Printable View
Χαιρομαι λουλουδι που προσπαθεις να δεις τα πραγματα λιγο με αλλο ματι...το ξερω ειναι δυσκολο. Και για μενα ειναι δυσκολο. Ειδικα αμα τυχει καμια αναποδια παλι τεινω να επιστρεφω στον αρνητικο τροπο σκεψης που ειχα προσπαθησει να αποβαλω και τον αγκαλιαζω παλι....αυτο ειναι μεγαλη παγιδα. Να την προσεχεις. Σ'αγαπωQuote:
Originally Posted by λουλούδι
....................................
Ναταλία να σε ρωτήσω κάτι.......εγώ μίλαγα ότι έφταιγα εγώ χωρίς να ξέρω σίγουρα.........λες όντως εγώ να έχω κόμπλεξ και να έχω κάνει κοιλιά όπως λέω, αυτό το συμπέρασμα το έβγαλα από κάτι που έγραψε ο Σείριος ότι μας αποδέχονται οι άλλοι ανάλογα με την συμπεριφορά μας και ας έχουμε την αρρώστια......ή πιστεύεις ότι είχα δίκιο που πίστευα ότι είμαι καλή απλά είχα λάθος θεωρία και αυτό με κατέστρεφε και δεν είναι θέμα συμπεριφοράς δικιάς μου; Εσύ πως το βλέπεις από όσο με ξέρεις εδώ μέσα;Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Τώρα είδα το μήνυμα σου λουλούδι...πιστεύω πως είναι και τα δυο, φαύλος κύκλος το πράγμα...όλα ξεκίνησαν απο όταν ήσουν μικρή με άσχημες εμπειρίες στο στενό οικογενειακό σου περιβάλλον και απο ένα σημείο και μετά άρχισες κι εσύ να εκπέμπεις συμπεριφορά ανάλογη με τα όσα έζησες, να κάνεις κοιλιά όπως λες...είτε να είσαι αρνητική και να περιμένεις την απόρριψη, είτε να λαχταράς υπερβολικά για επαφή και αγάπη και αυτή η δυνατή ανάγκη να τρομάζει/απωθεί τους άλλους, είτε να βγάζεις τη στενοχώρια και τον θυμό σου προς τα έξω χωρίς να το συνειδητοποιείς...και αυτό προκαλούσε ξανά απορριπτική συμπεριφορά απο τον περίγυρό σου...και έτσι να βγάζεις και άλλα αρνητικά συναισθήματα και να βιώνεις και παλι την απόρριψη και ξανα μανα ο ίδιος κυκλος...Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Θα έλεγες πως σου ταιριάζει η παρακάτω περιγραφή;
"Θέλω πολύ να έχω επικοινωνία, αγάπη, συντροφικότητα. Αλλά φοβάμαι πως δεν το αξίζω και θα με απορρίψουν, για αυτό τους απορρίπτω όλους πρώτη και κλείνομαι στο καβούκι μου η βγάζω αρνητική συμπεριφορά που θα προκαλέσει το να επιβεβαιωθεί ο φόβος μου"
Θα έλεγες πως συμπίπτει το παραπάνω με το πως νιώθεις;
Δεν φταις, είναι λογικό να μην έχεις καλή διάθεση όταν σου έχουν φερθεί άσχημα. Όταν όμως έρθει ο επόμενος άνθρωπος και σε δει κατσουφιασμένη και κακόκεφη και σκεπτική, η αμυντική και να τον απορρίπτεις ήδη ως έναν απο "τους άλλους, τους κακούς", επειδή θεωρείς πως ο κόσμος είναι κακός, λογικό δεν είναι να μην έχει και την καλύτερη διάθεση απέναντι σου; Τι θα τον τραβήξει κοντά σου απο αυτα; Λογικό δεν είναι να μην μπορέσει να σχηματίσει θετική εντύπωση για σένα; Το θέμα είναι λοιπόν να περιμένεις λίγο να γνωρίσεις τον άλλον χωρίς να προκαταβάλλεσαι...οτι να άσπρο/μαύρο, καλοί/κακοί...μη βάζεις ταμπελάκια εύκολα...
το ίδιο αρνητικό αποτέλεσμα έχει και το να θέλεις πολύ γρήγορα να έρθεις πολύ κοντά σε κάποιον και να κρέμεσαι πάνω του/της, να βγάζεις προς τα έξω το οτι το έχεις ανάγκη...γιατι αυτό σημαίνει πως όλη σου η αίσθηση προσωπικής αξίας και ευτυχίας είναι στα χέρια του και αυτό είναι τεράστιο βάρος για έναν οποιονδήποτε άνθρωπο όσο και αν σε συμπαθεί η αν σε αγαπά...καθένας κουβαλάει το δικό του και δεν μπορεί να αναλάβει και όοοολη την ευθύνη της ευτυχίας ενός άλλου ανθρώπου...το θέμα είναι να είστε συνοδοιπόροι.
Το οτι έχεις και εσυ μερίδιο ευθύνης στο πως σε βλέπουν οι άλλοι δεν σημαίνει πως δεν είσαι καλή και οτι είσαι κακιά...δεν έχουν καμια σχέση αυτά μεταξύ τους...ισχύει αυτό που σου είπε ο serios...
Τέλος θα σου αναφέρω μια ιστοριούλα που μου είχε πεί μια σύμβουλος ψυχικής υγείας κάποτε, δεν τη θυμάμαι καλά αλλά το ζουμί είναι το ίδιο.
Ηταν δύο σκύλοι. Μπήκε ο ένας σκύλος σε ένα δωμάτιο και βγήκε χαρούμενος, κουνώντας την ουρά του. Μπήκε ο δέυτερος στο ίδιο δωμάτιο, και βγήκε τρεμάμενος, άγριος, γρυλίζοντας...
Τί είχε το δωμάτιο και προκάλεσε ο ίδιος χώρος τόσο διαφορετική αντίδραση στο καθένα;
Ήταν γεμάτο με καθρέφτες.
Ο πρώτος σκύλος όταν είδε την αντανάκλαση του χαιρέτησε με χαρά τα "άλλα σκυλιά" και είχε θετική εμπειρία στο δωμάτιο.
Ο δεύτερος σκύλος όταν είδε "τα άλλα" σκυλιά όμως τρόμαξε, άρχισε να γρυλίζει, να γαυγίζει, να τσαμπουκαλεύεται...ήταν περιτριγυρισμένος απο εχθρούς...τους "άλλους, τους κακούς"...
Κι εμένα μου έχει συμβεί να το κάνω αυτό το λάθος, ακόμα απομονώνω καμια φορά τον εαυτό μου χωρίς λόγο. Επειδή δεν έχω ζήσει αρκετές θετικές εμπειρίες μου είναι δύσκολο να βγάλω μια θετική εικόνα προς τα έξω...δεν έχω αναπτύξει την δεξιότητα του να παίρνω πρωτοβουλία για έναν θετικό διάλογο πχ σε νεα περιβάλλοντα με καινούριους ανθρώπους...έτσι κι εσύ άμα δεν έχεις ακούσει καλό λόγο στη ζωή σου απο πού θα τη βρείς τη θετική και καλή διάθεση απέναντι στους άλλους ανθρώπους, και που να ξέρεις πως γίνεται μια ωραία φιλική προσέγγιση; Είναι θέμα θέλησης και εξάσκησης απο εδώ και πέρα, του να μάθεις να ξεπερνάς λίγο τα όρια της άνεσης σου, να σπρώχνεις λιγάκι τον εαυτό συ να ξεβολεύεται...
.....................
Και να σου πω και μια παροιμία; Δεν θέλω κοντά μου στα εύκολα αυτούς που δεν ήταν κοντά μου στα δύσκολα.....το λένε πολλοί αυτό και μη μου πεις ότι είναι κάτι περίεργο........Πόσο μάλλον όταν οι άλλοι μου δημιούργησαν τα δύσκολα και εγώ δεν έβλαψα κανέναν ηθελημένα ή χωρίς να μου έχει κάνει κάτι. Άιντε, να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους!!
Νταξει κάπου πήγαινε το πράγμα αλλά το χάσαμε πάλι...εγώ δεν είπα τίποτα απο αυτά που λές λουλούδι, ειδικά αυτά που έχω επισημάνει με bold στο μήνυμα σου, διαφωνώ κάθετα και ξαναλέω πως εγώ δεν είπα τέτοιο πράγμα.Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Εσύ με κταλαβες λάθος. Και ειλικρινά δεν ξέρω πως αλλιώς να σου το εξηγήσω, σηκώνω τα χέρια ψηλά...αυτή τη στιγμή δεν σε θεωρώ κακιά, αλλά σηκώνω τα χέρια ψηλά, αφήνω τη συζήτηση μας και με κάθε σεβασμό αποχωρώ...ούτε εμενα με κάνει κακιά αυτό ούτε εσένα. Αλλά τα λεγόμενα σου με αναγκάζουν να σε αφήσω να πιστεύεις ο,τι θέλεις τώρα...δεν μπορώ με το ζόρι να σε κάνω να δείς την οπτική μου γωνία και το τι εννοώ...στο χειρότερο σενάριο μπορείς να πεις τωρα "αααα βλαμμένη ναταλία, κακιά, δε καταλαβαίνει μπλα μπλα" και στο καλύτερο μπορείς να πείς "τι την έκανε να σηκώσει τα χέρια ψηλά; Υπάρχει κάτι το οποίο δεν έχω αντιληφθεί; Κατι που εγώ βλέπω λάθος; Τι μπορώ να κάνω για να γίνω καλύτερη ως λουλούδι;"
Όποιος κάνει λάθη δεν είναι κακός, τα έχεις πολυυυυυ μπερδεμένα στο κεφάλι σου αυτά τα δύο.
Το να παραδεχτείς οτι κάνεις λάθη δεν σε κάνει κακιά η ανάξια αποδοχής και αγάπης κλπ...
Ναταλία, λες ότι εγώ δεν συνεννοούμαι ενώ εσύ δεν κατάλαβες τι έλεγα. Ποτέ δεν είπα ότι τα είπες εσύ αυτά, αλλά ότι είναι επιταγές της κοινωνίας. Γειά σου, γιατί σου αρέσει να με πειράζεις και να με ρίχνεις και εγώ δεν τα γουστάρω αυτά. Έχεις πρόβλημα.
Σου είπα εγω να θέλεις κοντά σου στα εύκολα αυτούς που σε αφήσαν στα δυσκολα η που στα δημιουργήσαν; Καθε άλλο...πρώτα πρώτα ομως θα έπρεπε να ξεκόψεις απο τη μάνα σου και την οικογένεια σου για να γίνει αυτό, αλλα θα το κάνεις; Εγω λέω πως κάνει μπαμ οτι άλλους ανθρώπους, καινούριους, μια χαρά, που δεν σου κάναν τίποτα και που θα μπορούσατε να έχετε μια χαρά σχέσεις τους διώχνεις και θα τους διώχνεις με τη σταση σου...και φυσικά θα γινονται και αυτοί κακοί για σένα...τον εαυτό σου βασανίζεις.Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω λουλούδι...
Να το...είδες; Είχα κάθε καλή διάθεση να σου μιλήσω, να σε γνωρίσω, να σε ακούσω, να ανταλλάξουμε εμπειρίες και να αλληλοστηρηχθούμε, τόση ώρα ασχολούμαι μαζί σου...επειδή είμαι κακιά έκατσα και έφαγα χρόνο απο τη ζωή μου στη συζήτησή μας; Η στάση σου με έσπρωξε να τα παρατήσω και για να μην νιώθεις άσχημα με έχεις καταχωρήσει στο μυαλό σου ως κακιά. Όπως θέλεις λουλoύδι...εγω δεν χάνω τίποτα...και οποιοσδήποτε άλλος γνωρίσεις και καταλήξεις στο ίδιο μοτίβο δεν χάνει τίποτα.Quote:
Originally Posted by λουλούδι
Αμα σε παρηγορεί ως σκέψη οκ, έχω πρόβλημα....να είσαι καλά.
Ρε λουλούδι είσαι αρνητικά προκατειλημμένη με τους ανθρώπους κ κρινεισ με τα κριτήρια σου που τα κρινεισ από τον περίγυρο σου ένα πράγμα που πρέπει να κανεισ είναι να μην κρίνεις τόσο εύκολα οι άνθρωποι έχουν πολλές πλευρές κ πρέπει να ανοίξει το μυαλό σου οποίος σ μιλάει καλά δε σημαίνει ότι είναι καλός οποίος σ μιλάει άσχημα δεν είναι κακοσ άνοιξε λίγο το μυαλό σου σκέψου
Εμένα είχε και βέργα η άτιμη. Βασικά, όλα τ' αποδίδω στην έλλειψη νοημοσύνης. Αν ήταν μια μορφωμένη γυναίκα με παιδεία δεν θα κατέφευγε σ' αυτού του είδους τα μέσα. Μέχρι που έφτασε στο σημείο να με ταΐσει με κόπρανα.
Στην κυριολεξία...
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Μοιάζω στον πατέρα μου γι' αυτό με μισεί. Αλλά εγώ της το είπα άμα πεθάνει άθαφτη θα την αφήσω την βρώμα.
οντως τωρα?Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
'Ελις, μη μιλάς εσύ, είμαι πιο έξυπνη από εσένα.Quote:
Originally Posted by elis