καλέ Μαρία αυτό κατάλαβες εσύ?οτι μας κουράζεις?
κεγώ από αρνητικές σκέψεις άλλο τίποτα.
δεν έχουμε ψυχολόγο αλλά έχουμε μαντζουράνα κ χόρχε μπουκάι!!!!
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=7592
Printable View
καλέ Μαρία αυτό κατάλαβες εσύ?οτι μας κουράζεις?
κεγώ από αρνητικές σκέψεις άλλο τίποτα.
δεν έχουμε ψυχολόγο αλλά έχουμε μαντζουράνα κ χόρχε μπουκάι!!!!
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=7592
:smilegrin:Quote:
Originally posted by Μαντάμ σου σου
καλέ Μαρία αυτό κατάλαβες εσύ?οτι μας κουράζεις?
κεγώ από αρνητικές σκέψεις άλλο τίποτα.
δεν έχουμε ψυχολόγο αλλά έχουμε μαντζουράνα κ χόρχε μπουκάι!!!!
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=7592
(Μαντάμ σου σου, σμουτς!!)
Και εγω γιαυτο μπηκσ εδω,για να παρω δυναμη.ισως τα καταφερω να χασω τα κιλα αλλα επειδη ουσιαστικα πασχω απο συναισθηματικη πεινα το πιθανοτερο ειναι ειτε θα καταληξω να ειμαι παχυσαρκη παλι ειτε θα παω στο αλλο ακρο.καλημερα.
είσαι σίγουρη οτι πάσχεις από συναισθηματική πείνα κ μόνο. κεγώ έτσι νόμιζα αλλά κατάλαβα οτι με τα διατροφικά ατοπήματα που έκανα έπεφτε η γλυκόζη στο αίμα όπως κ τα επίπεδα σεροτονίνης.(η ορμόνη που επηρεάζει την διάθεση)
για να ανέβει η σεροτονίνη χρειάζεσαι γλυκό.
Να σου πω την αληθεια το πρωι που θα σηκωθω αν δεν βαλω κατι γλυκο στο στομα μου δεν μπορω.νιωθω πεσμενη.και αδυναμη.συναισθηματικη πεινα σιγουρα γτ τις περισσοτερες φορες γιαυτο τρωω.τωρα αν ειναι και κατι αλλο δεν το γνωριζω.
εγώ νομίζω οτι το 80% των εκρήξεών μας (στο φαγητό) είναι λόγω οργανικής πείνας
ένα 20% μένει στην συναισθηματική.
άμα φας το βράδυ πολύ βαριά ,τα επίπεδα γλυκόζης έχουν ανέβει τόσο πολύ που είναι λογικό το πρωί να θες γλυκό.
με μια ισορροπημένη και όχι υποθερμιδική διατροφή που θα κρατάει σε σωστά επίπεδα τις ορμόνες σου θα δεις οτι δεν θα πεινάς τόσο.
αν έχεις στερηθεί πολύ τότε λογικό το σώμα σου να ζητάει εφόδια κ εκεί να χάνεις τον έλεγχο.σκέψου το.
Οι καθρεφτες πρεπει να καταργηθουν!:P
Χα χαχαχα. Και μετά, εμείς οι μύωπες πώς θα βάζουμε τους φακούς μας;;; Και στην οδήγηση τι θα κάνουμε;;;
Τουλαχιστον οι καθρεφτες στα ασανσερ!χαχα!μιας και το ανεφερες απορω πως καταφερνεις και φορας φακους!εγω μια φορα δοκιμασα και δεν μπορουσα να τους βαλω βγαλω
Κι εγώ την πρώτη φορά, θυμάμαι είχα και ραντεβού, βάζω τον ένα με τη μία και τον δεύτερο προσπαθούσα τρία τέταρτα και δεν μπορούσα να τον βάλω. Λέω στα κομμάτια να πάει, θα βγάλω και τον άλλο να βάλω τα γυαλιά μου. Και κολλάει ο άλλος μέσα και δεν μπορεσα να τα τον βγάλω.. Ε, μην τα πολυλογώ, στο ραντεβού δεν πήγα και περίμενα μέχρι το βράδυ να γυρίσει η αδερφη μου να μου τον βγάλει... Ρεζίλι...
Ε, μετά συνήθισα
Χιχιχι και εγώ φοράω από τα 15 μου καθμερινά... Αλλά ήταν από την αρχή σαν δεύτερη φύση μου.. Δεν παιδεύτηκα ποτέ! Τώρα πλέον φοράω και έγχρωμους συχνά πυκνά και μου φτιάχνουν την διάθεση... ;)
Μαριώ, δε μας είπες όμως τι σου έφταιξε ο καθρέφτης;
Μπραβο σας για τους φακους!τι να μου εφταιξε?με ειδα με φορμα,αθλητικα και σκιαχτηκα:sniffle:
Φόρμες ακούω κι αθλητικά!!! Εγώ γιατί νιώθω ότι κάτι καλό συμβαίνει εδώ;;;;;
Kati paei na ginei alla...den ginetai!