Originally Posted by
Lena01
Δεν με στενοχωρεί τόσο η έλλειψη συντρόφου, κάπου έχω συμβιβαστεί με αυτό, το έχω αποδεχθεί.
Με αυτά που βλέπω και ακούω καθημερινά, καλύτερα μόνη σαν το λεμόνι, να χαίρομαι την ελευθερία μου! Άνετα θα μπορούσα να ζήσω μόνη μου, με τη δουλειά μου, με τα βιβλία μου, τα ταξίδια μου, τις δραστηριότητες μου... δεν έχω αδέρφια, έχω μεγαλώσει μόνη μου οπότε για μενα είναι πολύ φυσιολογικό, αυτόματο.
Η δουλειά με πιέζει και με στενοχωρεί πάρα πολύ, και μετά η απουσία της προοπτικής για οικογένεια...