αμην κοπελα μου!
αμην!!!
Printable View
αμην κοπελα μου!
αμην!!!
Ποσοι απο εσας νιωθετε μοναξια; Ποσους απο εσας σας εχουν παρατησει στην μοιρα σας εξαιτιας του προβληματος σας; Ειναι πραγματικα πολυ σκληρο, εκτος απο την ασθενεια να εχεις και αυτην την αντιμετωπιση απο φιλους γνωστους και συντροφους. Μακαρι να μην τους τυχει να το ζησουν αυτο το προβλημα ουτε για μια στιγμη και να μην νιωσουν ποτε αυτην την μοναξια. Κανεις ομως δεν ξερει το μελλον.
silveroula,νιωθω τεραστια μοναξια.
η \"καλυτερη\" μου φιλη μολις επιδεινωθηκε η κατασταση μου(πριν απο 3 χρονια περιπου) απομακρυνθηκε εντελως.
πληγωθηκα αφανταστα γιατι ηταν φιλια ετων.
στη συνεχεια λογω της καταστασης μου απομακρυνθηκα και γω απο καποιους αλλους φιλους.
ο μονος που μου σταθηκε σα ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣ ηταν ενα παιδι που φευγει οριστικα για το εξωτερικο :(
να σε ρωτησω silveroula...με την οικογενεια σου πως τα πας?
το ρωταω γιατι σε πολλες περιπτωσεις οπως και στη δικη μου οι δικοι μας ανθρωποι τροφοδοτουν αθελα τους το προβλημα μας.
εγω ζω με μια αδερφη που πασχει απο ψυχωση και 8 στις 10 φορες που θα συζητησουμε θα μου πει για τα προβληματα της και μαλιστα με ενα υφος πολυ αγχωμενο που επιτεινει το αγχος μου,με μια μητερα που μου δεν με καταλαβαινει και με εναν πατερα που με εχει στηριξει αφανταστα στο παρελθον απλα λογω υγειας και ηλικιας πλεον δεν μπορει να κανει και πολλα.
Καλημερα. Με τους γονεις μου δεν εχω κανενα προβλημα καλη μου αλλα δεν μενω μαζι τους. Εχω δικη μου οικογενεια και μεσα σε αυτην την οικογενεια νιωθω πολυ μονη. Ειμαι το μαυρο προβατο.
Αυτην την στιγμη νιωθω απαισια και μ\'εχουν πιασει και τα κλαματα :( Πριν ενα εικοσαλεπτο μαζεψα ολο το κουραγιο μου και πηρα την αποφαση να παω σ\'ενα καταστημα κινητης τηλεφωνιας στην περιοχη μου να ενεργοποιησω εναν αριθμο που το σκεφτομαι ενα μηνα να το κανω αλλα ποτε δεν ενιωθα καλα για να παω. Πηρα λοιπον το μηχανακι μου και αρχισα να κατευθυνομαι προς το καταστημα. Φυσικα δεν ενιωθα καλα, ο φοβος ανεβαινε κλιμακα. Λιγα μετρα απο το σπιτι σκεφτηκα να γυρισω πισω. Δεν το εκανα και συνεχισα την διαδρομη και οσο απομακρυνομουν απο το σπιτι τοσο αυξανοταν τα συμπτωματα. Οταν εφτασα στο καταστημα σταματησα μπροστα αλλα ενιωθα να τρεμουν τα ποδια μου, μπηκα μεσα τους ειπα τι θελω και το πρωτο πραγμα που ρωτησα ειναι ποση ωρα θα κανει. Η υπαλληλος μου απαντησε 3 λεπτα. Εγω που ηδη ημουν χαλια, ταχυκαρδια ζαλαδα, ασταθεια κτλ, γυριζω και της λεω οτι βιαζομαι πολυ και αν ειναι να της αφησω αυτα που χρειαζετε να το κανει και θα περασω αργοτερα να τα παρω. Εντομεταξυ ειχε ξεκινησει την διαδικασια και μου λεει σχεδον τελειωσαμε, μια υπογραφη να βαλεις και ειναι ετοιμο. Πηρα τα πραγματα μου και εφυγα αλλα τωρα η αποσταση για την επιστροφη στο σπιτι φανταζε τεραστια. Δεν αργησε να ερθει και κριση πανικου και μαλιστα ενω ημουν πανω στο μηχανακι. Νομιζα δε θα μπορουσα να φτασω στο σπιτι, προσπαθουσα να σκεφτω κατι αλλο αλλα ματαια. Ηθελα να φωναξω ΒΟΗΘΕΙΑ. Οταν εφτασα στο σπιτι το μονο που ενιωθα ηταν απογοητευση.
Silveroula καλησπέρα, ολα αυτα μου ακούγονται σαν διαταραχή πανικού συνοδευόμενη από αγοραφοβία (το πρόβλημα που εχεις να απομακρυνθείς από την εστία σου).
Επειδή είπες σε ένα post σου αν ιδρώνει κανένας παρόλο που έχει δροσιά. Εγώ είμαι αυτός. Πάσχω από κοινωνική φοβία 10 χρόνια τώρα και ιδρώνω ακατάσχετα κάθε φορά που συναναστρέφομαι με ανθρώπους. Η ψυχίατρος μου μου το τονίζει ότι είναι συμπτωμα και όχι η αιτία, αλλα το υποσυνείδητό μου δεν εννοεί να τη δεχτεί αυτή τη λεπτομέρια. Μέχρι και σε δερματολόγο έφτασα να μου πει γιατι ιδρώνω και μου σύστησε να κάνω εξετάσεις θυροειδή (βγηκαν φυσιολογικές) και απλά να \"μην το σκέφτομαι\".
Το θέμα είναι ότι και οι δύο γιατροί έχουν δίκιο παρόλο που δεν το δέχεται το ξερό μου το κεφάλι. Τα συμπτώματα δεν είναι το πρόβλημα. Είναι απλά συμπτώματα. Οπότε και συ όπως και γω, δεν πρέπει να θεωρούμε τα συμπτώματα (κρίσεις πανικού στη δικιά σου περίπτωση) ως την αιτία του προβλήματος, αλλά να επικεντρωθούμε στο ΓΙΑΤΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΌΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΟΚΑΛΕΊ. Κι αυτό επιτυγχανεται μέσω ψυχοθεραπίας τυπου γνωσιακής κατά τη γνώμη μου.
Σε μένα υπήρξαν περίοδοι που τα συμπτώματα σταμάτησαν και μπορούσα να συναναστραφώ με κόσμο γιατί είχα στο μυαλό μου την πραγματική αιτία τους και την νικούσα.
Καλε μου φιλε εγω δεν χρειαζετε να βγω εξω για να με λουσει ιδρωτας, το παθαινω πολλες φορες την ημερα ενω ειμαι μεσα στο σπιτι. Κοινωνικη φοβια δε νομιζω να εχω αλλα αγοραφοβια εχω σιγουρα. Μακαρι ομως να μ\'επιαναν τα συμπτωματα μονο οταν ειμαι εξω, τοτε θα ειχα το κουραγιο να το πολεμησω. Εμενα ομως με πιανουν και μεσα στο σπιτι και μαλιστα καθε μερα. Ολη την ωρα κατι με ταλαιπωρει. Δεν μπορει κανενας που δεν το εχει νιωσει να καταλαβει το τεραστιο μεγεθος του προβληματος. Ειλικρινα ειμαι σε απογνωση :(
Καλημερα. Σημερα ξυπνησα νιωθωντας μια παραξενη αισθηση στην περιοχη αναμεσα στο στομαχι και στο στερνο. Κατι ασχημο σαν ληγομα σαν στεναχωρια σαν τοπικο φοβο, δεν ξερω πως να σας το περιγραψω αλλα ηταν ασχμη αισθηση. Εχει νιωσει καποιος αλλος κατι τετοιο; Και φυσικα αμεσως αρχισε να χτυπαει κοκκινο ο φοβος. Α ξεχασα να πω επισης οτι μου βγαινει και πολυ αναστεναγμος και σκεφτομαι οτι μπορει να εχει σχεση η ασχημη αισθηση που νιωθω με τον αναστεναγμο. Μηπως ειναι συμπτωμα καταθλιψης; Σας παρακαλω αν καποιος εχει καταλαβει τι λεω ασ μου απαντησει.
silveroula ναι το εχω νιωσει πολλες φορες.Ξερω δεν περιγραφετε ευκολα.
εγω το νιωθω οπως και εσυ σαν λιγομα αναμεσα στο στομαχι και στο στερνο,σαν μια βα8εια αγωνια και δεν ξερω αν ταιριαζει η περιγραφη ,σαν να κλαιει η ψυχη μου.
ο πλατονας ελεγε οτι καπου εκει ειναι η ψυχη αναμεσα στομαχι και στερνο.
κοιτα πρεπει να βρεις την σωση θεραπεια και δεν θα τα νιωθεις αυτα ολα ειναι απο το εντονο στρες.
εγω με τα σεροξατ ειμαι πολυ καλυτερα απο πρωτα π επερνα φαρμακα π δεν ηταν για μενα.
\'οχι οτι ειμ αι τελεια αλλα δεν υπαρχει συγκριση με τις αρχες.
Ολα αυτα τα χρονια auroula εχω παρει διαφορες φαρμακευτικες αγωγες. Καποιες περιοδους ειμαι ελαφρως καλυτερα και αλλες πεφτω πολυ, οπως τωρα. Το μυαλο μου ειναι συνεχως κολλημενο εκει. Οσο κι αν προσπαθω να σκεφτω κατι θετικο δεν βρισκω τιποτα. Ολην την ημερα ειμαι μεσα στο φοβο και στα συμπτωματα. Νιωθω στα γονατα μονιμα μια αδυναμια και σε συνδιασμο με τον αστματητο μετεωρισμο δεν μπορω να κανω, πολλες φορες, ουτε τα απαραιτητα. Νιωθω πολυ αχρηστη.
Δεν εισαι η μονη.Και εγω ακριβως τα ιδια νιωθω.
απλα οταν δεν ειμαι καλα προσπαθω να μην κανω πολα πραγματα αλλα οταν ειμαι καλα του δινου και καταλαβενει.παντως με τα σωστα φαρμακα ειμαι τις περισσοτερες μερες καλα σχετικα.
και εγω εψαξα πολυ να βρω τα φαρμακα που ειναι για μενα .
Εχεις κι εσυ διαταραχη αγχους, φοβιες και κρισεις πανικου;
Ναι εδω και 2 χρονια.Και τα ιδια συμτωματα ακριβως με σενα συν μουδιασματα στο σαγονι και στον σβερκο.
Ουφ ουφ ............. κανονικα τωρα θα επρεπε να κανω δουλειες στο σπιτι γιατι φωναζει οτι θελει καθαρισμα αλλα με τον μετεωρισμο που εχω και μονο απο τον εναν καναπε στον αλλον να παω με πιανει φοβος. Πως να σηκωθω να κανω καθαριοτητα; :( Το φτωχο μου μυαλουδακι δε θα καταννοεισει ποτε πως γινεται να περναω τοσο δυσκολα χωρις να ειμαι αρρωστη.
Καλησπερα. Ειναι κανεις εδω μεσα που να μην νιωθει ουτε μια μερα καλα; Εχω ξεχασει πως ειναι να νιωθω καλα. Δεν περναει ουτε μια μερα που να μην εχω συμπτωματα. Δεν ξερω τι να κανω :(