δεν θα ξαναγινει κυκνε,αμα σ πιασει φοβια και δεν θες να προχωρησεις θα του το πεις...και θα εισαι οκ...θα πεςι δεν μπορω
Printable View
Θα είμαι;;;
Επίσης να ρωτήσω...τα κλάματα μπορείτε να τα αγνοήσετε; Γιατί εμένα αυτή είναι η αντίδραση μου, δεν συνηθίζω να ζητάω κάτι...μερικές φορές παγώνω και δεν μπορώ ούτε να μιλήσω...
Το παθαίνω και με την ψυχολόγο μερικές φορές, μπορεί να θέλω να την πάρω τηλέφωνο αλλά αν είμαι τρομαγμένη δεν βγαίνει φωνή...
Ναι, αυτό, δεν μου βγαίνει λέξη αλλά ακόμα κι αν καταφέρω να το πω δεν θα θυμώσει ο άλλος και θα είναι πιο απότομος; Μια φορά προσπαθούσα να πιεστώ και να μην κλάψω ακριβώς για να μη θυμώσει, προτιμούσα να είναι ήρεμος για να μην είναι σκληρός μαζί μου από τα νεύρα του...
Ως επί το πλείστον κλαίω...μου έρχεται στο μυαλό η παλιά εικόνα και τρομάζω...ότι θα είναι σαν αυτόν...δεν άκουγε τίποτα ξέρεις, του ζητούσα να με αφήσει και δεν με άκουγε, μου έλεγε ότι θα πάω μαζί του και με τρόμαξε πάρα πολύ...ξέρεις γιατί δεν μπορούσα να φύγω; Γιατί με είχε σφίξει δυνατά κι άργησα να μπορέσω να τραβήξω το χέρι μου και να φύγω...
Βασικα ήθελα να σε ρωτησω και πριν Κυκνε...έχεις θέμα με το να λες "όχι" γενικά;
Είναι λιιιίγο στοκοι σε αυτά οι άντρες αν δε πεις ξεκάθαρα πως αισθάνεσαι δεν θα χαμπαριασει εύκολα ο οποιοσδήποτε. Εκτός αν σε δει πια με τα μάτια του να κλαις.
Μου έχει τύχει να κλαίω αλλά να μη το δει και να το κρυψω πχ και μετά με ρώτησε "γιατί γελουσες πριν;" :P Στη κοσμαρα του δηλαδή, πήρε τον ήχο από ενα μικρό λυγμο για γελιο...δεν είναι απο κακη πρόθεση δλδ απλά είναι σε λειτουργία βουρ εκείνη την ώρα και δεν λειτουργουν τόσο καλά τα κοινωνικά ενστικτα ώστε να διαβάσει οποία σημαδια δυσφορίας μπορεί να δείξεις... Πρέπει να βρεις το θάρρος να ΜΙΛΑΣ δηλαδη να λες οχι. Δεν νιώθω άνετα με αυτο δε θέλω εκείνο θέλω το άλλο. Τόσο απλά.
Δεν θα μυρίσει τα νύχια του ούτε θα τον φωτίσει το άγιο πνεύμα. Εσύ θα πεις τι θες και τι δεν θες και θα του υποδείξεις μέχρι που φτάνει ή συγκατάθεση σου και που δεν του τη δίνεις. Αν το κάνεις αυτό θα το σεβαστεί το 99% των αντρών πιστεύω, πρεπει να είναι ντιπ αρρώστος για να αγνοήσει οτιδήποτε τέτοιο ή να θυμώσει. Είναι απόλυτα λογικό να ορίζεις τα σωματικά και προσωπικά σου όρια, όλοι το ξέρουν αυτό.
Επειδή σου έτυχε μία φορά να μην ακούσει τα λόγια σου ένα καθικι δεν σημαίνει πως δεν θα τα ακούσει ο φυσιολογικός κόσμος. Θα τα ακούσει. Στο υπογράφω. Πρέπει να είσαι ειδικός τύπος διεστραμμένου για να μην τα ακούσεις. Ε δεν είναι όλοι έτσι διεστραμμένοι βρε Κυκνε, μιλάμε για μία μικροσκοπικη μειοψηφία που ήσουν ατυχη και γνωρισες...αλλά δεν θα είναι έτσι ο επόμενος η οι επόμενοι. Θα είναι νορμαλ και άμα πεις ΟΧΙ θα καταλάβουν όχι και θα σταματάνε. Και δεν θα θυμώνουν.
Ναι, στις ερωτικές μου σχέσεις έχω πρόβλημα να λέω όχι, δεν το κάνω εύκολα...λίγες φορές μίλησα...πρέπει να μάθω όμως, έχεις δίκιο...Θα σου πω απέξω απέξω ένα μικρό περιστατικό...ένα "μη" τόλμησα να πω και σ' αυτό έτρεμε η φωνή μου και ήταν αρκετό...δεν έχω μάθει σε τόση καλωσύνη...
Το είπα μόνο στην κολλητή μου...
Ναι, αυτό με έκανε να έχω φοβίες...για την κατάθλιψη δεν είμαι 100% σίγουρη αλλά πιστεύω πως έπαιξε ρόλο, θυμάμαι μια περίοδο που αυτοτραυματιζόμουν συχνά σαν μια προσπάθεια να ξεφύγω από τους εφιάλτες μου μήπως καταφέρω και ξεμπερδέψω...