Πώς αλλάζουν τόσο οι άνθρωποι;

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki123

Οχι, δεν ειναι ωραιος! Κι αυτο στο λεω τελειως αντικειμενικα... Θα σου πω μια φραση που μου ειπε καποτε για να καταλαβεις... Αυτη η φραση καλυπτει και κατι απο αυτα που μου ειπε και ο new_beginning... "Ξερω πως δεν ειμαι κανενας παιδαρας και μπορεις να εχεις οποιον θελεις... Δεν ειμαι ψηλος, δεν εχω μαλλια, δεν εχω λεφτα, ειμαι και λιγακι "μπουκος", αλλα αν ποτε φανταστηκες να εχεις εναν ανθρωπο διπλα σου που θα σε αγαπαει και θα σε φροντιζει, ασε με να γινω εγω..." Τι ωραιο ε; Οσο για την καινουρια, δε θα σχολιασω γιατι θα πεσω στο επιπεδο της κατινας και πραγματικα δεν ειμαι. Εμαθα πως παλιοτερα ειχαν σχεση, ενω οταν τον ειχα ρωτησει αν ετρεχε κατι μεταξυ τους, γιατι ηταν πολυ επιθετικη απεναντι μου (καθε μερα κι αυτη στο χασισοστεκι), μου ειχε απαντησει "τι δουλεια εγω εχω με αυτην;;" Ο πρωην αντρας της μπλεγμενος κι αυτος με σκληρα ναρκωτικα και προστασια σε μαγαζια, χωρις καμια επαφη με τα παιδια τους, τα οποια γυρναν ολη μερα στους δρομους! Γιατι ο συγκεριμενος, μονο με παντρεμενες ή με "καταστραμενες" (συγνωμη για τη λεξη) που αρκουνται πλεον σε λιγα μπορει να εχει επαφες! Και ειναι γνωστο αυτο που σου λεω. Με επιασε μια κοπελα και μου λεει "ρε συ αυτος πως να κυκλοφορησει γκομενα ετσι που ειναι; Καταρχην η γκομενα εχει και εξοδα!!" Απο οπου και να το δω τωρα το θεμα ΒΡΩΜΑΕΙ!!! Που σκατα κολλουσα εγω σε αυτα;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ΠΟυ γαμω την τρελα μου;;;;;;;;;;;;;;
Και μη μου πεις σε παρακαλω πως ακυρωνω αυτα που ζησαμε! Τι να ακυρωσω τα ακυρα;;;;;;;; Αυτα ειναι ακυρα ετσι κι αλλιως! Τον εαυτο μου ακυρωσα... Κανεναν αλλον...

---

Κι ακόμα συζητας για το ότι σε παρατησε? κατα βαθος δλδ ακόμα τον γουσταρεις και λυπάσαι που τον εχασες? Προς τι λοιπον για σενα ολη αυτη η συζητηση για καποιον που λες πως τελειωσε απ τη ζωη σου??
Συνηθως τετοιοι τυποι, που εχουν αυτο το μαγκικο, το παρανομο και τ αλητικο, ενας συνδυασμος των τριών δλδ, ελκύουν. Μην μου πεις πως σε εριξε απλα μ αυτη την ωραια κουβεντα. Κι αν αυτο απο μονο του ηταν αρκετο για κατι τετοιο εισαι ανωριμη και επιπολαια στις επιλογες σου. Τετοιους τους ανακαλύπτεις στην πορεια, από τα λάθη κι απ τα σημαδια που αφηνουν (ολα αυτα τα οποια μας περιγραφεις στα οποια ηταν τελικα μπλεγμενος). Ξερουν να παριστανουν ωραια τον εαυτο τους για να κερδίζουν τον αλλο. Μονο που απ την αρχη ολο και καποιες ενδειξεις μας δινουν, έστω καποια μικρα τα οποια θα επρεπε να μας εκαναν να διερωτωμαστε, όμως ο ενθουσιασμος που μας προκαλει το στυλακι τους μας ωθει στο να τα αγνοουμε. Κι ακομα διερωτωμε πως την πατησες 32 χρονων κοπελα με τετοιο τυπο! Αν δε παραταγε δλδ εσυ θα συνεχιζες κανονικα? κι απλα θα εκανες απελπιδες προσπαθειες να τον πεισεις να αλλάξει?

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Κι ακόμα συζητας για το ότι σε παρατησε? κατα βαθος δλδ ακόμα τον γουσταρεις και λυπάσαι που τον εχασες? Προς τι λοιπον για σενα ολη αυτη η συζητηση για καποιον που λες πως τελειωσε απ τη ζωη σου??
Συνηθως τετοιοι τυποι, που εχουν αυτο το μαγκικο, το παρανομο και τ αλητικο, ενας συνδυασμος των τριών δλδ, ελκύουν. Μην μου πεις πως σε εριξε απλα μ αυτη την ωραια κουβεντα. Κι αν αυτο απο μονο του ηταν αρκετο για κατι τετοιο εισαι ανωριμη και επιπολαια στις επιλογες σου. Τετοιους τους ανακαλύπτεις στην πορεια, από τα λάθη κι απ τα σημαδια που αφηνουν (ολα αυτα τα οποια μας περιγραφεις στα οποια ηταν τελικα μπλεγμενος). Ξερουν να παριστανουν ωραια τον εαυτο τους για να κερδίζουν τον αλλο. Μονο που απ την αρχη ολο και καποιες ενδειξεις μας δινουν, έστω καποια μικρα τα οποια θα επρεπε να μας εκαναν να διερωτωμαστε, όμως ο ενθουσιασμος που μας προκαλει το στυλακι τους μας ωθει στο να τα αγνοουμε. Κι ακομα διερωτωμε πως την πατησες 32 χρονων κοπελα με τετοιο τυπο! Αν δε παραταγε δλδ εσυ θα συνεχιζες κανονικα? κι απλα θα εκανες απελπιδες προσπαθειες να τον πεισεις να αλλάξει?

---

Γιαννη, εδω σου λεω διερωτωμαι εγω... Σιγουρα υπηρχαν ενδειξεις απο την αρχη, αλλα τις παραβλεψα! Το εχω παραδεχτει αυτο, αλλα οχι αποδεχτει ακομα... Δε εγινε ελκυστικος ποτε στα ματια μου γιατι το παιζε μαγκακος... Ισα ισα αυτο ηταν κατι που δε μου αρεσε καθολου, γιατι προσωπικα δε θεωρουσα πως ειναι μαγκια, αλλα βλακεια. Πως το δικαιολογουσα αυτο; Ειναι ενα παιδι που δεν εχει κανει ποτε ενα βημα εξω απο το χωριο του και οι συμπεριφορες αυτες εδω ειναι λιγο πολυ ιδιες! Πολλες φορες ελεγα στην κολλητη μου εκανε αυτο και ειπε εκεινο και με ρωτουσε αν το γουσταρω πραγματικα. Δε θα χωριζα, αν δε με χωριζε... Θα εμενα εκει... Αυτοι που ειναι στην απεξω μου λενε πως σε καποια στιγμη, που θα εφευγε ο ενθουσιασμος, θα ανοιγαν τα ματια μου και δε θα αντεχα εγω η ιδια ολα αυτα! Ισως να ειναι και αληθεια... Δε θα το μαθουμε ποτε... Προσωπικα, δε δινω ποτε σημασια στην εμφανιση του αλλου, δε με νοιαζει πως ειναι η οψη του, αλλα η ψυχη του... Και αυτο ειναι που με τραβηξε σε αυτον τον ανθρωπο, η ψυχη του. Τον θαυμαζα που αγαπα πολυ τα ζωα, αγαπουσε πολυ τα λουλουδια και τα φυτα, μπορει να πηγαιναμε σε καποιο απομονωμενος μερος στη φυση και να μαζευε τα σκουπιδια που βρισκαμε εκει, μπορουσε να φτιαξει οτιδηποτε μονος του, με τα χερια του, μου αρεσε που στο σπιτι του ηταν τακτικος, μου αρεσε που οταν μαγειρευα ερχοταν παντοτε να με βοηθησει ή να κατσει εστω διπλα μου, μου αρεσε που καθομασταν και κοιτουσαμε το ηλιοβασιλεμα ή μαζευαμε ξυλα ή πετρες για να φτιαξουμε καποια χειροτεχνια και πολλα αλλα, πολλα... Σε ολα αυτα λοιπον δεν υπηρχε καμια μαγκια, κανενα στυλακι περιεργο... Και δεν ξερω για εσας, εγω δυσκολα συναντω ανθρωπους που να νιωθουν ευτυχισμενοι με ολα αυτα... Ετυχε λοιπον κι εμενα ολα αυτα, τα απλα πραγματακια να με κανουν ευτυχισμενη... Κι εμενα πιο πολυ μου αρεσει να παω μια εκδρομη σε ενα ποταμι και να ακουω το νερακι που κυλα και να παιζει ο σκυλακος διπλα μου, παρα να πιω εναν καφε διπλα σε ανθρωπους που δεν ξερω ή δε συμπαθω... Ομως, ολα τα παραπανω ηταν ετσι οταν ειμασταν μονοι μας... Οταν ειμασταν με την παρεα του, ναι, εκει εβγαζε αυτο το στυλακι που περιγραφεις... Και δεν ηταν καθολου ελκυστικο, το αντιθετο μαλιστα... Με μενα ηταν παντοτε ευγενικος και προστατευτικος... Εγω αναφερει πως οσο ειμασταν μαζι ηταν αψογος απεναντι μου και αυτο ακριβως ειναι που με φρικαρε οταν με χωρισε τοσο αποτομα και αλλαξε εντελως συμπεριφορα... Οπως και να εχει επρεπε να ειχα φερθει διαφορετικα...

Καλησπέρα Κατερινάκι123. Διάβασα με προσοχή το θέμα σου και θεωρώ πως ακόμα δεν μπορείς να πειστείς ότι ο πρώην σου δεν ήταν σε θέση να είναι ο εαυτός του από τη στιγμή που κάνει χρήση ουσιών και δη χασίς που η συνεχής χρήση του κάνει ύπουλη και ανεπανόρθωτη ζημιά (γι’αυτό και λέγονται και ψυχοτρόπες ουσίες). Γι’ αυτό δεν μπορείς να δεχθείς τον τρόπο που σου φέρθηκε. Για μένα, θα μπορούσαμε να μιλάμε για αληθινό εαυτό και για πρόθεση κάποιου να βλάψει κάποιον, μόνο αν δεν εμπλέκονται ουσίες στη μέση. Δυστυχώς ήταν μια κακή επιλογή σου παρόλο που είχες όλη την καλή διάθεση και πρόθεση να συνάψεις μια σχέση που φάνταζε πραγματική, αλλά μόνο τέτοια δεν ήταν. Όμως θα ήθελα να δώσεις βάση σε αυτό που γράφω και γράφτηκε και από άλλους τις προηγούμενες ημέρες στις απαντήσεις τους. Ο Α που δεν κάνει χρήση με τον Α που κάνει, δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση. Συνεπώς α) δεν μπορούμε να μιλάμε για συνειδητή συμπεριφορά του (είτε καλή, είτε κακή) και β) ήταν απλά μια κακή επιλογή σου, που από το λίγο που μας άφησες να σε γνωρίσουμε εδώ, δείχνεις ότι δε θα ήθελες να επαναληφθεί στο μέλλον γιατί προφανώς είναι έξω από εσένα τέτοιες επιλογές ανθρώπων. (Αν επέλεγες πάλι ένα τέτοιο άτομο για σχέση σου, θα με ανησυχούσε παραπάνω, γιατί κάτι θα σήμαινε η ίδια επιλογή). Άφησε το παρελθόν εκεί που ανήκει και διεκδίκησε αυτό που σου αξίζει. Είσαι πάρα πολύ αυστηρή με τον εαυτό σου γιατί δε δέχεσαι ακόμα ότι το πρόβλημά του ευθυνόταν για την όλη συμπεριφορά του. Αν ό,τι έκανε το έκανε από πρόθεση, θα μπορούσαμε να μιλάμε για έναν «κακό» άνθρωπο. Όμως δεν είναι έτσι. Κι αν το ξανασκεφτείς και το αποδεχθείς, θα δεις ότι θα νιώσεις τεράστια ανακούφιση. Σου το έκανε και εύκολο και σε χώρισε εκείνος, ευτυχώς για μένα, γιατί αν συνέχιζε η σχέση, θα λέγαμε άλλα πράγματα τώρα (ΑΝ είχες μπει στη διαδικασία να ανοίξεις θέμα…). Προχώρα παρακάτω και μη μαστιγώνεις τον εαυτό σου πλέον. Δεν έχει νόημα… 

κατερινακι την αυτοκριτικη σου την κανεις χωρις καθολου παρωπιδες , πιο σκληρα απο οποιονδηποτε σε εκρινε εδω μεσα κατα τη γνωμη μου και τα εχεις βρει ολα, τα περιεργα, τα σφαλματα , κλπ..
οσο περισσοτερο περιγραφεις την σχεση σας , τοσο βεβαιωνομαι οτι συνεβη αυτο ακριβως που συζητουσαμε κι ειπες εξ αρχης.
η ζωη που σου αρεσει εσενα, ειναι αυτη που ΘΑ αρεσε και σαυτον, αν δεν ειχε την εξαρτηση απ τις ουσιες, οποιες κι αν ειναι αυτες.
μπορει αρχικα να σκεφτοταν οτι θα μπορεσει να ζησει σε ΑΥΤΗ τη ζωη, που ζουσατε οταν εισασταν μαζι. με τα ποταμακια και τα σκυλακια και την αγαπη.
δεν τα καταφερε.
καταλαβε οτι τα προβληματα του τον τραβουσαν στην αλλη ιστορια με τα εξαρτημενα φιλαρακια και την ολοημερη μαστουρα. δεν προσπαθησε να σε τραβηξει καν προς τα εκει γιατι εξ αρχης ηξερε οτι εσυ εισαι απο αλλο υφασμα. αυτος ειναι ο λογος που σε εστειλε και δεν σε συντηρησε.αυτο ειναι κατι, που ισως δεν εχεις καταλαβει.
δεν σε προσσεγγισε για να σε κανει σαν τα μουτρα του.
σε προσσεγισε μηπως μπορεσει να ζησει ομορφα κι εκεινος.
για εκεινον ηταν η εσυ και η υγεια, η τυποι σαν τον ιδιο και την πρωην του , και μαστουρα... κερδισε το δευτερο.

ειχα ενα φιλαρακι μικρη (16-20), που οταν καναμε παρεα εκανε απλα μερικα "τσιγαρα", αλλα ψαχνοταν για ουσιες..
χαθηκαμε για 3-4 χρονια κι οταν ξανασυναντηθηκαμε εκανε πλεον σκληρα ναρκωτικα.
ειπαμε τα νεα μας λιγο πριν παει να παρει την δοση του. παλια ηταν ερωτικος τυπος, παντα με καποιο ερωτικο η σεξουαλικο ενδιαφερον η και περισσοτερα, να παιζουν...
οταν τον ρωτησα πως ειναι η ζωη του, αν εχει καμια σχεση, μου απαντησε "εγω παντρευτηκα την ασπρη".
οσο και να το συζηταμε, περι αυτου προκειται. ουτε σεξ ουτε βαθιες σχεσεις υπαρχουν στην μακροχρονια χρηση.
για την ιστορια, το φιλαρακι μου ξεφυγε, με τελειως καθαρα προγραμματα και ψυχοθεραπεια.

Quote:

---

Originally Posted by So_Sad

Καλησπέρα Κατερινάκι123. Διάβασα με προσοχή το θέμα σου και θεωρώ πως ακόμα δεν μπορείς να πειστείς ότι ο πρώην σου δεν ήταν σε θέση να είναι ο εαυτός του από τη στιγμή που κάνει χρήση ουσιών και δη χασίς που η συνεχής χρήση του κάνει ύπουλη και ανεπανόρθωτη ζημιά (γι’αυτό και λέγονται και ψυχοτρόπες ουσίες). Γι’ αυτό δεν μπορείς να δεχθείς τον τρόπο που σου φέρθηκε. Για μένα, θα μπορούσαμε να μιλάμε για αληθινό εαυτό και για πρόθεση κάποιου να βλάψει κάποιον, μόνο αν δεν εμπλέκονται ουσίες στη μέση. Δυστυχώς ήταν μια κακή επιλογή σου παρόλο που είχες όλη την καλή διάθεση και πρόθεση να συνάψεις μια σχέση που φάνταζε πραγματική, αλλά μόνο τέτοια δεν ήταν. Όμως θα ήθελα να δώσεις βάση σε αυτό που γράφω και γράφτηκε και από άλλους τις προηγούμενες ημέρες στις απαντήσεις τους. Ο Α που δεν κάνει χρήση με τον Α που κάνει, δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση. Συνεπώς α) δεν μπορούμε να μιλάμε για συνειδητή συμπεριφορά του (είτε καλή, είτε κακή) και β) ήταν απλά μια κακή επιλογή σου, που από το λίγο που μας άφησες να σε γνωρίσουμε εδώ, δείχνεις ότι δε θα ήθελες να επαναληφθεί στο μέλλον γιατί προφανώς είναι έξω από εσένα τέτοιες επιλογές ανθρώπων. (Αν επέλεγες πάλι ένα τέτοιο άτομο για σχέση σου, θα με ανησυχούσε παραπάνω, γιατί κάτι θα σήμαινε η ίδια επιλογή). Άφησε το παρελθόν εκεί που ανήκει και διεκδίκησε αυτό που σου αξίζει. Είσαι πάρα πολύ αυστηρή με τον εαυτό σου γιατί δε δέχεσαι ακόμα ότι το πρόβλημά του ευθυνόταν για την όλη συμπεριφορά του. Αν ό,τι έκανε το έκανε από πρόθεση, θα μπορούσαμε να μιλάμε για έναν «κακό» άνθρωπο. Όμως δεν είναι έτσι. Κι αν το ξανασκεφτείς και το αποδεχθείς, θα δεις ότι θα νιώσεις τεράστια ανακούφιση. Σου το έκανε και εύκολο και σε χώρισε εκείνος, ευτυχώς για μένα, γιατί αν συνέχιζε η σχέση, θα λέγαμε άλλα πράγματα τώρα (ΑΝ είχες μπει στη διαδικασία να ανοίξεις θέμα…). Προχώρα παρακάτω και μη μαστιγώνεις τον εαυτό σου πλέον. Δεν έχει νόημα… 

---

Εχω καταλάβει πως οι καταχρήσεις, όποιες κι αν είναι αυτές, ευθύνονται για όσα συνέβησαν... Ίσως να μην μπορώ να το χωνέψω ακόμα, αλλά η λογική μου μου το υπευνθυμίζει καθημερινά. Δεν θεωρώ πως είναι "κακός"... Και η ασχημη συμπεριφορα που μου βγάζει, παρόλο που με πληγωνει, τη βλέπω ως άμυνα για τον εαυτό του. Ίσως είναι πιο εύκολο να με κατηγορεί για διάφορα, παρά να αποδεχτεί την αλήθεια. Αυτός είναι και ο λόγος που δε αναφέρω, παρά μόνο σε πολύ δικούς μου ανθρώπους, όσα συνέβησαν. Μπαίνω δηλαδή στην διαδικασία να μην υπερασπιστώ τον εαυτό μου σε αυτά που λέει, γιατί μπορώ να αντιληφθώ πλέον πως ό,τι κάνει δεν είναι συνειδητό, ενώ αντίθετα οποιαδήποτε "επίθεση" από τη μεριά μου θα είναι...
Το ξέρω πως δεν έχει κανένα νόημα να "τιμωρώ" τον εαυτό μου... Συνεχίζω πάντως τη ζωή μου κανονικά, απλώς έχω χάσει εκείνο το χαμόγελο που πάντα είχα... Αλλά είμαι σίγουρη πως θα το ξαναβρώ...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

κατερινακι την αυτοκριτικη σου την κανεις χωρις καθολου παρωπιδες , πιο σκληρα απο οποιονδηποτε σε εκρινε εδω μεσα κατα τη γνωμη μου και τα εχεις βρει ολα, τα περιεργα, τα σφαλματα , κλπ..
οσο περισσοτερο περιγραφεις την σχεση σας , τοσο βεβαιωνομαι οτι συνεβη αυτο ακριβως που συζητουσαμε κι ειπες εξ αρχης.
η ζωη που σου αρεσει εσενα, ειναι αυτη που ΘΑ αρεσε και σαυτον, αν δεν ειχε την εξαρτηση απ τις ουσιες, οποιες κι αν ειναι αυτες.
μπορει αρχικα να σκεφτοταν οτι θα μπορεσει να ζησει σε ΑΥΤΗ τη ζωη, που ζουσατε οταν εισασταν μαζι. με τα ποταμακια και τα σκυλακια και την αγαπη.
δεν τα καταφερε.
καταλαβε οτι τα προβληματα του τον τραβουσαν στην αλλη ιστορια με τα εξαρτημενα φιλαρακια και την ολοημερη μαστουρα. δεν προσπαθησε να σε τραβηξει καν προς τα εκει γιατι εξ αρχης ηξερε οτι εσυ εισαι απο αλλο υφασμα. αυτος ειναι ο λογος που σε εστειλε και δεν σε συντηρησε.αυτο ειναι κατι, που ισως δεν εχεις καταλαβει.
δεν σε προσσεγγισε για να σε κανει σαν τα μουτρα του.
σε προσσεγισε μηπως μπορεσει να ζησει ομορφα κι εκεινος.
για εκεινον ηταν η εσυ και η υγεια, η τυποι σαν τον ιδιο και την πρωην του , και μαστουρα... κερδισε το δευτερο.

ειχα ενα φιλαρακι μικρη (16-20), που οταν καναμε παρεα εκανε απλα μερικα "τσιγαρα", αλλα ψαχνοταν για ουσιες..
χαθηκαμε για 3-4 χρονια κι οταν ξανασυναντηθηκαμε εκανε πλεον σκληρα ναρκωτικα.
ειπαμε τα νεα μας λιγο πριν παει να παρει την δοση του. παλια ηταν ερωτικος τυπος, παντα με καποιο ερωτικο η σεξουαλικο ενδιαφερον η και περισσοτερα, να παιζουν...
οταν τον ρωτησα πως ειναι η ζωη του, αν εχει καμια σχεση, μου απαντησε "εγω παντρευτηκα την ασπρη".
οσο και να το συζηταμε, περι αυτου προκειται. ουτε σεξ ουτε βαθιες σχεσεις υπαρχουν στην μακροχρονια χρηση.
για την ιστορια, το φιλαρακι μου ξεφυγε, με τελειως καθαρα προγραμματα και ψυχοθεραπεια.

---

Φυσικά και τα έχω σκεφτεί αυτά... Και ξέρεις ε; Αυτο Remedy πονά πιο πολύ από όλα..

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki123

Γιαννη, ... Προσωπικα, δε δινω ποτε σημασια στην εμφανιση του αλλου, δε με νοιαζει πως ειναι η οψη του, αλλα η ψυχη του... Και αυτο ειναι που με τραβηξε σε αυτον τον ανθρωπο, η ψυχη του. Τον θαυμαζα που αγαπα πολυ τα ζωα, αγαπουσε πολυ τα λουλουδια και τα φυτα, μπορει να πηγαιναμε σε καποιο απομονωμενος μερος στη φυση και να μαζευε τα σκουπιδια που βρισκαμε εκει, μπορουσε να φτιαξει οτιδηποτε μονος του, με τα χερια του, μου αρεσε που στο σπιτι του ηταν τακτικος, μου αρεσε που οταν μαγειρευα ερχοταν παντοτε να με βοηθησει ή να κατσει εστω διπλα μου, μου αρεσε που καθομασταν και κοιτουσαμε το ηλιοβασιλεμα ή μαζευαμε ξυλα ή πετρες για να φτιαξουμε καποια χειροτεχνια και πολλα αλλα, πολλα... Σε ολα αυτα λοιπον δεν υπηρχε καμια μαγκια, κανενα στυλακι περιεργο... ... Κι εμενα πιο πολυ μου αρεσει να παω μια εκδρομη σε ενα ποταμι και να ακουω το νερακι που κυλα και να παιζει ο σκυλακος διπλα μου, παρα να πιω εναν καφε διπλα σε ανθρωπους που δεν ξερω ή δε συμπαθω... Ομως, ολα τα παραπανω ηταν ετσι οταν ειμασταν μονοι μας... Οταν ειμασταν με την παρεα του, ναι, εκει εβγαζε αυτο το στυλακι που περιγραφεις... Και δεν ηταν καθολου ελκυστικο, το αντιθετο μαλιστα... Με μενα ηταν παντοτε ευγενικος και προστατευτικος... Εγω αναφερει πως οσο ειμασταν μαζι ηταν αψογος απεναντι μου και αυτο ακριβως ειναι που με φρικαρε οταν με χωρισε τοσο αποτομα και αλλαξε εντελως συμπεριφορα... Οπως και να εχει επρεπε να ειχα φερθει διαφορετικα...

---

Ειτε ήταν η καλή εντύπωση, μέσω προσποίησης, που ηθελε να σου αφησει για να σε κρδίσει είτε, όπως ερμηνευουν τη σταση του αλλα μελη, ξεχνιοτανε και συνάμα προσπαθούσε να ασπαστει το δικο σου διαφορετικο με την ελπίδα ότι ετσι θα αλλαζε ζωη. Ενας αντρας θα προσποιηθει, θα κανει πολλά απ αυτα που ξερει πως λατρευει η κοπελα που εχει στο πλάι του, ακομα κι αν αυτα δεν ειναι του χαρακτηρα του, έτσι για να της αφησει την καλή εντυπωση για να την κερδίσει. Μιλησες στην αρχη του θεματος σου οτι αυτος εκανε πραξεις ενώ οσους αλλους γνωρισες ήταν όλο λόγια. Μπορει οι πράξεις του να ειχαν τετοιο χαρακτηρα και να ηξερε πως σωστα να χειριστει μια κοπέλα. Ενας αντρας μπορει να ειναι σκληρος με όλους τους αλλους αλλά λεπτος στους τροπους του με μια κοπέλα. Αν ηθελε εσυ, μεσα απο τον τελειως γι αυτον διαφορετικο τροπο ζωης σου, να του γινεις το εναυσμα να αλλάξει ζωη τότε γιατι σε παρατησε? Αν δε σου εδωσε καλες αποδειξεις ότι ήταν στην πορεια να αλλάξει κακες συνηθειες τοτε πολύ πιθανο να φορτονωσουν το προβλημα του. Εξαρταται πως εσυ νιωθεις. Το τι πραγματικα νιωθεις θα το καταλάβεις αμα περασει λίγος ακόμα καιρος.

kalhspera katerinaki123!
an deis to mhnuma mou giati exei perasei kai enas xronos se parakalw apadhse mou.
euxaristw