Printable View
Quote:
Originally posted by melissa
13)Κινητή μονάδα θέρμανσης: Χρήσιμη μόνο στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού
τι κινητη μοναδα θερμανσης ειναι αυτη που θερμαινει ενα χωρο στους -1500 C?
α επισης, δεν υπαρχει προβλεψη για κινητη μοναδα ψυξης.....
Οταν ο ηλιος θερμαινει το φεγγαρι, το -1500 γινεται +1500...
Ξερεις μαζι με τα κασκολ πανε και οι βενταλιες ε?
:cool:
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Κι ομως, κι εγω συμφωνω σε πολλα απο αυτα που λεει η ρειν.
Η αναγκη για αρχηγηλικι μου φαινεται γελοια..
Και ρωταω..υπαρχει ποτε ΕΝΑΣ αρχηγός?Επι της ουσιας..
Δεν υπαρχει μια ομαδα,που ενιοτε δουλευει πισω απο τον αρχηγο και πολλες φορες αντι αυτου..(ειτε τον στηριζει ,ειτε τον χειριζεται)?
Αφωτεινή, διάβασε το θέμα του βινς , δεν μιλάει για καμια ανάγκη.
Quote:
Originally posted by RainAndWind
Δυνατός δεν είναι αυτός που ηγείται,δυνατός είναι αυτός που θα μπορούσε να ηγηθεί αλλά δεν θα επέλεγε να το κάνει.Δε θα εκμεταλλευτεί συνθήκες και συγκυριακές καταστάσεις για καμιάς μορφής εξουσία.
- Πολυ ευστοχο το παραπανω.
Θα είχε ενδιαφέρον να συζητηθεί η ανάγκη για ήρωες από την πλευρά της ψυχολογίας.;)
Μην ξεχνας οτι η ψυχολογια ειναι κατα βαση αστικο εφυολογημα.....
ετσι και αυτη αναδυκνυει σαν φυσικη (?) η εμφυτη αναγκη στον ανθρωπο την αναδειξη ηγετων, ηρωων κλπ κλπ....
Εκεινο που εχει ενδιαφερον ομως,
ειναι οτι δεν εχουν σταθει στο που οδηγουν συνηθως οι ηγετες, τους υπηκοους τους.
Παραδειγματα απο την ιστορια παρα πολλα.
Αντιφασεις που προσκρούουν σε αλλες αντιφασεις...
Σε ενα σπορ που παιζεις για τη νικη...πες σκυταλοδρομια ο καλυτερος αναγωριζεται και παιρνει τη θεση που του αξιζει για να νικησει η ομαδα...ειναι ο αρχηγος αλλα δεν χρειαζεται να χρησιμοποιησεις κανα αυτη τη λεξη σε αυτο το απλοϊκο παραδειγμα.
Καπως ετσι μια ομαδα με προγραμματιστες μπορει να συντονιστει απο εναν εμπειρο προγραμματιστη που ειναι ο αρχηγος στο να παιρνει αποφασεις αλλα δεν σημαινει απαραιτητα οτι ειναι και ο καλυτερος προγραμματιστης ή εχει την εννοια αυτη που δινουμε....δεν ειναι βασιλιας στα ανακτορα:)
Το διαβασα ευχαριστω..Quote:
Originally posted by arktos
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Κι ομως, κι εγω συμφωνω σε πολλα απο αυτα που λεει η ρειν.
Η αναγκη για αρχηγηλικι μου φαινεται γελοια..
Και ρωταω..υπαρχει ποτε ΕΝΑΣ αρχηγός?Επι της ουσιας..
Δεν υπαρχει μια ομαδα,που ενιοτε δουλευει πισω απο τον αρχηγο και πολλες φορες αντι αυτου..(ειτε τον στηριζει ,ειτε τον χειριζεται)?
Αφωτεινή, διάβασε το θέμα του βινς , δεν μιλάει για καμια ανάγκη.
εγώ να ξεκαθαρίσω πως πρότεινα άτομα κάτι σαν ρυθμιστές του φόρουμ.
αυτό θεώρησα πως εννοούσε ο βινς.
γιατί το πάτε αλλού και δεν μ΄αρέσει.
ωραια,αν δηλαδη καποιος το παει παραπερα,τι προβλημα υπάρχει?Quote:
Originally posted by arktos
εγώ να ξεκαθαρίσω πως πρότεινα άτομα κάτι σαν ρυθμιστές του φόρουμ.
αυτό θεώρησα πως εννοούσε ο βινς.
γιατί το πάτε αλλού και δεν μ΄αρέσει.
διαβαζεις κατι και σου δινει το εναυσμα να το προχωρησεις..τι δεν σου αρεσει?
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
ωραια,αν δηλαδη καποιος το παει παραπερα,τι προβλημα υπάρχει?Quote:
Originally posted by arktos
εγώ να ξεκαθαρίσω πως πρότεινα άτομα κάτι σαν ρυθμιστές του φόρουμ.
αυτό θεώρησα πως εννοούσε ο βινς.
γιατί το πάτε αλλού και δεν μ΄αρέσει.
διαβαζεις κατι και σου δινει το εναυσμα να το προχωρησεις..τι δεν σου αρεσει?
ας το πάει όπου θέλει.
εγώ απλά ξεκαθάρισα σε τί απάντησα.
Quote:
Originally posted by Boltseed
Ναι, αυτο ειναι το κακο με τους αρχηγους, οτι το θεωρουμε πλεον φυσικο να εχουμε καποιον πανω απο το κεφαλι μας με την δικαιολογια \"ειναι στην φυση μας\" ή το ακομα πιο γελοίο \"έτσι καναμε πάντα\".
Μολις ψηφισουμε για αρχηγο προτεινω να ψηφισουμε και για τον μαγο του χωριου, ξερετε, τον spiritual leader ο οποιος θα επικοινωνει με τα πνευματα των διεγραμμενων-αποχωρουντων μελων και θα ειναι ο μονος που -οπως υποστηριζει- θα μπορει να το κανει αυτο. Σαν ανταλαγμα θα πρεπει να τον προσκυναμε, να του δινουμε το φαγητο μας και την ζωη μας καθως και να μας κανει οτι-μα οτι- αυτος θελει. ουγκ!
κοίτα ένας δρυϊδης καλός θα μας έπεφτε...
αυτοί είναι και λιτοδίαιτοι !
Ο χαρισματικός ηγέτης περιγράφηκε ήδη πιο μπροστά. Είναι σωστό αυτό που λες, ότι η πλειοψηφία θεωρεί φυσιολογικό να έχει κάποιον στη καμπούρα της, αλλά μόνο με τις ανάλογες προϋποθέσεις. Όταν τα μέλη λειτουργούν ούτως ή άλλως αυτόνομα και παίρνουν πρωτοβουλίες ή αναλαμβάνουν δράση μη θεωρώντας κανέναν ανώτερο κανενός, οι ηγέτες - ιμιτασιόν δε μπορούν καν να σταθούν. Ο μόνος που μπορεί να σταθεί είναι ένας λίγο καλύτερος συντονιστής απ\' τους υπόλοιπους. Αυτός που θα διακρίνει πιο εύκολα τα ατού του κάθε μέλους και θα του δώσει τον αντίστοιχο ρόλο. Ο δίκαιος ηγέτης δε θα βάλει μπροστά το δικό του \'εγώ\' και θα αναγνωρίσει την αξία του καθενός ξεχωριστά, γιατί το \'κοπάδι\' δε τον ενδιαφέρει. Άλλα και τα μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να αφήσουν τους δικούς τους εγωίσμούς στην μπάντα, προκειμένου να του επιτρέψουν να τους συντονίσει. Ο ηγέτης θέλει χώρο κι έχει πολύ περισσότερο ανάγκη τη συνεργασία με τα μέλη για να αναδειχθούν όλοι... βέβαια, να πούμε ότι συνήθως άτομα με τάσεις εξουσίας και επιβολής που συναντούμε παντού και πάντα και δεν έχουν σχέση με αυτό που λέγεται \'ικανότητα\', είναι άτομα με προσωπικές ελλείψεις και ανεπάρκεια, που δε τα ενδιαφέρει τίποτα άλλο από το ιδίον όφελος και την προβολή. Συνήθως είναι αδύναμα και άβουλα και στην προσπάθεια επιβολής τους, δε κάνουν τίποτα άλλο απ\' το να καλύπτουν την όποια αδυναμία τους. Αυτά ακριβώς ψάχνουν για \'κοπάδι\'.Quote:
Originally posted by Boltseed
Ναι, αυτο ειναι το κακο με τους αρχηγους, οτι το θεωρουμε πλεον φυσικο να εχουμε καποιον πανω απο το κεφαλι μας με την δικαιολογια \"ειναι στην φυση μας\" ή το ακομα πιο γελοίο \"έτσι καναμε πάντα\".
Μολις ψηφισουμε για αρχηγο προτεινω να ψηφισουμε και για τον μαγο του χωριου, ξερετε, τον spiritual leader ο οποιος θα επικοινωνει με τα πνευματα των διεγραμμενων-αποχωρουντων μελων και θα ειναι ο μονος που -οπως υποστηριζει- θα μπορει να το κανει αυτο. Σαν ανταλαγμα θα πρεπει να τον προσκυναμε, να του δινουμε το φαγητο μας και την ζωη μας καθως και να μας κανει οτι-μα οτι- αυτος θελει. ουγκ!
Τελικά ηγέτης είναι αυτός που δεν ασκεί εξουσία αλλά επηρεάζει θετικά τους άλλους. Και ναι, αυτό είναι σπάνιο να συμβεί...
;)
Στην πραγματικότητα η αποδοχή των άλλων μας κολακεύει.Και τείνουμε να γινόμαστε αυτό που θέλουν και περιμένουν από εμάς.Κανένας δεν μένει ανεπηρέαστος από τέτοια ψυχολογικά τερτίπια,κανένας δεν είναι άτρωτος στο να προσεγγίζει το ιδεατό του μέσα από τα μάτια των άλλων.Χτίζουμε μία αυτοεικόνα μέσω της αποδοχής,ενισχύεται η αυτοπεποίθησή μας.Αλλά υπάρχει εκεί και ένα αγκαθάκι,θέλει προσοχή.Πόσο μακριά θα φτάσω προκειμένου να με αποδέχεσαι;\"The presence of an audience is crucial in shaping effects of self-presentation\".
Aν σκεφτούμε πάνω στο γιατί θέλουμε να μας αποδέχονται θα συμπεράνουμε πως μας είναι αναγκαίο για την αίσθηση του εαυτού μας.Με τη διαφορά πως ο καθένας παίζει στον τομέα που είναι σημαντικός γι αυτόν.Πχ άλλος θέλει να τον αποδέχονται ως έξυπνο,άλλος ως αστείο,άλλος ως δυνατό,άλλος ως συναισθηματικό και ευαίσθητο,άλλος ως καλλιεργημένο,άλλος ως...Δικές μας ανάγκες εξυπηρετούμε και προσεγγίζοντας τους αλλότριους εαυτούς.
Δεύτερη βαθμίδα κατά Maslow.
Αλλά το κατά πόσο το συνειδητοποιούμε έχει να κάνει με το ατομικό self-monitoring,που κι αυτό είναι πολυπαραγοντικό.
Quote:
Στην πραγματικότητα η αποδοχή των άλλων μας κολακεύει.Και τείνουμε να γινόμαστε αυτό που θέλουν και περιμένουν από εμάς.Κανένας δεν μένει ανεπηρέαστος από τέτοια ψυχολογικά τερτίπια,κανένας δεν είναι άτρωτος στο να προσεγγίζει το ιδεατό του μέσα από τα μάτια των άλλων.Χτίζουμε μία αυτοεικόνα μέσω της αποδοχής,ενισχύεται η αυτοπεποίθησή μας.Αλλά υπάρχει εκεί και ένα αγκαθάκι,θέλει προσοχή.Πόσο μακριά θα φτάσω προκειμένου να με αποδέχεσαι;\"The presence of an audience is crucial in shaping effects of self-presentation\".
Aν σκεφτούμε πάνω στο γιατί θέλουμε να μας αποδέχονται θα συμπεράνουμε πως μας είναι αναγκαίο για την αίσθηση του εαυτού μας.Με τη διαφορά πως ο καθένας παίζει στον τομέα που είναι σημαντικός γι αυτόν.Πχ άλλος θέλει να τον αποδέχονται ως έξυπνο,άλλος ως αστείο,άλλος ως δυνατό,άλλος ως συναισθηματικό και ευαίσθητο,άλλος ως καλλιεργημένο,άλλος ως...Δικές μας ανάγκες εξυπηρετούμε και προσεγγίζοντας τους αλλότριους εαυτούς.
Δεύτερη βαθμίδα κατά Maslow.
Αλλά το κατά πόσο το συνειδητοποιούμε έχει να κάνει με το ατομικό self-monitoring,που κι αυτό είναι πολυπαραγοντικό.
Εκτος θεματος αλλα μου αρεσει...γιατι δεν ανοιγεις κανα θεμα rain:)
πολυ ενδιαφερουσα φιλοσοφικη τοποθετηση, που αφορα κατα τη γνωμη μου μια εξελιγμενη κοινωνια που κινειται ηδη με αυτοματο πιλοτο.Quote:
Originally posted by RainAndWind
Η έννοια αρχηγός δεν υπάρχει,ούτε θα υπάρξει ποτέ στην ατζέντα μου.Θα το θεωρούσα προσβολή να μου πρότεινε ποτέ κάποιος κάτι τέτοιο,όπως θεωρώ και ταπεινωτικό για τον άνθρωπο να δέχεται πως κάποιος/οι είναι ανώτεροι ή κατώτεροί του.Δε με αφορά λοιπόν ένα τέτοιο δίλημμα.Ο άνθρωπος που θα χρησιμοποιήσει τις ικανότητές του για να ηγηθεί δεν είναι ανώτερος,είναι μαλάκας.:P
Εν τω μεταξύ,διαπιστώνω πως ακόμη και στο γαμοφέγγαρο το όπλο θεωρείται εκ των ουκ άνευ,για\"επιβολή\".:o:o
Γι αυτό εάν το αποικίσετε,δε θα έρθω.:D
Δεν πιστεύω πως στις δύσκολες στιγμές αναδεικνύονται οι ηγετικές ικανότητες κανενός,αντίθετα,αναδεικνύ εται η ανάγκη για ομάδα και συνεργασία.Δίχως τη συνένωση και τη συνεργασία το ανθρώπινο είδος δε θα είχε επιβιώσει.Απλά μας έχουν τόσο μπολιάσει με την τεχνητή ανάγκη για έναν ή πολλούς πάνω από το σβέρκο μας,που δε διανοούμαστε ποτέ πως θα μπορούσαμε και άνευ αρχηγών.Φόβος και αγελαία ένστικτα.Δυνατός δεν είναι αυτός που ηγείται,δυνατός είναι αυτός που θα μπορούσε να ηγηθεί αλλά δεν θα επέλεγε να το κάνει.Δε θα εκμεταλλευτεί συνθήκες και συγκυριακές καταστάσεις για καμιάς μορφής εξουσία.Πατερναλισμοί βασισμένοι πάνω σε ανασφάλειες.Αν όλη η εκπαίδευσή μας βέβαια,ατομική και κοινωνική βασιζόταν πάνω στην ανεξαρτησία,δε θα υπήρχε καμία ανάγκη για αρχηγιλίκια.Ποιανών η δύναμη θα κινδύνευε τότε;
Φυσικά η melissa αναφερόταν σε situational leadership,αλλά είμαι ενάντια και σ\'αυτό το ιδεολόγημα.
Θα είχε ενδιαφέρον να συζητηθεί η ανάγκη για ήρωες από την πλευρά της ψυχολογίας.;)
εδω ομως μιλαμε για μια κοινωνια σεκατασταση εκτακτου αναγκης, που δραστηριοποιειται με βασικη αναγκη την επιβιωση.
αν ποτε ασχοληθεις με ιστιοπλοια, θα καταλαβεις οτι οσο καλο να ειναι το πληρωμα, χωρις καπετανιο, το σκαφακι δεν βγαινει ουτε απ το λιμανι...
το ιδιο πιστευω οτι ισχυει και με τις κοινωνιες σε σταδιοεπιβιωσης..
υπαρχουν κρισιμες αποφασεις για τις οποιες ολοι εχουν γνωμες αλλα πρεπει να παρθει ΜΟΝΟ ΜΙΑ , ΚΡΙΣΙΜΗ, ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ.
αυτο οσο και να μη θελουμε να το παραδεχτουμε δεν γινεται ουτε με ομοφωνια ουτε με δημοκρατια...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++1Quote:
πολυ ενδιαφερουσα φιλοσοφικη τοποθετηση, που αφορα κατα τη γνωμη μου μια εξελιγμενη κοινωνια που κινειται ηδη με αυτοματο πιλοτο.
εδω ομως μιλαμε για μια κοινωνια που δραστηριποιειται με βασικη αναγκη την επιβιωση.
αν ποτε ασχοληθεις με ιστιοπλοια, θα καταλαβεις οτι οσο καλο να ειναι το πληρωμα, χωρις καπετανιο, το σκαφακι δεν βγαινει ουτε απ το λιμανι...
το ιδιο πιστευω οτι ισχυει και με τις κοινωνιες σε σταδιοεπιβιωσης..
υπαρχουν κρισιμες αποφασεις για τις οποιες ολοι εχουν γνωμες αλλα πρεπει να παρθει ΜΟΝΟ ΜΙΑ , ΚΡΙΣΙΜΗ, ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ.
αυτο οσο και να μη θελουμε να το παραδεχτουμε δεν γινεται ουτε με ομοφωνια ουτε με δημοκρατια...
επ! να διευκρινισω οτι μιλαω για το ερωτημα της σεληνης, η της φυλης.......
αν μιλαμε για αρχηγο μιας κοινοτητας σαν αυτη που συζηταμε εμεις,συζητησεις δλδμεταξυ τυρου και αχλαδιου..
για αρχηγο στην διαδικασια συζητησης στην ουσια δλδ :):):):):):)
συμφωνω απολυτα με την ρειν.
αντμιν χρειαζεται,σε ρολο τροχονομου.να ρυθμιζει την κυκλοφορια, να κοβει καμια κληση.
αρχηγος,οχι...κατηγορηματικ α, οχι!