άνοιξη για σένα,
http://www.youtube.com/watch?v=8VLXmqEJBWI&feature=related
Printable View
άνοιξη για σένα,
http://www.youtube.com/watch?v=8VLXmqEJBWI&feature=related
anoiksi, με συγκίνησαν πολύ τα όσα έγραψες.. εγώ προσωπικά έχω μάθει να σκοτώνω τα όνειρα μου εδώ και αρκετά χρόνια. Πέρασα όμως από μια πόρτα που μου δίδαξε πολλά, το πόσο σκληρή είναι η ζωή, όχι απλά και μόνο επειδή εμείς την κάνουμε έτσι αλλά επειδή μας τσακίζει όταν αντιλαμβανόμαστε πως είμαστε απλά ένα παρατημένο παιδί της, με σκοπό την αναζήτηση της. Στην πορεία πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που ταιριάζουν/ δένουν μαζί με τον κάθε ένα απο μας με ανεξήγητο τρόπο. Έτσι η μοναξιά κάνει διαλείμματα και μας θυμίζει για λίγο οτι φτιαχτήκαμε για να κληρονομήσουμε και εμείς ένα άγγιγμα δημιουργίας. Συγνώμη για το \"ποιητικό\" του μηνύματος το οποίο μου βγήκε διαβάζοντας τα ιδιαίτερα όμορφα σου μηνύματα..
λογια μεσα απο την καρδια,σας χαιρομαι πραγματικα .... δυστηχως οταν μιλαμε με την καρδια σημαινει πως δεν εχουμε τειχη να την προστατεψουμε αλλα παλι, αν ζεις με τειχη χανεις ολη τη θεα...
Μεγαλοδύναμε Κύριε, τον αγαπώ και δεν γίνεται να κάνω αλλιώς.
Πάλεψα και δε γίνεται να ξεριζώσω μιαν αγάπη ριζωμένη,όπως δε γίνεται να φυτέψεις με τη βία στην καρδιά έναν έρωτα.
Μεγαλοδύναμε Κύριε, τον αγαπώ και δεν γίνεται να κάνω αλλιώς.
Για αυτό δώσε μου τη δύναμη να τον αγαπώ έτσι όπως κανείς δεν με έχει διδάξει:
Να τον αγαπώ χωρίς προσδοκία, χωρίς απαίτηση, χωρίς σύγκριση, χωρίς παζάρι, χωρίς γκρίνια, χωρίς οργή, χωρίς αδημονία.
Να τον αγαπώ και να μην τον κατασκοπεύω,να μην τον εκβιάζω, να μη προσπαθώ να με θαυμάσει,να μη προσπαθώ να με λυπηθεί.
Να αποζητώ το καλό του όσο και το δικό μου καλό,και να μη θυμώνω όταν αυτά τα δύο δε συμπίπτουν.
Να αντέχω να περιμένω, να αντέχω να μη μοιάζει με ίνδαλμά μου,να αντέχω να μου ανατρέπει τα όνειρά μου.
Να δέχομαι να μη με καταλαβαίνει έτσι όπως το εννοώ εγώ.
Να δέχομαι να μη τον καταλαβαίνω έτσι όπως το εννοώ εγώ.
Να τον χαίρομαι περισσότερο από όσο του παραπονιέμαι,να τον χαίρομαι χωρίς να τον διορθώνω.
Να τον θαυμάζω χωρίς να υπολογίζω πως θα τον κακομάθω.
Να γίνομαι περισσότερο σπλαχνική παρά δίκαιη.
Να μη του φωνάξω ποτέ πως μετάνιωσα.
Μεγαλοδύναμε φώτισέ με με την αγάπη την ελεύθερη, την αγάπη την σταυρωμένη.
Να δραπετεύσω από την δυναστεία του έρωτά μου,από την αλαζονεία της γνώμης μου, από την ζητιανιά του κορμιού.
Να κάνω καρτερία στην απόρριψη, υπακοή σε αυτό που δεν καταλαβαίνω.
Να λυγίζω στην άγνοια και την αδυναμία μου.
Να τον κερδίσω μονάχα αγαπώντας τον.
Απλά και αληθινά.
Απλά και ήσυχα.
Αφού η αγάπη η καθαρή είναι πάντα, πάντα αμοιβαία».
\"Προσευχή\" Βαμβουνάκη Μάρω
Narnia με εκανες και δακρυσα....ειναι υπεροχο....να εισαι καλα....!!!!
Μια συμβουλη μονο ανοιξη....γραφε πιο αραια...εννοω αφηνε διαστηματα.Πιστευω οτι θα ειχες ισως και την τριπλασια ανταποκριση αν εγραφες αραια,γιατι γραφεις ωραια,απλως ο αλλος βλεπει ενα πυκνογραμμενο κειμενο και τον πιανει πονοκεφαλος.:)
ευχαριστω keep_walking, πρωτα για την συμβουλη σου που ισχυει και κατα δευτερον για το οτι γραφω ωραια :-)....Ξερω οτι ειναι κουραστικο και να σου πω ισως και εγω να μην διαβαζα τα γραφομενα μου αν ημουν ο αλλος.....τωρα που το σκεφτομαι θα διαβαζα την αρχη και ισως και το τελος...χαχα...Θα προσπαθησω απλα οταν αρχιζω, θελω τοσα πολλα να βγαλω απο μεσα μου που παρασειρομαι....
Όλοι το έχουμε ανάγκη, άνοιξη...
Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα...
;)
ανοιξη διαβαζα αυτα που εγραφες,τοσο συναισθημα κρυμενο;αναρωτιεσαι την δεν παει καλα;γιατι δεν παν τα πραγματα οπως τα προγραμματιζεις....προσεξε την λεξη που χρησιμοποιησα,οπως τα \"προγραμματιζεις\".Η αιωνια ταση να φερουμε τη ζωη μας στα μετρα μας.στα θελω μας.δεν βλεπουμε την πραγματικοτητα οπως ειναι γιατι δεν μας βολευει και τροποποιουμε την αληθειας στα δικα μας μετρα.γιατι η πραγματικοτητα πληγωνει,δεν μας σκεφτεται ,δεν μας νοιωθει.και θελουμε να την προσαρμοσουμε οπως θελουμε εμεις για να νοιωσουμε καλυτερα.ως που στο τελος πιστευουμε την δικη μας αληθεια.αυτο ειναι το προβλημα με το συναισθημα.αλλα ανοιξη να σου πω κατι;χιλιες φορες να νοιωθω και να αισθανομαι,να καταλαβαινω τον χρονο,να τον νοιωθω πως εχει αξια και δεν φευγει ασκοπα,παρα να ειμαι ρομποτακι προγραμματισμενο στεγνος υλιστης.δεν ξερω τι εγινε στη ζωη σου αλλα σκεψου τα ολα καλα,και δεξου το μαθημα της ζωης,μαθε και γινε σοφοτερη.γιατι να σου πω ποιο ειναι το \"ανωτερο\";η αγαπη,η εμπιστοσυνη,το ηθος,και ολα αυτα οχι γιατι ετσι πρεπει,αλλα γιατι ετσι πηγαζουν απο μια αθωα ψυχη.και επειδη ζουμε σε εναν κοσμο που πλεον αυτα εχουν χαθει,για αυτο πληγωνομαστε.και ψαχνουμε να βρουμε ψιλους στα αχυρα,αλλο ατομο που μπορει να εχει τις ιδιες αξιες...
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Quote:
Originally posted by anoiksi
vince, δεν χρειαζεται να μου ζητας συγγνωμη για τον τροπο που γραφεις, ειναι ομορφος....χαιρομαι που σε αγγιξαν τα λογια μου....συμφωνω οτι η μοναξια κανει διαλειμματα και σε αυτα μαζευεις ολη την δυναμη για να αντιμετωπισεις την επομενη απογοητευση...Θελω να σου πω οτι ειναι κριμα να μην ονειρευεσαι...Ξερω πολλες φορες γινονται κομματια και σου ξεριζωνουν την καρδια, αλλα απο την αλλη οταν τα ονειρευεσαι σου δινουν τοσα πολλα...δυναμη, χαρα, ευτυχια, ελπιδα....Αν δεν κρατιεσαι απο το ονειρο πως θα ζησεις στιγμες ευτυχιας;Ειμαστε μονοι και θα πεθανουμε μονοι...απλα οι αλλοι ειναι παρον για να ανεβασουν την αυτοπεποιθηση μας και το εγω μας...Οι πιο πολυ ανθρωποι σκεφτονται μονο τον εαυτο τους και πληγωνουν vince ολους εμας που εχουμε δει ποσο ομορφο ειναι να μην σκεφτεσαι μονο τον εαυτο σου...που εχουμε νιωσει την ευτυχια μεσω της ευτυχιας του αλλου και την δυστυχια επειδη ειναι δυστυχισμενοι οι αλλοι...Που μενουμε κοντα τους επειδη απλα νοιαζομαστε γιαυτους και που θα παραμεριζαμε ολα τα δικα μας προβληματα απλα για να βοηθησουμε τους αλλους...Ναι και αυτο ειναι εγωιστικο ομως γιατι το κανεις για να νιωσεις και εσυ καλα...αλλα σιγουρα ειναι ανωτερο απο το να σκεφτεσαι απλα τον εαυτο σου....Ξεφυγα λιγο αλλα ετσι ειμαι οτι θυμαμαι χαιρομαι:)
Λες πως όσοι κοιτάν τον εαυτό τους πληγώνουν εμάς που ενδιαφερόμαστε. Κοίτα στο παρελθόν έχω βιώσει κάτι τέτοιο, να πληγωθώ δηλαδή επειδή έδειξα ενδιαφέρον. Όμως καλή μου άνοιξη μετά από σπουδές, στρατό και πλέον κάμποσα χρόνια δουλειάς έχω κρατήσει αυτό το κομμάτι φυλαγμένο μέσα μου και το βγάζω προς τα έξω επιλεκτικά, με μέτρο και με ιδιαίτερη προσοχή, κυρίως χωρίς να ξεχνάω αυτό που έμαθα, πως λειτουργούν όλοι, λίγο πολύ, οι άνθρωποι, και πως αυτό που καθορίζει την συμπεριφορά μας είναι πρωτίστως οι συνθήκες που μας περιβάλλουν και κατα δεύτερο λόγω η αρχειοθέτηση αυτών των συνθηκών μέσα στον ξεχωριστό και μοναδικό εγκέφαλο που διαθέτει ο καθένας απο μας. Απο τις ανάγκες που έχουμε, μέχρι την οικονομική άνεση που διαθέτουμε, τίποτα δεν είναι τυχαίο ακόμα και η έλλειψη αγάπης ή /η κακομεταχείριση σε ένα μικρό παιδί μπορεί να συμβάλει σημαντικά ώστε η εφυία του να μην αναπτυχθεί ομαλά στην μετέπειτα εξέλιξη του.
Θα σταθώ ακόμα στην ευτυχία των άλλων που ανακαλύπτεις ως μέσο για την δική σου ευτυχία. Είναι πράγματι πολύ όμορφο να έχεις τέτοιου είδους κοινωνική συνείδηση. Η ανθρωπιά είναι χάρισμα. Έχω ανακαλύψει πως όταν οι δικοί μου άνθρωποι αισθάνονται ευτυχισμένοι, αυτό με βοηθά να αισθανθώ και εγώ ένα μέρος της ευτυχίας τους. Έχω στεναχωρηθεί κατα καιρούς για την ανθρώπινη δυστυχία εκτός και απο τις φάσεις που περνάω για την προσωπική μου μαυρίλα, όμως αισθάνομαι πως η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να μην είσαι ευτυχισμένος με αυτά που έχεις και όχι να είσαι δυστυχισμένος με αυτά που δεν έχεις... Ακόμα και ένας κουλός που συνήθιζα να βλέπω κοντά στην περιοχή μου για ένα μεγάλο διάστημα ΠΑΝΤΑ μου έλεγε καλημέρα με το πιο αυθεντικό χαμόγελο που έχω δει ποτέ μου σε άνθρωπο , και εγώ κάθε φορά θα απαντήσω και θα τον κοιτάξω με θαυμασμό και θα κατανοήσω καλύτερα το είδος της ευτυχίας που ωφελεί πραγματικά.
Η απελευθέρωση anoiksi είναι οι λίγες αυτές στιγμές που συμβαίνει να αισθανόμαστε ότι έχει τελικά νόημα να το παλεύουμε για κάτι καλύτερο.
Καλή συνέχεια!
Εμπνευστή προσωπικά χθες που το διάβασα μου έδωσε ερέθισμα για κάτι και με βοήθησε πολύ.Quote:
Originally posted by Empneustns
Η αιωνια ταση να φερουμε τη ζωη μας στα μετρα μας.στα θελω μας.δεν βλεπουμε την πραγματικοτητα οπως ειναι γιατι δεν μας βολευει και τροποποιουμε την αληθειας στα δικα μας μετρα.γιατι η πραγματικοτητα πληγωνει,δεν μας σκεφτεται ,δεν μας νοιωθει.και θελουμε να την προσαρμοσουμε οπως θελουμε εμεις για να νοιωσουμε καλυτερα.ως που στο τελος πιστευουμε την δικη μας αληθεια.αυτο ειναι το προβλημα με το συναισθημα
Πολύ πετυχημένο:)
Άνοιξη....ακόμη πιο όμορφο όμως είναι να νοιαζόμαστε εμείς πρώτα για τον εαυτό μας.
Εκεί είναι η λύση όλων.
ναι συμφωνω....αυτο προσπαθω να εφαρμοσω τωρα....:-).....να εισαι καλα...καλο μεσημερι
Να σαι καλά γλυκειά μου. Δεν στο είπα επιθετικά, απλά μερικές φορές κάνουμε το λάθος να περιμένουμε απ τους άλλους να κάνουν κάτι για μας, ενώ -κοίτα-ο εαυτός μας είναι εδώ, δίπλα μας. Περιμένει από μας να τον προσέξουμε, να τον περιθάλψουμε, να τον αγαπήσουμε, να τον γεμίσουμε.Quote:
Originally posted by anoiksi
ναι συμφωνω....αυτο προσπαθω να εφαρμοσω τωρα....:-).....να εισαι καλα...καλο μεσημερι
Όλα είναι στο χέρι μας.
Οχι οχι δεν το πηρα επιθετικα....εφοσον εχεις δικιο...και αλλωστε αν δεν ακουσεις την πραγματικοτητα δεν ξυπνας ποτε....ειμαι ανθρωπος που δεχομαι τις αποψεις των αλλων, τις επεξεργαζομαι και αν τις κρινω οτι ειναι σωστες τις υιοθετω...και να σου πω την αληθεια αν δεν εχεις απο πουθενα ενα ταρακουνημα τοτε συνεχιζεις να ζεις σε ενα ονειρο γεματο αυταπατες....
Συνεχισε να λες την αληθεια.....
Καλημέρα, όσα και να πάνε στραβά, όσο και να κουραστείς, είσαι εδώ, είσαι καλά, συνεχίζεις να δίνεις και να μοιράζεσαι. Αξίζει η μέρα σου γιατί σε είδα να εμψυχώνεις και να εμφυσείς το κουράγιο σε άλλους. Είναι καλή μέρα αυτή.
:-).....τι εμψυχωτικα λογια....να εισαι καλα...
Kαλο μηνα σε ολους σας....ας ειναι ενας ομορφος φθινοπωρινος μηνας για ολες τις ψυχες μας...
άνοιξη....συμβαίνει κάτι στη ζωή σου, ή συνέβει κάτι στη ζωή σου που σε στεναχωρησε πολύ? Έχει μια αρχή αυτό?
Φυσικά αν θες μου απαντάς....
Ο λόγος σου είναι τόσο πυκνός και συνειρμικός,που να πω την αλήθεια,περισσότερο με μπέρδεψε,παρά μου έδωσε να καταλάβω.Ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα που σε απασχολεί;Τι νιώθεις να είναι αυτό που θα ήθελες να αλλάξεις;
οι αναμνησεις δυστυχως μας τρωνε ολη την ορεξη και την ενεργεια,εαν περπαταμε και πιο πολυ σκεφτομαστε η φανταζομαστε χανουμε ολη την ενεργεια που εχουμε σε κατι που απλα δεν ειναι στις 3++ διαστασεις περα απο την ανικανοποιηση του μυαλου που ολο φτιαχνει κ φτιαχνει αχορταγα.Ενεργεια μονο απο το παρον μπορουμε να αντλησουμε αλλιως λιβανιζουμε το παρελθον!Λιβανι μπλιαχ! Δεν πρεπει να ταυτιζουμε αυτα που ζουμε η βλεπουμε με συναισθηματα και αναμνησεις μας...μολις ολα περνανε κ πραγματ απου ειχαμε ταυτιστει αρκετα συναισθηματικα,σκεφτομαστ� � ποσο βλακεια καναμε τοτε κ ποσο ειχαμε γινει ενα με τα πραγματα,που δεν ειμασταν καν σε θεση να τα διακρινουμε σωστα και γελαμε..!Ταυτιζομαστε τοσο με τα συναισθηματα μας σε προσωπα και δημιουργουμε μια σχεση συναισθηματικης εξαρτησης απο τον αλλον και συνηθως καμια φορα κ αισθηματα κατωτεροτητας λογω του οτι δεν περνουμε αυτα που δινουμε η προβαλουμε στον αλλον.ΜΕσα απο αυτο το συναισθηματικο κοσμο δεν ειμαστε σε θεση να δουμε η να διακρινουμε τα πραγματα καθαρα,να αντιληφθουμε μονο δινουμε ενα δικο μας υποκειμενικο νοημα σε αυτα που συμβαινουν κ αντιλαμβανομαστε αναλογα με το αισθημα μας και μετα απο καιρο αλλαζει αυτο το συναισθηματικο δημιουργημα που ειχαμε σαν μανδυα να τυλιγει τις σκεψεις που γινομασταν και αλλαζουμε γνωμη για το πως βλεπαμε καταστασεις και προσωπα.Οσο βαθια και ομορφα αν μας κανουν τα συναισθηματα να αισθανομαστε γινομαστε απλα κομφορμιστες της συναισθηματικης μνημης !Σορρυ για το κατεβατο,υποπτευομαι οτι ελεγα μλκιες αλλα διαβασα τα δυο τελευταια μηνυματα δεν ξερω τι εχει προειπωθει,τριτη κ δεκατρεις σημερα??
εαν καταλαβα καλα εισαι απο προσφατο χωρισμο...στη θεση σου θα πειθαρχουσα τα συναισθηματα πρωτα πρωτα ωστε να βρω τον εαυτο μου...Πειθαρχησε λιγο περισσοτερο τα συναισθηματα,οχι διαχυτα να αιωρουνται τριγυρω πανω απο το κεφαλι .Επισης ...οι εποχες νομιζω δεν ειναι τετοιες για να βγαζουμε τοσο πολυ συναισθημα..Η εποχη της ρομποτικης των λογικων μηχανων των cyborg κ γενικα της λογικης...μηπως διαβαζουμε λιγο παραπανω ...?Τα βιβλια ειναι μια πατριδα περα απο συνορα οπου ολοι οι ανθρωποι εκφραζουν συναισθηματα ανησυχιες κτλ.Πολλοι ζουμε σε αυτες τις πατριδες και δεν εχουμε συνορα πουθενα ουτε στην καρδια μας κ ισως ουτε στο μυαλο μας,ελα ομως που η πραγματικη ζωη εχει συνορα...Στα βιβλια οι ανθρωποι εκφραζουν τον βαθυτερο εαυτο τους γεματος με συναισθηματα ονειρα ιδεες επιθυμιες δεν πρεπει να ταυτιζομαστε με τα βιβλια.Το λεω αυτο γιατι βλεπω οτι βγαζεις πολλα συναισθηματα και ισως να θελεις να τα \'\'επιδεικνυεις\'\'...Κ εγω το ιδιο δεν παει να πει τιποτα ολοι εχουμε συναισθηματα να εκφρασουμε...ωραια:)
Δυο τρεις μερες ειναι πολλες για ενα πενθος πιστευω! κ για αυτα που μας πεθαναν κ το λιβανι!πολλες!
Τωρα οσο αφορα την αξια που δινουμε στους αλλους κ εγω το εχω παθει αυτο κ αυτο που καταλαβα ειναι πως δινουμε αξια αλλα η αξια ειναι δικη μας εννοωντας πως σε ολες μας τις πραξεις ετσι ειναι,επιστρεφουμε πισω στην αξια μας για να το δουμε μεσα μας,ολοι.Οπως εδω,σου μιλαω κοιταω τα ματια σου γεματα φωτια γινομαι ενα και γυρναω χεχεχ.στον ερωτα οπως και στις φιλιες τα εγω μας χανονται εκει αναμεσα στα φιλια και μολις χανουμε το φιλι ορθωνεται το πληγωμενο εγω μπροστα μας (αν δεν κανω λαθος) Παντως εαν ηταν πραγματικη αγαπη ζει μεσα μας...οσο μακρυα και εαν βρεθει ο φιλος μας,η αγαπη μεσα μας ειναι...
ΤΟ σιγουρο ειναι πως σε μια ερωτικη σχεση που διακοπηκε αδοξα γρηγορα χωρις να ωριμασει κτλ πληγωνονται κ οι δυο.ειμαι σιγουρος πως κ ο φιλος σου θα στεναχωρηθηκε.Να ξερεις τα συλλογικα προβληματα και αιτιες δεν ειναι και δεν πρεπει να γινονται ατομικα ποτε..μην τα κανεις δικα σου γιατι οι σχεσεις ειναι σχετικες,πληθος αιτιων μπορει να υπαρχει,δεν ξερεις κ δεν μπορεις να εντοπισεις το γιατι ...
δες κ αυτο το στιχακι:
\'\'ενα ζαρκαδι τρεχει στην κορυφογραμμη και εσυ δεν ξερεις τιποτα,γιαυτο ειναι τοσο καθαρο το διαστημα.Και εαν μαθεις η βροχη που θα σε κατακλυσει λυπητερη θα ειναι ,τρεχα ζαρκαδι, ποθε κοντα στη λυτρωση σου,τρεχα ζωη σαν κορυφογραμμη\'\' [οδυσσεας ελυτης ]
Και εαν μαθεις ...δηλαδη εαν κανεις να μαθεις και εαν κανεις πως εμαθες...η βροχη θα ερθει διοτι ειναι αδυνατο να βρεθει απαντηση στο γιατι ετσι,τεσπα
Αυτα για καληνυχτα,ολα περαστικα λεμμε:)
Σας ζητω συγγνωμη που διεγραψα τις σκεψεις μου....απλα δεν το θελω πια...δεν μπορω να βλεπω αυτα που γραφω στο διαδικτυο, δεν μπορω αλλο να τα μοιραζομαι με αυτον τον τροπο....θελησα να σβησω το θεμα εντελως, μα δεν ξερω πως και αλλωστε ειναι κριμα να μην υπαρχουν τα δικα σας λογια αλλο...που με κοπο μου γραψατε για να με βοηθησετε...παρολο που δεν σας το εκανα ευκολο...τα μυνηματα μου τα εχω κρατημενα ετσι ενημερωτικα...οποιος θελει να μου μιλησει εδω θα ειμαι...απλα δεν θα γραφω για το θεμα που ανοιξα σε αυτο εδω το χωρο...Συνεχιζω να θελω να ακουω σκεψεις σας ομορφες και απλες...Εδω μπορειτε να γραψετε οτι νιωθετε και οτι θελετε...Και αν δεν αρεσει αυτο στον αdmin μπορει να σβησει το θεμα αυτο, οχι ομως εμενα εεε!!!!...Εγω το βρισκω παντος κριμα για τον κοπο σας...Σας ευχαριστω ολους σας για τον κοπο...Θα επανελθω μολις νιωσω την αλλαγη που σας υποσχεθηκα οτι θα δειτε...και τοτε θα σας εμψυχωσω...τωρα το μονο που κανω ειναι να τα βλεπω ολα μαυρα και για αρκετο σας τα εγραφα τα συναισθηματα μου...αρκετα σας μαυρισα τις ψυχες σας...τωρα μονη μου και θα ερθει η στιγμη που θα ξαναγινω η ανοιξη, θα ξαναβρω τον εαυτο μου, την ελπιδα και την αισιοδοξια μου...Δεν ξερω ομως αν θα γινω η παλια...Οτι και να γινει θα αισθανομαι ομορφα και δεν θα ξανακοιταξω τους αλλους παρα μονο εμενα, οπως αλλωστε κανουν ολοι σε αυτον τον κοσμο δυστυχως...Εγω γιατι να παραμεινω η εξαιρεση;;;;
Πως θα ξαναβαλω τον τιτλο που ειχα;;;;;;;
Ο τιτλος ειναι το κλεμμενο τριανταφυλλο και θελω να παραμεινει και αυτος και να φυγει αυτο το ηλιθιο ο που το εβαλα μαλλον καταλαθος...
ΒΟΗΘΕΙΑ.....!!!!!!!Αλλα καλα να παθω να μαθω να σβηνω ετσι τις σκεψεις μου...
πρεπει να ξανασυνεδθεις σαν λιμπετσαιλντ !Quote:
Originally posted by anoiksi
Πως θα ξαναβαλω τον τιτλο που ειχα;;;;;;;
Ο τιτλος ειναι το κλεμμενο τριανταφυλλο και θελω να παραμεινει και αυτος και να φυγει αυτο το ηλιθιο ο που το εβαλα μαλλον καταλαθος...
ΒΟΗΘΕΙΑ.....!!!!!!!Αλλα καλα να παθω να μαθω να σβηνω ετσι τις σκεψεις μου...
ποσα προφιλ αληθεια εχεις ανοιξει εδω μεσα ?
Ανοιξη οσοι γραψαν 2 λογια εδω μεσα το καναν για σενα,δεν το καναν για να μεινουν τα λογια τους στην ιστορια.χιλιες φορες να εισαι καλα εσυ και αν εισαι εσυ καλα τοτε τα λογια τους δεν πηγαν χαμενα.
Δεν ειναι κακο να σκεφτομαστε τον εαυτο μας,αλλα το μεγαλειο ερχεται οταν αρμονικα σκεφτομαστε τον εαυτο μας και τους αλλους.μην χασεις την ταυτοτητα σου απλα προφυλαξε την κατι που ισως δεν το εκανες μεχρι τωρα.
Ελπιζω να ακουσουμε μελλοντικα καλα νεα απο σενα,μακαρι και αυριο :)
Μα δεν ειμαι ο λιμπερτσαιλντ...εστειλα μυνημα παντος, μηπως και μπορει να μου το αλλαξει...μαλλον το αλλαξα οταν εσβησα το πρωτο μου μυνημα...ελεος..τα παιδια που σιγουρα θα τον ξερουν θα στο επιβεβαιωσουν οτι ειμαι μονο η ανοιξη...ελεος με σενα πανο, αν ειχα παραπανω ταυτοτητες σιγα που δεν θα το ειχα αλλαξει παρα να γινω ρεζιλι σε ολο το φορουμ....Μονο με τον καλο λογο εισαι...Καλα εκανες που τοσο καιρο δεν ασχολιοσουνα μαζι μου...αλλα στις κακιες πρωτος...
Ευχαριστω εμπνευστη...σιγουρα θα ειμαι παρουσα στο φορουμ και θα μιλαω...απλα δεν μπορουσα να βλεπω αυτα τα λογια μου αλλο στο φορουμ...Σε ευχαριστω πολυ για ολα...Μου δινεις δυναμη, δεν ξερω γιατι αλλα εχεις εναν τροπο που με αγγιζει παρα πολυ...θελω να συνεχιζουμε να μιλαμε...σε ευχαριστω...
Η λες πανο να αφιερωνα στον εαυτο μου τραγουδια...σκεψου λιγο και υστερα μιλα...με τσατισες και περιμενω ενα συγγνωμη σου οταν καταλαβεις οτι μου επιτεθηκες αδικα...
ανοιξη εχεις καλη ψυχη και πολλα πραγματα να προσφερεις ακομα...μη το ξεχνας αυτο...θα επανελθεις για αυτο ειμαι σιγουρος :)
Σε ευχαριστω τοσο μα τοσο πολυ....και θα ηθελα αν καποια στιγμη δεν νιωθεις καλα και δεν μπορεις να μιλησεις με κανεναν να μου γραψεις ετσι απλα τις σκεψεις σου...να φυγουν απο πανω σου...Φυσικα δεν ευχομαι ποτε να γινει αληθεια η στιγμη αυτη, απλα στο προτεινω γιατι πιστευω οτι εισαι εξαισιος ανθρωπος, φτιαγμενος για μια αλλη εποχη, οπου κυριαρχει η ανθρωπια, η αγαπη και το ποιοτικο...Μην αλλαξεις ποτε!!!!!!!
...μην φοβασαι σαν σκοτεινιαζει ο ουρανος και νιωθεις να μενεις μονη,θα ξημερωσει και παλι..
Μην φοβασαι αν ο ουρανος δεν εχει αστερια το βραδυ,ειναι τοσα πολλα που απλα τους αρεσει το παιχνιδι..
Μην φοβασαι οταν στερευεις απο λογια,ειναι στιγμες που εχεις αναγκη απλα να κρατας την σιωπη σου.
Μην φοβασαι οταν σε τυλιγει η μοναξια σου και απελπιζεσαι,ακουσε την κατι θελει να σου πει.
Μην φοβασαι οταν ξεθωριαζουν οι καιροι,καθε μερα φερνει αλλα πραγματα μαζι της.Κουβαλαει παντοτε κατι καινουργιο.
Μην φοβασαι τις μαυρες σκεψεις,καποιες φορες σε κανουν καλυτερο ανθρωπο.Σε κανουν να πεισμωνεις και να μην θες να το βαλεις κατω
Μην φοβασαι την θλιψη,χωρις αυτην δεν θα καναμε σχεδον τιποτα..
Μην φοβασαι οταν βρεχεις το μαξιλαρι σου απο το κλαμα,ειναι λυτρωση να κλαις,ειναι ευτυχια να ξαλαφρωνεις.
Μην φοβασαι οταν φυσαει δυνατος αερας και βρονταει ο ουρανος....θα βγει ο ηλιος και παλι...
Μην φοβασαι ποτε οταν χανεις τον εαυτο σου,κατι αλλιωτικο θελει να γινει και παλευει να ξεφυγει...
Μην σταματησεις ποτε να πολεμας,μονο οι δειλοι το κανουν και εσυ δεν εισαι.
Καληνυχτα...
Alterego υπερwow...thanks!Θελω να ακουσω κ ενα Μην Ζητας μια απο αυτες τις μερες!
ps. Αν δεν το βρω θα σου κλεψω μερικα μπας κ... :P)
Σε ευχαριστω αλτερ...συνεχισε να γραφεις ολα τα ομορφα πραγματα που εχει η ψυχη σου και μοιρασου τα με εμας ολους, να δινεις δυναμη στους αδυναμους, οραμα στους απαισιοδοξους, μιλια σε αυτους που εχουν στερεψει...
Κι ενώ μοναχος συνεχίζω βαδίζοντας μες στο κενό
Πλήττω και όλο ανακαλύπτω τον Λυπημένο μου Καιρό
Αφήνω σ\' αυτόν μια ευκαιρία μήπως ματώσει και σωθεί
Ίσως το αίμα τον τρομάξει κι\' αρχίσει πάλι απ\' την αρχή....
Κι αν σκοτεινιάζω αγάπη μου, μη με φοβάσαι...
Δεν ειναι πολυ σοφο αυτο;
Τι συμβαινει στον ανθρωπο που τα παραταει απ\'το φοβο του ;\'\'
<<Δεν παθαινει τιποτα εκτος του οτι ποτε δεν θα μαθει. Ποτε δεν θα γινει ανθρωπος της γνωσης. Θα καταντησει πιθανον ενας θρασυδειλος η ενας ακακος , φοβισμενος ανθρωπος.>>.....
......<<Δεν πρεπει να τα παρατησει. Πρεπει να αψηφησει το φοβο του και εναντια σ\'αυτον να συνεχιζει να προχωραει ολοενα και πιο μπροστα. Να ειναι εντελως φοβισμενος και παρολ\'αυτα να μην σταματησει. Αυτος ειναι ο κανονας ! Και θαρθει η στιγμη που ο πρωτος εχθρος θα υποχωρησει. Ο ανθρωπος αρχιζει να αισθανεται σιγουρος για τον εαυτο του. Ο σκοπος του αρχιζει να γινεται πιο σταθερος. Η μαθηση παυει να ειναι κατι το τρομαχτικο.
Οταν φτασει η χαρουμενη αυτη στιγμη μπορει ο ανθρωπος να πει χωρις δισταγμο πως νικησε τον πρωτο φυσικο του εχθρο. >>
\"Η διδασκαλια του Δον Χουαν\" δια χειρος Carlos Castaneda
αλτερ, αυτο ακολουθει τα λογια σου...
\"Πάει κι απόψε τούτη η μέρα,
σαν βιασμένη Αφροδίτη...
μ` αποχαιρέτησε στο δρόμο,
μου `πε \"μην κλαις άλλο ξενύχτη.\"
Είναι τα μάτια μου πρησμένα
απ` το ποτό και τα τσιγάρα...
Θα ξαλαφρώσω την καρδιά μου,
με μια ξεκούρδιστη κιθάρα.
Θα πολεμήσω αυτό το βράδυ,
με του μυαλού μου τον Εχθρό...
Σ` αυτήν την μάχη όπως πάντα,
ο ηττημένος θα `μαι εγώ.
Κι έτσι στο τέλος κουρασμένος,
θα πέσω να ονειρευτώ...
Για μένα είναι τα όνειρά μου,
ο μόνος τρόπος ν` αμυνθώ...
Καληνυχτα σε ολους και μην ξεχασετε να ονειρευτητε...μεσα απο τα ονειρα ζεις και ας σε σκοτωνουν οταν καταλαβαινεις οτι ηταν πραγματικα μονο ονειρα...ομως αξιζει...
Πάλι θα ονειρευτούμε χωρίς να ζούμε στο όνειρο. Δεν γίνεται η πεζή ζωή μας να γίνει ονειρεμένη. Δεν γίνεται γιατί έχουμε βάλει στο όνειρο χρώματα, μουσικές, όμορφους ανθρώπους, ωραίες στιγμές. Έχουμε βάλει στο όνειρο πανιά και ταξιδεύουμε. Κι όσο ομορφαίνει τ\'όνειρο...
ηθελα τοσο πολυ να σου χαρισω το ονειρο σου, το ταξιδι σου, το νησι σου με εικονες, ωστε να πλησιασεις λιγο πιο πολυ ακομα στο ονειρο, αλλα δεν ξερω πως να κανω upload ουτε το κουτακι με αυτην την λεξη βρισκω...ισως ειναι μονο για μερικους; Δεν ξερω...Στεναχωρηθηκα παντως που δεν μπορω να σου δωσω εικονα πραγματικη στο ονειρο....σχημα οξυμορο αυτο ε;....Πραγματικη εικονα στο ονειρο....Πως γινεται αυτο αφου ειναι ονειρο, ομως εμεις που δεν ξεχναμε ποτε να κανουμε ονειρα, μπορουμε να ζουμε το ονειρο σαν να ειναι πραγματικοτητα και οταν ξυπνησουμε απο αυτο ολα γινονται τοσο σκοτεινα και η φωτεινη ως τοτε ψυχη μας σβηνει την ελπιδα και την χαρα...αλλα εμεις παρολο αυτα συνεχιζουμε να ονειρευομαστε και ας υπαρχει αυτη η απαισια στιγμη που απλα καταλαβαινεις οτι ηταν ονειρο και τιποτα αλλο...μετα πλαθουμε ενα νεο ονειρο και περιμενουμε την ωρα που θα ξαναπληγωθουμε;