Βέβαια το έγραψες λίγο λάθος,αλλά it's ok.
Πάντως για να μην βγαίνουμε εκτός,νομίζω πως θα τον βοηθήσει και η ψυχοθεραπεία.
Printable View
Έχω μιλήσει με τους γονείς μου και απλά νομίζουν πως έχω ένα φυσιολογικό άγχος και ανησυχία για κατι δεν μπορούν να καταλάβουν τι περνάω
(WhyAlwaysMe? ) Εσκεμμενα!
Logic. Θα μπορουσες να επιμεινεις ωστε να καταλαβουν ποσο σημαντικο ειναι για σενα.
Περιεργο... αλλα ουτε εγω!:rolleyes:
Logic, μήπως διστάζεις και δεν τους έδωσες να καταλάβουν την έκταση του προβλήματος σου. Δηλαδή αν τους είπες "να είμαι αγχωμένος" αυτοί δεν θα καταλάβουν. Πες τους ξεκάθαρα όπως μιλάς εδώ και αν πάλι δεν αντιλαμβάνονται πες τους, μόνος σου, να δεις κάποιον ειδικό, για να ξεπεράσεις αυτή τη φοβία.
Τους δικαιολογώ με αγαπάνε πολυ όπως και εγω και κάνουν ότι μπορούν για να ειμαι καλα απλα δεν μπορούν να καταλάβουν τι περνάω
Καλημέρα Kalissi
Η αυτοεπίγνωση που έχεις αποκτήσεις ώς προς την αντιμετώπιση του δικού σου προβλήματος (ψυχαναγκασμός όπως αναφέρεις) είναι προιόν ψυχοθεραπείας? Φαρμακευτικής αγωγής? Εκτός απ τη γυμναστική που πάντα είναι απίστευτα βοηθητική...μ αρέσει ο τρόπος που εκφράζεσαι, είναι πολυ εμπεριστατωμένος....σ ευχαριστώ για την απάντηση.
Ρε παιδιά δηλαδή έλεος για ποσό ακόμα θα συνεχιστεί.εχει κολλήσει το μυαλό μου στην σκέψη ότι εχω ιδψ και σκέφτομαι πως τελείωσε η ζωή μου εδω πως μια ζωή θα ζω ετσι κτλπ.+ότι αυτο με τον εμετό παραμένει την μια πιο αδύναμο την αλλη πιο ισχυρό.πως γίνεται όμως ; Απο την μια στιγμή στην αλλη ημουν εντελώς καλα τωρα αυτο εχω απελπίστει εντελώς μονο οταν κοιμάμαι νιώθω ελεύθερος
1,5-2 εβδομάδες
Φοβάμαι πως θα συνεχιστεί επίσης φοβάμαι πως εχω ιδψ πως θα ζω με αυτο μια ζωή πως δεν θα ξανααπολαυσω καμία στιγμή στην ζωή γενικά ειναι σαν να με εχει σκεπάσει ένα μαύρο σύννεφο και αν προσπαθήσω να σκεφτώ κατι θετικό μέσα σε δευτερόλεπτα αυτο αντικαθίσταται απο μια αρνητική σκέψη