Βασικά δεν της το περιέγραψα γιατί δεν της το είπα... Θεώρησα ότι αφού δεν με προστάτεψε τότε ούτε και τώρα θα νοιάζονταν... Άσε που ντρεπόμουν... Από μια φίλη φίδι που της το εμπιστεύτηκα το έμαθε κι εγώ φυσικά ποτέ δεν της είπα τις λεπτομέρειες, δεν μπορώ!Quote:
Originally Posted by savatage
Και ναι, πολύ καλά θυμάσαι...συγκεκριμένα είχε πει "εγώ θα κρατάω το φανάρι;"
Οποτε ολη αυτη η αποστροφη προς το σεξ και ο φοβος για τους αντρες ξεκινησε απο το περιστατικο με τον καθηγητη?
Πιο πριν αποκλειεται να ειχε γινει κατι που δε θυμασαι? Δηλαδη εκτος απο το κηρυγμα των γονιων σου που ειναι διακοσια χρονια πισω.
Ναι, απ' αυτό ξεκίνησε... Αν είχε γίνει κάτι που δεν θυμάμαι δεν μπορώ να το ξέρω... Θυμάμαι όμως κάτι που ήταν ελαφρύ με την έννοια της χειρονομίας αλλά σίγουρα κακό... Κι ούτε αυτό το είχα πει στη μαμά... Όταν ήμασταν πολύ μικρά ακόμα με τις φίλες μου σκαρφαλώναμε στα δέντρα (υπήρχαν ακόμα αλάνες τότε) κι ήρθε ένας άντρας από το πουθενά και μου έπιασε τον κώλο κι έφυγε... Αυτό ήταν μόνο αλλά θυμάμαι που ένιωθα τύψεις επειδή φορούσα φούστα και φαινόταν το βρακί μου όπως σκαρφάλωνα...Quote:
Originally Posted by savatage
Αυτο λοιπον ειναι το θεμα σου? Σε επεισε η μανα σου οτι εσυ τα προκαλεις ολα?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Το θέμα μου για ποιο πρόβλημα απ' όλα ακριβώς; Αν εννοείς για τις ερωτικές σχέσεις το θέμα μου είναι ότι φοβάμαι πολύ...Quote:
Originally Posted by savatage
Όσο για την πρόκληση ο πρώην μου με διαβεβαίωσε ότι δεν έφταιξα εγώ σε καμία από τις περιπτώσεις κι αυτό μέτρησε πολύ αν όχι εντελώς...
Το βασικο σου προβλημα, η ριζα του, ο φοβος σου μεσα βαθια στην ψυχη σου που ολα κινουνται γυρω του.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ειναι αυτο? Ο φοβος οτι εισαι κακο παιδι, ανηθικο κοριτσι που προκαλει ασεμνες ανηθικες πραξεις στους αντρες και δεν αξιζει την προσοχη της μαμας?
Εγώ φοβάμαι ότι θα μου ξανακάνουν κακό ως επί το πλείστον...Quote:
Originally Posted by savatage
Τώρα όσον αφορά το φόβο όσον αφορά τη μαμά μου δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί έτσι αλλά αυτό που μπορώ να σκεφτώ τώρα είναι ότι σκέφτομαι ότι και σχέση να ξανακάνω θα έχω πρόβλημα με τον συντηρητισμό της... Για παράδειγμα δεν ενέκρινε το γεγονός ότι κοιμήθηκα με τον πρώην μου σε ξενοδοχείο όταν ήρθε σε κάποια φάση Θεσσαλονίκη ή ότι μου είπε ότι βρώμισα το σπίτι μας επειδή είχα σχέση μαζί του...στο σπίτι μου εννοείται πως δεν πάτησε το πόδι του πόσο μάλλον να κοιμηθούμε μαζί σ' αυτό...
Κύκνε, η ψυχολόγος σου τα ξέρει όλα αυτά;
Α ναι αυτη τη φραση "βρωμισες το σπιτι μου" τη θυμαμαι.. δεν ξεχνιεται εδω που τα λεμε τετοια κοτσανα μεγατονων.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Τι εχεις τραβηξει βρε κυκνε? Αυτη η μανα δε σε αφησε ποτέ να ενηλικιωθεις.
Ναι, φυσικά και τα ξέρει... Και φυσικά είναι εναντίον όλων αυτών...Quote:
Originally Posted by Έρις
Και τι κανει γι' αυτο? Επαγγελματικα εννοω.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Επιτέλους το καταλαβαίνει και κάποιος που δεν είναι ειδικός το τι έχω τραβήξει... Είναι πολύ σημαντικό αυτό για μένα...Quote:
Originally Posted by savatage
Κι ακόμα δεν με αφήνει με τις υπερβολές της και τις συντηρητικές απόψεις της... Και με το να χώνεται παντού...
Σαν τι να κάνει δηλαδή πέρα από το να προσπαθεί να με ενθαρρύνει και να με πείσει πόσο άδικο έχει;Quote:
Originally Posted by savatage
Η δουλεια της ειναι να σε κινητοποιησει για να παρεις το θαρρος να υψωσεις αναστημα και να απομακρυνθεις απο το νοσηρο περιβαλλον που σου εχει ηδη στερησει τα καλυτερα σου χρονια.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ομως αντι να κινητοποιεισαι απο την ψυχοθεραπεια, εσυ ακομα περνας κρισεις αγχους επειδη δεν εχεις τη μαμα σου οσο προσκολλημενη θα την ηθελες.
Δε σε προβληματιζει οτι η ψυχολογος (ψυχολογος του δημοσιου ειναι?) πληρωνεται χωρις εσυ να εχεις καποια προοδο?
Σου εχει μιλησει ποτέ η ψυχοθεραπευτρια για το λεγομενο συνδρομο της Στοκχολμης?
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή τραυματικής συγκόλλησης, η οποία δεν απαιτεί απαραιτήτως ένα σενάριο ομηρείας, αλλά το οποίο περιγράφει «ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς που αναπτύσσονται μεταξύ δύο ατόμων, όπου ένα πρόσωπο παρενοχλεί περιοδικά, χτυπάει, απειλεί, κακοποιεί, ή εκφοβίζει το άλλο.""[5] Μια συχνά χρησιμοποιούμενη υπόθεση για να εξηγήσει το φαινόμενο του συνδρόμου της Στοκχόλμης, βασίζεται στη φροϋδική θεωρία. Προτείνει ότι η σύνδεση είναι αντίδραση του ατόμου στο τραύμα του να γίνει θύμα. Η ταύτιση με τον επιτιθέμενο είναι ένας τρόπος που το ίδιο το εγώ υπερασπίζεται τον εαυτό του. Όταν ένα θύμα πιστεύει τις ίδιες αξίες με τον επιτιθέμενο, αυτός παύει να γίνεται αντιληπτός ως απειλή
Κοινά συμπτώματα του «Συνδρόμου της Στοκχόλμης»
Θετικά συναισθήματα από το θύμα προς το θύτη (άτομο που το κακοποιεί ή το ελέγχει).
Αρνητικά συναισθήματα από το θύμα προς την οικογένειά του, τους φίλους ή τις αρχές.
Θετικά συναισθήματα από το θύτη προς το θύμα.
Υποστηρικτική συμπεριφορά από το θύμα προς το θύτη.
Ανικανότητα του θύματος να καταστρέψει την "σχέση" του με το θύτη