Quote:
Originally posted by MDASK
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Επανέρχομαι να ενημερώσω για τις εξελίξεις...
Βλέπω μια αλλόκοτη συμπεριφορά και παρόλο που δε βλέπω ίχνος θετικής εξέλιξης, εντούτοις θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας.
Αφού λοιπόν τελευταία φορά μιλήσαμε στο τηλ. και καταλήξαμε πως δεν έχει νόημα να συναντηθούμε να κουβεντιάσουμε ( αφού εκείνος είχε πάρει τις αποφάσεις του - θυμίζω - και θα ερχόταν στην κουβέντα όχι με διάθεση να τα ξαναβρούμε, αλλά \"επειδή του το ζήτησα\" ), μου είχε πει κιόλας τότε ( είχα ρωτήσει επι λέξη: \" τι θέλεις από εμένα; Θέλεις να σε παρακαλάω κανα μήνα ακόμα για να ικανοποιήσεις τον εγωισμό σου;\" ) δε θέλει τίποτα από μένα, θέλει μόνο να ξεχαστούμε και να το αφήσουμε πίσω... Πως εκείνος ήδη το είχε αφήσει πίσω κλπ.
Μετά από καμιά εβδομάδα, με πήρε τηλ και μου ζήτησε να του ετοιμάσω μία εξουσιοδότηση σχετικά με ένα θέμα του σπιτιού που νοικιάζαμε...
Έστειλε λοιπόν τον αδελφό του και με αφορμή αυτό, του έστειλα και εγώ κάποια αντικείμενα που μου είχε ζητήσει ( φωτογραφίες-cd κλπ) και μαζί και ένα ρολόι που του είχα κάνει δώρο στην αρχή της σχέσης μας και με τις \"ανταλλαγές\" αντικειμένων μου το είχε δώσει πίσω.
Σημειωτέον πως από τότε που είπαμε πως δεν έχει νόημα να βρεθούμε, δεν τον ξαναενόχλησα ΚΑΘΟΛΟΥ.
Οταν λοιπόν έλαβε το πακέτο, με πηρε τηλ. Ήταν θυμωμένος! Αρχισε να μου \"τη λέει\" επειδή του επέστρεψα το ρολόι, επειδή στο cd με τις φωτό του έγραψα τίτλο \" κάτι να θυμάσαι\" και μου έλεγε μεταξύ άλλων: \" Τέτοιες π...στιές έκανες πάντα και ...τώρα τι προσπαθείς; να βγεις από πάνω;\"
Ομολογώ ότι τα είχα χάσει! εν ολίγοις του \"την είπα\" και εγώ , πως περιμένω κάτι δικά μου πράγματα που του είχα ζητήσει και ακόμα δε μου έχει στείλει και ακόμα \" τι θέλεις τώρα από μένα; Έκανες τις επιλογές σου, συνέχισε τη ζωή σου και άσε με ήσυχη!
Εκείνος πάλι είπε \" θα σου πώ μια κουβέντα και δε θα σε ξαναενοχλήσω: Το σημερινό ήταν ή τελευταία δοκιμασία για σένα\"
Ειλικρινά ΕΞΟΡΓΙΣΤΗΚΑ τότε... !!!!! Δεν συνέχισα όμως την κουβέντα , του το έκλεισα στα μούτρα!
Πέρασαν άλλες 2 εβδομάδες ( ίσως και περισσότερο ) χωρίς καμία επικοινωνία.
Την Πέμπτη λοιπόν του έστειλα μην. ( ευγενικά!) πως θέλω να τακτοποιήσει αυτό που του ζήτησα. Δεν πήρα απάντηση και Παρασκευή τον πηρα τηλ.
Με ύφος \" μου έχεις σφάξει τη μάνα\" μου μιλούσε ψυχρά και με θυμό, θα το τακτοποιήσει λέει μόλις βρεί χρόνο! Κλείνουμε το τηλ και ΑΜΕΣΩΣ παίρνω μήνυμα : \"ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ\"
Φίλοι μου για άλλη μία φορά τα έχασα!
Τον πήρα τηλ να του ζητήσω το λόγο , αλλά δεν το σήκωσε!
Του απάντησα πάλι \"ευγενικά\" πως δε νομίζω πως είναι θράσος να ζητάω τα ΔΙΚΑ ΜΟΥ πράγματα, εξάλλου ότι μου ζήτησε εκείνος του το επέστρεψα.
Και εκείνος απάντησε: πάντα τις ίδιες ΜΑΛ....ΙΕΣ έλεγες!
Πιά με έχει κάνει έξω φρενών και αρχίζει ένας διάλογος μέσω μην. ( τον ξαναπήρα τηλ. να του τα πώ και να με ακούει αλλά δεν το σήκωνε!) όπου εκείνος ισχυριζόταν πως του κατέστρεψα τη ζωή γιατί δε μπορούσα να κάνω υπομονή και επειδή έχω μάθει στα λούσα και στην καλοπέραση ( ! ) , πως με έφαγε η ζήλεια (!) και διάφορα άλλα τέτοια.
Εγώ πάλι του είπα πως και εκείνον τον έφαγε η μιζέρια και το φουστάνι της μάνας του! ( το ξέρω πως είναι κακία αλλά δεν κρατήθηκα ), του υπενθύμισα πως εκείνος που έφυγε δεν ήμουν εγώ αλλά αυτός, και του ξαναζήτησα τα πράγματά μου...
Μεταξύ άλλων είπε πως θα τα πάρω όταν θέλει ΑΥΤΟΣ!
Με ταρακούνησε πολύ ψυχικά το επεισόδιο... με πήρε από κάτω ειλικρινά!
Η συμπεριφορά του είναι άθλια, το ξέρω, αλλά αυτό που με πειράζει ξέρετε ποιό είναι:
Αντιλαμβάνομαι ότι η συμπεριφορά του πηγάζει από πόνο που αισθάνεται! Δυστυχώς λοιπόν, διαπιστώνω, πως δεν του είχε τελειώσει το συναίσθημα ... Μόνο που διάλεξε τη μαμά του αντί για τη σχέση μας! Δεν είχε το σθένος να διεκδικήσει κάτι που τον γέμιζε!
Πόσο άδικο έχω εισπράξει από αυτή τη σχέση, πόσο έχω αναλωθεί στο πόσο όμορφα \" θα μπορούσαμε\" να είμαστε... Πόσο πονάει ακόμα ρε παιδιά...
Στεναχωριέμαι και για εκείνον, μα το Θεό σας το λεώ.
Νομίζω πως είχα βολευτεί καλύτερα , υποθέτοντας πως με είχε ξεπεράσει και βρήκε αφορμή τον καυγά μας για να το τελειώσει... Με τα νέα δεδομένα, πάλι με παίρνει από κάτω...
Εκλαιγα πάλι το σαββατοκύριακο... ( όχι στο ίδιο χάλι βέβαια αλλά... )
Αν με ρωτήσεις τώρα θα σου πω, ξέρω πως δεν έχω τίποτα να περιμένω... Δεν ελπίζω πως θα επαναστατήσει για να διεκδικήσει αυτό που θέλει...
Γιατί λοιπόν είναι η σκέψη μου ακόμα εκεί; Τι περιμένω να δω ή να ακούσω;
Εσείς πως τη βρίσκετε όλη τη συμπεριφορά του;
Καταρχήν όλο αυτό το \"επέστρεψέ μου να σου επιστρέψω\" εκτός του ότι αρμόζει σε νήπια, μου θυμίζει και το \"σε δουλειά να βρισκόμαστε\".