Τι μας ωθει στην επαφη με τον συνανθρωπο.

Quote:

---

Originally posted by weird
\"Ποιό είναι το νόημα της ζωής? Ποιό είναι το νόημα της ζωής μου? ...είμαστε πλάσματα που αναζητούν ένα νόημα, που είναι υποχρεωμένα να διαχειρστούν τη δυσάρεστη κατάσταση οτι ρίχτηκαν μέσα σ΄ένα σύμπαν που δεν έχει κανένα εγγενές νόημα. Για να αποφύγουμε το μηδενισμό, πρέπει να επιδοθούμε σε ένα διπλό στόχο. Πρώτα πρέπει να επινοήσουμε ή ν\' ανακαλύψουμε ένα σχέδιο νοήματος αρκετά στιβαρό για να στηρίξει μια ζωή. Έπειτα πρέπει να κατορθώσουμε να ξεχάσουμε το γεγονός οτι είναι δική μας επινόηση, και να πείσουμε τον εαυτό μας οτι δεν το εφεύραμε αλλά το ανακαλύψαμε - ότι έχει μια ανεξάρτητη ύπαρξη στο σύμπαν.
Υποκρίνομαι οτι αποδέχομαι τη λύση που δίνει ο κάθε άνθρωπος, χωρίς να την κρίνω, κρυφά όμως, την κατατάσσω σε μια απο τις ακόλουθες κατηγορίες: χάλκινη, ασημένια ή χρυσή...\"


Απο το ίδιο βιβλίο.

---

Ωραίο.
Να προσθέσω όμως πως ακόμα κι αυτό το κείμενο (η ανυπαρξία στόχου)κρύβει ακόμη μια επινόηση.
Αφού η πραγματικότητα είναι πως δεν ξέρουμε.

Ένα απ\'τα αιώνια αναπάντητα ερωτήματα ή μάλλον με τις πιο πολλές υποκειμενικές απαντήσεις.......

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by PETRAN

Quote:

---

Originally posted by weird
Το ξέρω,
οτι αυτά που γράφω σου φαίνονται ποίηση,
χεχε πώς λέμε κινέζικα.


Δεν μπορώ να σε βοηθήσω σε αυτό...
Μπορείς να αντιδράς όσο θέλεις βέβαια,
πράγμα τόσο αναμενόμενο,
όσο και ο τρόπος αντίδρασής σου.

---

Δεν είναι ποίηση? Να πάρει από την αρχή είχα υποπτευθεί ότι είναι επιστημονικά τόσο απόλυτα πράγματα μόνο οι φυσικοί λένε. Σορρυ weird


και ναι έχω διαβάσει ποίηση. Baudelaire από τους αγαπημένους μου! Έχεις διαβάσει? :mad:

---

Ευτυχως πέρασε και αυτό το ξέσπασμα...

Δεν νομίζω να θέλεις να πιάσουμε και διάλογο τώρα.
Ασε να ηρεμήσεις καλύτερα.

:)

---

Τι εννοείς? :o Ήρεμος ήμουν

Quote:

---

Originally posted by keep_walking


Ναι αλλα υπαρχουμε γιατι υπαρχει αυτο και αυτο ειναι η αρχη της δημιουργιας.

Εαν νομιζεις οτι οταν σε μια ερωτηση για το τι μας ωθει σε επαφη με τον συνανθρωπο δεν αναφερεται καθολου η λεξη σεξ...και δεν το βρισκεις περιεργο οκ για μενα ,αλλα δεν αλλαζω γνωμη πανω σε αυτο και αυτο ελεγα τοση ωρα.

---

Τα λέει όλα ο jon σε αυτό το ποιητικό κομμάτι!


http://www.youtube.com/watch?v=qqXi8WmQ_WM

χαχαααα,τελειότατον.:P

Το ερώτημα του φίλτατου συμφορουμίτη Κeep,για μένα έχει τη-σύνθετη ωστόσο-απάντηση της κάλυψης αναγκών.Η κάλυψη αναγκών ενός ατόμου εξαρτάται από πολλούς κοινωνικούς και ατομικούς παράγοντες και περιλαμβάνει καθώς καταλαβαίνει ο κοινός νους,ολόκληρη τη γκάμα των αναγκών ενός ατόμου με τις αποχρώσεις,τα μεγέθη και τις ιεραρχίες τους.

Οι βασικές μας ανάγκες είναι βιολογικές,όλοι το γνωρίζουμε.Σε παλιότερες κοινωνίες,που ήταν δυσκολότερο να θεωρηθεί δεδομένη η απόκτηση σίτισης,στέγης-ασφαλούς ύπνου,σεξουαλικής κάλυψης για διαιώνιση του είδους-ισχυρότατο ένστικτο κι αυτό-ήταν απαραίτητη η συγκρότηση ομάδων,φυλών,κατόπιν κοινωνιών για τη διασφάλιση των λιγότερο δυνατών κινδύνων και των μεγαλύτερων απολαβών στην κάλυψη των αναγκών.
Οι ψυχολογικές ανάγκες όμως υπάρχουν και είναι μάλιστα αναλόγως της κοινωνικοοικονομικής προόδου αυξανόμενες,καθώς ο άνθρωπος έχοντας διασφαλίσει-λέμε τώρα,στις δυτικές κοινωνίες-τα βασικά αγαθά,κυνηγά τα πιο εξελιγμένα αγαθά,που έχουν σχέση με την εκπλήρωσή του ως ατόμου,την αυτοιδέα του,την ανάγκη να ανήκει να αγαπά και να αγαπιέται,να τον σέβονται,να είναι δημιουργικός και όσο το δυνατόν να αισθάνεται εσωτερικά ελεύθερος και όσο πιο κοντά στην ευτυχία-ή και μέσα της στην καλύτερη.

Είμαι rather cynical,παρόλο που κι εγώ weird αγαπώ την ποίηση και την λογοτεχνία,λολ.Δεν είναι απαραίτητη η εξιδανίκευση για να εκτιμά κάποιος τα ανώτερα αγαθά.Έχω την αίσθηση πως δίχως την κάλυψη των κατώτερων ενστίκτων μας δεν μπορούμε να περάσουμε στα ανώτερα,κι αυτό το αποδεικνύει η μελέτη κοινωνιών που μαστίζονται από κακά όπως η φτώχεια,ο αναλφαβητισμός,ο φανατισμός,η χειραγώγηση των ενστίκτων,η στυγνή εκμετάλλευση του ανθρώπου προς τον άνθρωπο,όσο και ο μη-σεβασμός στη φύση.

Ερχόμαστε κοντά για να πάρουμε ο ένας από τον άλλον όσα χρειαζόμαστε για να αγγίξουμε το ιδανικό μας.Η πληγή και η ομορφιά σε όλο αυτό είναι πως έχουμε ανάγκη τους άλλους,γιατί η ικανοποίηση των αναγκών μας περνάει-και-από αυτούς.Έχετε αναρωτηθεί γιατί υποφέρει ένα άτομο με διαταραχή κοινωνικού άγχους,φοβία να προσεγγίσει τους ανθρώπους;Γιατί όλα αυτά που άλλοι τα θεωρούν δεδομένα,ο άνθρωπος αυτός ξέρει πως δεν μπορεί να τα διεκδικήσει δίχως να σπάσει το φράγμα αυτό που τον κρατάει μακριά από την κάλυψη της απόστασης μεταξύ του και των άλλων.Χρειάζεται το δέρμα,την ανάσα,το λόγο,την αποδοχή και την αγάπη των άλλων,για να μπορέσει να αισθανθεί ολοκλήρωση.
Ένας ερημίτης είναι ευτυχισμένος άραγε;Όχι ότι δε γίνεται,μπορεί με υπεραναπλήρωση κάποιων άλλων βαθμίδων ικανοποίησης,να έχει προσπεράσει την ανάγκη για την επικοινωνία με τους άλλους και να έχει τροποποιήσει έτσι το ατομικό του μοντέλο ώστε να προσεγγίζει τον ιδεατό του εαυτό.Αλλά ο πραγματικά τελειωμένος άνθρωπος νιώθει κομμάτι της ανθρωπότητας αλλά και ταυτόχρονα έχει την απόλυτη αίσθηση της ατομικότητας και της μοναχικότητάς του μέσα στο πλήθος.

Tέλος,Petran και weird,οι καβγάδες σας είναι πραγματικά απολαυστικοί,δε μπόρεσα να μη σας φανταστώ ζευγάρι ρε γμτ,τι κρεβατομουρμούρες θα ρίχνατε,κοκκίνισα από το γέλιο σε κάποια φάση,λολοολ.

Ειμαι στη δουλεια και μολις καθησα μπροστα στον υπολογιστη και διαβασα το κειμενο σου rain.

Ναι νομιζω ειναι η πιο ολοκληρωμενη απαντηση.

Δεν ξερω εαν ξερεις την πυραμιδα της ευτυχιας,αναγκων ή οπως τελος παντων την λενε θα κανω μια ερευνα μετα να την βρω αλλα ναι οταν εχεις καλυψει τα βασικα , πας σε ποιο ανωτερα.

Χμ μαλλον στο φορουμ εχουμε καλυψει ολοι τα βασικα:)

Έτσι πιστεύω κι εγώ Keep.Ίσως όχι όλα τα βασικά,πχ έχω διαβάσει μέλη που ψάχνουν ακόμη σεξουαλική κάλυψη,άλλα με οικονομικά προβλήματα,που άρα δεν έχουν περάσει στην αίσθηση ασφάλειας(δίχως ασφάλεια σου πέφτει φίλε και...η libido),βλέπεις όλα είναι μία αλυσίδα,νομίζω πως όσο περισσότερα καλύπτεις,τόσο περνάς σε ανώτερες βαθμίδες,τόσο οι στόχοι σου ανεβαίνουν,ζητάς περισσότερα από τους άλλους και από τον εαυτό σου.Αχμ,ταξίδι απάλευτο με εκπληκτικές ανακαλύψεις ωστόσο,ε;
;)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
χαχαααα,τελειότατον.:P

Το ερώτημα του φίλτατου συμφορουμίτη Κeep,για μένα έχει τη-σύνθετη ωστόσο-απάντηση της κάλυψης αναγκών.Η κάλυψη αναγκών ενός ατόμου εξαρτάται από πολλούς κοινωνικούς και ατομικούς παράγοντες και περιλαμβάνει καθώς καταλαβαίνει ο κοινός νους,ολόκληρη τη γκάμα των αναγκών ενός ατόμου με τις αποχρώσεις,τα μεγέθη και τις ιεραρχίες τους.

Οι βασικές μας ανάγκες είναι βιολογικές,όλοι το γνωρίζουμε.Σε παλιότερες κοινωνίες,που ήταν δυσκολότερο να θεωρηθεί δεδομένη η απόκτηση σίτισης,στέγης-ασφαλούς ύπνου,σεξουαλικής κάλυψης για διαιώνιση του είδους-ισχυρότατο ένστικτο κι αυτό-ήταν απαραίτητη η συγκρότηση ομάδων,φυλών,κατόπιν κοινωνιών για τη διασφάλιση των λιγότερο δυνατών κινδύνων και των μεγαλύτερων απολαβών στην κάλυψη των αναγκών.
Οι ψυχολογικές ανάγκες όμως υπάρχουν και είναι μάλιστα αναλόγως της κοινωνικοοικονομικής προόδου αυξανόμενες,καθώς ο άνθρωπος έχοντας διασφαλίσει-λέμε τώρα,στις δυτικές κοινωνίες-τα βασικά αγαθά,κυνηγά τα πιο εξελιγμένα αγαθά,που έχουν σχέση με την εκπλήρωσή του ως ατόμου,την αυτοιδέα του,την ανάγκη να ανήκει να αγαπά και να αγαπιέται,να τον σέβονται,να είναι δημιουργικός και όσο το δυνατόν να αισθάνεται εσωτερικά ελεύθερος και όσο πιο κοντά στην ευτυχία-ή και μέσα της στην καλύτερη.

Είμαι rather cynical,παρόλο που κι εγώ weird αγαπώ την ποίηση και την λογοτεχνία,λολ.Δεν είναι απαραίτητη η εξιδανίκευση για να εκτιμά κάποιος τα ανώτερα αγαθά.Έχω την αίσθηση πως δίχως την κάλυψη των κατώτερων ενστίκτων μας δεν μπορούμε να περάσουμε στα ανώτερα,κι αυτό το αποδεικνύει η μελέτη κοινωνιών που μαστίζονται από κακά όπως η φτώχεια,ο αναλφαβητισμός,ο φανατισμός,η χειραγώγηση των ενστίκτων,η στυγνή εκμετάλλευση του ανθρώπου προς τον άνθρωπο,όσο και ο μη-σεβασμός στη φύση.

Ερχόμαστε κοντά για να πάρουμε ο ένας από τον άλλον όσα χρειαζόμαστε για να αγγίξουμε το ιδανικό μας.Η πληγή και η ομορφιά σε όλο αυτό είναι πως έχουμε ανάγκη τους άλλους,γιατί η ικανοποίηση των αναγκών μας περνάει-και-από αυτούς.Έχετε αναρωτηθεί γιατί υποφέρει ένα άτομο με διαταραχή κοινωνικού άγχους,φοβία να προσεγγίσει τους ανθρώπους;Γιατί όλα αυτά που άλλοι τα θεωρούν δεδομένα,ο άνθρωπος αυτός ξέρει πως δεν μπορεί να τα διεκδικήσει δίχως να σπάσει το φράγμα αυτό που τον κρατάει μακριά από την κάλυψη της απόστασης μεταξύ του και των άλλων.Χρειάζεται το δέρμα,την ανάσα,το λόγο,την αποδοχή και την αγάπη των άλλων,για να μπορέσει να αισθανθεί ολοκλήρωση.
Ένας ερημίτης είναι ευτυχισμένος άραγε;Όχι ότι δε γίνεται,μπορεί με υπεραναπλήρωση κάποιων άλλων βαθμίδων ικανοποίησης,να έχει προσπεράσει την ανάγκη για την επικοινωνία με τους άλλους και να έχει τροποποιήσει έτσι το ατομικό του μοντέλο ώστε να προσεγγίζει τον ιδεατό του εαυτό.Αλλά ο πραγματικά τελειωμένος άνθρωπος νιώθει κομμάτι της ανθρωπότητας αλλά και ταυτόχρονα έχει την απόλυτη αίσθηση της ατομικότητας και της μοναχικότητάς του μέσα στο πλήθος.

Tέλος,Petran και weird,οι καβγάδες σας είναι πραγματικά απολαυστικοί,δε μπόρεσα να μη σας φανταστώ ζευγάρι ρε γμτ,τι κρεβατομουρμούρες θα ρίχνατε,κοκκίνισα από το γέλιο σε κάποια φάση,λολοολ.

---

Φυσικά και είμαστε \"δέσμιοι\" των βιολογικών μας αναγκών, κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί.
Απο εκεί και πέρα εφόσον τα βασικά ικανοποιούνται, το πώς αξιολογεί ο καθένας τα \"ανώτερα\" αγαθά, αυτό είναι σχετικό.
Όπως αλλού είπε ο Κρίνο, μπορώ να ζήσω και με λίγα, μπορώ και με πολλά, δεν μου κάνει διαφορά.
Ε σε άλλους κάνει, σε άλλους δεν κάνει.
Είναι τι προτεραιότητες θέτει ο καθένας και τι ιδιοσυγκρασία έχει, αυτό είναι το νόημα της \"εξιδανικευμένης\" οπτικής μου Ρειν...

Οσο για το σχόλιό σου το τελευταίο, ναι οκ μπορεί κανείς να το δει και έτσι, έχω όμως άλλη άποψη.


Φιλάκια :)

Το προβλημα ειναι το φαγητο , οταν εχεις φαγητο το προβλημα ειναι τα λεφτα , οταν εχεις λεφτα το προβλημα ειναι το σεξ , οταν εχεις σεξ το προβλημα ειναι ο ...θανατος λολ.

Ενα ευφυολογημα που παει καπως ετσι αν το θυμαμε καλα:)

Νομιζω οτι ενα απο τα μεγαλα προβληματα που αντιμετωπιζει κοσμος (αλλος σε βαθμο που του ειναι δυσλειτουργικο για την ζωη του και αλλος ελαχιστο σαν τετοιο),
ειναι οτι οι αναγκες που πλανιονται πανω απο το κεφαλι, μας καθοριζουν και εμεις τις αναγκες.


Δηλαδη το οτι υπαρχει κινητο, Η/Υ, αυτοκινητο, και αλλα τετοια μπλιμπλικια,
γινονται βασικο και αναποσπαστο κομματι της ζωης μας σε τετοιο βαθμο που πλεον τεινουν να γινουν πλαστες αναγκες.

Μιλησα και αλλου για τις αναγκες και τα προβληματα που δημιουργουν.
Αν δεν καταφερεις να τις χειραγωγησεις εσυ ο ιδιος, τοτε θα σε χειραγωγησουν οι ιδιες για σενα.
Ετσι η μαχη για μια \"καλυτερη\" ζωη ειναι ενας απειρος κυκλος (που το μονο θετικο ειναι να συντηρει το συστημα) που φερνει την ζωη του καθενος σε αδιεξοδο.
Η μαχη δινεται για να εχεις περισσοτερα λεφτα, να καταναλωνεις και τελικα να εξαγοραζεις χρονους και χωρους ευτυχιας...


Εχω ζησει λοιπον και με αρκετα λεφτα χωρις να ανακαλυψω κατι ιδιαιτερο που δεν θα γνωριζα με λιγοτερα.
Γιατι η ανακαλυψη του ποιος εισαι και τι θες απο αυτη την ρημαδα την ζωη σου, δεν μπορει να κοστολογηθει οσο και να ηθελε κανεις.
Το μονο χρησιμο που ανακαλυψα με τα λεφτα ειναι οτι στην ουσια ειναι αχρηστα...
Και οτι οσο πιο πολυ απλοποιω τις αναγκες μου, ανακαλυπτω τι ακριβως θελω να κανω στη ζωη μου χωρις να προσθετω αχρηστες πληροφοριες γυρω μου (αλλο ενα προβλημα αυτο σημερα, η αχρηστη πληροφορια) τοσο πιο ανετα και ηρεμα ζω.



Οι πιο ευχαριστες στιγμες της ζωης μου,
ειναι οταν ειμαι σε διακοπες σε μια ερημικη (χμμμ τεσπα οσο γινεται ερημικη) και λιαζομαι κατω απο την σκηνη μου χωρις να εχω τα καλουδια του πολιτισμου μαζι μου και ατενιζω τον οριζοντα...
Εκεινη την στιγμη, η αναγκη μου ειναι να βλεπω τον οριζοντα και να μην μου χαλαει τιποτα αυτη την ηρεμια.
Δυστυχως αυτο ειναι μονο ενα παραθυρο στο κοσμο το οποιο μενει ανοικτο για λιγες μονο εικονες.

Quote:

---

Originally posted by Arsi

Quote:

---

Originally posted by weird
\"Ποιό είναι το νόημα της ζωής? Ποιό είναι το νόημα της ζωής μου? ...είμαστε πλάσματα που αναζητούν ένα νόημα, που είναι υποχρεωμένα να διαχειρστούν τη δυσάρεστη κατάσταση οτι ρίχτηκαν μέσα σ΄ένα σύμπαν που δεν έχει κανένα εγγενές νόημα. Για να αποφύγουμε το μηδενισμό, πρέπει να επιδοθούμε σε ένα διπλό στόχο. Πρώτα πρέπει να επινοήσουμε ή ν\' ανακαλύψουμε ένα σχέδιο νοήματος αρκετά στιβαρό για να στηρίξει μια ζωή. Έπειτα πρέπει να κατορθώσουμε να ξεχάσουμε το γεγονός οτι είναι δική μας επινόηση, και να πείσουμε τον εαυτό μας οτι δεν το εφεύραμε αλλά το ανακαλύψαμε - ότι έχει μια ανεξάρτητη ύπαρξη στο σύμπαν.
Υποκρίνομαι οτι αποδέχομαι τη λύση που δίνει ο κάθε άνθρωπος, χωρίς να την κρίνω, κρυφά όμως, την κατατάσσω σε μια απο τις ακόλουθες κατηγορίες: χάλκινη, ασημένια ή χρυσή...\"


Απο το ίδιο βιβλίο.

---

Ωραίο.
Να προσθέσω όμως πως ακόμα κι αυτό το κείμενο (η ανυπαρξία στόχου)κρύβει ακόμη μια επινόηση.
Αφού η πραγματικότητα είναι πως δεν ξέρουμε.

Ένα απ\'τα αιώνια αναπάντητα ερωτήματα ή μάλλον με τις πιο πολλές υποκειμενικές απαντήσεις.......

---

Εχω κάνει και εγώ παρόμοια σκέψη και πολύ χαίρομαι άρσι μου .

Είτε αποφασίσει κανείς οτι δεν υπάρχει κανένα εγγενές νόημα στο σύμπαν, είτε οτι υπάρχει ( στα πλαίσια της θρησκευτικότητας πχ) κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα:
υιοθετεί την εκδοχή που ταιριάζει καλύτερα στον υποκειμενικότητά του, στον τρόπο του να αντιλαμβάνεται τα πράγματα.


Υιοθετώντας κάποιος σαν απόλυτη αλήθεια το γεγονός οτι δεν υπάρχει νόημα, έχει μόλις δώσει το δικό του ( μη) νόημα.

Αλλα στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε να υποθέσουμε τίποτα απολύτως.
Και αυτό είναι το δύσκολο, καθώς είμαστε δέσμιοι της λογικής αιτιότητας. Μας είναι δύσκολο να μην υποθέσουμε τίποτα.

:))))

Quote:

---

Originally posted by krino




Εχω ζησει λοιπον και με αρκετα λεφτα χωρις να ανακαλυψω κατι ιδιαιτερο που δεν θα γνωριζα με λιγοτερα.
Γιατι η ανακαλυψη του ποιος εισαι και τι θες απο αυτη την ρημαδα την ζωη σου, δεν μπορει να κοστολογηθει οσο και να ηθελε κανεις.
Το μονο χρησιμο που ανακαλυψα με τα λεφτα ειναι οτι στην ουσια ειναι αχρηστα...
Και οτι οσο πιο πολυ απλοποιω τις αναγκες μου, ανακαλυπτω τι ακριβως θελω να κανω στη ζωη μου χωρις να προσθετω αχρηστες πληροφοριες γυρω μου (αλλο ενα προβλημα αυτο σημερα, η αχρηστη πληροφορια) τοσο πιο ανετα και ηρεμα ζω.

---

Την καλήμέρα μου Κρίνε,
όμορφο και μεστό νοήματος το κείμενό σου.

Εϊπα και αλλού, χωρίς τροφή και τα βασικά δεν μπορούμε να μιλούμε για τέχνη ή φιλοσοφία,
αλλά ας μην θεοποιούμε το γεμάτο στομάχι.

:)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
χαχαααα,τελειότατον.:P

Το ερώτημα του φίλτατου συμφορουμίτη Κeep,για μένα έχει τη-σύνθετη ωστόσο-απάντηση της κάλυψης αναγκών.Η κάλυψη αναγκών ενός ατόμου εξαρτάται από πολλούς κοινωνικούς και ατομικούς παράγοντες και περιλαμβάνει καθώς καταλαβαίνει ο κοινός νους,ολόκληρη τη γκάμα των αναγκών ενός ατόμου με τις αποχρώσεις,τα μεγέθη και τις ιεραρχίες τους.

Οι βασικές μας ανάγκες είναι βιολογικές,όλοι το γνωρίζουμε.Σε παλιότερες κοινωνίες,που ήταν δυσκολότερο να θεωρηθεί δεδομένη η απόκτηση σίτισης,στέγης-ασφαλούς ύπνου,σεξουαλικής κάλυψης για διαιώνιση του είδους-ισχυρότατο ένστικτο κι αυτό-ήταν απαραίτητη η συγκρότηση ομάδων,φυλών,κατόπιν κοινωνιών για τη διασφάλιση των λιγότερο δυνατών κινδύνων και των μεγαλύτερων απολαβών στην κάλυψη των αναγκών.
Οι ψυχολογικές ανάγκες όμως υπάρχουν και είναι μάλιστα αναλόγως της κοινωνικοοικονομικής προόδου αυξανόμενες,καθώς ο άνθρωπος έχοντας διασφαλίσει-λέμε τώρα,στις δυτικές κοινωνίες-τα βασικά αγαθά,κυνηγά τα πιο εξελιγμένα αγαθά,που έχουν σχέση με την εκπλήρωσή του ως ατόμου,την αυτοιδέα του,την ανάγκη να ανήκει να αγαπά και να αγαπιέται,να τον σέβονται,να είναι δημιουργικός και όσο το δυνατόν να αισθάνεται εσωτερικά ελεύθερος και όσο πιο κοντά στην ευτυχία-ή και μέσα της στην καλύτερη.

Είμαι rather cynical,παρόλο που κι εγώ weird αγαπώ την ποίηση και την λογοτεχνία,λολ.Δεν είναι απαραίτητη η εξιδανίκευση για να εκτιμά κάποιος τα ανώτερα αγαθά.Έχω την αίσθηση πως δίχως την κάλυψη των κατώτερων ενστίκτων μας δεν μπορούμε να περάσουμε στα ανώτερα,κι αυτό το αποδεικνύει η μελέτη κοινωνιών που μαστίζονται από κακά όπως η φτώχεια,ο αναλφαβητισμός,ο φανατισμός,η χειραγώγηση των ενστίκτων,η στυγνή εκμετάλλευση του ανθρώπου προς τον άνθρωπο,όσο και ο μη-σεβασμός στη φύση.

Ερχόμαστε κοντά για να πάρουμε ο ένας από τον άλλον όσα χρειαζόμαστε για να αγγίξουμε το ιδανικό μας.Η πληγή και η ομορφιά σε όλο αυτό είναι πως έχουμε ανάγκη τους άλλους,γιατί η ικανοποίηση των αναγκών μας περνάει-και-από αυτούς.Έχετε αναρωτηθεί γιατί υποφέρει ένα άτομο με διαταραχή κοινωνικού άγχους,φοβία να προσεγγίσει τους ανθρώπους;Γιατί όλα αυτά που άλλοι τα θεωρούν δεδομένα,ο άνθρωπος αυτός ξέρει πως δεν μπορεί να τα διεκδικήσει δίχως να σπάσει το φράγμα αυτό που τον κρατάει μακριά από την κάλυψη της απόστασης μεταξύ του και των άλλων.Χρειάζεται το δέρμα,την ανάσα,το λόγο,την αποδοχή και την αγάπη των άλλων,για να μπορέσει να αισθανθεί ολοκλήρωση.
Ένας ερημίτης είναι ευτυχισμένος άραγε;Όχι ότι δε γίνεται,μπορεί με υπεραναπλήρωση κάποιων άλλων βαθμίδων ικανοποίησης,να έχει προσπεράσει την ανάγκη για την επικοινωνία με τους άλλους και να έχει τροποποιήσει έτσι το ατομικό του μοντέλο ώστε να προσεγγίζει τον ιδεατό του εαυτό.Αλλά ο πραγματικά τελειωμένος άνθρωπος νιώθει κομμάτι της ανθρωπότητας αλλά και ταυτόχρονα έχει την απόλυτη αίσθηση της ατομικότητας και της μοναχικότητάς του μέσα στο πλήθος.

Tέλος,Petran και weird,οι καβγάδες σας είναι πραγματικά απολαυστικοί,δε μπόρεσα να μη σας φανταστώ ζευγάρι ρε γμτ,τι κρεβατομουρμούρες θα ρίχνατε,κοκκίνισα από το γέλιο σε κάποια φάση,λολοολ.

---

Βροχούλα,
αυτή την αναλύση την εχω ετοιμη για εκείνους που κατα καιρούς υποτιμούν τα προβλήματά μου.
Σε εκεινους που μου λενε:\"Ελα μωρε αλλοι ανθρωποι δεν εχουν να φάνε,αλλοι δεν εχουν οικογένεια,δεν αυτο δεν εχουν εκεινο...\"
Ο καθένας προσπαθεί να ικανοποιήσει τις πρωτευουσες, για εκεινον, ανάγκες του.Ποια ειναι η πιο σημαντική,διαφέρει απο ανθρωπο σε ανθρωπο.
Ομως η αναγκη για επαφή με τον συνανθρωπο ,εχω την αισθηση οτι ειναι παντα εκει και για ολους.
Ο ερημίτης ειναι ενα μεγάλο ερωτηματικό για μένα.Παντα απορούσα πως υπάρχουν ανθρωποι που μπορουν να ζησουν χωρις τη συναναστροφή..κι αυτό σιγουρα γιατι εγω δεν θα μπορουσα με τιποτα..

Κρίνο μήπως πάσχεις από το σύνδρομο επιστροφή στη φύση,λολ.Ας το συζητήσουμε.Χτες το απόγευμα έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ για την καθημερινότητα των πιο απομονωμένων φυλών του πλανήτη.Στα πλέον ειδυλλιακά και παρθένα περιβάλλοντα της γης μας,άνθρωποι έξω από τον πολιτισμό και τις κοινωνίες,σε πολύ μικρές ομάδες πάσχιζαν για την επιβίωση,απολαμβάνοντας ένα σωρό πηγαία \"καλά\",την άγρια ομορφιά και την απλότητα μακριά από τα \"καλούδια του πολιτισμού\"λολ,την κάλυψη των πιο πρωτόγονων,βασικών αναγκών,τη χαρά της επικοινωνίας και άλλα τέτοια βλακωδώς εξιδανικευμένα αγαθά λολοοολ.Γιατί το λέω;Γιατί η άλλη όψη του μεσονυχτίου,λολ,έδειχνε πόσο λανθασμένα βλέπουμε εμείς οι \"δυστυχείς\"που ο υπερβολικός πολιτισμός μας καταπιέζει με τις πλαστές του ανάγκες-που κι εγώ δεν αμφιβάλλω,υπάρχουν,το \"αλλά\"όμως υπερσκελίζει τη γκρίνια μου-εμείς που όταν πονάει το δόντι μας θα βρούμε να πάμε σε έναν οδοντίατρο,θα ξαπλώσουμε σε μία πολυθρόνα και δε θα το βγάλουμε με πέτρα και τριχιά από φυτά,σαν τον Ναυγό με τον Τομ Χανκς.:D:D

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως οι τυχεροί μπορούμε να ζητάμε την επιστροφή στη φύση,γιατί τάχαμου αυτό μας αφαιρεί ο πολιτισμός μας,αλλά ο ανθρωπάκος που έλιωνε από σοβαρότατη ασθένεια σωματική στην κορφή των βουνών(δέρμα και κόκαλα ήταν ενωμένα σχεδόν),περίμενε μήνες τους μάγους της φυλής να περάσουν από το χωριό για να τον γιατρέψουν.Όταν ήρθαν έφεραν μαζί τους φύλλα κόκας,ινδικά χοιρίδια,φτερά και χάντρες,αλλά φάρμακο δεν έφεραν.Του έκαιγαν από πάνω του τα μαντζούνια,τα φτερά και έβλεπαν το μέλλον στα εντόσθια των χάμστερ,λολ,αλλά και τον χτύπαγαν με ένα σακούλι γιατρικών,τα άι που έβγαζε με έκαναν ταυτόχρονα να πικρογελώ και να αναστενάζω με πόνο.:(
Τι του έλειπε;;;
H OMOΡΦΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ,ΛΟΟΟΛ.
Βασικά την ομορφιά της φύσης την είχε έξω από την καλύβα του,αλλά δεν έφτανε.Ήθελε τα καλούδια του πολιτισμού μας,για να μπορέσει να σηκωθεί από εκείνο το ελεεινό στρώμα και να περπατήσει δίχως πόνο,να βγει έξω να τη δει.;)
Ήθελε άνεση και γιατρούς,νοσοκομείο και θεραπεία,όπως και ένα άλλο κοριτσάκι σε άλλη φυλή του Αμαζονίου,που είχε κάποια φοβία-το έλεγαν κλέψιμο του πνεύματος και δειλία οι σοφοί της φυλής-και της έτριβαν τα πόδια με λάδι από παραισθησιογόνα φυτά.Κι αυτό το κοριτσάκι δεν έβγαινε από την καλύβα να χαρεί τη φύση και μάλιστα-ω του θαύματος κι εκπλήξεως-κι εκεί,στις πιο πρωτόγονες φυλές υπάρχουν ψυχικές νόσοι.

Θέλω το ίντερνετ και τη φύση μαζί.Πειράζει που τα θέλω και τα δύο ρε;Θέλω να μη μασάω κόκα όταν χρειάζομαι γιατρό.Μα τι λέμε επιτέλους,είμαστε αλλού ντ\'αλλού.Χαίρομαι που ο απεχθής μας πολιτισμός με βοηθάει να αναζητάω τον εσωτερικό μου εαυτό,λολ,δεν υποτιμώ με ανοησίες τα αγαθά που μου παρέχει η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους,γιατί-όπως σωστότατα το είπαν ο Πετράνς και ο Κηπ,δεν εξιδανικεύω με κάτι τέτοια ιδεολογήματα και φαντασιώσεις ρομαντισμού.I\'m a non conformist within my limits and a revolutionary within my culture,ε,χεεχ.Εδώ ζω,εδώ αναπνέω,εδώ θέλω να ζω,όχι να πάω πίσω το χρόνο για να απολαύσω τα αμφίβολα αγαθά του κυνηγιού της επιβίωσης.Δε θέλω να κυνηγάω με τόξα πιθήκους,να ψαρεύω σε ποτάμια,ούτε να ζήσω σε κάνα ερημονήσι για να είμαι ευτυχισμένη.Είναι κακό άραγες,λοολ .Η μηχανή του χρόνου έχει γίνει και εκπομπή,εγώ θέλω να μείνει εκπομπή.:mad::o:P:D

Η διασημη πυραμιδα

http://s2.postimage.org/lQ8kS.jpg


Σαν πυραμιδα σε γενικες γραμμες ο πανω οροφος προυποθετει τον κατω:)

Δεν το εχω μελετησει και εγω θα το μελετησω αργοτερα.


Πατηστε πανω για μεγενθυνση.

Και Φωτεινούλι μου όμορφο,ούτε εγώ μάνα μου μπορώ δίχως ανθρώπους.Το χειρότερό μου είναι αυτή η ταινία με τον Will Smith που έχει μείνει μόνος του στον πλανήτη,ααα,φρίκηηη.:o