Να τον αφήσω οριστικά ή όχι;
Εδώ και δυο μηνες τραβιεμαι με έναν ανθρωπο ο οποιος εχει σχεση. Δεν τον εχω για κατι σοβαρο, εννοειται, ουτε τρεφω αυταπατες ότι θα ξεβολευτει για να ειμαστε μαζι. Εκανα, δηλαδη, πολύ συνειδητοποιημενα ο,τι εκανα. Ήταν ο πρωτος αντρας με τον οποιο ενιωθα ότι περναω πραγματικα καλα και ταιριαζω τοσο σεξουαλικα, οσο και πνευματικα. Ο,τι εκανα πριν από αυτόν ηταν τοσο ανουσια. Καταλαβα ότι εκτος από το σεξουαλικο, οπου του εκανα πραγματα που προφανως δεν δεχοταν να του τα κανει η δικια του) ηθελε και κατι πιο συναισθηματικο από εμενα. Μου ελεγε ότι εγω τον θελω γι αυτό που είναι και ότι κι εγω του αρεσω όπως ειμαι και δεν χρειαζεται να αλλαξω τιποτα. Του μιλησα για τις προηγουμενες ατυχεις εμπειριες μου κι ελεγε ότι αυτοι ηταν βλακες και εγω τους επεφτα πολλη. Αυτος ο ανθρωπος μου τονωσε την αυτοπεποιθηση και στο σεξουαλικο (που νομιζα ότι δεν θα εχω επιθυμια ποτε και τελικα μεσα σε δυο μηνες καναμε οσα οι περισσοτερες του ελεγαν όχι) αλλα και στο ότι καποιος μπορει να με δει και ως κατι παραπανω από ένα κομματι κρεας.
Το προβλημα είναι ότι μαλλον αρχισε να καταλαβαινει κατι η δικια του, αφου τις τελευταιες φορες βρισκομασταν μεσημεριανες-απογευματινες ωρες, κοιτουσε συνεχως το κινητο και το ρολοι, και εδειχνε αγχωμενος. Εγω να σημειωσω ότι δεν θελω να μιλαμε καθολου για τη σχεση του, το ιδιο κι εκεινος, αν και πρεπει να είναι σοβαρα τα πραγματα και να πηγαινει προς γαμο). Την προτελευταια φορα με ειπε αγαπη του (την ωρα του σεξ βεβαια) και το ειπε σιγα και αυθορμητα, δεν τον ρωτησα μετα κατι. Επισης επιμενει να ρωταει αν εχω βρει εγω καποιον για σχεση και αν βρω να του το πω για να μην εχουμε προβληματα. Κι όταν του ειπα ότι δεν βλεπω να κανω σχεση , τουλαχιστον αμεσα, ειπε ΤΕΛΕΙΑ. Αυτό δεν μου αρεσε πολύ…
Επιπλεον την τελευταια φορα που βρεθηκαμε εστελνε συνεχως η δικια του μηνυματα και αυτος ειχε εκνευριστει, όπως εκνευριστηκα κι εγω. Του εκανα στοματικο στα βιαστικα, και τελικα τα μηνυματα συνεχιστηκαν και αναγκαστηκε να φυγει νωριτερα από οσο υπολογιζαμε. Εγω το ειδα ότι ηταν αυτή που εστελνε.
Εκνευρισμενη από αυτό το σκηνικο του ζητησα πριν λιγες μερες να διακοψουμε για ένα διάστημα επειδη ξενερωσα που του εστελνε μηνυματα. Οκ , το ξερω ότι εχει σχεση αλλα θελω να βρισκει δικαιολογιες ότι είναι εξω πχ ώστε να μην του στελνει. Και μετα με ρωτησε «ΜΟΝΟ αυτό σε πειραξε;» λες και ηταν λιγο. Του ειπα ότι εχω ξενερωσει γενικα και θελω να το αφησουμε για λιγο για να σκεφτω και αφου αρχικα ηθελε να μαθει με τι ξενερωσα τελικα ειπε ότι θα με περιμενει οσο χρειαστει.
Εχω μπερδευτει τωρα, γιατι από τη μια εχω αρχισει να ανησυχω μην με βρει η δικια του και να θελω έναν που μπορω να τον βλεπω χωρις ολο αυτό το αγχος , αλλα σκεφτομαι που θα ξαναβρω καποιον να ταιριαζω τοσο πολύ. Δεν λεω μονο για το σεξ, που τωρα πια δεν εχω ανασφαλειες, αλλα που θα βρω καποιον με τοσα κοινα; Σκεφτηκα να του πω να αραιωσουμε αλλα να μην κοψουμε και επαφες, μεχρι να βρω αυτό που ψαχνω ή να τον βαρεθω εντελως.
Σε κάθε περιπτωση, για να το ξεκαθαρισουμε, δεν εχω προσδοκιες για σχεση αλλα ακομα και να χωριζε και να ηθελε αυτος να αποκτησουμε σχεση, δεν θα τον ηθελα εγω γιατι δεν θα ειχα εμπιστοσυνη.