση. Και με πίεσαν πολυ στο σπίτι να πάω να το δω σε νευρολόγο οπως κ εκανα. Εκανα ενα καρο εξετάσεις, αίματος μαγνητικές καρδιολογικες και βγήκε η διάγνωση του ι.τ

---

Όλα θα πάνε καλά νοσηρή μου.
Είσαι πολύ νέα δεν έχεις λόγο να ανησυχείς για κάτι και από ότι διάβασα η εξέλιξη της νόσου είναι πολύ πολύ αρχή και σε μεγαλύτερες ηλικίες οπότε μην αγχώνεσαι για κάτι!
Να παίρνεις την αγωγή σου αφού βοηθάει και όλα θα είναι μια χαρά!

Quote:

---

Originally Posted by Πες το μου και αυτό

Όλα θα πάνε καλά νοσηρή μου.
Είσαι πολύ νέα δεν έχεις λόγο να ανησυχείς για κάτι και από ότι διάβασα η εξέλιξη της νόσου είναι πολύ πολύ αρχή και σε μεγαλύτερες ηλικίες οπότε μην αγχώνεσαι για κάτι!
Να παίρνεις την αγωγή σου αφού βοηθάει και όλα θα είναι μια χαρά!

---

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Μακάρι α εχω όντως αργή εξέλιξη γιατί μεσα δε δεκα χρόνια επεσα πολύ...

αυτα τα προβληματα συνηθως τα εχουν οι αρσηβαριστες επειδη κανουν αγνωριστες τις κλειδωσεις τους παρ ολο που ξερουν να σηκωνουν βαρη :confused:

Καλημέρα
Καταρχάς να πω ότι δεν ήξερα καν την ύπαρξη τέτοιας νόσου όποτε διαβάζω απλά ο, τι γράφετε εδώ.
Καταλαβαίνω ότι σε αγχώνει και είναι λογικό .

ΤΟ θετικό είναι πως μοιάζει ακίνδυνη, εννοώ δεν είναι κάτι που απειλεί την ζωή σου, αλλά όσο απλό κι αν είναι κάτι όταν μας περιορίζει στην καθημερινότητα μας φυσικά και μας ενοχλεί.

Εφόσον τώρα ξεκίνησες τα χάπια και βλέπεις βελτίωση αυτό είναι πολύ καλό, αλλά θα σου πρότεινα σε μεταγενέστερο χρόνο να το ψάξεις περαιτέρω. Αν η ιατρική η μόνη λύση που μπορεί να σου προσφέρει είναι τα χάπια για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, στην θέση σου θα προσπαθούσα να βρω κ εναλλακτικούς τρόπους αργότερα μήπως και βοηθηθώ. Πολλοί άνθρωποι έχουν βοηθηθεί σε διάφορα θέματα πχ με τον βελονισμό (δεν έχω ιδέα τι μπορεί να κάνει στην συγκεκριμένη νόσο) ή την ομοιοπαθητική. Γενικά ψάξτο! Μην το αφήσεις απλά να παίρνεις χάπια για όλη σου την ζωή αν μπορεί να βρεθεί ένας άλλος τρόπος. Όχι πως είναι κακό να παίρνεις χάπια αν δεν υπάρχει άλλη λύση...αλλά αξίζει να το προσπαθήσεις.