Printable View
Κι εγω εχω υποσχεθει στον Χριστο οτι θα κοψω το καπνισμα.1000 φορες.Αλλα κ παλι το αρχιζω.Ρωτησα τον πνευματικο μου γιατι νομιζα οτι θα τιμωρηθω αλλα μου ειπε οτι ο Χριστος ξερει οτι ειμαστε ανθρωποι με παθη κ δεν παιρνει στα σοβαρα τις υποσχεσεις μας.Οσο ειμαστε υλη κ σαρκα,ειναι λογικο να πςφτουμε.Ο Χριστος δεν περιμενει τιποτα απο μας.ουτε τηρηση υποσχεσεων ουτε τιποτα.μονο πιστη
12:06 ανοιξα τη δευτερη τη πινω στην υγεια σου και ακομα ειμαι ζωντανος
Το θέμα είναι ότι τρόμαξες με κάτι ανούσιο, μη τυχόν έφαγες λίγο χαρτί, από εκεί ξεκίνησε όλο
Είσαι άθεος και ήσουν πάντα. Πιστεύεις στον Αχούρα Μάζντα; Στον Άνουβι; Στην Αστάρτη; Στον Οντίν; Στον Δία; Στην Φουρίνα; Στον Πλούτωνα; Στον Μαρντούκ; Στην Ιστάρ; Και μπορώ να συνεχίσω και να γράφω, να γράφω. Αυτοί ήταν όλοι κάποτε θεοί, δυνατοί, με εξουσία στη ζωή των πιστών τους. Είναι όλοι νεκροί. Οι θεοί πεθαίνουν και το ίδιο οι άνθρωποι που τους φτιάχνουν και τους δίνουν εξουσία πάνω στη ζωή τους. Όσο για τις ιερές γραφές όλων των θρησκειών, μύθοι που ήρθαν από το παρελθόν και έχουν αλλάξει και ξαναλλάξει όπως τόσα άλλα παραμύθια. Με κακούς λύκους και τα λοιπά. Αν λοιπόν φοβάσαι αν υπάρχει ο Χριστός, τότε θα έπρεπε να ρωτήσεις τον εαυτό σου το ίδιο για τους μυριάδες θεούς που υπήρχαν άλλοτε, κι αν υπάρχει ο Γκασάν-Αμπζού; (ναι, κι αυτός υπήρχε). Τράβα το δρόμο σου και άστους στον τάφο τους. Βάλε και συ μια πετρούλα στο μνήμα, μπορείς! :DQuote:
Originally Posted by Erudinam
Ανησυχω γιατι χθες πεταξα μια αποδειξη στον καδο του μπάνιου μιας καφετεριας και ενω εφευγα (ετοιμος να ανεβω τα σκαλια) το ocd μου λεγε να την βγαλω απο τον κάδο και να την πεταξω στην τουαλέτα. Σκεφτόμουν το θέμα και ξαφνικα, αρχισα να πηγαινω προς το μπανιο, νομίζω για να ΣΚΕΦΤΩ τι θα κανω με την αποδειξη. Ανησυχω, μηπως, για καποια δευτερολεπτα δεν πηγαινα στο μπανιο για να σκεφτω αλλα μηπως, αν πηγαινα για να βγαλω την αποδειξη. Δεν θυμάμαι. Αυτό μου θύμισε μια παλια υπόσχεση σχετικα με το οτι δεν έπρεπε να γυρίσω σπίτι (ενω ημουν εξω) για να παρω χαρτοπετσέτες. Απλά το γεγονός ότι πήγαινα πίσω στο μπάνιο, μου θύμιζε την "επιστροφη σε σπίτι" και η αποδειξη που ειναι απο χαρτί, την χαρτοπετσέτα. Αγχωθηκα και τελικα, δεν εκανα τίποτα. Απλα ανησυχω μήπως για τους λόγους που ανέφερα, μήπως έσπασε την υπόσχεση της χαρτοπετσέτας. Επίσης, αν για κάποιο λόγο η απόδειξη περιείχε ίχνη χαρτοπετσέτας;
Χωρίς να είμαι ειδική, έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό δεν είναι μόνο OCD πλέον. Πιθανόν παίζει και κάτι άλλο. Όσο αφήνεις έτσι την υγεία σου θα σε αφήνει, στο έχουμε ξαναγράψει. Πάρε τηλέφωνο εκείνη την ειδικό που σου είχε φανεί καλή και κλείσε ένα ραντεβού σύντομα ή βρες κάποιον άλλο ειδικό.
Η κατάσταση όσο πάει και ξεφεύγει Erudinam.
Erudinam θέλεις να μιλήσουμε λίγο κάνοντας διάλογο;
Έχεις επισκεφθεί παλεοτερα κάποιον ψυχολόγο;
Δεν θέλεις να απαντήσεις μάλλον...όμως για να σε βοηθήσουμε πρέπει να απαντάς κιόλας και να γίνεται μια συζητηση
Erudinam ζητά βοήθεια από ειδικό...έχεις ανθρώπους εδώ μέσα που σε νοιαζονται...κάνε κατι να γίνεις καλα!!
Μάρεσει να πηγαίνω για καφέ μόνος μου. Για διάφορους λόγους όμως, όταν πηγαίνω δεν θέλω να το λέω στον αδερφό μου γιατι αισθάνεται περίεργα και το θεωρεί περίεργο το ότι πάω μόνος μου. Για αυτό, χθες του είπα ψέματα οτι πάω για περπάτημα.
Ένιωθα ενοχές για το ψέμα. Και αποφάσισα να μην παω για καφέ αλλά να πάω για περπάτημα. Δεν ένιωθα πολυ ωραία με αυτήν την πίεση και αποφάσισα, να πάω για καφέ. Αισθανόμουν ακόμη ενοχές. Ξαφνικά, στο άκυρο, για να ηρεμήσω τον εαυτό μου μπορεί να είπα ότι θα είναι η τελευταία φορά που λέω ψέματα και ότι ας παω μονο για σήμερα για να αισθανθώ καλα με το να κάνω αυτό που πραγματικά, θέλω.
Όταν προσεύχομαι, η προσευχές μου είναι γρήγορες σκέψεις (για αυτο και πολλες φορές κάνω λάθος) Πολλες φορές αυτό αναμιγνύεται με τις άκρυες σκέψεις και αγχώνομαι. Μπορεί κάποιες φορές να προσεύχομαι βιαστικά στον Θεό, και αμέσως το επόμενο δευτερολεπτο να παιρνάνε απο το μυαλό μου συνειρμοι με βάση αυτο που προσευχήθηκα.
Ανησυχώ, μήπως, έκανα υπόσχεση στον Θεό ότι δεν θα ξαναπω ψέματα στον αδερφό μου ότι πάω για περπάτημα, όταν αποφασίσω να πάω για καφέ μόνος μου. Ανησυχώ, μήπως, λόγω ενοχών και φόβου, το εννόησα για 1 δευτερόλεπτο. Ανησυχώ μήπως, εμμέσα, ζήτησα κάποια τιμωρία.
Δεν θυμάμαι. Θυμάμαι μόνο ότι λόγω ενοχών, σκέφτηκα "ας πάω για κάφε σήμερα για να μου φύγει αυτή η όρεξη, και άλλη φορα δεν θα λέω ψέματα" μπορεί, αυτό να το είπα βιαστικά στον Θεό, δεν είμαι σίγουρος. Μπορεί να σκέφτηκα και τιμωρία στο άκυρο, σε περίπτωση που ξαναέλεγα ψέματα. Δεν θυμάμαι.
Ισχύει αυτή η υπόσχεση? πέρα απο αυτό, είναι λάθος να λέω αυτό το αθώο ψέμα? το λέω επειδη δεν θέλω να αισθάνεται ο αδερφός μου περίεργα.
άλλαξες γνωμη δεν ειναι καθόλου κακό. Μπορούσες να είχες διαθεση για περπατημα όπως ειπες στο αδερφο σου και ξαφνικα να ηθελες να πιεις καφε και εκατσες να πιεις.
Συμβαίνουν αυτα. Δεν ειναι ψεμα.
Γιατί να την βγάλεις από τον κάδο; κατ αρχήν δεν πετάμε χαρτιά στην τουαλέτα. Δε σιχενοσουν τον κάδο; γιατί σου το ζήταγε αυτό το ocd? Σε αγχωνε το θέμα αυτό κ αντί να φύγεις πας στο μπάνιο μετά αμφιβάλλεις για τον ίδιο σου τον εαυτό για τις προθέσεις σου. Σα να μην έφτανε όλη αυτή η ανυσυχια ανέσυρες απ το παρελθον την ιδεοληψια και ψυχαναγκασμος της υπόσχεσης που σκέφτεται το ιδεοψυχαναγκαστικη μυαλό σου ότι ίσως να έχει κάποια σχέση με αποτέλεσμα να κάνεις την κατάσταση ακόμα πιο περίπλοκη και αγχωτικη. Οι ιδεοληψίες σου είναι σαν ένα διοροφο κτήριο στον πρώτο κατοικούν όλες εκτός από μια που είναι πολύ δυνατή κ μένει μόνη της στον δεύτερο κ αφορά την υποσχεση. Αφήνει τις πρώτες να σε βασανίζουν κ μετά περνάει κι αυτή να δώσει την χαριστική βολή με την υπόσχεση. Κατά την γνώμη μου αυτήν πρέπει πρώτα να σκοτώσεις. Αλλά δε θα το καταφέρεις μόνος είναι η αλήθεια το έχεις αφήσει κι έχει εξελιχθεί πολύ. Θέλεις τον ψυχίατρο σου κ τα χάπια σου
οχι, δεν ειχα διαθεση για περπατημα. Εξαρχης ηθελα να παω για καφε, απλα λογω τυψεων, δεν πηγα κα πηγα για περπατημα, και δεν το ήθελα τόσο και έτσι, επανηλθα στο αρχικο σχεδιο
Πρώτα να μας πεις γιατί σ αρέσει να πηγαίνεις μόνος σου για καφέ. Άστα αυτά που λες για διάφορους λόγους κάποια ιδεοληψια θα κρύβεται από πισω