τι να σου πω...
οτι και να σου πω θα εχεις να πεις,
αντε λεγε μεχρι να ξεχαρμανιασεις.
Printable View
τι να σου πω...
οτι και να σου πω θα εχεις να πεις,
αντε λεγε μεχρι να ξεχαρμανιασεις.
τετοια θελεις να περναει ευχαριστα η ωρα σου μεχρι να σχολασεις,
αλλο στο ξαναπα εδω ειναι σαητ για ατομα που υποφερουν κ οχι για ατομα που θελουν να περνανε ευχαριστα την ωρα τους.
Συμφωνώ απόλυτα στο σημείο αυτό με την Φοίβη.Quote:
Originally posted by Φοίβη
Και επίσης, θέλω να προσθέσω εδώ οτι το να έχεις βολευτεί στην αρρώστια και να μην κάνεις βήματα παρακάτω, δεν είναι απαραίτητα \"κακό\". Για κάποιο λόγο, ο εαυτός σου χρειάζεται ακόμα αυτή την αρρώστια, δεν θέλει να την αφήσει να φύγει. Προσωπικά σέβομαι αυτό το λόγο, κι ας μην έχω ιδέα ποιός είναι.
Προφανώς δεν είσαι ετοιμη να εκτεθείς ακόμα...
Βλέπεις οτι το να γραφείς στο φροντηστήριο, δεν είναι εύκολο ακόμα για σένα...
Εχω νιωσει και καταλάβει το πώς η εξωτερική πίεση, μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά στην πίεση που θα έδινα εγώ η ίδια στον εαυτό μου αν δεν υπήρχε η εξωτερική παρέμβαση!.
Οι άλλοι, οι απ εξω, στην προσπάθειά τους να μας βοηθήσουν και ας το κάνουν με την καλύτερη των προθέσεων, δεν ξέρουν παρόλαυτά τί χρειάζεται ο δικός μας οργανισμός.
Θα σου έλεγα να φιλτράρεις τι σου λένε και να ακολουθείς μόνο αυτό που εσύ θέλεις και νιώθεις οτι έχει νόημα να ακολουθησεις.
Η ΕΚΘΕΣΗ έχει τεράστια σημασία στις φοβίες, είναι θεραπευτική.
Κατά τη γνώμη μου όμως, μειώνεται η αξία της όταν μας την επιβάλλουν και δεν στηρίζεται σε δική μας εσωτερική αποφαση και ΘΕΛΗΣΗ να αναλάβουμε το βάρος της.
Είναι χρήσιμο να σε προτρέπει και να σε παρακινεί ο άλλος, \'όχι όμως όταν φτάνει σε σημείο να σου υπαγορεύει, να σου επιβάλλει, να σε κατακρίνει και να σε αφορίζει, λέγοντάς σου οτι δεν΄θέλεις να γίνεις καλά...
Το αν θέλεις ή όχι και το τι προσπάθεια είσαι ΕΤΟΙΜΗ να καταβάλλεις το γνωρίζεις καλύτερα απο όλα εσύ...
Σιγά σιγά.
Το να κάνεις ιδιαίτερα το βρίσκω μια πολύ καλή λύση στο πρόβλημά σου με την αγοραφοβία, στην παρούσα φάση.
Ισως, όταν περάσει κάποις καιρός και κάνεις βήματα στην θεραπεία σου, να νιώσεις έτοιμη για μεγαλύτερη έκθεση.
Η ψυχολόγος μου ποτέ δεν με πίεσε να κάνω κάτι που δεν ήθελα,
παρά αφουγκραζόμασταν μαζί τί είχα ανάγκη να κάνω και τί όχι, για να παλέψω τις φοβίες.
Νομίζω οτι μια τέτοια αρμονία και έλλειψη κριτικής, καλό είναι να υπάρχει σε μία σχέση θεραπευτική.
Ακούω απο εσενα να νιώθεις οτι χρειάζεσαι έναν άλλο θεραπευτή και θα σου έλεγα, μείνε σε αυτό και ακολούθησέ το.
Ε΄πίσης, ενίσχυσε την επικοινωνία με τον μόνο άνθρωπο που μπορείς μέσα εκεί. Με τον πατέρα σου.
Ε\'ίναι δύσκολο, αλλά κάνε μια προσπάθεια να μοιραστείς μαζί του τα συναισθήματά σου και τα καλά ( οτι δηλ. είναι ο μόνος που νιώθεις να σε καταλαβαίνει) και τα κακά( τις τύψεις και την πίκρα σου όταν νιώθεις οτι τον απογοητεύεις).
Ο πατέρας σου είναι σύμμαχός, φρόντιζε να επικοινωνέιτε.
Φιλιά και κουράγιο!!
σε ευχαριστω πολυ για το βοηθητικο σου μηνυμα weird :)
Ferro,
δεν μπορω να ξέρω πώς εννοεις οτι η ψυχολογος σου σε πιέζει. Με το να σου προτεινει να κανεις κατι ή να σου λεει πως ειναι \"σωστο\" να κανεις κατι. Δεν ειναι το ιδιο να προτεινω κατι ως εναλλακτικο τροπο διαφυγης απο ενα αδιεξοδο, με το να παρουσιαζω κατι ως τη μοναδικη λυση που αν παρεκλινεις απο αυτην, εισαι αχρηστη.
Καταννοω, οτι χρειαζεται ο καθενας μας τον χρονο του για να αντιδρασει. Ομως υπάρχουν κ φορες που εμεις οι ιδιοι πιεζουμε τον εαυτο μας, ασυνειδητα, και βλεπουμε στα λογια άλλων πιεση που μπορει να μην υπάρχει.
Ολα αυτα δεν στα γράφω για να σου πώ οτι αυτο κανεις, γιατι πραγματικα δεν μπορω να γνωριζω. Τα γράφω, μηπως και σε βοηθησουν στο ελαχιστο να βοηθηθεις.
Τελος, ειναι φορες που χρειαζεται να επιβληθουμε στις καταστασεις, στον εαυτο μας. Τη στιγμη θα την βρεις εσυ.
Καλη δύναμη:)
Δεν εχω κανει ψυχαναλυση ποτε,αλλα πιστευω το οτι παιρνεις ενα ερεθισμα απο ενα αλλο ανθρωπινο ον στην συγκεκριμενη περιπτωση μια ψυχολογο...δεν σημαινει οτι πρεπει σωνει και καλα να ενδωσεις σε αυτο αν δεν σου ταιριαζει σαν ατομο.
Φυσικα μιλαω θεωρητικα δεν μπορω να ξερω λεπτομερειες οπως λεει και η σοφια.
οταν της ειχα πει την τελευταια φορα οτι κανω μικρα βηματακια, προκειμενου να γινω καλα,παρολο που υποφερω,μου απαντησε οτι δεν αρκουν τα μικρα βηματακια.
απλα βρε παιδια,νοιωθω σαν να ζηταει απο ενα ατομο με σπασμενο ποδι,να κανει μαραθωνιο.
Εμπιστεύσου τα μικρά βηματάκια σου!
Η βραδύτητα, είναι σπουδαία δύναμη...
Αυτό πουεκλαμβάνω εγώ είναι οτι έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση του να λογοδοτείς στην θεραπεύτριά σου για το τι κανεις σωστά και τί όχι, πράγμα το οποίο, όπως ανεφερα, δεν θα με ικανοποιούσε στη δική μου θεραπευτική σχ\'εση.
θα το συζητησω παντως μαζι της την στην επομενη συνεδρια αυτο το ζητημα.
θα της τα χωσω κανονικα :P
Αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Να της μιλήσεις ανοιχτά για το πως νιώθεις με τον τρόπο της και τη γραμμή που ακολουθεί! Ευχομαι όλα να παν καλα.