Εγώ μεγάλωσα πολύ όμορφα σε μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Printable View
Λοιπόν έχω δουλέψει σε γνωστό σε κυλικείο 2 χρόνια στα 22 μου έκλεισε η επιχείρηση και με διώξανε
έχω δουλέψει 2 χρόνια σε βιβλιοπωλείο σε γνωστό και με έδιωξε
έχω κάνει μπειμπι σιτινγκ για πολλά χρόνια, αυτά όμως παλιά τώρα προσπαθώ να στεριώσω ως νοσηλεύτρια σε διάφορες κλινικές και πάνω από 1 μήνα δεν με κρατάνε.
Δελφινι μου ρωτω για να φτιαξω σκηνικο στο μυαλο μου...
θεματα με αυτισμο και νοητικη υστερηση στην οικογενεια δεν ειχατε?
οι γονεις σου τι δουλεια έκαναν?
Τωρα ειναι συνταξιουχοι? τι κανουν?
Νομιζω οτι η εκκλησια αυτη ηταν ολος ο κοσμος του δελφινιου για ολη τη ζωη της, εξ ου και το ολο προβλημα! Το συμπαν της, το σημειο αναφοράς της... Και αν εχω καταλαβει καλά, δεν ηταν απλη εκκλησια που πας Κυριακη για 2 ωρες και τελος. Αυτοι μαζευονταν μετα, έπιναν καφε, συζητουσαν, μπορεί να πηγαιναν εκδρομες μαζί, μαζευονταν σε σπιτια, υπηρχαν παρεες εκει μεσα, κλικες, ιντριγκες, συμφεροντα κλπ. Κατι σαν οργανωση δηλαδη παρα μια εκκλησια, ας πουμε της ενοριας μας.
Αμα έχεις την ταμπελα του παλαιου, μετα αυτοι με το νεο δεν σε κανουν παρεα γιατι θεωρεισαι αιρετικος. Επισης, αυτοι που πανε με το παλαιο, ειναι ιδιαιτερα ζηλωτες στα πιστευω τους. Δηλαδή αν κανεις κατι στραβο, σου βγαινει ευκολα το ονομα. Ισως για αυτο το δελφινι, ειχε ήδη την ευαισθησια και την προδιαθεση, επαθε το σοκ απο το βρισιμο της τυπισσας και την απορριψη του κυκλου αυτου, απομονωθηκε και επαθε την ψυχωση...
Εχω φιλη που εχει παντρευτει παλαιοημερολογιτη και τα ξερω λιγο αυτα.
Αυτο θα εγραφα και εγω.στο μυαλο μου εχω τους παλαιοημερολογιτες ως μια κλειστη κοινωνια σαν τους ρομα πχ αλλα με πιο οργανωμενη ζωη.εκει μεσα λοιπον αν κανεις μλκ θα σε στιγματισουν για μια ζωη..
Στο μυαλο μου εισαι.Δε ξερω τιποτα για τους παλαιοημερολογιτες,αλλα απο αυτα που γραφε η Ολγα αυτα καταλαβαινα.
Οτι πρεπει να κανουν παρεες και σχεσεις μονο εκει.Επισης,επειδη ειναι πολυ λιγοτεροι σε σχεση με τους ΧΟ,δημιουργουνται πιο ευκολα κλικες και αποκλεισμοι.
Η μανα της την εχει πορωσει με αυτα.
Ναι σωστά έτσι είναι. Με απομονώσανε και δεν με κάνανε παρέα ούτε και όχι μόνο αυτό με ανταγωνίζονταν κιόλας και ζήλευαν και πολύ.
Εγώ μπλέχτηκα στο παιχνίδι τους χωρίς να το καταλάβω. Πίναμε καφέ και όλα αυτά και κάναμε παρέα μαζί τους αλλά υπέβοσκε μια ζήλια για το πρόσωπο μου. Και τελικά με πολέμησαν πολύ ότι δεν αξίζω. Στην αρχή όλα τα κοριτσάκια είμασταν το ίδιο μετά αυτά καταβάλλανε μεγάλη προσπάθεια για να με ξεπεράσουνε για να μην με ζηλεύουνε γιατί εγώ εκεί μέσα τουλάχιστον ήμουνα το πιο όμορφο από όλα και όλα με ξεπεράσανε και η μία παντρεύτηκε έχει 2 παιδιά η άλλη παντρεύτηκε έχει ένα παιδί και δουλεύει και στην τράπεζα και η άλλη ομόρφυνε πολύ τον εαυτό της. Εγώ πήγαινα εκεί από πίστη άλλα και γιατί περνούσα ωραία στην αρχή αλλά μετά ο κόσμος αποδείχτηκε ότι ήτανε καθίκια ότι ζήλευαν και ότι χαιρόντουσαν αν παθαίναμε κάτι κακό και ήθελα να σταματήσω να κάνουμε παρέα μαζί τους για αυτό τους έβρισα (λάθος θα μπορούσα με άλλον τρόπο) το κατάλαβε και η μαμά μου ότι δεν είναι καλοί άνθρωποι και άρχισε να ξεκόβει και αυτή. Εκεί όλοι πολεμάνε όλους και μας πολέμησαν πάρα πολύ σαν οικογένεια. Μαύρη ζωή περνάς σε τέτοιες εκκλησίες από την εμπειρία μου δηλαδή. Εκεί πήγαμε γιατί η μαμά μου είχε πολλές τρέλες και την βοήθησε πολύ ο Θεός να τις ξεπεράσει. Στην αρχή νόμισα ότι πάνε αξιόλογοι άνθρωποι αλλά αποδειχθήκανε μπαρούφες. Εκεί μέσα υπάρχει κακία , ζήλια πιο πολύ από ότι υπάρχει στον έξω κόσμο.