Quote:
Originally posted by Empneustns
Αραγε ποσα πραγματα πρεπει να ξεπερασεις για να φτασεις σε αυτο το γλυκο συναισθημα,να ξεχωρισεις ολα τα υπολοιπα συναισθηματα που μπορει να το μολυνουν,και να το εχεις εσωτερικα να λαμπει και να φωτιζει το καθε κυταρο σου,ποσα ατομα εχουν την δυνατοτητα να το νοιωσουν.Αραγε οσοι πιστευουν πως υπαρχει μια τετοια πιθανοτητα υπαρξη μιας τετοιας καταστασης εχουν την δυναμικη να ανταποκριθουν στις υψηλες απαιτησεις της,γιατι νομιζω πως αν δεν το πιστευεις τοτε ειναι γιατι δεν το εχεις νοιωσει εσωτερικα,η το ενοιωσες καποτε και πλεον εχει πεθανει εσωτερικα κατω απο τις πιεσεις της \"πραγματικης\" ζωης.
Οταν το ένιωσα, ήταν λάθος. Δεν είχα ανταπόκριση και έφταιγα εγώ. Δεν έπαψα όμως ποτέ να το κουβαλώ, για 2 τέτοιους άντρες που γνωρισα και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί αυτό που εσύ λες, δεν λειτούργησε παρά μόνο στην περίπτωση που θα υπήρχε απολυτότητα και σεξ. Εξακολουθώ να τους σκέφτομαι και να τους αγαπώ και τους 2, όμως με απόρριψαν επειδή ήμουν ερωτευμένη ( με κάποιον που δεν ενέκριναν ). Εχω γράψει ένα σχετικό ποστ, που αναφέρεται στη φιλία και στο σεξ, είμαι πλέον σίγουρη ότι όλα γίνονται για το πήδημα. Δεν υπάρχει αγνή φιλία, δεν τη δέχομαι ούτε για το φίλο μου που είναι υπέρμαχος αυτής της άποψης, δεν πιστεύω πιά ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό ότι δεν θα ποθήσω τον ίδιο μου το φίλο.
όχι δεν πιστεύω