...ολοι εσεις..κι εγω..

Γεια σας ..
...
Δεν φανταζεστε ποσο χαρηκα οταν βρηκα τυχαια το site .. ποσο ακακουφιστηκα ..πως υπαρχει κάποιος που μπορει να καταλάβει…
Ποσο το ειχα αναγκη ..ποσο το εχουμε αναγκη ολοι εμεις που εχουμε συναισθηματικές αστάθειες .και διαταραχες…
……..
Ειμαι χρονια δυσθυμικη ..από τα 14 μου..με φοβερες ασταθιες διαθεσης.. ήπιες
περιόδους μελαγχολιας αλλα και άλλες με κρισεις βαριας καταθλυψης..με ασταμάτητο κλαμα και φοβερο πονο.. ..το κακο..(ένα από τα ασχημα δηλ.)J.. είναι που ειμαι φοβερα ευάλωτη στο κλαμα..μπορω να εχω και 2 πεσίματα την ημερα…
……
Ισως καποια στιγμη να σας πω κι εγώ την δικη μου ιστορια…αυτό το καιρο όμως το προβλημα μου..είναι ενας ανθρωπος.. εκεινος με τον οποιο επελεξα να ειμαι μαζι..εδώ και 6 μηνες…
Ξερετε πως είναι ,εμεις οι πιο ευαίσθητοι και ευάλωτοι συναισθηματικα…εχουμε μεγαλη αναγκη να αγαπιομαστε και να αγαπαμε.. γι αυτό και δενομαστε πολύ..
…περισοτερο απ οσο πρεπει..και σιγουρα σε μικροτερη χρονικη περιοδο απ οση χρειάζεται ‘εκεινος’ η ‘εκεινη’ για να σας αγαπησει…να δεθει….

…μεσα από τις καταθλιπτικές κρισεις μου…ερχομαι αντιμέτωπη όχι μονο με τον πονεμενο εαυτο μου… αλλα και με εκεινον..να θεωρει πως.. «το κλαμα είναι εκβιασμος» «κανε κατι να το αλαξεις…τοσο καιρο το παλευεις….μαλλον δεν προσπαθεις πολύ» « οι φιλοι μου ΟΛΟΙ ..μου λενε τι καθομαι μαζι σου ακομη;..ας βρω κάποιο πιο ‘φισιολογικο’ πιο ‘ισσοροποιημενο’.. άτομο… δεν συμφωνω ..αλλα για να το λενε τοοοσα ατομα…» «προσπαθω να σε βοηθισω..μα με κουραζεις» «εισαι όχι απλα διαφορετικη αλλα προβληματικά διαφορετικη» «αν φυγουμε εμεις από κοντα σου…δεν θα εχεις κανεναν..κανενας δεν σε αντεχει όταν εισαι κομματια και λυπημενη..» «χαλας την διαθεση των πάντων..»…

Καταλαβαίνω… δεν αντιλαμβανεται καθολου το βαρος της καταστασης μου. νομίζω πως κατά βαθος δεν πιστευει καν πως δεν το ελεγχω.. πως με τρωει… τον δικαιολογω…δεν εχει βρεθει ποτε κοντα σε καταθλιπτικό ατομο..και με θεωρει εξωγήινο..J…
……είναι τρυφερος…με νοιάζεται πολύ…σιγουρα.. αλλα…
δεν μ’αγαπαει ..η δεν ξερει πώς να το κανει…
όπως και να εχει ..δεν βλεπω να υπαρχει μελλον για μας..τουλαχιστον για αυτόν τον καιρο… λυπαμαι πολύ…

Το θεμα είναι …πως δεθηκα παρα πολύ….τον αγαπησα…τον θεωρησα δικο μου ανθρωπο.. του δωθηκα…
Ησχεση μας ηταν πολλα υποσχόμενη και για τους 2μας.. τρελοι και παλαβοί αρχικα..ο ενας για τον αλλον…αγαπηθηκαμε…
Τον βλεπω να χανει την αντοχη του…να του φευγει η επιθυμία να είναι κοντα μου..προσπαθω να ειμαι δυνατη. ώστε να μην με νιωθει ευαλωτη και να τον τρομάζει-διώχνει αυτό από κοντα μου… αλλα…. Ξερετε πως είναι…οσο πιο πολύ προσπαθεις να το ελεγξεις..σε κομματιαζει..ασε που βγαινουν τα χαζα τυπου«μα γιατι δεν με δεχεται..γιατι δεν μπορω να ειμαι απλα καλα..» και γινεσαι χειροτερα…

Δεν ηθελα να σας κουράσω…:JJJJ ..απλα πονάω πονάω ολο και περισσοτερο βλέποντας και αυτή τη σχεση να τελειωνει…
Μενω μονη..σπουδαζω..επιασα καινουρια δουλεια…πιεζομαι αρκετα..και ειδικά όταν πρεπει να τα βγάλω περα με την σκεψη πως εχω σχεση..μα στην πραγματικοτητα δεν καταλαβαινει… δεν είναι διπλα μου…δεν μπορει…

Θα μπορουσα να εχω την στηριξη σας;;;α μου εδινε πολύ κουράγιο κατι τετοιο….JJJJJ

Υ.γ Λυπαμαι αν σας κουρασα…
Υ.γ2 Και παλι χαρηκα πολύ…που ξερω πως δεν χρειάζεται άλλο πια να νιώθω τοσο μόνη σε ολο αυτό…
Ευχαριστω που είστε εδώ…

Αγαπητή Azdik,
καταρχήν καλως ήρθες.
Δυστήχως δεν είμαι ψυχολόγος για να ξερώ για το πρόβλημα που αναφέρεις, αλλα απο την άλλη δεν είσαι η μοναδική κλαψιάρα στο κοσμο :P Πιστεψέ με. Εκείνο που θα σε συμβούλευα είναι να προσπαθήσεις όσο γίνεται να αποβάλλεις αυτή τη γκρίνια και να βλέπεις θετικά τα πράγματα. Γιατι δυστήχως όταν δίνουμε γκρίνια πέρνουμε και γκρίνια και χάνουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε. Εγώ αυτό τουλάχιστον εμαθα. Τωρα δεν σου λεω να αλλάξεις, γιατι αυτοί ειμαστε στη τελική και πρέπει να μας αγαπάνε γιαυτο που ειμαστε ακριβώς. Απλά προσπαθησε να βελτιωθείς για σενα την ιδια. Για δικό σου καλό, για τη δική σου ευτυχια.
Φιλάκια και ελπιζω τα νέα που θα ακούσω να είναι ευχάριστα

Αγαπητή Adzik...καλώς ήρθες στο φόρουμ....στην διαδικτυακή συνειδητοποίηση δηλαδή..ότι δεν είσαι μόνη και ότι κάποιοι άνθρωποι θα ήθελαν πολύ να σε βλέπουν να κατακτάς κομμάτια του εγώ σου καθημερινά...για να πάρουν δύναμη και ελπίδα.
Φίλη μου....οι σχέσεις στην πραγματικότητα είναι ένα είδος σχολείου...και ένα απ τα μαθήματα που παίρνουμε σε αυτό το σχολείο είναι και να επιλέγουμε τον καταληλότερο άνθρωπο για την προσωπική μας ανάπτυξη....Ο φίλος σου...μπορεί να είναι απ τα καλύτερα παιδιά του κόσμου....αλλά με τα δείγματα συμπεριφοράς που σου δίνει....μάλλον δεν πείθει οτι είναι ο άνθρωπος που πραγματικά χρειάζεσαι...τουλάχιστον τη δεδομένη στιγμή.Εσύ βέβαια...όπως αναφέρεις...τον έχεις αγαπήσει κι έχεις δεθεί μαζί του...αλήθεια όμως έχεις δεθεί μαζί του ή μήπως δέθηκες με τις προσδοκίες που έχεις απ την σχέση σας ? Αυτή τη στιγμή....όσο και ουτοπικές κι αν φαίνονται οι προσδοκίες αυτές....δεν παύουν να έχουν μια ελπίδα να πραγματοποιηθούν αφού υπάρχει η σχέση.ʼν ήσουν εντελώς μόνη (απο σχέση εννοώ) τότε οι προσδοκίες αυτές θα φάνταζαν πολύ πιο απραγματοποίητες αφού θα έλειπε απ τη ζωή σου κάποιο άτομο για να τις πραγματοποιήσει.Έτσι λοιπόν....είναι λογικό να δένεσαι με το άτομο αυτό...μιας και δίνει μια αληθοφάνεια στις προσδοκίες σου (υπάρχει κάποιος...) απ ότι αν ήσουν εκτός σχέσης και έψαχνες να βρείς την βασική προυπόθεση πραγματοποίσης τους...να υπάρχει κάποιος....
Κατα τη γνώμη....ο φίλος σου....επιπολαία ίσως σκεπτόμενος χάνει την ευκαιρία να εκμεταλευτεί και αυτά που μπορεί να κερδίσει απο σένα....που ειλικρινά είναι πολύ σπουδαιότερα....Πίσω απ την κατάσταση που αντιμετωπίζεις...κρύβεται ένα υπόστρωμα ευαισθησιών και εμπειριών που σε εκπαιδεύουν...σε ζυμώνουν σαν άνθρωπο...και που θα σε κάνουν ακόμα πιο δυνατή και ξεχωριστή...αρκεί να μην απορρίψεις κι εσύ τον εαυτό σου και παραιτηθείς απ τον αγώνα σου.

Adzik επισκέπτεσαι κάποιον ειδικό?

Σάς ευχαριστώ όλους για την σκέψη σας....

Ραψωδέ όχι δεν επισκέπτομαι κανέναν ακόμη... μες την εβδομάδα έχω σκοπό να πάο σε ενδοκρινολόγο να το ψάξω και ορμονικά ..και από εκεί και πέρα...θα πάω σε ένα ΚΨΥ....
...
ελπίζω όλα να πάνε κάλα...και να με βοηθήσει κάποιος...
..¨)
.........
Θέλω να διευκρινίσω κάτι όμως..... κάποιοι αναφέρεστε στην γκρίνια...... όχι δεν είναι γκρίνια...είναι παράπονο...είναι πόνος.....
...πάσχω από το σύνδρομο απόρριψης - ευαισθησίας.... ο\"δέκτης\" των ερεθισμάτων και των συναισθημάτων μου... είναι υπερευαίσθητος με αποτέλεσμα ... οποιοδήποτε απόρριψη ...που θα αισθανθώ θα αντιληφθώ ..(ίσως λανθασμένα)ακόμη κι αν οι άλλοι δεν εννοούν κάτι που θα έπρεπε να με πληγώσει (η καλύτερα.... κάτι που δεν θα πλήγωνε οποιονδήποτε φυσιολογικό ((κατά την άποψη τους))άτομο)... να με κομματιάζει...να με πληγώνει πολύ περισσότερο απ όσο θα έπρεπε.... να φτάνω συχνά σε σημείο...να μην θέλω να ζήσω άλλο με αυτόν τον συνεχή πόνο...που δεν ελέγχω... να κρατιέμαι από μια κλωστή... σαν άτομο είμαι πολύ αισιόδοξο και χαρούμενο... όταν όμως \"πέφτω\"..... οι ακραίες σκέψεις είναι μια καθημερινότητα για μένα.....

..καταλαβαίνω πραγματικά πόσο δύσκολο είναι να είναι κανείς με κάποιον που είναι \"παράξενος\" η \"διαφορετικός\"...γι αυτό και δεν άδικο κανέναν....:)..εκτιμώ κάθε τι μου δίνεται... γιατί κανένας δεν είναι αναγκασμενος να σου δώσει...και να δώσει γενικά σε κάποιον...οτιδήποτε.....γι αυτό και έχει τόσο μεγάλη αξία κάτι που γίνεται από ψυχής... όταν υπάρχει επιθυμία...

...Και ναι ʼλεξ μου ..καταλαβαίνω πολύ καλά τι εννοείς για την \"εξάρτηση\"από κάποιον άλλον....
.... σαφώς νιώθω καλά και όταν είμαι μόνη...αδέσμευτη...πιο δυνατή... πιο ελκυστική ισως,,... αλλά και άδεια..... γιατί τι ζωή είναι αυτή στην οποία δεν μοιράζεσαι τα αισθήματα σου...... δεν κάνεις κάποιον να νιώσει ασφαλής... ήρεμος.... δυνατός.... να καμαρώνεις για εκείνον ,,να τον στηρίζεις... εννοείται δίνοντας του και την ελευθερία του...... για μένα αυτό είναι ζωή...να δίνεις.... πως όμως να ζήσεις όταν έχεις τόσα να δόσεις...και κανείς δεν τα θέλει.... επειδή είσαι διαφορετικός\".... όταν απο την στιγμή που δένεσαι...γίνεσαι φοβέρα ευάλωτος..... κάθε φορά....

όλα στην ζωή είναι θέμα ισορροπίας... και εγώ έχω πρόβλημα με αυτή..... ολα ειναι θύελλα ..ή ...σιωπή.... γι αυτό και ανακουφίστηκα πολύ όταν έμαθα για τα ΚΨΥ.....
γιατί οι άτιμοι οι ψυχίατροι είναι και πανάκριβοι...
...¨)¨)¨) όλα θα πάνε καλά....

εγω σε καταλαβαινω απολυτα γιατι και εγω εχω περασει πολλα.αν καποιος δεν ξερει δεν μπορει να καταλαβει...εδω δεν με καταλαβαινει ο κολλητος μου που ειμαστε μαζι απο τα 14!!!μην το παρεξηγεις δεν μπορει να καταλαβει...βοηθησε τον εαυτο σου με καμοια θεραπεια να ισιωσεις λιγο και μετα ολα καλα...μην τον παρεξηγεις αλλα δεν φταις και εσυ...ειναι κατι τι βιολογικο...κανενας δεν θελει να ειναι ετσι...

:) ....

Τελικα τι εκανες με το ΚΨΥ?
φιλακια!!

ναι ρε συ φιλαρακο πες μας.

Αγαπητή Αdzik,
σε καταλαβαίνω απόλυτα....όσο δεν φαντάζεσαι. Οσα λες, τα ίδια λέω και γω. Οπότε δεν είσαι η μόνη με αυτό το βάρος, μα ούτε και γω. Δέθηκα με κάποιον και αυτό ακόμα με πεθαίνει, με έχει κάνει πολύ ευαίσθητη, να χάνω τον έλεγχο. Διαβάζω αυτά που έγραψες και βλέπω εμένα..

Το θέμα είναι πως θα χειριστούμε εμείς τη κατάσταση και να μην μας καταβάλλουν και τόσο τα συναισθήματα, όμως μια κουβέντα είναι και αυτό..πως να ελέγξεις τον εαυτό σου σε κάτι τέτοιο? Πολύ δύσκολο, το ξέρω από πρώτο χέρι.

http://www.angeli.gr/pages/main.html

Δεν την γνωρίζω όμως άνθρωποι που εμπιστεύομαι την προτείνουν ανεπιφύλακτα. Ενημερωθείτε απο τη σελίδα της.

Γεια σασ!!!!!!!
μου λειψατε πολυυυ... μου λειπετε πολυ οταν δεν εχω χρονο να μπω...

λοιπον... πηγα σημερα στο ΚΨΥ τησ περιοχησ μου..εκει με στειλανε... μιλησα με τον Ψυχιατρο ...συζητησαμε για αρκετη ωρα... πλανταξα στο κλαμα... πηγα ομωσ οργανωμενη και του ειπα πολλα πραγματα... αλλα αν και για διευθυντησ και ολοκληροσ ψυχιατροσ..δεν με επεισε βρε παιδια.... δεν ξερω.. δεν ηθελε να ασχοληθει.... δεν εδειχνε να ενδιαφερετε...

ειπε.. ε.. οταν θα εχεισ κατι να μου πεισ.. θα ερχεσαι... εγω τι να σε ρωτησω;;... - τι να σασ πω(απαντησα)....

πορισμα δεν εβγαλε... μαλλον υπερευαισθησια και καταθλιψη.

μου εδωσε Dumyrox 50γρ μιση-μιση πρωι -βραδυ τισ πρωτεσ 4 ημερεσ και μετα απο 1-1 πρωι- βραδυ....

του ειπα πωσ κατα την γνωμη μου χρειαζομαι ψυχοθεραπεια... μου ειπε πωσ με τα φαρμακα θα ισσοροπισω.. θα παψω να στεναχωριεμαι τοσο πολυ....
και ..οποτε εχω κατι να του πω..να ερχομαι....

εκλησα 11 μαιου ραντεβου.. τοτε μπορει...

τι να πω.. για πειτε βρε παιδια τι λετε;;
..φοβαμαι λιγακι να παρω το φαρμακο αν και το εψαξα και λεει δεν εχει πολλεσ παρενεργειεσ...

..αυτο που με ανυσηχει ειναι πωσ αν παρω το φαρμακο και εχω τιποτα παρενεργειεσ μεσα στον μηνα .. σε ποιον θα απευθυνθω;;;;; αυτοσ θα ειναι στο χωριο του και θα σουβλιζει αρνακια....

:P¨

...φιλιά...

...πειτε βρε παιδια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!

Πιστευω πως ο σκοπος ειναι να μπορεσεις να το αντιμετοπισεις ολο αυτο,πραγμα που κατα τη γνωμη μου χρειαζεται συστηματικη δουλεια και οχι απλα αν εχεις κατι να του πεις να πηγαινεις.Τα φαρμακα ενταξει θα σε βοηθησουν μαλλον να ισορροπησεις,αλλα αρκει μονο το να παρεις καποιο φαρμακο?
Για το φαρμακο και τις παρενεργειες δεν μπορω να σου πω,μιας και δεν το γνωριζω το dumyrox και γενικα δεν εχω παρει καποιο αντικαταθλιπτικο ακομα για να ξερω..Ομως εφοσον αισθανεσαι οτι δεν εδειξε το απαραιτητο ενδιαφερον,θα σου ελεγα να πας και στο επομενο ραντεβου και αν παλι δεν εισαι ικανοποιημενη βρες καποιον αλλο.
Εγω οταν ειχα πρωτοπαει στο ΚΨΥ ειχα μιλησει για λιγο με καποια ψυχολογο με την οποια καναμε κατι σαν ιστορικο και στη συνεχεια με παρεπεμψε στη γιατρο που παω τωρα με την οποια κανονισαμε απο την αρχη το ποσες φορες θα πηγαινω κλπ χωρις να μου αναφερει κατι για φαρμακο απο την αρχη.Βεβαια η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη..Απλα αμα δεις οτι δε σε καλυπτει ο συγκεκριμενος ψυχιατρος ψαξτο κ αλλου.
Ο,τι χρειαστεις ή οτι απορια εχεις εδω ειμαστε.
Φιλακια πολλα!!

παρε το φαρμακο να ηρεμησεις.οι περισοτεροι ψυχιατροι ειναι καπως ψυχροι.με τον καιρο ομως θα αποκτησεις μια οικιοτητα.αφου ησορροπησεις κανε και μια ψυχαναληση

..που να την κανω?...με ποιον?....
..που να τον βρω...τον καλο ψυχιατρο.... ξερω πωσ ειναι χαζεσ ερωτησεισ..αλλα που?

..απο χθεσ που εχω την συνταγη στα χερια μου..ειμαι ηρεμη... ξερω πως τουλαχιστον τωρα δεν τα εχω αναγκη... φωβαμαι πωσ αν τα αρχισω.. θα αργησω να τα σταματησω.... θα περιμενω καποιο μεγαλο \"πεσιμο\"....θελω να ειμαι για μια ακομη φωρα σιγουρη πωσ δεν υπαρχει αλλη λυση.... πωσ μονο η χειμια ..μπορει να με βοηθησει.....
..οσο για την ψυχοθεραπεια ειμαι πολυ θετικη...:)

αμα το βλεπεις ετσι δεν κανεις τιποτα...εξαλου ολοι εχουμε παρει τις χημειες μας...εμεις ειμαστε χαζοι?καλυτερα να παιρνεις κατι που σου κανει καλο \'\'βλεπε χαπια\'\'παρα να πινεις πχ ενα ποτο την μερα...να αποδεχτεις αυτο που εχεις και να αποδεχτεις την θεραπεια σου.

παντως το πηρα το βιβλιο

:) ... pes moy entiposis... oso proxorai ginete kai pio endiaferon.... esi Antoni moy omos den mas exeis pi gia pio biblio eleges.... se filo... xronia polla

ειναι το \"καταθληψη\"της mayoo clinic ειναι ψυχιατρικη κλινηκη απο τις πιο παλιες της αμερικης και εχει εκδοσει αυτο το βιβλιο

ευχαριστω Αντωνη μου...

...εγω..χωρισα...θα σασ πω..εγειναν πολλα πραγματα..και θελω να τα μοιραστω μαζι σασ οταν βρω χρονο....

..και απο εχθεσ το βραδυ ξεκινησα τα αντικαταθλιπτικα.... με αρκετο αγχοσ.. λιγουσ φοβουσ και πολλεσ ελπιδεσ....

για να δουμε...

σασ φιλω ολουσ...μακια .

Πράγματι το ακούγοντας το πρόζακ είναι πολύ καλογραμμένο....

ʼντα μου εάν δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο ( Μήπως Παραείστε Ευαίσθητοι) ...κάντο!- Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Όχι τίποτε άλλο ...αλλά διορθώνει ποιοτικά τις όποιες ενοχές περί ευαίσθητων ανθρώπων. Σκαμπανευάσματα ιδιαίτερα με τις καταθλίψεις όλοι εμφανίζουν ακόμα και όσοι παίρνουν αγωγή, αλλά πέρα από την όποια αγωγή και πέρα από κάθε Ψυχίατρο , η μεγαλύτερη δουλειά γίνεται από τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτό το έχω βιώσει έντονα ως πόρισμα στα 8 χρόνια που συνεχίζω να βρίσκομαι σε αγωγή με τα seroxat.. Επειδή όμως θεωρώ τη γνώση ένα από τα δεύτερα σημαντικά όπλα στον αγώνα για την ισορροπία της ψυχής σου προτείνω και το βιβλίο ( Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης) των εκδόσεων Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις ΜΕΠΕ.
Φιλιά

ευχαριστω ολγακι μου..:):)

Όλγα το έχω διαβάσει και εγώ αυτό το βιβλίο. Όντως, σου προσφέρει μια άλλη θέαση των πραγμάτων:)
Αντί να θεωρεί την ευαισθησία ελλάτωμα την θεωρεί πλεονέκτημα και αναγκαία διαφορετικότητα:cool:

:):)...σημερα ειμαι πολυ καλα...
δεν ξερω για αυριο..αλλα σημερα δεν φοβαμαι τιποτα...

και Ξερω πωσ ολα θα πανε καλα.... νιωθω πωσ το φαρμακο ενεργει ...και θα με βοηθισει γρηγορα..και καλα...
...ξερω πωσ δεν χριαζεται να φοβομαστε τιποτα... και ειναι σιγουρη πωσ καποια στιγμη..την σωστη στιγμη,..οταν η ζωη θα κρινειπ ωσ θα ειμαι ετοιμη.. θα συναντησω κι εγω τον πριγκιπα μου... το αλλο μου μισο..... το ξερω.. και ξερω πωσ ειναι καπου εκει εξω...
...και θα τον βρω.... ...ή θα με βρει εκεινοσ πρωτοσ....
...το ξερω... και να δειτε..που ολοι μασ θα βρουμε τισ πριγκιπισεσ και τουσ \"προσοπικουσ\" μασ πριγκιπεσ.. και θα φτιαξουμε το παραμυθι μας...

γιατι μασ αξιζει...
γιατι ημαστε ευαισθητοι ανθρωποι... και νιωθουμε την ζωη ..πιο εντονα...
..η ζωη ειναι για μασ...
...
ειναι τοσο ομορφα οταν βρεχει..

να μου προσεχετε ολοι.. γιατι δενομαι μαζι σασ... και νιαζομαι..

πολλα φιλακια .. και αγκαλιεσ.... θα δειτε... αυριο ξημερωνει μια αλλη μερα..

και παντα μπορουμε να αρχισουμε απο την αρχη...
παντα..

με αγαπη Αντουλα.

Φιλακια πολλα Αντουλα μου!!:)

ʼντα μου όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο. Η εξέλιξη σημαίνει πάμε εμπρός και όχι πίσω. Εμπρός πάμε όλοι εμείς οι ευαίσθητοι που ερμηνεύουμε με διαφορετικό τρόπο τα δρώμενα και τα εξωτερικά ερεθίσματα και βοηθάμε την εξέλιξη με τρόπο που υπόλοιποι δεν κατανοούν γιατί ξεφεύγει από αυτά που μπορεί να καταλάβει ο κοινός τους νους μιας και εμείς παράγουμε έργα ψυχής πέρα από τα υλιστικά και πρακτικά πρότυπα που λειτουργούν οι υπόλοιποι. Εκεί κατ\'εμού οφείλεται και η μοναξιά μας. Τα φάρμακα για μένα είναι μόνο ένα απλό τρένο που μπορεί να μας οδηγήσει στον προορισμό ..τίποτε παραπάνω...μιας και για να μην εκτροχιαστεί όλη τη βασική δουλειά την κάνει ο οδηγός (εμείς) και όχι το τρένο (φάρμακα). ΦΙΛΑΚΙΑ

..συμφωνω Ολγακι μου... :) ...ευτυχως μου αρεσει να ταξιδευω με τρενα :P ..φιλακια..

Αdzik καλημέρα !

Τώρα μόνο διάβασα το θέμα σου αλλά και τις απαντήσεις των φίλων εδώ μέσα.

Επέτρεψέ μου να πω ότι αν δε νοιώθεις καλά με αυτόν που κουβέντιασες,αν δε νοιώθεις ότι σε κατάλαβε και σε άγγιξε και αν δεν ασχολήθηκε μαζί σου να μη πάρεις ούτε φάρμακα ούτε τίποτα.
Δεν έχω εμπειρία από τέτοια βέβαια γιατί εγώ ότι έκανα το έκανα μόνο με ψυχολόγο για αυτοβελτίωση και μόνο και για να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου , αλλά θα έλεγα να ξεκινήσεις από ένα ψυχολόγο που θα σε καταλάβει, θα ασχοληθεί μαζί σου και αυτός θα δει αν χρειάζεσαι ψυχίατρο.
Απ ότι ξέρω οι ψυχίατροι δίνουν μόνο φάρμακα ακόμα και για περιπτώσεις που τις καλύπτει ένας καλός ψυχολόγος.
Δώσε μου ένα mail να επικοινωνήσουμε να σου πω κάποια πράγματα που δε θέλω να σου πω στο forum και θα δεις και μια άλλη πλευρά των πραγμάτων πιο ανώδυνη και πιο αισιόδοξη.
Αν θέλεις φτιάξε μια διεύθυνση ευκαιριακή μόνο γι αυτό.

Προς το παρόν μη παίρνεις φάρμακα...

Εύχομαι το καλύτερο

Καλό τριήμερο

Γιάννης

Υπαρχουν και ψυχιατροι που δε δινουν κατευθειαν φαρμακα αλλα ξεκινανε με ψυχοθεραπεια και αργοτερα αν χρειαστει δινουν και φαρμακα.Εμενα με ρωτησε καποια στιγμη αν θελω να μου δωσει αντικαταθλιπτικα αλλα αρνηθηκα,οποτε συνεχιζουμε απλα ψυχοθεραπεια.Καλο θα ειναι ομως να μην προτρεπουμε καποιον να μην παρει τα φαρμακα και γιατι ο ψυχιατρος ξερει κατι παραπανω και μπορει πραγματι να χρειαζονται αλλα και γιατι ειναι καπως επισφαλες να λεμε κατι τετοιο χωρις να γνωριζουμε ακριβως την περιπτωση και χωρις να εχουμε τις απαραιτητες γνωσεις.Αντα καλυτερα την επομενη φορα συζητησε με τον γιατρο ο,τι αμφιβολιες εχεις και ο,τι σε απασχολει σχετικα με τη θεραπεια και μετα βλεπεις τι θα κανεις.

..ευχαριστω παιδια... αλλα εχω νεα...

..τισ πρώτες 2 μερεσ ηταν εντάξει ..ειχα νευρικότητα και τρέμουλο αλλα οκ το αντεχα,ισα ισα που μου έδινε και ενέργεια..... την τριτη μερα..με επιασε ενας παραξενος πονοκεφαλοσ και πιεση στο κεφαλι μαζι με μουδιασμα στο σαγονι και την γλωσσα... την τεταρτη μερα φοβερη υπνηλία...κοιμήθηκα μεχρι της 6 το απογευμα..αλλα οταν σηκωθηκα ημουν πολυ καλα... τισ επομενες 2 μερεσ..μεχρι τωρα δηλ. μου αύξησε την δόση σε ενα χαπάκι πρωι και ενα το βράδυ... και ενω η υπνηλία ηταν υποφερτη.. τωρα μου το γύρισε αλλιώς... ειμαι ζαλισμενη λεσ και εχω πιει 1-2 ποτα.. συνεχώς... ξερετε.. που οταν κοιτάμε κατι τo βλέπουμε με ελαφρύ slow motion δεν ειμαι στενοχωρημένη και δεν νιωθω ασχημα αλλα δυσκολεύομαι να δουλεψω μια και νυσταζω πολυ... και εχω αυτο το περιεργο σύμπτωμα της..ζαλαδασ να το πω??... προ χθες το βραδυ... οταν πρώτο ενιωσα αυτη την \"μέθη\"...οι κόρες των ματιων μου ηταν παρα πολυ διεσταλμένες.... ανησύχησα να πω την αληθεια... μπορώ να πω πως ηρέμισα με τα αντικαταθλιπτικά ..ισωσ ειναι ψυχολογικο..τι να πω.. ισωσ ενέργησαν πιο γρηγορα.. αλλα βρε παιδια ειναι φυσιολογικές αυτεσ οι παρενέργειες?... επίσης νιώθω να μου φευγει η ορεξη... και δεν κοιμαμαι καλα μια και οποιοδήποτε στιγμη το βραδυ εχω την αισθηση πως μπορω ετσι απλα να ανοίξω τα ματια μου.... ....ειναι κανονικα ολα αυτα???..καταλαβαινω πως ειναι η πρωτη εβδομαδα... και αλαζει η χημεία του εγκεφαλου και ολα μπορουν να συμβούν... αλλα...ειναι φυσιολογικά/..??.... σκέφτομαι να παρω τηλ τον γιατρο αυριο..να του τα πω ολα αυτα... φιλακια πολλα σε ολους....

Adzik,όλα τα παραπάνω που περιγράφεις,μπορεί να είναι είναι είτε παρενέργειες των πρώτων εβδομάδων που μπορεί να είναι φυσιολογικές και μέρα με τη μέρα να υποχωρήσουν,είτε πολλή άγχος από τη σκέψη οτι παίρνεις αντικαταθλιπτικά και το αν θα είναι αποτελεσματικά στο πρόβλημα που αντιμετωπίζεις.Δεν θέλω να σε κάνω να νοιώσεις χειρότερα αλλά η μια εβδομάδα είναι πολύ μικρό χρονικό διάστημα για να ενεργήσουν και να φέρουν αποτέλεσμα τα αντικαταθλιπτικά.Μην σκέφτεσαι οτι παίρνεις χάπια και μην ανυπομονείς για το αποτέλεσμα.Θα το νοιώσεις σιγά-σιγά!Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το συζητήσεις με τον γιατρό σου!

Φιλικά,
Χρύσα

adzik οταν παιρνεις αντικαταθλιπτικα τον πρωτο καιρο εχεις ΠΑΝΤΑ παρενεργειες...μην ανυσηχεις καθολου.πες τα ρε νικη...οι ψυχιατροι δεν δινουν αμεσως φαρμακα.δεινουν μονο οταν υπαρχει προβλημα.αλεχ συμφωνω μαζι σου οτι τα φαρμακα αυτα μαλλον ειναι παρεξηγημενα

Παιδια..δεν ειμαι καλα... δεν ξερω.... δεν μπορεσα να παρακολουθησω το μαθημα.. δεν μπορουσα να εστιασω πουθενα σταθερο βλεμα... στην δουλεια με το ζορι κρατηθηκα ορθια ..μαρτηριο.. ενιωθα πως λυποθυμαω ..ηθελα μονο να πεσω κατω να κουλουριαστω και να κοιμηθω...... χθες το βραδυ και σημερα το πρωι δεν πηρα τα χαπια.. και ξυπνησα παααρα πολυ κουρασμενη ...και λυπημενη... ετρεξα αμεσως στον γιατρο ..να μου αλαξει τα χαπια..αλλα θα ειναι εκει 1.30... οποτε και θα παω.... ..δεν ξερω.. τρεμω... σκατουλες... τρελενομαι? η απλα ειναι ακαταληλο το φαρμακο?....αχχχ.... υποτιθεται πως δεν ειναι δυνατο αντικαταθλιπτικο και οι παρενεργειες επρεπε να περνανε σιγα σιγα... μα εγω χειροτερευα... σορυ που σασ πριζω κι εσασ... αλλα φοβαμαι...

Οπως τα λες,οτι χειροτερευεις αντι να αρχισουν να υποχωρουν οι παρενεργειες,μπορει να μην σου ταιριαζει το φαρμακο και να πρεπει να στο αλλαξει ο γιατρος ή μπορει να χρειαζεται παραπανω χρονο για να υποχωρησουν.Ομως εφοσον βλεπεις οτι εισαι χειροτερα,πηγαινε και πες του τι αισθανεσαι για να δειτε τι τελικα πρεπει να κανεις.Για τις παρενεργειες δεν μπορω να σου πω κατι αλλο,γιατι δεν ειχα αναλογη εμπειρια και δεν γνωριζω κατι παραπανω.Ομως αυτο που μπορω να σου πω ειναι οτι δεν πρεπει να ανησυχεις οτι μας κουραζεις κλπ.Εδω μπορεις να λες οτιδηποτε σε απασχολει και οπου μπορουμε ειμαστε προθυμοι να βοηθησουμε..
Ολα θα πανε καλα..
Φιλακια πολλα!!:)

..καλοι μου γεια σασ... πηγα και μου ειπε πως επειδη ειμαι μικροκαμμωμενη μαλλον μου επεσε βαρια η δοση και μου την ξαναελλατωσε....σε καποιο καιρο ισωσ ξαναδοκιμασουμε να την αυξησουμε... θα δουμε..... ..παρ ολο που εχω 2 μερεσ να παρω ακομη λιγο ζαλισμενη ειμαι... παραξενο ε?... ελπιζω να ειστε ολοι καλα... σασ φιλω...

Καλε μου Αλεξ :):) ... σε ευχαριστω παααρα πολυ..¨)
.. ενιωσα καλητερα που δεν ειμαι η μονη που ανησυχισα τοσο... ...ολα θα πανε καλα τωρα.. απο αυριο θα αρχισω παλι μισο μισο... σε φιλω γλυκα για καληνυχτα κι εσενα και ολουσ εκει εξω... μμμακια ...

τι παιρνεις?και ποσα mg?ρε συ ολα ειναι μεσα στο μυαλο σου...μηπως φοβασαι?ξερεις κατι?οταν δεν ειμαστε καλα και λεμε απο μεσα μας δεν ειμαι καλα...παμε χειροτερα.τα αντικαταθλιπτικα και επειμενω σε αυτο που λεω εχουν παρενεργειες πολλες οταν τα κοβεις τελειως!!!εγω οταν τα εκοψα επαιρνα χαπια για τον πονοκαιφαλο 2 βδομαδες!!!τα imigren 16 ευρω τα 4 χαπακια!!!!!!!