Printable View
Γιατί αφού ξέρω τι αντιμετωπίζω,αυτή την στιγμη που μούδιασε το χέρι μου έχω τρομάξει,τα χέρια μου είναι παγωμένα,το στομάχι μου με την σειρά του έχει γίνει κόμπος,κι αισθάνομαι ένα σφίξιμο στην καρδιά.Γιατί δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω και είμαι έτσι αυτή τη στιγμή;Το παθαίνετε κι εσείς να υποθέσω;
Δημητρη, νομιζεις πώς αν ειχες την απαντηση θα σου περνουσε αυτο που εχεις?
Δεν ξέρω πλέον...
Πώς εχεις προσπαθήσει να βοηθηθεις απο οτι σε ταλαιπωρει. Υποθετω εχεις κανει πολλες εξετασεις (πχ αιματος, μαγνητικες κλπ)? εχεις παει σε γιατρο?
Σοφία οι τελευταίες εξετάσεις ήταν ένα καρδιογράφημα και εξετάσεις αίματος που βγήκαν καθαρά και τα δύο.Έχω κάνει ψυχοθεραπεία για αρκετό καιρό(πριν 2 χρόνια) όμως δε χρειάστηκε να συνεχίσω επειδή το είχα ξεπεράσει το όλο θέμα.
Για κάποιο λόγο με ξανάπιασε...
Α, μαλιστα...δλδ ειχες κανει μια συγκεκριμενη θεραπεια, κ σταματησες με το σκεπτικο οτι επανηλθες πληρως,ε?
Εγώ δε θεώρησα τίποτα, μαζί με τον γιατρό πήραμε την απόφαση.
Αν επιτρεπεται εχεις κανει ψυχοθεραπεια, εχεις λαβει κ φαρμακευτικη αγωγη? Για ποσο καιρο?
Έκανα συνεδρίες για κανένα 6μηνο την τελευταία φορά μπορεί και περισσότερο.Φάρμακα παίρνω κατά περιόδους,παλιότερα όταν είχε αρχίσει (πριν 10 χρόνια) τα φάρμακα που με μπουκώνανε ήταν χούφτες ολόκληρες(Ladose,Anafranil,Zanax ktl),τώρα απλά παίρνω Seropram όταν καταλαβαίνω ότι περνάω δύσκολες περιόδους στην ζωή μου που με καταβάλλουν.
Kατάλαβα: χωρις να εχω γνωσεις ειδικου (αν κ σημερα μου σηκώθηκε η τριχα ακουγωντας τα λογια καποιου ειδικου, που ουτε ελληνικα σωστα δεν ηξερε να μιλησει), εχω καταλαβει κατι σημαντικο.Μιλαω απο την πλευρα της θεραπευομενης.
Πώς εχει σημασια και ο χρονος που αφιερωνουμε στην θεραπεια. Εγω τουλάχιστον χρειαστηκα κ χρειαζομαι τον χρονο μου για να ανοιχτω, να πάω πιο περα απο αυτο που φαινεται κ υπάρχει στην επιφανεια. Δλδ τα συμπτώματα καθε ασθενειας νομιζω πώς ειναι η κορυφη του παγοβουνου. Βεβαια μας κανουν δυσλειτουργικους κ εχει σημασια να απαλλαγουμε απο αυτα. Αλλα για μενα προσωπικα, δεν τελειωνει η θεραπεια με την παυση των συμπτωματων. Αλλωστε ειδες οτι αυτα επανήλθαν. Μηπως αυτο σημαινει οτι υπάρχουν υπολοιπα μεσα σου προς επιλυση?
Τελος να σου πώ,πως πιστεύω πώς τα φαρμακα ειναι χρησιμα και καποιες φορες απαραιτητα. Δεν νομιζω ομως πώς κανουν ολη τη δουλεια.
ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ!!!Το e-mail mou είναι στο προφίλ μου,όποιος νομίζει ότι μπορεί να με βοηθήσει σε στιγμές που με πιάνουν όλα αυτά τα συμπτώματα και οδεύω προς κρίση πανικού μπορεί να με προσθέσει στο msn ώστε η επικοινωνία να είναι πιο άμεση.Δεν θα πάω στον γιατρό μέχρι την Τρίτη,οπότε θα είναι μερικές δύσκολες μέρες και θα χρειαστώ όση βοήθεια μπορώ να βρώ.Σας ευχαριστώ προκαταβολικά.
\'Εχεις απολυτο δίκιο και το έχω διαπιστώσει κι εγώ αυτό το πράγμα.Quote:
Originally posted by Sofia
Τελος να σου πώ,πως πιστεύω πώς τα φαρμακα ειναι χρησιμα και καποιες φορες απαραιτητα. Δεν νομιζω ομως πώς κανουν ολη τη δουλεια.
Ελπιζω να βρεις τη δυναμη να συνεχισεις, μπορει να φτασεις σε σημεια που ουτε καν φανταζεσαι....
Καλη δυναμη κ πάλι:)
Σ\' ευχαριστώ
Δημήτρη νομίζω πως το να ξέρουμε τι αντιμετωπίζουμε είναι μια από τις βοηθητικές παραμέτρους της δύναμης που μπορούμε να έχουμε για να το αντιμετωπίσουμε. Υπάρχει ακόμα το γιατί/ πως και με τι το αντιμετωπίζω εκτός από το τι...αν και νομίζω πως ο ειδικός θα σε κατατόπιζε καλύτερα.
Καλή ανάρρωση.
Μακάρι να φύγει όσο γρήγορα ήρθε
Δημητρη πως εισαι?
Κουράγιο Δημήτρη, όλα θα πάνε καλά.. Αφού και στο παρελθόν σε βοήθησε η θεραπεία, θα φτιάξουν όλα.
Μέχρι να πας στον γιατρό δεν υπάρχει κάτι που θα σε κάνει να χαλαρώσεις λίγο?
Παιδιά μπόρεσα και κοιμήθηκα το απόγευμα και ηρέμησα, όμως με το που ξύπνησα το σφίξιμο στο στήθος επανήλθε και πάλι είμαι σε μία κατάσταση που πρέπει να υπενθυμίζω στον εαυτό μου κάθε δευτερόλεπτο ότι \"Δεν είναι τίποτα\" (ασχέτως αν δεν το πιστεύω) μόνο και μόνο για να μην χειροτερέψουν τα πράγματα και ξαναπάθω κρίση πανικού.
Περνάω δύσκολες ώρες και είμαι μόνος μου, πράγμα που δυσκολεύει πολύ τα πράγματα...
dimitrh εχεις u2u.δεν υπαρχει καμια περηπτωση ουτε να τρελαθεις ουτε να πεθανεις .Μονο αυτο να σκευτεσαι κ θα δεις οτι αδικα υποφερεις.Και πυστεψε οτι οντως δεν ειναι τπτ κιας φενεται βουνο αυτη η κατασταση.Φαρμακα περνεις?Σε μενα βοηθησαν πολυ.Βεβαια καλυτερα ειναι να το παλεψεις μονος σου.ποσες κρησεις σε εχουν πιασει εως τωρα?
panikoula καθε μέρα βιώνω 2 κρίσεις τις οποίες καταφέρνω να κρατήσω σε επίπεδο μεγάλου άγχους,δεν είναι ανεξέλεγκτα τα πράγματα δλδ να με πιάνει υστερία.Φάρμακα παίρνω μόνο μισό Seropram κάθε μέρα.Το θέμα είναι ότι υπάρχει μία μόνιμη αίσθηση άγχους όλη μέρα, μόνο όταν καταφέρνω να κοιμηθώ δεν το αισθάνομαι...Είναι εξαντλητικό!
και τι είναι Δημήτρη μισό χάπι την ημέρα; εγώ πίνω 2 ladose,2 efexor ενα ολόκληρο traxene κάθε βράδυ και πάνω απο δύο ώρες δεν κοιμάμαι.Είναι πρώτη φορά που πίνω τόσα και πάλι αισθάνομαι πολύ πεσμένη ψυχολογικά.
Ειναι παρα πολυ εξαντλητικο το ξερω ...καποιον φιλο εχεις στον οποιο να εχεις μιλησει για αυτα που περνας ?πιστευω θα βοηθουσε πολυ καποιος να ηταν κοντα σου εστω να σου αποσπα το μυαλο σε κατι αλλο
Μήνα δυστυχώς είμαι μόνος μου σε όλο αυτό που περνάω και για να σου πω την αλήθεια δε θέλω να συναναστρέφομαι με πολλούς πολλούς τέτοιες στιγμές,δεν αισθάνομαι καθόλου καλά και βρίσκομαι γενικά σε άρνηση.Quote:
Originally posted by mina31
Ειναι παρα πολυ εξαντλητικο το ξερω ...καποιον φιλο εχεις στον οποιο να εχεις μιλησει για αυτα που περνας ?πιστευω θα βοηθουσε πολυ καποιος να ηταν κοντα σου εστω να σου αποσπα το μυαλο σε κατι αλλο
Quote:
Originally posted by giota
και τι είναι Δημήτρη μισό χάπι την ημέρα; εγώ πίνω 2 ladose,2 efexor ενα ολόκληρο traxene κάθε βράδυ και πάνω απο δύο ώρες δεν κοιμάμαι.Είναι πρώτη φορά που πίνω τόσα και πάλι αισθάνομαι πολύ πεσμένη ψυχολογικά.
Κι εγώ πριν χρόνια Γιώτα τα έπαιρνα με τις χούφτες,έκανα μέχρι και οροθεραπεία,η οποία βοήθησε σημαντικά , μου έδωσε μια γερή κλωτσιά στο να αρχίζω να ελπίζω ξανά και να δω την ζωή με άλλο μάτι.Όμως όλα αυτά ήταν παλιά, έχω ξαναπέσει...
Ειναι πολυ πιο δυσκολο να τα περνας ολα αυτα μονοςσου που σαφως ειναι μετα απο δικη σου επιλογη.Δεν νομιζω να πραττεις σωστα γιατι ετσι απομονωνεαι περισσοτερο εσυ με τα προβληματα σου και τα δυναμωνεις.Δωσε ευκαιριες σε αλουσ ανθρωπους να σε πλησιασουν και να σε βοηθησουν.Κια μονο που θα εισαι με καποιον φιλο και θα¨ξεκολλησεις \'\'λιγο απο τις σκεψεις σου γιατι θα μιλησεις λιγο και για τα προβληματα καλοιου αλλοαυ,θα σου κανει πολυ καλο...
Αυτό που με φοβίζει είναι ότι έπαιρνα μήνες 2 λαντοζ και δεν έβλεπα καλυτέρευση οπότε άλλαξα γιατρό και πίνω και τα υπόλοιπα.Απλώς βλέπω ότι έχω υποτροπιάσει και με ανησυχεί πολύ.Ο γιατρός είπε ότι με έχει επηρεάσει η κλιμακτήριος.΄Τουλάχιστον να μπορούσα να κοιμηθώ η αϋπνία με έχει καταβάλει πολύ.Πίνω τραχεν 20 mg και με δυσκολία αφού διαβάσω κανένα βιβλίο θα κοιμηθώ 2 ώρες είναι πολύ εξαντλητικό και δεν λειτουργώ ντρέπομαι τα παιδιά μου, ήμουν πολύ δραστήρια και τώρα πιέζομαι να κάνω τα βασικά.
Και εγω Γιωτα εχω ακουσει οτι επηρεαζει η κλιμακτηριος.Μηπως θα επρεπε να αλλαξεις τελεις τα φαρμακα που περνεις και να ξεκιησεις μια νεα τελειως αγωγη?Ψυχοθεραπεια συνεχιζεις?Εσυ Δημητρη κοιμασαι καλα τη νυχτα?
Δύσκολα...Ξέρω ότι δεν είναι καλό να απομονώνομαι,όμως πραγματικά πουθενά δεν υπάρχει χείρα βοηθείας,ούτε καν οι φίλοι μου είναι διατεθιμένοι να μπουν σ\'αυτο το τριπάκι και το ξέρω καλά αυτό.
Ο πρώτος άνθρωπος που θα με βοηθήσει θα είναι ο γιατρός και όχι πριν την Τρίτη, οπότε έχω δύσκολες μέρες μπροστά μου.
Κοιμάμαι καλά,όμως όχι τις σωστές ώρες....
Να σας πω κάτι; μήπως μπορείς να μιλας συνέχεια και στους στενούς σου φίλους και να μιζεράζεις;είναι κουραστικό για κάποιον που δεν ξέρει τι είναι η κατάθλιψη.Εμένα μου είπε μια φίλη κάποτε να προσπαθήσεις ενω εγώ δεν μπορούσα να σηκωθώ απο το κρεβάτι.Αισθανόμουν τρομερή κόυραση και το σώμα μου να είναι 500κιλά.Πόσοι ξέρουν ότι πέφτουν τα επίπεδα της σερετονίνης και όχι τεμπελιάς;
Quote:
Originally posted by giota
Να σας πω κάτι; μήπως μπορείς να μιλας συνέχεια και στους στενούς σου φίλους και να μιζεράζεις;είναι κουραστικό για κάποιον που δεν ξέρει τι είναι η κατάθλιψη.Εμένα μου είπε μια φίλη κάποτε να προσπαθήσεις ενω εγώ δεν μπορούσα να σηκωθώ απο το κρεβάτι.Αισθανόμουν τρομερή κόυραση και το σώμα μου να είναι 500κιλά.Πόσοι ξέρουν ότι πέφτουν τα επίπεδα της σερετονίνης και όχι τεμπελιάς;
Γι αυτό ακριβώς κι εγώ προτιμώ να τους αφήνω έξω από ολο αυτό το πράγμα που μου συμβαίνει.Έχεις δίκιο Γιώτα, μάλλον καταλαβαίνεις τον λόγο που το περνάω μόνος μου αυτό το πράγμα.
Μου έχει κοπεί και η όρεξη.Όποτε τρώω αισθάνομαι δυσφορία.
dimitrh πρεπει να συμβουλευτεις τον γιατρο σου.εγω περνω ενα ladose καθε πρωι και τον περισσοτερο καιρο ειμαι καλα αλλα με πιανουν κρισεις τον μηνα 2-3 ελαφριες.τοτε περνω ενα ζαναξ των 0.25 mg και ειμαι οκ.
Ότι δεν σε καταλαβαίνουν οι άλλοι είναι αλήθεια. Στο άντρα μου και στην αδερφή που λεώ ότι έχω συνέχεια άγχος,
μου λένε ότι είναι όλα στο μυαλό μου και να ξεκολλήσω. Αν ήταν τόσο εύκολο...
Αλλά αν έχεις παρέα Δημήτρη μπορείς και να ξεφύγεις λίγο, όχι απαραίτητα να βγεις έξω, να δεις μία ταινία με κάποιον.
Βασικά ούτε και εγώ μιλάω τόσο σε φίλους ότι έχω άγχος, όταν το ανάφερα σε ένα δύο άτομα, έλεγαν ότι εντάξει όλοι έχουν. Ναι αλλά συνέχεια?? Και δεν έχω όρεξη για τπτ..
Πάντως Δημήτρη θα πρέπει να κάνεις κάτι για να ξεφύγεις από τις σκέψεις σου μέχρι να πας στον γιατρό. Π.χ έγω όταν είμαι μόνη αισθάνομαι χειρότερα ψυχολογικά, οπότε βλέπω κάποια αστεία σειρά να φύγουν λίγο οι σκέψεις.
Και όταν πας στο γιατρό ίσως όντως να χρειαστεί να σου αλλάξει κάτι στη θεραπεία (φάρμακα)?
Νιώθεις μόνη όταν δεν είσαι με φίλους/ με παρέα ή σου τυχαίνει να νιώθεις μόνη ακόμα και μέσα στην παρέα?Quote:
Originally posted by chrissy
Βασικά ούτε και εγώ μιλάω τόσο σε φίλους ότι έχω άγχος, όταν το ανάφερα σε ένα δύο άτομα, έλεγαν ότι εντάξει όλοι έχουν. Ναι αλλά συνέχεια?? Και δεν έχω όρεξη για τπτ..
Π.χ έγω όταν είμαι μόνη αισθάνομαι χειρότερα ψυχολογικά, οπότε βλέπω κάποια αστεία σειρά να φύγουν λίγο οι σκέψεις.
Και όταν πας στο γιατρό ίσως όντως να χρειαστεί να σου αλλάξει κάτι στη θεραπεία (φάρμακα)?
Παλαιότερα που ένιωθα μόνος μέσα στην παρέα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είχα την παρέα που να μου ταιριάζει. Ξέκοψα με αρκετούς και η αλήθεια είναι οτι λόγω σχέσης απομακρύνθηκα απο τους περισσότερους φίλους. Χθες αργά που βγήκα ξανά με παρέα μετά απο καιρό (και με άτομα που ένιωθα πιο οικείος) ένιωσα πολύ καλύτερα.
Εμενα οταν με πιασει κριση παντα ειμαι μονη.ποτε δεν με εχει πιασει ενω εχω παρεα.δεν θελω να ειμαι μονη αλλα ουτε κ να χω παρεα συνεχια.ετσι διαμορφωσα τα ωραρια μ να εχω παρεα την εβδομαδα 4 φορες περιπου και τις ιπολοιπες ασχολουμε με τον εαυτο μ και το παιδι.και ειμαι μια χαρα.ειναι ομορφα να εχεις φιλους εστω κιαν δεν τους λεμε για το αγχος.μονο π μιλαμε μαζι ξεχνιεμαι.οι περισσοτεροι π ξερουν τι εχω ομως με στιριζουνε κ με καταλαβενουν γιατι με δικαιολογουν με τοσα π περασα.....
Η αλήθεια είναι και με παρέα νιώθω μόνη, μόνο με λίγους αισθάνομαι άνετα. Γενικά όταν είμαστε με μεγάλη παρέα π.χQuote:
Originally posted by vince
Νιώθεις μόνη όταν δεν είσαι με φίλους/ με παρέα ή σου τυχαίνει να νιώθεις μόνη ακόμα και μέσα στην παρέα?Quote:
Originally posted by chrissy
Βασικά ούτε και εγώ μιλάω τόσο σε φίλους ότι έχω άγχος, όταν το ανάφερα σε ένα δύο άτομα, έλεγαν ότι εντάξει όλοι έχουν. Ναι αλλά συνέχεια?? Και δεν έχω όρεξη για τπτ..
Π.χ έγω όταν είμαι μόνη αισθάνομαι χειρότερα ψυχολογικά, οπότε βλέπω κάποια αστεία σειρά να φύγουν λίγο οι σκέψεις.
Και όταν πας στο γιατρό ίσως όντως να χρειαστεί να σου αλλάξει κάτι στη θεραπεία (φάρμακα)?
Παλαιότερα που ένιωθα μόνος μέσα στην παρέα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είχα την παρέα που να μου ταιριάζει. Ξέκοψα με αρκετούς και η αλήθεια είναι οτι λόγω σχέσης απομακρύνθηκα απο τους περισσότερους φίλους. Χθες αργά που βγήκα ξανά με παρέα μετά απο καιρό (και με άτομα που ένιωθα πιο οικείος) ένιωσα πολύ καλύτερα.
για φαγητό, πηγαίνω με το ζόρι. Δεν αισθάνομαι καλά σε πολύ
κόσμο, αλλά αισθάνομαι ότι δεν επικοινωνώ, δεν ταιριάζω με όλους. Έτσι μπορεί να κάθομαι με μία παρέα φίλους και όλη νύχτα να μην μιλήσω σχεδόν καθόλου. Ανάλογα τα άτομα. Και όσο λιγότεροι, τόσο καλύτερα. Δεν εκφράζομαι εύκολα σε
πολύ κόσμο. Αλλά δεν αισθάνομαι γενικότερα καλά όταν γύρω μου είναι πολύς κόσμος. Μόνο με πολύ οικεία άτομα νιώθω καλύτερα και απόφεύγω να κάνω μεγάλες παρέες. Π.χ όταν περιμένουμε σπίτι μια παρέα ατόμων, για να είμαι πιο
άνετη έχω καταλήξει να πίνω αλκοόλ πριν έρθουν. Ειδάλλως θα τους σερβίρω καφέ ή φαγητό και θα τρέμουν τα χέρια μου
(έχω καταλήξει ότι μάλλον έχω κοινωνικη φοβία) και άγχος για όλα.
Εσύ αφού επέλεξες ανθρώπους για παρέα που σε κάνουν να περνάς όμορφα μαζί τους πολύ καλά το έκανες. Σε εμένα είναι
και κάποιοι φίλοι του άντρα μου, με τους οποίους δεν ταιριάζω τόσο να κάνουμε παρέα, είναι κάπως καταναγκαστικό..
Τέλος πάντων έχω ξεφύγει κάπως από το θέμα του Δημήτρη,
ελπίζουμε να είναι καλύτερα τώρα...
είναι κοινωνική φοβία.εγώ είχα καταντήσει να μην μπορώ να μπω σε λεωφορείο ή να πάω στη σχολή αν δεν ήμουν με το φίλο μου ή με ατομο που εμπιστεύομαι.ήθελα να ξέρω ότι απλώς είναι εκεί κ αν δεν ήταν αρχικα ίδρωνα κ μετα έφευγα μακριά τρέχοντας για να μη με πιάσει κρίση. μη βγαίνεις με παρέες μου σε κάνουν να αισθάνεσαι εκτός γιατί η αδυναμία επικοινωνίας κ η αίσθηση ότι δεν είσαι σαν αυτούς εμένα μου κάνει πολύ κακό και σίγουρα κ σε σένα.και μην πίνεις αλκοόλ γιατί αργότερα θα χρειάζεσαι όλο και μεγαλύτερες δόσεις για να χαλαρώσεις.ξεκίνα θεραπεία με κανένα αγχολυτικό καλύτερα.
εύχομαι να δεις βελτίωση σύντομα!και όλοι μας!
Απο την περιγραφη σου σαν να ακουω τον εαυτο μου...
Τωρα πως εισαι? Εχεις κρισεις? Τι φαρμακα παιρνεις? (Αν παιρνεις)
σε ποιον αναφερεσαι;Quote:
Originally posted by Winston_man
Απο την περιγραφη σου σαν να ακουω τον εαυτο μου...
Τωρα πως εισαι? Εχεις κρισεις? Τι φαρμακα παιρνεις? (Αν παιρνεις)