Είδες κι εγώ με τη σοβαρή σύσταση που κατέληξα.
Ήμουν σίγουρη ότι συστημένη από κάπου δεν υπήρχε περίπτωση να κακοπέσω.
Και μάλιστα συστημένη από φίλη ψυχολόγο! Φίλη παιδιά. ...
Μετά από αυτό πείτε μου ποιον να εμπιστευτώ?
Printable View
Πως εκανε τοσο πια λαθος! Τουλαχιστον πηγαινα απο τηλ.καταλογο και δεν μπορω να κατηγορησω κανεναν μονο ασθενεις που πηγανε μπορει να πουν αληθειες για τον καθε ψυχοτετοιο που δοκιμασανε στο πετσι τους την θεραπεια, κανεις αλλος
Μαρα εσυ πως πηγες στον δικο σου ψυχοτετοιο; στον συστησε αλλος, ειδε καποιο καλο; σε καθηγητ η ψυχιατρικης εχει παει ποτε κανεις;
να σου πω...
παλιοτερα πηγαινα σε ενα κεντρο στην Αθηνα, αν θες να στο στειλω με pm, σε ψυχιατρο εκει, αλλα δεν με βοηθησε γιατι εχω ενα αυτοανοσο και τα συμπτωματα του μπλεκονται με τα ψυχολογικα μου. Οποτε γινεται ενας αχταρμας και δεν καταλαβαινεις που τελειωνει το αυτοανοσο και που αρχιζει το ψυχολογικο...
Επειδη ειχα κανει υποθυρεοειδισμο ειχα συμπτωματα καταθλιψης, δηλαδη να θελω να ειμαι τεζα στο κρεβατι και να βλεπω το ταβανι, να κουραζομαι που σηκωνομουν απο το κρεβατι, πηγαινα στο νεροχυτη και δεν μπορουσα να πλυνω ενα πιατο....Θυμαμαι οτι μια φορα ειχα αγορασει ενα γιαουρτακι και μου φαινοταν βαρυ, αναρωτιομουν πως θα το παω σπιτι...
Ο ψυχιατρος τοτε μου ειχε πει οτι ειναι το αυτοανοσο που εκανε τη ζημια, μου εγραψε ζαναξ για να χαλαρωσω επειδη ενιωθα στην τσιτα συνεχως, πηγαινα καθε 2 βδομαδες και μιλουσα εγω, κατευθυνομενη... 40 ευρω την ωρα εδινα, δηλαδη 80 το μηνα, 4 μηνες πηγα. Δεν με βοηθησε...Η πορεια αυτο εδειξε. Την επομενη χρονια μετακομισα επαρχια, και ενω το αυτοανοσο μου ηταν ρυθμισμενο εκανα βουτια στην καταθλιψη...Συν τα πολλα κιλα.
Σε αυτον που πηγα προσφατα, μου τον συστησε ο γιατρος που με παρακολουθει για το αυτοανοσο μου. Μου συστησε 3, και εγω επελεξα αυτον με κριτηριο τη διευθυνση του επειδη με βολευει...
Μαρα εχεις περασει και συ πολλα!!!
Είναι όλα δικά μας σημεία και δικά μας μονοπάτια που τα περάσαμε με κόπο και πόνο.
Σίγουρα όλα είχαν κάτι να μας δώσουν, ακόμα κι αν ήταν τόσο δύσκολα και επώδυνα.
Προσπαθώ να το υπενθυμίζω αυτό και στον εαυτό μου.
Το θέμα είναι όπως λέει κι η Μάρα τι γίνεται από δω και πέρα....
Διάβασα ένα απόφθεγμα τις προάλλες και μου άρεσε :
"Στη ζωή, το θέμα δεν είναι να κρατάς καλά χαρτιά αλλά να παίζεις καλά ένα άσχημο φύλλο" - Ρ. Στίβενσον
μωρε περηφανη να νιωσω αλλα ο αγωνας συνεχιζεται....
εχω να χασω κιλακια, να ξαναβρω το ρυθμο μου στο γυμναστηριο, να επανελθει το μυαλο μου στα ισια του, να ξαναφτιαξω τη διατροφη μου με τα υγιεινα και τα χορτα, να κανω κανενα χορο που τους παρατησα ολους φετος, να ξαναπιασω τιμονι που εχω ξεπαραδιαστει με τα λεωφορεια και τα ταξι, να τελειωσω τη δουλεια που εχω ξεκινησει και δεν τελειωνει με την καμια, να γνωρισω κοσμο, να καταφερω (?) να μπω σε καλες παρεες, κλπ κλπ κλπ
Αχχ αυτα ζηταω και γω μαρα σε γενικες γραμμες στον αγωνα λοιπον
Μια από τα ίδια Μάρα.
Κιλακια, δεν οδηγώ εδώ και χρόνια και γενικά μια κατάπτωση.
Προσπαθώ να ξαναμπώ σε πράγματα που με ευχαριστούν.
Τουλάχιστον ξαναρχισα τη μουσική την οποία αγαπώ πολύ !!
Έχει δρόμο μπροστά το πράγμα....Ελπίζω να μπορέσω να αφήσω κάποια στιγμή πίσω μου την ιστορία με τον ψυχοτετοιο.
Νεφέλη σε 7 μήνες θα τον έχεις διαγράψει ολοσχερώς ! Τα άλλα θα χρειαστούν κόπο για όλους όμως!