Quote:
Originally posted by empi
Μα επιτέλους πως είναι δυνατόν τα αντι-καταθλιπτικά φάρμακα να φέρουν ως παρενέργειες τα ίδια τα συμπτώματα της νόσου που καλούντε να θεραπεύσουν;
Αυτοκτονικοί ιδεασμοί; Αυτό δεν είναι κάργα κατάθλιψη;
Ξηροστομία; Αυτό είναι κάργα σύμπτωμα του άγχους/πανικού
Έλεος δηλαδή, όπως αυτά με το Seroxat που διαβάζω έστω και αν δεν έχω καμία σχέση, όμως είναι γελοία για κάθε νοήμον άτομο... Ακούς εκεί παρενέργεια του Seroxat να είναι το άγχος.
Εϊμαι σχεδόν βέβαιος ότι όλα αυτα τα συμπτώματα που αναφέρουν στις κλινικές έρευνες προέρχονται από άτομα χαμηλής προφανώς νοημοσύνης, τα οποία συγχέουν τα συμπτώματα της νόσου τους ως παρενέργειες του φαρμάκου.
Έλεος δηλαδή!
Τόσο λάθος είμαι;
Θυμάμαι όταν περνούσα την περίοδο με τους μόνιμους πανικούς μου, να διαβάζω ότι το seroxat έφερνε ξηροστομία, τρέμουλο, κρυάδες, ζάλη κλπ την ίδια στιγμή που όλα αυτά τα είχα εγώ χωρίς να έχω ακουμπήσει καν κανένα φάρμακο! Όχι εξηγήστε μου πως αυτό συμβαίνει!
Φίλε μην καταρρίπτεις έτσι τις εμπειρίες όλων αυτών που ερευνήθηκαν αλλά και όσων τους ερεύνησαν.Για έναν επιστημονικό λόγο που δεν θυμάμαι τα χάπια φέρνουν αυτές τις παρενέργεις αφού δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα που ρυθμίζει τόσες λειτουργίες,όπως η έκκριση του σάλιου,η έκκριση ιδρώτα και άλλα.Προσωπικά δεν έχω κανένα λόγο να σε παραπλανήσω αλλά και ούτε έναν για να κάνω σε αυτό τον τομέα τον εαυτό μου να αμφιβάλλει.Δεν είχα ποτέ των ποτών ξηροστομία και ας ήμουν η πιο αγχώδης.Δεν θέλεις να σου μιλήσω χωρίς τσίχλα το πρωί που σηκώνομαι απ\'τον ύπνο....Τους αυτοκτονικούς ιδεασμούς τους λένε τα φυλλαδιάκια στις παρενέργειες.Τι να σου πω.Εμφανίζω κατά καιρούς παρόμοια περιστατικά χωρίς να έχω εντοπίσει αν οφείλεται στην αλλαγή χαπιού αυτό.Στην αρχή λήψης νέου φαρμάκου παρουσιάζονται κάποιες παρενέργειες εξτρά.Τώρα δεν ξέρω τον λόγο και εγώ αναρωτιέμαι πώς ένα φάρμακο για την κατάθλιψη να προκαλεί από μόνο του τάσεις αυτοκτονίας.Είναι οξύμωρο.Εμένα πάντως η αλλαγή του φαρμάκου από αναφρανίλ σε ζολόφτ μου έχει προκαλέσει διαταραχές ύπνου τέτοιες που λέω να γυρίσω στο παλιό.Κοιμάμαι μέρα ξυπνάω νύχτα και έχω και βουλιμικές τάσεις....Χάλια.....(και αυτό με ξαναρίχνει στην κατάθλιψη.Και είναι φυσικό όταν βλέπεις όλη σου τη ζωή να κυλά και εσύ να μην κάνεις τίποτα.Μεγάλη ιστορία τα ψυχοφάρμακα.Παλιά τα είχα κόψει για λίγο γιατί είχα κουραστεί τρία χρόνια με παρενέργειες.Και λέω θα πάρω την ασθένειά μου και θα ζήσω με αυτήν.Μέχρι που με έπιασαν τάσεις βουλιμίας,είχα περισσότερα νεύρα,παραμελούσα τον εαυτό μου,μιλούσα στον δρόμο μόνη μου σκεφτόμενη κάτι και γενικά δεν ήμουν στα καλύτερά μου.Και επειδή ήθελα και θέλω να πάω μπροστά στις σπουδές μου άρχισα να ξαναχαπακώνομαι.Ίσως αν είχα την υποστήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος να τα έβγαζα πέρα και χωρίς χάπια αλλά δεν υπάρχει.Αν υπήρχε άλλωστε δεν θα τα είχα ξεκινήσει καν.Αυτά.Γκρίνιαξα πολύ!)Ένα πράγμα που μου είχε πει ένας φοιτητής ψυχολογίας είναι ότι επειδή αυτές τις ουσίες δεν τις παράγει ο οργανισμός αλλά είναι τεχνητές γι\'αυτό και δημιουργούν παρενέργειες μάλλον μη έχοντας την πλήρη συμβατότητα με τον οργανισμό συμπληρώνω εγώ!!!!!!!