μου εχουν βαλει τσιπακι για να με εντοπιζουν
με βρισκουν παντου
θελω μια κρυψωνα
στο δωματιο μπαινουν οποτε θελουν δεν ειναι ασφαλες
Printable View
μου εχουν βαλει τσιπακι για να με εντοπιζουν
με βρισκουν παντου
θελω μια κρυψωνα
στο δωματιο μπαινουν οποτε θελουν δεν ειναι ασφαλες
ξυπνηστε..!
πηγα χτες στο γιατρο παλι. μου λεει οτι εχω παρανοικο μυαλο και προσπαθει να μου εξηγησει κι εγω ψιλοπειθομαι για λιγη ωρα αλλα μετα παλι τα ιδια. και δεν πολλλυκαταλαβαινω τι λεει.δε μπορω να συγκεντρωθω μου γραφει τ πιο σημαντικα σε χαρτι γιατι ξεχναω αλλα δε βγαζω τα γραμματα του
αλλαξα γραφειο σημερα.ειναι καλυτερο αλλα η αλλαγη με εχει αγχωσει δεν το συνηθισα.φοβαμαι πως εχουν βαλει κοριους κρυμενους στο σκελετο. θα το πω στο γιατρο. απλα δε προλαβαινω να πιασω οσα μου λεει γρηγορα και πολλα. δε μπορω να συγκεντρωθω λεει και πολλα.θελω να παω στην αθηνα να φυγω απο τους γονεις
boo, δεν επιχειρω να σε πεισω για το αντιθετο, αυτες οι ιδεοληψιες ειναι παρελκομενα της παθησης σου..............δεν ειμαι εις θεση να υποκαταστησω τον γιατρο σου.......
Καλημέρα boo.
Πρέπει να βρεις έναν τρόπο να διαχειρίζεσαι αυτές τις σκέψεις μέσα στην καθημερινότητά σου, στο έχω ξαναπεί. Υπάρχει κόσμος που πιστεύει σε ένα σωρό συνωμοσίες και περίεργες ιδέες, αλλά παράλληλα ζει τη ζωή του και δεν ζει μέσα στο άγχος και τον πανικό. Θυμάσαι που ακουγόταν το πλυντήριο και εσύ πίστευες ότι κάποιος στέλνει μυστικά μηνύματα στους απο πάνω; Ξόδεψες τόσο χρόνο και ενέργεια τότε να αγχώνεσαι με αυτό και τελικά δεν ήταν τίποτα. Αλλά και να ήταν κάτι, και που αγχώθηκες τι κατάλαβες; Τώρα που αγχώνεσαι με το γραφείο τι θα βγει; Απλά στεναχωριέσαι και σκας. Να λες ότι είναι να 'ρθει θε να 'ρθει αλλιώς θα προσπεράσει και να μην αγχώνεσαι με πράγματα που είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτά. Προσπάθησε να τα βάλεις στην άκρη του μυαλού σου όλα αυτά αντί να τα κάνεις επίκεντρο της ζωής σου. Παράλληλα πάλεψέ το όσο μπορείς με τον γιατρό.
Υπάρχουν κάποια παιδιά εδώ μέσα που έχουν πάρει το Leponex και είναι αρκετά καλά. Μίλησε μαζί τους να ενημερωθείς καλύτερα πριν το απορρίψεις αφού δεν σε πιάνει καμία άλλη αγωγή ως τώρα. Η απόφαση είναι δική σου φυσικά, καθαρά δική σου και κανείς δεν θα σου πει τι να κάνεις. Αλλά σου αρέσει που ταλαιπωριέσαι τόσο πολύ για τόσο καιρό με την κωλοασθένεια; Ξέρω άνθρωπο με αυτοάνοσο που τον πρώτο καιρό που άρχισε βαριές αγωγές έδινε αίμα 2 φορές τη μέρα για να παρακολουθούν κάποιους δείκτες. Για βδομάδες ολόκληρες αυτό. Μετά σιγά σιγά, όσο σταθεροποιούνταν ο οργανισμός και είχαν ρυθμίσει τις δοσολογίες και τα φάρμακα, έδινε αίμα κάθε λίγες μέρες, μετά μια φορά τη βδομάδα, τώρα μια φορά το 20ήμερο. Εκεί που σερνόταν και ήταν του θανατά με ένα σωρό συμπτώματα, τώρα έχει μία πολύ καλή ποιότητα ζωής. Ταλαιπωρήθηκε λιγάκι τον πρώτο καιρό, αλλά άξιζε τον κόπο. Γιατί δεν δοκιμάζεις, τι έχεις να χάσεις; Άλλοι ταλαιπωριούνται με χημειοθεραπείες, άλλοι με νεφροκαθάρσεις, άλλοι με το ένα και το άλλο. Εσένα σου έτυχε αυτό. Μακάρι όλοι να είμασταν υγιέστατοι και να μην μας τύχαινε τίποτα, αλλά δεν είναι στο χέρι μας. Δεν θες κάποια στιγμή να ζήσεις πιο ήρεμα κι ωραία χωρίς να ανησυχείς συνεχώς και να κάνεις δεύτερες σκέψεις ακόμα και για το καινούριο σου γραφείο;
η boo ειμαι βεβαιος οτι δεν περνει τα φαρμακα της και ας λεει οτι το κανει.
απο αυτο ξεκινανε τα προβληματα
Δεν μπορώ να το ξέρω, αλλά δε το νομίζω.
Έχουν γράψει κι άλλα παιδιά εδώ ότι δεν τα πιάναν τα φάρμακα. Υπήρχε μία εποχή που η boo ακουγότανε αρκετά απαλλαγμένη από τις παρακολουθήσεις, τις παραισθήσεις κι όλα αυτά, αλλά αισθανόταν ζόμπυ, έτρεμε, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί και να διαβάσει και μετά είχε κόψει κάποιο φάρμακο, δεν θυμάμαι απο μόνη της ή σε συνεργασία με τον προηγούμενο γιατρό που έβλεπε. Και τότε έκανε πολύ χοντρό επεισόδιο. Το θέμα είναι να βρει μία ισορροπία στην αγωγή, Και να της φύγουν τα συμπτώματα Και να μπορεί να είναι λειτουργική και σε καλή κατάσταση σωματικά και διανοητικά.
Είναι λάθος να κάνει πειράματα από μόνη της και λάθος να κάνει πειράματα πάλι ο γιατρός από μόνος του. Χρειάζεται ένας γιατρός με τον οποίο να συνεργάζονται καλά. Δυστυχώς είναι και η φύση της πάθησης τέτοια που δεν βοηθάει να αναπτύξεις εμπιστοσύνη με τους γύρω σου, του γιατρού συμπεριλαμβανομένου...
γεια σας παιδια
mac
και το ενδιαφερον σου και μονο μετραει
sonia
το παιδι που ηρθε για να ενωσει τα κομματια του γραφειου εβαλε κατι περιεργα πραγματα στις βιδες κυλονδρικα.
αμαα ειναι παω καπου ησυχα
προχτες βγηκα για 15-20λεπτα χωρις να κανω καποια δουλεια και δεν επαθα κατι.
οταν ηταν να παω στο γιατρο φρικαρα
ο γιατρος ειπε οτι η βολτα δεν ηταν μερος του σχεδιου και για αυττο ημουν ηρεμη
ενω για να παω σε αυτον ηταν υποχρεωτικο και πιεστικα και μου βγαινει λεει ψυχωτικη αμυνα γιατι ειμαι αναγκασμενη να εκτεθω.
ενω αμα παω βολτα μπορω ανα πασα στιγμη να επιστρεψω και να κανω τη βολτα οπου, οπως και για οσο θελω χωρις πιεση\
και μου ειπε αυτο προκλαειται απο το αγχος και τη θλιψη και της σχιζο και αυτη μου κανει παρανοια ως αμυνα
δεν ειμαι σιγουρη οτι τα λεω σωστα
ξερω ατομο που με το λεπονεξ εκανε προβλημα στην καρδια και δε θελω να μπω παλι στο νοσοκομειο
το φοβαμαι πολυ αυτο το φαρμακο.
nikos
φυσικα και παιρνω τα φαρμακα δεν με νοιαζει αν το πιστευεις ή οχι. μηπως δεν παιρνεις εσυ τα δικα σου?? και με αυτα την τελευταια αυξηση μου εφυγαν οι φωνες και προσπαθω τωρα να πιστεψω οτι ηταν του μυαλου μου.
οπως λεει ομως και ο γιατρος και εδν ειναι ο μονος ειμαι ανθεκτικη στη φαρμακολογια γι αυτο θελουν το λεπονεξ μπας και με πιασει που ουτε με αυτο ειαι και σιγουροι σαν το τελευταιο χαρτι
η παρακολουθηση ειναι 15 χρονια τωρα και εχει παγιωθει μεσα μου λεει
ποτε δεν εκοψα φαρμακο απ μονη μου εκτος απο 1 φορα που το πηρα και για 3 μερες με εστειλε το σταματησα ενημερωσα το γιατρο και μου ειπε καλα εκανα
Βρε 'συ boo, το πρόβλημα με αυτή την αρρώστια είναι ότι το μυαλό θα πάρει το πιο περίεργο μονοπάτι και θα προσπαθήσει παντού να βρει κρυφά νοήματα κι όχι τον πιο απλό και λογικό δρόμο. Γιατί να μην είναι μία ροδέλα που σφίγγει καλύτερα τη βίδα ή ένα εξάρτημα να στηρίζει τα ράφια και να μη τα χαράζει και να είναι κοριός; Τα πιο απλά τα βλέπεις πολύπλοκα και βασανίζεσαι.
μακαρι να υπηρχε ενας τροπος να μειωνα τις φοβιες μου. εχω προσπαθησει και μονη μου και με φαρμακα και με ψυχοθεραπεια αλλα και παλι δυσκολευομαι. εχω δει βελτιωση με τον νεο γιατρο στις φωνες αλλα ακομα μπερδευομαι..
εχεις δικιο μπορει να ειναι κατι απο αυτα αλλα μου τριβελιζει το μυαλο αυτο το διαολακι..εκει με γεμιζει αμφιβολιες και καχυποψια..
Μπου, εαν σου εχουν βαλει τσιπακι εντος του κορμιου σου δεν ειναι περιτο να βαλουν και στο γραφειο σου? Αρα μαλον κανεις λαθος η στο γραφειο εβαλαν η σε εσενα, αλλλα στο γραφειο τι να το κανουν βρε ΜΠΟΥ? μην φυγεις μαζι με το γραφειο? ειναι παραλογο λιγακι. Αν σου εχουν βαλει τσιπακι,οποιος το εκανε, μπορεις να του κανεις μινηση, διοτις θα πρεπει να σε εχουν ενημερωσει!
ΜΠΟΥ, τα φαρμακα σου μπορει να μην τα παιρνεις οχι εν αναγκη επυτηδες, λλα κι καταλαθος, οπως εγω, πολλες φορες εχω ξεχασει αν τα εχω παρει η δεν τα χω παρει ,ειδικα τα πρωινα, τα βραδυνα δεν τα πολυ μπερδευω ,σε αντιθεση με τα του πρωι.Αναγκαζομαι να σημειωνω τις καρτελες και οσες φορες το ξεχναω η ειμαι συγουρος οτι δεν θα το ξανα παθω δυστυχως το παθαινω, γιατι να μην το παθαινεις και εσυ αυτο? αρα θα μπορουσες να ελεγες στους δικους σου να στα θυμιζουν! και εγω οταν εμενα στο πατρικο μου αυτο εκανα!δεν ειναι ντροπη.
Τελος Μπου, στο εχω ξανα γραψει μου φενεται,η μονη υπερδυναμη που ξεχειλιζει πρωτα απο ολα απο αγαπη και καλοσυνη αλλα και που θα σου προσφαιρει ηρεμια ειναι ο Θεος! αν προσπαθουσες χωρις υπερβολες βεβαια να ενασχοληθεις και να κανεις μια προσευχη καθε βραδυ η απογευμα η οπωτες ηθελες, μια προσευχη που να αναφερεται προς την αγαπη σου και προς την ζητηση σου απο το Αγιο Πνευμα, τον Χριστο και Τον Πατερα ! να προσευχοσουν δλδ για την υγεια σου ! με απολυτη ειλικρινια,νομιζω οτι επειδη κατα βαθος εισαι καλος ανθρωπος οι ουρανοι θα ανοιγαν να σε ακουσουν! και με τον καιρο σιγα σιγα θα εβλεπες οτι δεν λεω βλακειες!
Όπου και να κρυφτείς μπου,θα εξακολουθείς να νομίζεις πως σε παρακολουθούν...και στην μήτρα της μητέρας σου να ξαναμπείς,Quote:
Originally Posted by boo
θα νομίζεις ότι έχουν βάλει κοριούς και κάμερες μέσα στον πλακούντα για να σε παρακολουθούν.
Δεν πρέπει να προφυλαχτεις από ''αυτούς'',πρέπει να προφυλαχτείς από την διαταραχή σου...
Και εγώ μετά τις πρώτες κρίσεις πανικού,κατάλαβα ότι δεν παθαίνω ανακοπή ή όταν με πονάει το στομάχι ότι δεν έχει πάθει
διάτρηση, αλλά ότι είναι ψυχοσωματικά προιόντα της διαταραχής μου...
Πάλεψε την διαταραχή σου και όχι τους άλλους...
Πάλεψέ την πρώτα από όλα αναγνωρίζοντάς την κάθε φορά.
στο σωμα βαλανε τσιπακι για να με εντοπιζουν που βρισκομαι.
στο γραφειο κοριο για να ακουνε τι λεω
να κανω μηνυση σε ποιον? αφου αυτοι ελεγχουν τα παντα
αυτα ως χθες
σημερα
λεω πως αφου αυτοι εχουν βαλει τους αλλους ανθρωπους να μου μιλανε και να βλεπουν τις αντιδρασεις μου, οι αρχηγοι τους θα τα μαθαινουν μεσω αυτων..
οποτε γιατι να εχουν βαλει κοριο?
οσο ειμαι μονη και δε μιλαω με καποιον δεν υπαρχει κατι αλλο να ακουσουν
ατοπο
και ους ανθρωπους στα στενα τους εχουν βαλει να ειναι εκει? γιατι αν τους εχουν βαλει να ειναι παντου, τοτε δε χρειαζονται το τσιπακι μου..
εκτος κι αν ελεγχουν κι αλλα πραγματα περα απο το που ειμαι με αυτο..
και τωρα θα πω το τρελο..
πριν λιγο το σκεφτομουν
οσες φορες εχω παει σε αυτον το γιατρο μου λεει οτι ειναι πολυ συχνη η σχιζοφρενεια και οτι εχει δει πολλα παιδια να εχουν.
κανει ομως το εξης τρελο
με ρωταει κατι και ξερει την απαντηση πριν του την πω καθως περιμενει να απαντησω.
δηλαδη ας πουμε οταν με ρωταει γιατι με παρακολουθουν εμενα ειδικα του λεω δε ξερω και μου λεει το ξερω οτι δε ξερεις ή μου λεει "δε ξερεις" λιγο πριν του το πω.
την τελευταια φορα μου λεει στο ασχετο..ξερεις boo εχω συναντησει παιδια που πιστευουν οτι οι γονεις τους δεν ειναι οι πραγματικοι κλπ κλπ..
και εμεινα εκεινη την ωρα. γιατι το ιδιο πισευω κι εγω για τους δικους μου.
μου φαινεται τοσο παραξενο
ειναι κι αλλοι σαν εμενα οπως ελεγα κι εγω
το ερωτημα ειναι..
ειναι απλα κι αλλοι σαν εμενα οπως ελεγα που τους παρακολουθουν ή οντως υπαρχει παθηση την οποια δεν εχω καταλαβει?
Βρε ΜΠΟΥ! με μπερδεψες τελειος, το διαβασα 4-5 φορες και δεν καταλαβα παρα απο την μεση και περα οτι και καλα ειτε ειναι η ασθενεια σου ειτε ειναι συνομοσια εναντιων σας.Αλλα στην αρχη δεν το κααλαταλαβα, δλδ σε παρακολουθουν αλλα επειδδη δεν μιλας δεν μπορουν να καταλαβουν αυτα που κανεις? και γιατι δεν βαζουν καμερες? η τεχνολογια εχει προχορησει παρα πολυ ΜΠΟΥ,και εαν αναφερεσαι σε θεματα αστυνομιας και μυστηκων υπερεσιων εχουν συσκευες οπου εσυ και εγω δεν τις εχουμε σε γνωση ακομα! αρα αν θελουν το κανουν και δεν το παιρνεις χαμπαρι ΜΠΟΥ.
Ομως ΜΠΟΥ, οπως και σε καθε αντιστοιχη φαση υπαρχουν 2 ερωτηματα, πρωτα ειναι το κινητρο, για ποιο λογο να φοβουντε εσενα και να δαπανουνε τοσα χρηματα σε τετοιους καιρους οπου δεν εχουν βενζινη για περιπολικα! κι θα χαλανε τοσα λεφτα για τα μυστικα της ΜΠΟΥ? και δευτερον σε καθε τετοια περιπτωση οπου εχει υπαρξη δλδ στο παρελθον παντα υπηρξε καποιος φακελος και καποια ανοτερη αρχη, πια να ειναι στην δικη σου υποθεση? διοτις βρε ΜΠΟΥ χωρις παρεξηγηση αλλα βρε κοπελα μου, εχεις σκεφτει οτι ενδεχετε τσαμπα να σκοτιζεσαι? εχεις σκεφτει οτι οι ανθρωποι που σε αγαπανε πιο πολυ κι απο την ζωη τους! αλλα δυστυχως μαλον λογο των τυψεων τους για τα οποια λαθη τους κι λογο του οτι ισως δεν εχουν τον σωστο τροπο να στην εκφρασουν ,δυστυχως λοιπον για ολα αυτα η συμπεριφορα τους ενδεχετε να μην ειναι η σωστη απεναντι σου με αποτελεσμα εσυ να μην νιωθεις ασφαλης μαζι τους! αλλα νομιζω οτι στην ουσια σε αγαπαν απιστευτα κι νομιζω οτι εαν κανεις ενα βηματακι ,θα κανουν 10 οι γονεις σου.
Boo η απαντηση μου ειναι οτι θα δικαιωθεις. Δεν εισαι τρελλη. Απλα εισαι υπερ-ευαισθητη. Αλλα να ξερεις οτι και αν πεθαινες τωρα και συναντουσες τον δημιουργο θα σου εδινε δικιο. Το ιδιο πιστευω και για μενα
Καλημέρα.
Αυτό που εγώ δεν καταλαβαίνω είναι το τι αποκομίζεις με όλο αυτό. Πες ότι σε παρακολουθούν, ότι όλοι γύρω σου είναι βαλτοί, ότι έτσι και γιουβέτσι. Τόσα χρόνια ταλαιπωρήσε με το να προσπαθείς να ανακαλύψεις στοιχεία της συνομωσίας, φοβάσαι, αγχώνεσαι, δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο. Όταν τα καταφέρνεις και αυτές οι εμμονές μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, βγαίνεις από το σπίτι, πας στη σχολή σου, επικοινωνείς με κόσμο, κάνεις σχέδια για το μέλλον, είσαι πιο χαρούμενη. Γιατί να μη προσπαθήσεις λοιπόν να αγνοείς αυτό το κομμάτι, αν δεν είναι στο χέρι σου να αποδείξεις κάτι ή να το σταματήσεις αν είναι οι όποιοι αυτοί τόσο ισχυροί; Λέγεται ότι τα μυρμήγκια αισθάνονται κάποια παρουσία όταν βρίσκονται κοντά σε ανθρώπους, αλλά είμαστε τόσο τεράστιοι για το μυαλό τους που δεν μπορούν να μας ερμηνεύσουν. Και λοιπόν; Συνεχίζουν τη ζωή τους κι ότι κάνει ένα μυρμήγκι τέλοσπάντων. Δεν σταματούν την όποια δραστηριότητα για να χάνονται στις σκέψεις τους... Ο άνθρωπος μπορεί να έχει μία πολύ πιο ευτυχισμένη, πλούσια και δημιουργική ζωή από ένα μυρμήγκι. Εκατομμύρια οι επιλογές και οι πιθανότητες για να φιάξεις μία όμορφη καθημερινότητα. Εσύ έχεις κατα κάποιο τρόπο επιλέξει να περνάς τη ζωή σου σκεφτόμενη συνεχώς αυτά.
davidh, αν θες πες... Πως είναι η καθημερινότητά σου εσένα; Συγκριτικά με παλιότερα αισθάνεσαι καλύτερα; Φοβάσαι; Σκέφτεσαι συνεχώς ότι σε παρακολουθούν; Πως γεμίζεις τη μέρα σου; Το λέω γιατί η boo είναι η μόνη μου περιγράφει την καθημερινότητά της και την κατάσταση στο σπίτι της πιο αναλυτικά. Ίσως να την βοηθούσε κάπου κάτι αν μοιραζόσασταν κι εσείς τι σας συμβαίνει. Αν θες πάντα.
Boo δεν είσαι η μόνη που το έχεις πάθει αυτό, μην αγχώνεσαι. Εγώ ένιωθα ότι με έχουν βάλει τσιπάκι και εμφυτεύματα απο τη γέννηση μου. η πεποίθηση αυτή ενισχύονταν γιατί στη ψύχωση αισθάνεσαι τη μηχανιστική λειτουργία του εγκεφάλου, τα υψηλά επίπεδα ηλεκτρισμού καθώς και τις χημικές διεργασίες.
Εγώ ωστόσο σε αντίθεση με σένα είχα αναπτύξει κ μανία κάτι που ήταν θετικό γιατί μόνο η ψύχωση σε εξοντώνει. Με τη μανία αισθανόμουν σημαντικός, ότι επιτελώ πανανθρώπινο έργο. Ας το πω σχηματικά για να το καταλάβεις, εγώ είχα καλούς και κακούς εξωγίηνους, υπήρχαν κ οι εξωγίηνοι που ήθελαν να με βοηθήσουν απέναντι στους κακούς. Μου μιλούσαν και οι μεν και οι δε. Με το βλέμμα μου και με τη βοήθειά των καλών εξουδετέρωνα όλα τα συστήματα εντοπισμού και παρακολούθησης. Αυτή η πεποίθηση με κρατούσε ζωντανό και έδινε νόημα στη ζωή μου. Αλλά δεν κράτησε πολύ γιατί οι κακοί επικράτησαν στο τέλος.
Για να μη πολυλογώ, Μπο, δεν είναι απλά στο μυαλό σου όλα αυτά, δεν είναι απλές σκέψεις αλλά είναι η φυσιολογία του εγκεφάλου σου που θα έκανε ακόμα και τον πιο νοήμονα και λογικό να πιστεύει τα ίδια. όποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει, ο εγκέφαλος μας είναι προγραμματισμένος να λειτουργεί έτσι, δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρέμβουμε όπως παρεμβαίνουμε σε έναν π.χ υπολογιστή με το πάτημα κάποιων πλήκτρων
Μπο ελπίζω να μπόρεσα να σου δώσω να καταλάβεις πως το σκέφτομαι. Εγώ έγινα καλά όταν έφυγαν οι φωνές γιατί είχα κουραστεί. ήθελα όλα αυτά να είναι ψέματα να ζήσω φυσιολογικά. όταν φύγουν οι φωνές, πρέπει να προσπαθήσεις ξανά, θα είναι η ευκαιρία σου
όσο για τα εμφυτεύματα εγώ ένιωθα ότι είχα ένα χάρισμα, ότι επικοινωνούσα τηλεπαθητικά με όλους όσους είναι σαν εμένα, μπορεί να ήταν εξωγίηνοι ή άνθρωποι. Γιαυτό μου έβαλαν εμφυτεύματα για να με ελέγχουν τα συμφέροντα επειδή είχα αυτό το χάρισμα αλλά και να ελέγχουν και τους άλλους διαβάζοντας τις κοινές τηλεπαθητικές μας σκέψεις. Επικοινώνησα για παράδειγμα ακόμα και με τον αρχιεπίσκοπο, με πολιτικούς ενώ οι κακοί ήταν μυστικές υπηρεσίες, κακοί εξωγίηνοι και ψυχές πεθαμένων που εγκλωβίστηκαν στη γη και δαίμονες. Οι καλοί εξογίηνοι με έκαναν παρέα, με βοηθούσαν, έκανα συνεδρίες ψυχολογικής υποστήριξης μαζί τους, με εκπαίδευαν ως τον εκλεκτό τους. μετά όμως οι καλοί έφυγαν απο τη γη και έμεινα μόνος με τους κακούς. ήταν τραγικό, Μπο, να είσαι μόνος και αδύναμος απέναντι σε θηρία. Μετά όμως το γύρισα στη θρησκεία και ελαχιστοποιήθηκε αυτή η απειλή.
Quote:
Για να μη πολυλογώ, Μπο, δεν είναι απλά στο μυαλό σου όλα αυτά, δεν είναι απλές σκέψεις αλλά είναι η φυσιολογία του εγκεφάλου σου που θα έκανε ακόμα και τον πιο νοήμονα και λογικό να πιστεύει τα ίδια. όποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει, ο εγκέφαλος μας είναι προγραμματισμένος να λειτουργεί έτσι, δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρέμβουμε όπως παρεμβαίνουμε σε έναν π.χ υπολογιστή με το πάτημα κάποιων πλήκτρων
Μπο ελπίζω να μπόρεσα να σου δώσω να καταλάβεις πως το σκέφτομαι. Εγώ έγινα καλά όταν έφυγαν οι φωνές γιατί είχα κουραστεί. ήθελα όλα αυτά να είναι ψέματα να ζήσω φυσιολογικά. όταν φύγουν οι φωνές, πρέπει να προσπαθήσεις ξανά, θα είναι η ευκαιρία σου
Δηλαδή σε βοήθησε η αγωγή ως ένα βαθμό αλλά μετά επειδή είχες κουραστεί κατάφερες να οδηγήσεις την σκέψη σου στο ότι ήθελες να είναι ψέματα όλα αυτά και να ζήσεις φυσιολογικά. Αυτό λες; Άρα σίγουρα είναι ο εγκέφαλος σου έτσι που σου βάζει δυσκολίες, ταυτόχρονα όμως παρεμβαίνεις ως ένα βαθμό.
Σονια εμένα με βοήθησε πολύ η αγωγή γιατί έφυγαν αμέσως οι φωνές που για 6 μήνες τις άκουγα 24 ώρες το 24ωρο. ο εγκέφαλος μετά επέστρεψε στις εργαστηριακές ρυθμίσεις. Αλλά θα ήταν ψέματα να πω ότι τότε ξεκίνησα να θέλω όλα αυτά να είναι μια απάτη. Απο τη πρώτη στιγμή που άρχισα να ακούω φωνές αλλά και πριν παρακαλούσα να είναι ψέματα αλλά δεν μπορούσα να βρω πουθενά παρηγοριά. Εάν μιλούσα σε φίλους θα τους στοχοποιούσαν και φοβόμουν. Άλλωστε πίστευα ότι γίνονταν εκστρατεία εναντίον μου να μη με πλησιάζει κ να μη μου μιλάει κανείς απο τα συμφέροντα. π.χ πήγαινα να κουρευτώ, να αγοράσω τρόφιμα και πίστευα ότι όπου και να πήγαινα δόλιοι άνθρωποι περνούσαν απο εκεί πριν απο μένα - καθώς διάβαζαν τη σκέψη μου και ήξεραν που θα πάω- και με διαπόμπευαν παντού, έλεγαν αίσχη εναντίον μου και έκαναν όλη τη κοινωνία να με αποστρέφεται. Έλεγαν ότι είμαι επικίνδυνος, ότι έχω την ικανότητα με το βλέμμα μου να βλάπτω τους άλλους, ότι ήμουν ένα βαμπιρ. και κανένας δεν με κοιτούσε και δεν συναναστρέφονταν μαζί μουQuote:
Originally Posted by Sonia
Δεν μπορούσα να απευθυνθώ σε κανένα, δεν μπορούσα να μιλήσω για το τι μου συμβαίνει γιατί ήμουν σίγουρος ότι ήταν ένα κοινό μυστικό φοβομουν αλλά ταυτόχρονα ήθελα να αντιστρέψω αυτή τη στρεβλή εικόνα που καλλιεργούσαν για μένα αλλά ήμουν μόνος. Ένιωθα ότι ήταν ένα στημένο παιχνίδι για να με εξουδετερώσουν γιαυτό ανέπτυξα μανία ότι ήμουν σημαντικός
δεν εχω φωνες πια.πολυ λιγες. λεω τις δημιουργει το μυαλο μου.
αλλα δε ξερω αν το πιστευω ή οχι.
νοιωθω ενα κενο. ανεξερευνητη περιοχη. κενο. δε ξερω πως ειναι εκει και με φοβιζει. αλλα κυριως δε βλεπω τιποτα εκει. λες και υπαρχει ομιχλη πριν απο ενα δασος και δε μπορεις να δεις τι γινεται εκει και δε μπορεις να κανεις βημα προς καπου. δεν υπαρχει δρομος. δε βλεπω κατι παραπερα.ετσι μεγαλωσα και δε ξερω τι πρεπει να κανω για να δω και να περπατησω παραπερα.
κι ας πουμε οτι δεν υπαρχει συνομωσια.. εγω τι κανω? δε ξερω να ζω ετσι..
φοβαμαι οτι συμβαινει.ειναι δυσκολο να σε παρακολουθουν
φοβαμαι τι θα γινοταν αν καποιος γκρεμιζε ολο αυτο θα ηταν σαν να ξαναγεννιομουνα 30 χρονια μετα.
τα πιο ευτυχισμενα χρονια μου ηταν οταν ημουν φοιτητρια.και τοτε το πιστευα αλλα δεν με επηρεαζε. δε ξερω τι με δυσκολευει να γυρισω σε εκεινη την κατασταση
τι επιλογες εχω τωρα ολη μερα μπροστα απο μια οθονη και για μονη εξοδο το γιατρο καθε 15μερες,απο κει και περα ελαχιστα πραγματα.και καθε φορα πριν παω στο γιατρο να το σκεφτομαι μερες πριν τη διαδρομη και να προσπαθω να το οργανωσω πως θα γινει οταν θα ειμαι στο δρομο..
στεναχωριεμαι που ζω ολο αυτο. εχω απογοητευτει..
ενα πραγμα μονο μου δημιουργει μικρες αμφιβολιες για το κατα ποσο υφιστανται ολα αυτα κι αυτο ειναι το οτι ο γιατρος ξερει τι θα πω και τι σκεφτομαι πριν απο μενα για μενα
μου εκανε εντυπωση ας πουμε το οτι μια μερα μου λεει καθως συζητουσαμε.. ξερεις μπου εχω συναντησει αρκετα παιδια που πιστευουν οτι οι γονεις που εχουν δεν ειναι οι πραγματικοι γονεις τους. αλλα εντομεταξυ αυτο το πιστευω κι εγω.αλλα δεν του το ειχα πει μεχρι τοτε. και παγωσα. πως γινεται αυτο να το ξερει αυτο?
κι αν δεχτω οτι εινα κι αλλοι που τους παρακολουθουν ολοι πια περασαν απο αυτον το γιατρο και το ξερει οτι σκεφτονται ετσι?
δεν το πιστευω αυτο.
οποτε καποια αμφιβολια μπαινει στο μυαλο μου γι αυτο που μου συμβαινει..
δε ξερω να διαχειριστω ουτε αυτο που μου γινεται αλλα ουτε και τι θα γινοταν αν αλλαζε αυτο..
Δεν ξέρω για τους άλλους αλλά και σε μένα οι φωνές έλεγαν ότι δεν ειμαι παιδί των γονιών μου. και μου έλεγαν ολόκληρες ιστορίες για αυτό το θέμα. Αλλά εγώ έλεγα, αποκλείεται να συμβαίνει αυτό. οι φωνές μου λένε κάτι που δεν είναι ακριβώς αποκάλυψη, και πριν τη ψύχωση είχα μια αμφιβολία αν η μητέρα μου είναι η πραγματική μου μητέρα. ήταν η πρώτη φορά που άρχισα να υποψιάζομαι ότι οι φωνές πατούσαν στον δικό μου ψυχισμό, γιατί ειδικά στην αρχή οι φωνές ήταν κάτι ξένο που προσπαθούσε να με γνωρίσει. ο γιατρός σου το κατάλαβε γιατι κάποια πράγματα είναι κοινά σε όλους μας, υπάρχουν πολλά παραδείγματα. στην οξεία φάση προς το τέλος του επεισοδίου βρήκα το φορουμ, σε διάβαζα και αναρωτιόμουν πως γίνεται να υπάρχουν τόσες συμπτώσεις και τόσα κοινά. Ως τότε ένιωθα οτι ήμουν ο μοναδικός στο κόσμο που του συμβαίνει όλο αυτό. οπότε ο γιατρός σου ναι μπαίνει στο μυαλό σου γιατι υπάρχουν κοινά μοτίβα σε όλουςQuote:
Originally Posted by boo
ναι μοιαζουν πολυ τα βιωματα μας.. κι εγω απορω
εγω στα 16 αρχισα να πιστευω στην παρακολουθηση και ειμαι 30+
απιστευτα πραγματα που συμβαινουν!
εμενα οι φωνες με εβριζαν, χαρακτηριζαν τους γυρω μου και με κατευθυναν.
μεχρι πριν λιγο καιρο η ψυχολογος μου εδειξε ενα βιντεακι οπου ελεγε οτι αν δε μπορω να διωξω τις φωνες μπορω να συμφιλιωθω μαζι τους.
πχ οταν λεγανε μη βγεις απο το σπιτι, κινδυνευεις, μην τολμησεις κλπ εσυ γυρνας κι λες.. ευχαριστω που ανησυχειτε για εμενα αλλα θα τα καταφερω να βγω
εγώ θυμάμαι είχα πάει σε έναν μεγάλο περιφραγμένο αρχαιολογικό χώρο αφύλακτο και δεν μπορούσα να βρω την έξοδο. ώρες προσπαθούσα και Είχα φάει το βρίσιμο του αιώνα απο τις φωνές και αυτό ήταν το πιο light. Οι φωνές μου έκαναν χειρότερο bullying απο αυτό που μου έκαναν τα άλλα παιδιά όταν ήμουν μικρός. όταν ήμουν μικρός έπαιζα με τα κορίτσια και τη δεκαετία του 80 αυτό ήταν πραγματικά ένας λόγος να υποστώ τα πάνδεινα. Δεν ξέρω αν συνδέονται οι φωνές με τα παιδικά μου βιώματα αλλά και στις δυο περιπτώσεις συνέβαινε το ίδιο, μια αποδόμηση της προσωπικότητας. Πέρα απο το βρίσιμο όμως και σε μένα οι φωνές μου έλεγαν να μη πλησιάζω τους άλλους, να μη βγαίνω, οτι κινδυνεύω, να μη κοιτάω να έχω χαμηλό βλέμμα. άκουγα συνέχεια ένα ΜΗ ΜΗ ΜΗ.Quote:
Originally Posted by boo
Εγώ πίστευα ότι θα γιατρευτώ αν συμφιλιωθώ με τις φωνές -όπως είπε η ψυχολόγος- και όχι απλά να πάρω ένα χάπι που θα τις κουκουλώσει. προσπάθησα πολύ αλλά είναι φοβερά δύσκολο να συμφιλιωθείς όταν σε όλη σου τη ζωή ήσουν στο απόσπασμα.
τωρα που τα εχεις ξεπερασει ολα αυτα τι κανεις στη ζωη σου?
τι ειναι για εσενα το φυσιολογικο να κανεις?
πως ειναι η καθημερινοτητα σου?
Quote:
Originally Posted by boo
Πρέπει πρώτα να συμφιλιωθείς με την οικογένειά σου. Είναι το Α και το Ω. πρέπει επειγόντως να πάτε σε ένα κέντρο ψυχικής υγείας και οι δυο γονείς σου μαζί σου να κάνετε συστημική ψυχοθεραπεία με ψυχολόγο. Να αμβλυνθεί το κακό που υπάρχει.
Εμείς το κάναμε και η τραγική ειρωνεία ήταν ότι το κάναμε πριν τη ψύχωση. Είδαμε θεαματικά αποτελέσματα. Έτσι υπήρχε έδαφος όταν αρρώστησα να δεθουμε ακόμη περισσότερο.
Επίσης σταμάτησα να είμαι καχύποπτος απέναντι στους άλλους π.χ στη δουλειά. Πριν τη ψύχωση ήμουν γενικά καχύποπτος, νόμιζα οι άλλοι σκάβουν το λάκκο μου και δημιουργούνταν εντάσεις.
Κατα τάλλα δεν άλλαξα κάποιες ιδεολογίες και καθημερινές συνήθειες που έπαιξαν κάποιο ρόλο στη ψύχωση, κάνω πάνω κάτω την ίδια ζωή χωρίς όμως να έχω άγχος ότι δεν κάνω το σωστό.
η μέρα γενικά είναι γεμάτη δραστηριότητες. Τις εκτελώ χωρίς να έχω άγχος ότι κάπου κρίνεται η αξία μου. Δεν τα κάνω για την αναγνώριση ή για να αποδείξω κάτι. Εάν πετύχεις τη στήριξη των γονιών σου θα εξαφανιστεί ως δια μαγείας μεγάλο μέρος του προβλήματος.
Μακάρι να τα καταφέρεις και να βρεις το κουμπί και τη συνταγή που θα σε απαλλάξει απο το διωκτικό σύνδρομο
δε γουσταρω να βρω τιποτα παραπανω με τους δικους μου.
ειναι ψευτες, εγωιστες και παλαιων αρχων..
ο πατερας μου πιστευει πως οι ψυχολογοι ειναι τσαρλατανοι..
η μανα μου οσες φορες εχω προσπαθησει να της ανοιχτω με κοιταει σαν χανος και με κανει να νοωθω τρομερα αβολα και περιεργα
γι αυτο ειμαι μονη μου
και πλεον δε γουσταρω τιποτα απο αυτους
ολα μονη μου τα περναω απο παιδι.. δε γυρισαν ποτε να μου πουν απο παιδι ενα "τι κανεις? πως πηγε το σχολειο σημερα?" κι εγω ετρωγα μπουλινκ και εκλαιγα καθε μερα στο κρεβατι μου για 1.5 χρονο! αν ειναι δυνατον..
εδω δεν ηθελαν να εχω φιλους τοσο ακοινωνητοι ειναι
γι αυτο μη μου λετε να τα βρω μαζι τους περαιτερω..!
Μπου μου κανε οτι θες!! Οτι σε ευχαριστει!! Και εγω μονος μου ειμαι. Πρεπει να μαθουμε να ζουμε με αυτο τελος. Και οταν μαθουμε να ζουμε με αυτο μπορουμε να παμε και παρακατω... μαλλον...!Quote:
Originally Posted by boo
Μπου!διαβαζοντας το απο πανω μηνυμα σου σχετικα με τους γονεις σου,εκτος απο οργη προς αυτους στεναχορια μεγαλη με πιανει! ποσο αδικια υπηρξε σε ενα κορητσακι τοτες ,οπου εισουν μικρουλα λεγω.Ποσο λαθος σου φερθηκαν!ποσο ανευθηνοι υπηρξαν και αναρωτιεμαι εαν καταλαβαν το ποσο αρνιτικα επιρεασαν την μετεπειτα ψυχικη σου υγεια!Διοτις ειναι επιστημονικα γνωστον οτι το υποσυνειδητο μας πλαθεται σε ηλικιες ως περι τα 5-6 χρονια!Πως μπορουσαν να μιλουν ετσι στο κοριτσακι τους? Εδω ενα ξενο κορητσακι που κλαιει στο δρομο βλεπεις και ασυναισθητα το βοηθας,με τρυφεροτητα το πας στην αστυνομια η οπου πρεπει, ποσο μαλον να ειναι δικο σου! Δεν μπορω να καταλαβω το σκεπτικο συναισθηματισμο μερικων γονιων!
ΜΠΟΥ, φανταζομαι οτι ο γιατρος σου θα γνωριζει αυτα ετσι?την αθλια συμπεριφορα των γονιων σου οταν εισουν μικρο κορητσι λεγω,οχι τοσο για το σημερα,αλλα για τοτες διοτι θα του δωσει πολλες επιστημονικες απαντησεις στο ιατρικο σου ιστορικο.Εαν βεβαια ειναι υπευθηνος και σωστος γιατρος.Θα πρεπει λοιπον-παντα κατα την γνωμη μου λεω και δεν επεμβαινω στην θεραπεια σου,απλα γραφω ιδεες περι απλων αισθηματων κι οχι περι πρακτικων θεραπειας -να επικοινωνησει ο γιατρος σου με τους δικους σου εχωντας πρωτιστως γνωση τα θεματα με τους γονεις σου,ωστε να μορει να τους πει καποια πραματα.
Αγαπιτη ΜΠΟΥ, σε γνωριζω απο το φορουμ χρονια και εχω να σου οτι θαυμαζω την δυναμικη σου που εχεις να "προχωρας" χωρις να τα παρατας στον δρομο σου προς την ευρεση της γαληνης στην ζωη σου, προς μια ζωη γεματη πολυχρωμα συναισθηματα!χαμογελα να βγαινουν απο το λαμπερο σου προσωπο συνεχως και χωρις καμια δυσκολια!!Αυτον τον μαγικο τοπο στον χρωσταει η ζωη ΜΠΟΥ!οπου υπηρξε αδικη απεναντι σου! κι οπου τον αξιζεις οχι μονο σαν δικαιωση αλλα και λογο του οτι αγωνιζεσαι για αυτον! προσπαθεις!.Δεν ειναι κατις ευκολο μειτε ο καθενας θα το εκανε, παρε εμενα για παραδηγμα ΜΠΟΥ, οπου στην θεση σου δεν θα τα καταφερνα,ειμαι πολυ πιο αδυναμος ψυχικα,δεν θα ειχα το κουραγιο και με την πρωτη ευκερια θα εβρισκα δικαιολογια για να τα παρατησω πληρως! Μα και στην δικη μου ζωη σε σχεση με εσενα ειμαι πολυ πιο κατω απο εσενα ΜΠΟΥ!,ειμαι καποιος οπου ζει απο τυχη! οπου ο κακος του εαυτος πηγε να του βαλει τελος!
ΜΠΟΥ, ομως και με αγαπη θα σου ελεγα να προσπαθησεις να γινεις και να αποκτησεις φιλους-φιλες.Ξερω οτι εχεις ξανα προσπαθησε και καταλαβαινω τις δυσκολιες που εχεις.Ομως θα μπορουσες να το κανεις με πολλους τροπους ξερω οτι υπαρχει και ο φοβος να μην πεσεις πανω σε ανθρωπους οπου συνομοτουν!Δεν ειναι αναγκη να ειμαστε απολυτα δοτικοι σαν γνοριζουμε αλλους,μπορεις να πλασεις "ενα συναισθηματικο τοιχος" κι να βαλεις μεσα τα πολυ προσωπικα σου,εξω απο αυτο ομως να εχεις τα οσα μπορεις να μοιραστεις ,κι οσα κανουν ολοι οι αλλοι, ετσι ωστε να μπορεις να συμεριζεσαι συνανθρωπους σου και να μπορεσουν να σε νιωσουν, να εχεις δλδ "ζεστασια" να τους δειξεις οτι σε ενδιαφερουν ! να τους δωσεις χαρα, να ανοιξεις εν ολιγις τον εαυτο σου! πρεπει να κανεις και φιλες και φιλους! Ομως θα πρεπει να "δωσεις" καποια πραματα, να μην νιωθεις τοσο ντροπη και ουτε να σκεφτεσαι εν αρχη αρνητικα για τους αλλους,βαλε το χαμογελο σου, δεξου τους στο βλεμμα και μιλησε τους! Προσπαθησαι να βαλεις "πολυχρωμο"προφιλ και εξωτερικα με ρουχα και τετοια αλλα και με την συμπεριφορα σου! Ξερω τι ειαι δυσκολο,αλλα να σκεφτεσαι τον σκοπο! οτι γνωριζωντας αλλους ενδεχετε και να βρεις καποιον ανδρα καποιον ερωτα ,ετσι να φυγεις!!!! απο εκει κι να βρεις τον τοπο που σου αξιζει!!
Κι εγω εχω καταπιεστικους γονεις και εχω δεχτει λεκτικη και σωματικη βια απο τον πατερα μου που οταν θυμωνει γινεται αλλος ανθρωπος. Ευτυχως η μητερα μου ειναι πιο υποστηρικτικη. Επισης εχω δεχτει μπουλινγκ και στο σχολειο.
Ισως ειμαστε πολυ ευαισθητα ατομα γι αυτο παθαμε ψυχωση. Αν ημασταν λιγοτερο ευαισθητοι δεν θα μας επηρεαζαν τοσο ολα αυτα.
Οταν ειχα ψυχωτικο επεισοδιο νομιζα οτι με βριζει ολη η πολη. Επισης νομιζα οτι με βριζουν οι γειτονες και μαλιστα εμοιαζαν και οι φωνες τους με τις φωνες που ακουγα. Συνηλθα οταν προσπαθησα να εκλογικευσω καποια πραγματα οτι δεν ειναι δυνατον να με βριζουν και να θελουν να με δειρουν ανθρωποι που δεν με ξερουν καν.
Τωρα ειμαι καλυτερα το ιδιο ευχομαι και σε εσενα boo και σε ολους.
καλησπερα. ευχαριστω πολυ
προσπαθω να βαλω σε μια ταξη τις σκεψεις μου οσο πιο πολυ μπορω μπας και αλλαξω τροπαρι γιατι δεν παει αλλο
προσσπαθω λοιπον να διαλεξω το λιγοτερο κακο
ειναι εξω στο δρομο παντου βαλτοι για να με βρισκουν οπου παω ή εχω τσιπακι και με εντοπιζουν κι ερχονται οπου παω?
σημερα μετα απο το διλημμα χτες καταλαβα μεσω συζητησης πως αυτο δειχνει πως εγω οριζω τις σκεψεις μου.εγω διαλεγω..
αρα και την παρακολουθηση οριζεται και προερχεται απο εμενα και το μυαλο μου συγκεκριμενα.
ετσι λοιπον ειχα να παω σουπερμαρκετ σημερα, το οποιο το σκεφτομουν τη διαδρομη 2 μερες πριν.
ετσι μετα απο συζητηση και παλι διαλεξα να μην παω σε μικρο μινι μαρκετ αλλα σε ενα μεγαλο. το ηθελα.
και να μην τα πολυλογω καταληξαμε πως δεν υπαρχει λογος να με παρακολουθουν στο σουπερμαρκετ που εχω παει να αγορασω 1-2 πραγματα..
δεν εχουν κατι σοβαρο να μαθουν ωστε να με παρακολουθησουν.
το σουπερ μαρκετ ειναι 15λεπτα πηγαινε 15λεπτα ελα. ηταν τοσο απολαυστικη η αισθηση απο τη διαδρομη κιολας πριν καν φτασω. δε ξερω ποσο καιρο ή χρονια ισως ενιωθα ξανα ετσι.
εχω εκστασιαστει
ηταν ερωτας το συναισθημα σημερα.
μπορει να σας φαινεται χαζο αλλα για σκεφτειτε να κυκλοφορεις ελευθερος μετα απο χρονια..
ακομα νοιωθω την πιεση μεσα μου οτι ισχυει η παρακολουθηση αλλα νομιζω οτι μπορω μαλλον να κινουμαι παραλληλα της και να συνεχισω να ζω την καθημερινοτητα κανονικα αν οχι να εξαφανιστει τελειως.
πρεπει να προλαβαινω την ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΜΟΥ πριν να εξαπωνεται και δε συμμαζευεται μετα. (προσπαθω να πιστευω πλεον οτι ειναι παρανοια ολο αυτο)
ετσι επειδη θελω να μοιραζομαι και τα θετικα!!
ευχαριστω πολυ για το χρονο σας παιδια!!
Boo χαιρομαι πολυ που καταφερες να αντιμετωπισεις τους φοβους σου και να σκεφτεις λογικα. Και θα δεις οτι θα προχωρησεις κι αλλο σημερα πηγες στο σουπερ μαρκετ αυριο θα πας καπου πιο μακρια.
Κι εγω ειχα νιωσει τεραστια ανακουφιση οταν καταλαβα οτι δεν με βριζει ολη η πολη. Τεραστια ανακουφιση και μακαρι να κρατησει αυτο το συναισθημα και σε σενα.
Ολα στο μυαλο ειναι εμεις τα δημιουργουμε αν το συνειδητοποιησουμε θα προχωρησουμε.
Μπράβο boo. Που αναγνώρισες. Χαίρομαι που χάρηκες ελευθερία.
ευχαριστωωω!
εχω αγωνια αν μπορει αυτο να δουλεψει. η εκλογικευση
και σε τι καταστασεις να την κανω?
σε ολα? γιατι για ολα εχω παρανοιες.
οι οποιες δεν πιστευω οτι δεν υπαρχουν απλα ειναι στο δικο μου μυαλο ομως.
να ειναι αληθινο για εμενα αλλα να μην επηρεαζομαι
boo συγχαρητήρια και από μένα για το σημερινό σημαντικό βήμα. Χαίρομαι που είναι ένα τόσο έντονο συναίσθημα. Ελπίζω να είναι ένα καλό ξεκίνημα για περισσότερες τέτοιες χαρούμενες εμπειρίες!
Boo η εκλογικευση εμενα με βοηθησε στις φωνες που ακουγα, στο υπερβολικο αγχος και στο φοβο που ειχα μερικες φορες να βγω απο το σπιτι. Εβγαινα δωδεκα η ωρα το βραδυ καποιες φορες και πηγαινα στο ψιλικατζιδικο να παρω κατι να φαω για να μη συναντησω κανεναν.
Τωρα παλευω με τα αρνητικα συμπτωματα της ψυχωσης αναβλητικοτητα κλπ. και τα χαπια δεν βοηθανε και πολυ σ αυτο.
Επισης στις σχεσεις μου με δικα μου ατομα δεν με βοηθησε και πολυ γιατι εκει παιζει ρολο και το συναισθημα.
Ομως στα θετικα συμπτωματα της ψυχωσης με βοηθησε πολυ σε συνδιασμο με τα φαρμακα.