Κάπως έτσι νομίζω ότι εγκλωβίστηκε κι ο φίλος που σου λεγα και τελικά πήγε και παντρεύτηκε για να αποδείξει σε όλους πόσο άντρας έγινε. Και σ αυτόν στο σχολείο υπήρχαν σχόλια και κουβεντουλες για την σεξουαλικότητα του απο διάφορα "καλά" παιδιά.
Το καταλαβαίνω σαν αντίδραση, δεν το κρινω (για σενα λεω, όχι τον αλλον που παντρευτηκε) απλά το θεωρώ πολύ κρίμα. Γιατί ξέρεις όλοι εδώ μιλάμε και λίγο έξω από τον χορό. Εγώ πχ σαν στρειτ δεν χρειάστηκε ποτέ να πιάσω την μάνα μου και να της ανακοινώσω οτι μου αρέσουν οι άντρες και να ξέρω την αναστάτωση που θα της προκαλέσω.
Εκεί που δεν σε καταλαβαίνω είναι με τους φίλους σου. Εγώ πχ που δεν είμαι γκει, φίλους που να είναι ρατσιστές ή ομοφοβικοί δεν τους θέλω. Τους απομακρύνω με συνοπτικές διαδικασίες. Εσύ πώς γίνεται να θεωρείς φίλο σου κάποιον που δεν χωνεύει τους γκει?