Mου έχουν κατακρεουργήσει την ψυχή...Γονείς,σύντροφος,"φίλ ες"..Ψυχολογική βία,συναισθηματική βία,λεκτική...Τόσο ότι να΄ναι είμαι>?
Printable View
Mου έχουν κατακρεουργήσει την ψυχή...Γονείς,σύντροφος,"φίλ ες"..Ψυχολογική βία,συναισθηματική βία,λεκτική...Τόσο ότι να΄ναι είμαι>?
Άστα Ελένη κι εγώ το ίδιο τελευταία τσακώνομαι με όλους γιατί με προσβάλλουν. Δεν είσαι ότι να\'ναι κορίτσι μου, οι άλλοι είναι ότι να\'ναι. Είσαι αδύναμη και καλή μάλλον και σε εκμεταλλεύονται όπως και μένα. Ο κόσμος είναι πολύ κακός. Μην λες αυτά τα λόγια για σένα γιατί υποβιβάζεις τον εαυτό σου έτσι; Θυμώνω με αυτά.
Όταν συνέχεια ακούς άσχημα λόγια από όλους,δε μιλάς όπως θέλουν.δε συμφωνείς με όσα θέλουν,καταλήγεις να τα βάζεις με σένα.Και όλοι τους έχουν μια άνεση να σε μειώνουν,να σε πονάνε,που απορώ ρε γμτ...Ριζώνουν όλα μέσα μου και μου δηλητηριάζουν την ψυχή.Και κάθομαι και τα πιστεύω όλα...Γιατί δεν κοιτάνε τα μούτρα τους?Και αν είμαι τόσο ότι να ναι ας μην ασχολούνται μαζί μου...
Το φύλο,τα χρήματα,νομίζουν πως τους δίνουν δύναμη...Και όλοι τους έχουν ψεύτικα προσωπεία.Φαινομενικά άγγελοι,εσωτερικά έχουν σαπίσει...
Ελένη πες μας κάτι συγκεκριμένο που σε πλήγωσε. ποιός σου το είπε??
Πάνω στον θυμό μου το έγραψα...είχα μια σχέση άσχημη,κακοποιητική,μειωτι κή και τώρα στην προσπάθεια να αναρρώσω βλέπω και άλλα εμπόδια.Η ψυχολογία μου είναι άθλια και κάθεται και με κριτικάρει ο πατέρας για τη συμπεριφορά μου,για τη σχολή.Δε βλέπουν πως είμαι,να είναι κοντά μου...Βασικά από μικρή με κακομεταχειρίζονταν...
Εξηγήστε μου...πως κοιμούνται ήσυχοι κάποιοι άνθρωποι ενώ έχουν βγει από το στόμα τους τόσα τερατουργήματα και πως τους αντιμετωπίζεις?Πως?Πως όταν από μικρό παιδί έχεις μάθει να ακούς άσχημα λόγια να αλλάξεις τώρα?Πως μπορεί ένας γονιός να βλέπει το παιδί του πληγωμένο και να το χτυπάει πάνω στις πληγές του σκεπτόμενος υλιστικά,συμφεροντολογικά και καθόλου στοργικά,ανθρώπινα?
δοκιμασες ποτε να του το πεις?
Ναι,και δεν καταλαβαίνει...πιστεύει πως είναι σωστός...Πως σε όλα όσα λέει,κάνει,έχει δίκαιο.
Χαρακτηριστικά,λες δηλαδή \"δε μου αρέσει ο τρόπος που μου μιλάς\" και απαντάει \"εγώ μια χαρά μιλάω,εσύ έχεις το πρόβλημα\".Ενώ ταυτόχρονα,πριν και μετά από αυτή τη φράση συνεχίζει να μιλάει άσχημα
Μου θυμίζεις μια δική μου ιστορία. Πριν αρκετά χρόνια, ήμουν φοιτήτρια είχα χωρίσει, μάλλον με είχαν χωρίσει με είχαν παρατήσει άσχημα. ήμουν στο κακό μου το χάλι.
ήταν χριστούγεννα και πήγα στο πατρικό μου. Οι γονείς μου με είδαν να σέρνομαι στα πατώματα και αντί να με περιθάλψουν με αγάπη με έκαναν να αισθάνομαι ακόμη χειρότερα και περισσότερο ασήμαντη.
Χρόνια μετά το συζήτησα μαζί τους. Η απάντηση ήταν ότι πονούσαν τόσο πολύ να με βλέπουν τόσο χάλια και πίστευαν πως με ένα χαστούκι και με λόγια σκληρά θα με συνέφερναν. Δεν τους κρατάω κακία, αλλά υπάρχουν βράδια που φέρνω την αίσθηση εκείνων των ημερών και ξυπνάω μούσκεμα στον ύπνο μου.
από τότε, δεν τους ξαναέδειξα ποτέ όταν δεν είμαι καλά, τους παρουσιαζω πάντα τη ζωή μου ρόδινη. και είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. γιατί αυτό που κατάλαβα είναι πως τις δύσκολες μας στιγμές δεν μπορούμε να τις μοιραστούμε με κανένα ουσιαστικά.
κλείσε αυτιά και άκου την ανάγκη σου να αισθανθείς καλύτερα. Εγώ εκείνη την περίοδο, τσακισμένη χτύπησα την πόρτα μιας ψυχιάτρου, πήρα μια αγωγή, στάθηκα στα πόδια μου και αντιμετώπισα τις δυσκολίες αφήοντας τους άλλους απέξω.
Τίποτα από όλα αυτά δεν έχεις. Προσπάθησε να ηρεμήσεις. Δεν μπορείς να φύγεις από το σπίτι; Κι εγώ αυτό θέλω να κάνω τώρα τελευταία που μου φέρονται άσχημα αλλά δεν βρίσκω δουλειά. Βέβαια δεν είναι μόνο αυτοί που μου φέρονται άσχημα. Και όλοι οι δήθεν \"φίλοι\" όπως λες κι εσύ, αγόρι δεν έχω, άμα είχα και αυτός το ίδιο θα έκανε...Quote:
Originally posted by elenh
Όταν συνέχεια ακούς άσχημα λόγια από όλους,δε μιλάς όπως θέλουν.δε συμφωνείς με όσα θέλουν,καταλήγεις να τα βάζεις με σένα.Και όλοι τους έχουν μια άνεση να σε μειώνουν,να σε πονάνε,που απορώ ρε γμτ...Ριζώνουν όλα μέσα μου και μου δηλητηριάζουν την ψυχή.Και κάθομαι και τα πιστεύω όλα...Γιατί δεν κοιτάνε τα μούτρα τους?Και αν είμαι τόσο ότι να ναι ας μην ασχολούνται μαζί μου...
Το φύλο,τα χρήματα,νομίζουν πως τους δίνουν δύναμη...Και όλοι τους έχουν ψεύτικα προσωπεία.Φαινομενικά άγγελοι,εσωτερικά έχουν σαπίσει...
:PQuote:
Originally posted by lightbluepath
Άστα Ελένη κι εγώ το ίδιο τελευταία τσακώνομαι με όλους γιατί με προσβάλλουν. Δεν είσαι ότι να\'ναι κορίτσι μου, οι άλλοι είναι ότι να\'ναι. Είσαι αδύναμη και καλή μάλλον και σε εκμεταλλεύονται όπως και μένα. Ο κόσμος είναι πολύ κακός. Μην λες αυτά τα λόγια για σένα γιατί υποβιβάζεις τον εαυτό σου έτσι; Θυμώνω με αυτά.
lol
Είναι δυνατόν να είναι όλος ο κόσμος ότι νάναι κάπου φταίμε και εμεις!!
Εσύ σταμάτα να ασχολείσαι μαζί μου γιατί έχω πολλά ράματα για τη γούνα σου.Quote:
Originally posted by janet
:P
lol
Χristinio,για σένα ήταν κάτι μεμονωμένο.Μία φορά που χώρισες...σημαντικό,αλλά κράτησε για κάποιο διάστημα,όχι για ολόκληρη ζωή.Και όταν το συζήτησες σου είπαν πως το κάνανε γιατί ήταν και αυτοί στεναχωρημένοι.Τουλάχιστο� � το δέχτηκαν και το αιτιολόγησαν,δεν είπαν \"εμείς μια χαρά σου φερθήκαμε\".Απ\'ότι κατάλαβα θέλουν να τους σερβίρεις ότι τους είναι ευχάριστο.Να λες πως είσαι καλά...
lightbluepath...μακάρι να γινόταν να έφευγα...να είχα κάποια λεφτά στην άκρη να έμενα και μόνη.Ακόμη φοιτήτρια.Και στη μία πόλη έχω τον πατέρα και στην άλλη έναν άδικο πρώην που με ψάχνει να με καταρρακώσει πάλι.Και καμία φίλη...Όσες εμφανίστηκαν σε εκείνη την πόλη,από σχολή,δεν ήταν φίλες.Η καθεμιά πάει να το παίξει θύμα,η καλή της υπόθεσης.Και κατακρίνουν εσένα.
Θυμός,απογοήτευση...τουλάχι στον τώρα που μιλάω με σας νιώθω καλύτερα..πολύ καλύτερα...
κοίτα και εγώ τη συζήτηση με τους γονείς την έκανα σχεδόν μια δεκαετία μετά.
προσπάθησε να \"ηχομονωθείς\".
Βάλε μικρούς στόχους και μην γίνεσαι διάτρητη στη βλακεία του καθενός που μπορεί και να μην πολυσκέφτεται και σίγουρα να μην αντιλαμβάνεται τι κακό κάνει στον άλλο.
Πωπω να\'ξερες πόσο σε καταλαβαίνω. Κι εγώ πολύς θυμός και απογοήτευση από \"φίλες\" και από σχέσεις και από την κοινωνία γενικότερα. Από γονείς όχι, εκτός ότι ήταν πολύ αυστηρή η μάνα μου μικρή, τώρα τελευταία με ενοχλούν. Τι να σου πω, κάνε υπομονή να φύγεις από το σπίτι να ξεσκάσεις. Κι εγώ αυτό θα κάνω. Αλλά όμως δεν μπορώ και μόνη μου, έχω αυτό το κακό :(
Εγώ πάντως αναρωτιέμαι αν κάποιος που έχει κακοποιηθεί μπορεί να συνεχήσει κανονικά την ζωή του χωρίς προβλήματα.
Βρε Ελένη μου, μήπως η τόσο μεγάλη απογοήτευση πηγάζει από το γεγονός ότι έχει μεγάλες προσδοκίες από τους αλλους ως προς τις προθέσεις και το επίπεδο συνειδητοποίησης?
γιατί αν τους αντιμετωπίσεις σαν απλούς, ανθρώπους που δεν σκέφτονται ένα επίπεδο πιο κάτω, δηλ, τι επίδραση έχουν τα λόγια τους στους άλλους, δεν θα αισθάνεσαι τόσο θυμό και ούτε θα πληγώνεσαι τόσο πολλοί.
Υπάρχουν άνθρωποι π.χ που δεν είναι ικανοί να είναι φίλοι (δεν είναι όλοι όμως έτσι), δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θέλουν να κάνουν κακό σε μας ή να πληγώσουν εμάς, απλώς δεν μπορούν να κατανοήσουν και να προσφέρουν αυτό που η πραγματική φίλια μπορεί .
ο πατέρας μπορεί να μην έχει πρόθεση να σε πληγώσει, αλλά να μην ξέρει άλλο τρόπο να συμπεριφερθεί. να αναπαράγει αυτό που εκείνος ως νέος εισέπραξε από τους γονείς του.
και στις 2 περιπτώσεις δεν είσαι εσύ η αδύναμη που συνειδητοποιείς τα πράγματα, αλλά οι άλλοι που δεν έχουν καταφέρει να απαλλαγούν από αυτό που ξέρουν.
a re eleni pws se katalavainw. oi perissoteroi koitane tin parti tous. kai autoi oi proin pou mas kinigane gia na sinexisoun na mas kakopoioun psixologika einai oi pio partakides apo olous.
sofaki τα είπες όλα σε δύο σειρές...Κοιτάνε την πάρτη τους,καλοπερνάνε,και το παίζουν και θύματα.Και είναι τόσο πειστικοί.Και άντε να το αφήσεις αυτό,αλλά το ότι θέλουν να σε βλέπουν και σένα να πέφτεις όλο και πιο κάτω,να ευχαριστιούνται,που το βάζεις?
πάντως,xristinio,είμαι της άποψης πως όταν δε σου έχουν φερθεί καλά οι γονείς σου τότε εσύ στα παιδιά σου δε θα κάνεις τα ίδια.Δηλαδή,εύχομαι,αν ποτέ κάνω παιδιά,να μη γίνω σκύλα..Δεν υπάρχει πιστεύω περίπτωση να τους φερθώ άσχημα...Και δεν ξέρω αν είναι μεγάλες οι προσδοκίες που έχω,δεν ονειρεύομαι δηλαδή,ούτε και απαιτώ να ασχολούνται συνέχεια μαζί μου και να με παρηγορούν,να με κανακεύουν.Λίγη κατανόηση,λίγη ηρεμία θα ήθελα..Γιατί δηλαδή πάντα κάποιος πρέπει κάτι να λέει,να έχει τον τελευταίο λόγο ή να δείχνει τη δύναμη του \"γκαρίζοντας\" χωρίς να δίνει δεκάρα για όσα περνάς?Αλίμονο δηλαδή...αυτοί δεν είχαν δύσκολες στιγμές στη ζωή τους?δεν ένιωσαν ποτέ την ανάγκη να τους καταλάβουν?
nai to paizoun kai 8imata! sou gamane ti zwi tosa xronia me tin psixologiki via gia na ikanopoiisoun ton gelio egwismo tous enw esi prospa8eis na eisai swsti kai otan tous les \"ftanei arketa anextika, den ta aksizw, geia sou\" to paizoun 8imata \"na 8imasai oti esi me afises, den adexw xwris esena, se parakalw\" kai se gemizoun tipseis! les kai den tous aksizei na ipoferoun! oso kai na ipoferoun pou mas exasan (an kai amfivalw an ipoferoun, mallon apo ton egwismo tous ipoferoun) pote den 8a katalavoun to pws ponousame emeis me tin kwlosiberifora tous.
gia na min pw gia ta ametrita \"s\'agapw\", katse re file, ma8e prwta ti simainei kai meta pes to, min kseftilizeis tin simasia autis tis iperoxis leksis! auto den to lew mono gia tous proin alla kai gia goneis. sigekrimena emena o pateras mou den paleuetai me tipota. akrivws oti les gia ton diko sou alla kai poli xeiroteros! kai leei sinexeia ena \"s\'agapw\", an m\'agapouse 8a i8ele na eimai eutuxismeni... an m\'agapouse polla 8a itan aliws... nomizw oti k si kapws etsi ais8anesai.
Είμαι βέβαιη πως δεν υποφέρουν,νιώθουν τόσο τέλεια με τον εαυτό τους που δεν υποφέρουν,φορτώνουν αλλού όλα τα λάθη,κακολογούν,δείχνουν πονεμένοι,μα προχωρούν...Αφού πρώτα σε ξεζουμίσουν και σε αδειάσουν...
Έτσι..ναι...μία συγνώμη,ένα σ\'αγαπώ,δε διορθώνουν την όποια κατάσταση,ειδικά αν δεν είναι ειλικρινή.Οι πληγές δεν κλείνουν,μένουν εκεί,χαραγμένες.Το θέμα όμως είναι και να μην πολλαπλασιάζονται συνεχώς....
ti egine me ton sidrofo sou?
μεγάλη ιστορία,αν ήταν να την περιγράψω με δυο λόγια,θα έλεγα πως δε μου φερόταν καλά...δεν ξέρω...σαν να μας ξεχωρίζουν από μακριά,άτομα που έχουμε δεχτεί κακοποίηση και θέλουν να μας πονέσουν και αυτοί.
nai re gamwto. alla mallon emeis eimaste xazes pou ka8omaste kai anexomaste kai sigxoroume mexri na ftasei i katastasi sto aproxorito. egw kourastika... opoios den mou ksansafer8ei opws prepei exei faei sout an den valei mialo me tin deuteri eukairia. eixa 4,5 xonia sxesi kai edwsa dekades eukairies giati panta me parakalouse oti eixe allaksei. malakies, allaze ligo stin arxi kai meta ksanaginomoun to skilaki tou pou to eixe dedomeno kai pali ta idia, me ipotimouse toso poli pou polles fores gia na me pligwsei mou elege oti den m\'agapaei kanenas kai oti den me siba8ei kanenas. to xwrisa prin 5 mines, akoma me parakalaei kai mou leipei poli kai klew (nai eimai ili8ia, apla ipirxan kai polles wraies stigmes pou eniw8a eutuxismeni mazi tou kai den borw na tis sexasw) alla ir8e i stigmi na vrw tin aksioprepia mou. esi ton xwrises? prin poso kairo? pws niw8eis?
Ρε κορίτσια εγώ έναν είχα που μου φέρθηκε έτσι και τον σούταρα στον 1,5 χρόνο και αυτό επειδή ήμουν μικρή και δεν καταλάβαινα τότε. Τώρα στην πρώτη βδομάδα για να μην πω μέρα. Μακρυά από τέτοιους μην μπλέκετε.
Ελενη, σε καταλαβαινω απολυτα! Και να φανταστει οτι μονο απο μεμονομενα ατομα μου εχει συμβει αυτο! Αλλα ακομα και μια φορα μπορει να πληγωσει αφορητα.. Ποσο μαλλον ολοκληρη η ζωη!
Το κακο ειναι οτι η βλακεια των αλλων ειναι ανικητη και με τετοια ατομα δεν μπορεις να αντιπαραταθεις γιατι παντα θα βρουν κατι για να βγουν αυτοι απο πανω.
Για ενα διαστημα βιωνα πολυ μεγαλο αγχος μην κανω τιποτα λαθος ή μην πω καμια χαζομαρα και δωσω αφορμη σε καποια ατομα να αρχισουν τις κακιες τους! Και το χειροτερο ηταν οτι τις ελεγαν \"μεταξυ σοβαρου και αστειου\", αλλα με τροπο που ηταν εμφανες οτι τα εννοουσαν. Ας πουμε, αν ελεγα κατι που αποδεικνυονταν χαζομαρα ειτε επειδη ημουν αφηρημενη ειτε επειδη μου ξεφυγε χωρις να το πολυσκεφτω αρχιζε μια \"φιλη\" μου τα \"μα, ντιπ χαζη εισαι πια!\" ή \"αι μωρη ξανθια χαζη.. τιποτα δεν μπορεις να κανεις!\" και διαφορα τετοιου στιλ.... ανευθυνη, \"στον κοσμο μου\", \"οτι να ναι...\", \"βλαμμενη\".
Οταν εδινα εξετασεις για το διπλωμα οδηγησης ειχα αγχος να μην κοπω κυριως γιατι δεν θα αντεχα να ακουσω ολα αυτα τα \"αστεια\" που θα κανανε εις βαρος μου και που θα λεγανε.
Είναι πολύ πρόσφατο,και μένα μου λείπει κι ας φέρθηκε άσχημα.Μου λείπει ο κάλος του εαυτός,μα όσο σκέφτομαι τον κακό,τον επισκιάζει κατά πολύ...
Πάντως..Πόσο ίδια σκεφτόμαστε...τελικά δεν είμαι η μόνη.
Νομίζω πως καταλήγω στο ότι αυτός που θέλει να μειώσει τους άλλους και χρησιμοποιεί αλόγιστα και ανεξέλεγκτα την ικανότητα του λόγου είναι ένας πάρα πολύ ανασφαλής άνθρωπος...Το θέμα είναι πως πρέπει να μάθουμε να μη μας αγγίζουν αυτά ή τέτοια τοξικά άτομα να τα απομακρύνουμε από τη ζωή μας...Και στην τελική,πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε.Να δίνουμε και τα καλά και τα κακά σε εκείνους που τους ανήκουν...
Κι εγώ έχω βιώσει την κακία αυτού του κόσμου στο έπακρο. Από μικρή με κορόιδευαν και δεν είχα φίλες, μόνο παρέα που με κορόιδευε και δεν μου δίνανε σημασία πάντα αυτές μιλάγανε και τώρα που ξαναγύρισα στην πόλη μου, μου λένε δεν έχεις φίλες ε πως να έχω τέτοιες φίλες φίδια αλλά και αργότερα μου φέρθηκαν με τον χειρότερο τρόπο. Ότι μπορεί ο άλλος χειρότερο θα στο κάνει. Ίσως από κόμπλεξ αλλά δεν τους/τις δικαιολογώ με τίποτα. Θα πρεπε να ντρέπονται. Και τώρα είμαι χωρίς φίλες γιατί τσακώθηκα με όλους. Μου μίλησαν πολύ άσχημα ή με έγραφαν.
Εγω τον καλυτερο τροπο που εχω βρει για να αμυνομαι σε τετοιες περιπτωσεις ειναι να πεφτω στο επιπεδο τους. Δεν γινεται αλλιως. Οταν με προσβαλουν λοιπον, τους προσβαλω και εγω. Μονο ετσι καταλαβαινουν οτι δεν τους παιρνει να λενε και πολλα.
Κι εγώ αυτό κάνω αλλά στο ίντερνετ. Ή με βρισιά ή με άλλο τρόπο. Σε φίλους δεν έχω παρατηρήσει γιατί δεν με έχουν προσβάλει στα ίσια τώρα τελευταία μόνο όταν ήμουν μαθήτρια που με κορόιδευαν.Quote:
Originally posted by *Ghost*
Εγω τον καλυτερο τροπο που εχω βρει για να αμυνομαι σε τετοιες περιπτωσεις ειναι να πεφτω στο επιπεδο τους. Δεν γινεται αλλιως. Οταν με προσβαλουν λοιπον, τους προσβαλω και εγω. Μονο ετσι καταλαβαινουν οτι δεν τους παιρνει να λενε και πολλα.
Βασικά...τελικά έτσι πρέπει...αλλά είμαι τόσο χαζή που μετά νιώθω άσχημα αν δε μιλήσω καλά.
Άσχετο...δεν είναι μεγάλη βλακεία να έχεις ανοιχτεί σε κάποιον να έχεις πει για τα άσχημα βιώματα σου και μετά να στα χτυπάει και να σου λέει\"ε βέβαια,που να μάθεις εσύ για αγάπη?\"ή \"ίδια είσαι με αυτούς\"
Και εγω το εχω αυτο..... Να νιωθω ασχημα, εννοω! Γιατι ετσι με εχουν μαθει, οτι παντα εγω εχω αδικο, ή εστω οτι εχω μεριδιο της ευθυνης. Και τελικα πολλες φορες νιωθω οτι δεν εχω το \"δικαιωμα\" να μιλησω γιατι θα ειναι αδικα για τον αλλον. Σαχλαμαρες!!! Αλλα ξερω ποσο δυσκολο ειναι να αλλαξει αυτη η σταση, γιατι και εγω επρεπε να πιεσω πολυ τον εαυτο μου για να γινω λιγο πιο σκληρη.
Αυτοι οι ανθρωποι που βαδιζουν πανω στις αδυναμιες ή τα προβληματα των αλλων ειτε απλως βρηκαν την ευκολη λυση (το ευκολο θυμα), ειτε δεν θελουν να καταλαβουν, συνηθως επειδη και αυτοι ειχαν προβληματα και προβαλουν τα δικα τους \"θεματα\" πανω στον αλλον. Δηλαδη, οταν σου λεει \"που να μαθεις εσυ για αγαπη\" ειναι σαν να απευθυνεται στον εαυτο του μεσω εσενα. Σαν ασπιδα για να μην πληγωνεται το \"εγω\" του.
E ναι είναι και εγώ αυτό έπαθα μου γύρισαν όλα τούμπαλιν, πχ είπα σε κάποιον ότι έχω κιλά και με είπε χοντρέλο, δεν πάει καλά ο κόσμος, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Πολλά κόμπλεξ ρε παιδί μου....Quote:
Originally posted by elenh
Βασικά...τελικά έτσι πρέπει...αλλά είμαι τόσο χαζή που μετά νιώθω άσχημα αν δε μιλήσω καλά.
Άσχετο...δεν είναι μεγάλη βλακεία να έχεις ανοιχτεί σε κάποιον να έχεις πει για τα άσχημα βιώματα σου και μετά να στα χτυπάει και να σου λέει\"ε βέβαια,που να μάθεις εσύ για αγάπη?\"ή \"ίδια είσαι με αυτούς\"
Μπα, εγώ δεν τους δικαιολογώ με τίποτα. Είναι άχρηστοι αυτοί οι άνθρωποι και το μόνο που προσφέρουν είναι δυστυχία. Δεν νομίζω ότι έχεις μερίδιο ευθύνης απέναντι σε τέτοιους ανθρώπους.Quote:
Originally posted by *Ghost*
Και εγω το εχω αυτο..... Να νιωθω ασχημα, εννοω! Γιατι ετσι με εχουν μαθει, οτι παντα εγω εχω αδικο, ή εστω οτι εχω μεριδιο της ευθυνης. Και τελικα πολλες φορες νιωθω οτι δεν εχω το \"δικαιωμα\" να μιλησω γιατι θα ειναι αδικα για τον αλλον. Σαχλαμαρες!!! Αλλα ξερω ποσο δυσκολο ειναι να αλλαξει αυτη η σταση, γιατι και εγω επρεπε να πιεσω πολυ τον εαυτο μου για να γινω λιγο πιο σκληρη.
Αυτοι οι ανθρωποι που βαδιζουν πανω στις αδυναμιες ή τα προβληματα των αλλων ειτε απλως βρηκαν την ευκολη λυση (το ευκολο θυμα), ειτε δεν θελουν να καταλαβουν, συνηθως επειδη και αυτοι ειχαν προβληματα και προβαλουν τα δικα τους \"θεματα\" πανω στον αλλον. Δηλαδη, οταν σου λεει \"που να μαθεις εσυ για αγαπη\" ειναι σαν να απευθυνεται στον εαυτο του μεσω εσενα. Σαν ασπιδα για να μην πληγωνεται το \"εγω\" του.
ghost πόσο χρονών είσαι?Πραγματικά θέλω να γίνω πιο σκληρή...πως τα κατάφερες?βασικά...είναι κάτι που σου βγαίνει περνώντας διάφορες καταστάσεις ή μπορείς να το αναπτύξεις μόνος σου?
lightbluepath μη μένεις σε τέτοια..αυτά καταλαβαίνεις ότι από χαζομάρα τα λένε,από κακία,μα είναι της στιγμής.Εγώ σου λέω να έχεις ανοιχτεί για πολύ άσχημα σκηνικά που σε πλήγωσαν και μετά να στα πετάει στα μούτρα με την πρώτη ευκαιρία...
Ελενη, 20 χρονων ειμαι. Δεν μου ηταν καθολου ευκολο να συνειδητοποιησω οτι εχω αποψη και πρεπει να την εκφραζω. Ξερεις τι, για πολλα χρονια ζουσα αποκλειστικα για τους αλλους. Μου αρκουσε να ειναι ευχαριστημενοι οι αλλοι, γι αυτο παντα προσπαθουσα να γινεται αυτοι που θελουν εκεινοι. Ετσι εμαθα να μην εχω αποψη. Δηλαδη, σαν παιδι, αν με ρωτουσες τι θελω να παιζουμε θα ελεγα \"δεν ξερω, οτι θες εσυ\". Και οχι γιατι ντρεπομουν, αλλα γιατι πραγματικα δεν ηξερα τι ηθελα, ολα το ιδιο μου εκαναν. Επισης, νομιζα οτι κατι τρομερο θα γινοταν αν ελεγα την γνωμη μου (οταν ειχα γνωμη για κατι...). Λες και νομιζα οτι θα θυμωναν, ή δεν θα τους αρεσε, ή οτι θα την απερριπταν και θα αισθανομουν ασχημα.... Ουτε εγω η ιδια ξερω τι ακριβως φοβομουν!
Σιγα σιγα με τον καιρο οταν αρχισα να εχω συναισθηση της συμπεριφορας μου προσπαθησα να εξασκησω τον εαυτο μου ωστε να αποκτησω αποψη: καθομουν και ρωτουσα τον εαυτο μου μεχρι να δημιουργηθει στο μυαλο μου η σκεψη του τι πραγματικα θα μου αρεσε την εκαστοτε στιγμη.
Το επομενο και πιο δυσκολο βημα που ακομα δεν το εχω εξασκηση σε ικανοποιητικο βαθμο ειναι να εκφραζω την γνωμη μου. Αρχισα πολυ δειλα και με φοβο να εκφραζομαι σε μικρα θεματα τυπου \"που θα παμε για καφε?\", και σιγα σιγα εγινε κατι ευκολο και απελευθερωτικο το να εκφραζομαι σε τετοια απλα καθημερινα ζητηματα.
Τα ιδια ισχυουν και για τις αντιπαραθεσεις.
Εσυ το πρωτο βημα το εχεις ηδη: ξερεις τι σκεφτεσαι γι αυτα τα ατομα!
Το θεμα ειναι να ζοριστεις να τα βγαλεις απο μεσα σου.
Δεν υπαρχει συνταγη, θα βρεις μονη σου σιγα σιγα πως σε βολευει να προχωρας.
Εγω το μεγαλυτερο προβλημα που εχω στις αντιπαραθεσεις ειναι οτι \"κολλαω\" εκεινη την ωρα και δεν μπορω να σκεφτω τιποτα! Αδειαζει το μυαλο μου, χανονται ολα τα επιχειρηματα, δεν μπορω να βρω τιποτα να πω! Δεν ειμαι καθολου ετοιμολογη.
Μέσα στο μυαλό μου είσαι!απίστευτο...σε όλα συμφωνώ.Σαν να περιγράφεις εμένα...Και ειδικά το τελευταίο...Κι εγώ κολλάω,αλλά μετά που τα ξανασκέφτομαι ή όταν είμαι μόνη θυμάμαι πράγματα που θα μπορούσα να πω σαν ανταπάντηση...
:) Απ την μια χαιρομαι που δεν ειμαι μονη, απ την αλλη λυπαμαι γιατι ειναι κριμα που εισαι και εσυ σαν εμενα...
Μακάρι να μην ήταν κανείς σαν και εμάς γιατί είναι πολύ ζόρικο...κουραστικό,ψυχοφθό ρο
Το ότι κολλάμε και δε βρίσκουμε απάντηση πάει να πει πως κάνουμε λάθος?γιατί ο συνομιλητής μας έτσι το εκλαμβάνει...άδικο δεν είναι?επειδή κάποιοι έχουν το λέγειν και την ετοιμολογία να βγαίνουν από πάνω?
πάντως πίστευα πως εγώ είχα το πρόβλημα...αλλά τελικά οι άλλοι το έχουν..και όσο και αν μου λένε πως μοιάζω στους δικούς μου δεν το πιστεύω...είμαι διαφορετική κι ας έχω ίδιο αίμα.Αλλιώς δε θα με ενοχλούσαν τα άσχημα λόγια...