Printable View
και κάτι ακόμα νιώθω ότι θα θελα να γράψω ένα μαιλ στην πιο καλή φίλη που είχα ποτέ -η οποία με απογοητευσε τελευταια πολύ-αλλά θέλω να της εξηγησω και τη δική μου συμπεριφορά-θέλω όμως να πω μερικ΄πράγματα και να μείνουν εκεί-δεν έχω όμως το δικαίωμα να της πω να μην αναφερει κάτι ε; επίσης είναι δυαντόν σε έναν άνθρωπο που τον νιώθω τόσο κοντά μου να μην μπορώ να πω ορισμένα πράγματα;ξερω ότι θα με καταλάβει; δεν θέλω να της μιλήσω στο τηλ..είναι δυνατόν; δεν έχω όρεξη να μιλήσω.
Καλησπέρα. θα θελα πολύ να χω να γράψω κάτι διαφορετικό, κάτι θετικό. αλλά δεν έχω. Εξακολουθώ να νιώθω απογοητευμένη, με πολλούς ανθρώπους, καταστάσεις γύρω μου..Πλησιάζουν τα γενέθλια μου και νιώθω άσχημα. Με στεναχωρεί αυτή η μέρα γιατί δεν είμαι όπως θα θελα, όπως φανταζόμουν ότι θα ήμουν στα 25 αλλά και ούτε νιώθω ευτυχισμένη. Πολλές φορές νιώθω άσχημα να το πω ή να το παραδεχτώ, γιατί έχω εγώ και οι γύρω μου την υγεια μας και όλα τα απαραίτητα αλλά και επειδή νιώθω κάπως ότι προκαλώ την τύχη μου ότι θα τιμωρηθώ για το ότι δεν νιώθω καλά ενω΄τα έχω όλα..και να φανταστείτε ότι δεν ξέρω καν αν πιστεύω στο Θεο..Νιώθω σαν να ακολουθώ απλά το σενάριο στη ζωή μου προκειμένου να μην ξεφύγω..χωρίς να μου το επιβάλει κανείς. Φοβάμαι ότι αν αφεθώ θα ξεφύγω, οπότε προτιμώ να κάνω όσα έχω να κάνω γιατί δεν αντέχω αλλιώς νομίζω ότι θα διαλυθώ. Κρατάω συνέχεια απασχολημένο τον εαυτό μου με κάτι γιατί δεν μπορώ να αντέξω αλλιώς, όχι τις σκεψεις τόσο αλλά τα συναισθήματα μου. Θα βουλιάζω και θα βουλιάζω και θα βουλιάζω..
Στεναχωριέμαι που ακόμα κι εδώ δεν βρίσκεται κανείς να με ακούσει πραγματικά
νιώθω κουρασμένη να κάνω οτιδήποτε..ξέρει κανείς πως θα μπορουσα να βρω την άκρη μονη μου?αν μπορώ να κάνω κατι να νιώσω καλύτερα; όλα γυρω μου είναι ασυμμάζευτα, χαρτιά σκόρπια στο χαλί, άπλυτα πιάτα..απορώ πως δεν κάνω κάτι. δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, ούτε καλά καλά να σηκώσω τηλ. πολλές φορές.
Και τα αρνητικα στο προγραμμα ειναι, μην το ξεχνας αυτο. Προσπαθησε να αλλαξεις οτι αλλαζει και οσο για τα υπολοιπα, ψαξε να βρεις τη θετικη τους πλευρα. Ξερω, μαλλον ακουγονται πολυ γενικα και αοριστα αυτα που λεω, προσαρμοσε τα στις συνθηκες σου.
Τι περιμενες να εχεις στα 25 που δεν το εχεις; Απο ποτε εχεις να αναθεωρησεις τους στοχους σου; Μην περιμενεις να εχεις παντα ορεξη για δουλειες η βολτες η γυμναστικη. Καποιες φορες ισως πρεπει να το παλεψεις λιγο στην αρχη.
Δεν ξερω αν σου λενε κατι αυτα που γραφω, δεν ξερω τι ακριβως περνας, ειναι απλα καποιες σκεψεις μου.
Μερικές φορές είναι δύσκολο να βρεις την άκρη μόνη σου, οπότε ίσως είναι καλό να αποφασίσεις να ζητήσεις βοήθεια. Με οποιονδήποτε τρόπο.
Είναι κρίμα να έχεις βάλει τόσο μεγάλο όριο αντοχής, ώσπου να ζητήσεις βοήθεια.
Όσο για τις ενοχές σου σχετικά με το ότι έχεις τα απαραίτητα και την υγεία σου και θεωρείς μάλλον τον εαυτό σου αχάριστο, σκέψου πως ίσως δεν έχεις την ψυχική σου υγεία (στην υγεία υπάγεται κι αυτό!) και χρειάζεται να φροντίσεις γι'αυτό.
Ίσως αν έπαιρνες αυτή τη φορά πραγματική απόφαση να ζητήσεις βοήθεια να ένιωθες καλύτερα ήδη, γιατί είναι μια ισχυρή κίνηση φροντίδας, ανάγκης, αγάπης του εαυτού σου.
Τώρα για μια πρόχειρη λύση... αν μπορούσες να χαλαρώσεις (εσύ ξέρεις τους τρόπους για να συμβεί- όσο γίνεται), να κοιμηθείς και ξυπνώντας το πρωί να πίεζες τον εαυτό σου να ανοίξεις τα παράθυρα, βάλεις λίγη ευχάριστη μουσική, συμμαζέψεις λίγο το χώρο και πας μια βολτούλα ίσως βοηθούσε.
Είμαι της γνώμης πως μέσα μας βαθιά, ξέρουμε τη λύση για να αισθανθούμε καλύτερα... εσύ ποια λύση δίνεις?
Fearg ευχαριστώ πολύ για το μνμ σου. Νιώθω οτι δεν μπορώ να αλλάξω κάτι, κυρίως όσον αφορά εμένα το πως νιώθω μέσα μου..ότι ότι και να κάνω η ασχημη διάθεση παραμένει.
περίμενα να είμαι/νιώθω ευτυχισμένη..να χω φίλους, δουλειά, να νγαλινω να διασκεδάζω να νιώθω καλά, ίσως και σχέση..δεν ξέρω πάνω κάτω αυτά.αλλά κυρίως το να νιώθω κ
μου έμεινε το απο πότε έχεις να αναθεωρήσεις τους στόχους σου..ίσως έχεις δίκιο..έχω πολύ καιρό. ομως δεν θεωρώ ότι είναι παράλογοι στοχοι ή μη ρεαλιστικοί .
Εχεις δίκιο αλλά μου είναι τόσο δυσκολο τον τελευταίο καιρό να κάνω την αρχή για οτιδήποτε..Σε ευχαριστώ και πάλι πολύ για το μνμ σου και τις συμβουλές
Δυστυχώς δεν έχω χρόνο να χαλαρώσω.. ίσως το ΣΚ.και για να μαι και ειλικρινείς το χαλάρωμα μου συνήθως καταλήγει σε αποδιοργάνωση και προτιμώ να συνεχίζω έτσι αφού τουλάχιστον λειτουργώ.θα θελα να ναι μια μου φίλη εδώ, όχι να μιλήσω μαζί της μόνο να ναι εδώ- δεν θέλω να της μιλησω στο τηλ. ούτε στο ιντερνετ, ουτε καν από κοντα, μόνο να ληταν εδώ για λίγο αλλα δεν θελω να της το ζητήσω
Κινητήριος δύναμη είναι το συναίσθημα. Ρίξε έναν ξεγυρισμένο ύπνο και όταν ξυπνήσεις το πρωί, σκέψου έναν άνθρωπο που αγαπάς και θα ήθελες να βρεθείς μαζί του. Δεν μιλάω για έρωτα. Αγάπη! Έναν φίλο\φίλη. Έναν συγγενή, έναν άνθρωπο. Πες του να έρθει εκείνος στο σπίτι σου για να αναγκαστείς να το μαζέψεις. Αν δεν μπορέσεις, κάνε κάτι άλλο.Quote:
Originally Posted by αν?
Σκέψου τον εκλεκτό της καρδιάς σου και φέρσου στον εαυτό σου και στο σπίτι σου σαν να τον περιμένεις από στιγμή σε στιγμή. Προκάλεσε την αρμονία και θυμήσου πόσα έχει να μας πει από μόνη της.
Αυτό που βλέπεις γύρω σου, είναι αυτό που νιώθεις μέσα σου. Πλύνε το μέσα σου και ταχτοποίησέ το. Βάλε στο κέντρο του χάους σου ένα βάζο με λουλούδια.
Αν ήξερες ότι αύριο δεν θα ζεις, τι θα έκανες σήμερα; Κλισέ; Μπορεί. Ποιος είπε ότι τα κλισέ είναι εύκολα στην πράξη;
Σε ακούμε πραγματικά! Εσύ;
Δεν μπόρεσα να κάνω δυστυχώς τίποτα από αυτά Λήθη.Και πως "πλένεις" το μέσα σου που προτείνεις;
Αν ήξερα ότι αύριο δεν θα ζώ; πάντα αυτός ο συλλογισμός μου φαινόταν κάπως παράλογος.. θα έλεγα σε όσους αγαπώ πόσο σημαντική είναι για μένα, θα χάριζα όλα τα πράγματα μου και θα ετοίμαζα ένα χειροποίητο προσωπικό δώρο για όλους για να με θυμούνται που και που και να χαμογελάνε και πιθανώς να έβρισκα ένα ήσυχο μέρος στη φύση για να πεθάνω. Λές να αρχίσω να φτιάχνω κάτι για όλους και να τους δέιξω τι σημαίνουν για μένα; Αυτό γίνεται αλλά να σηκωθώ να φύγω και να αφήσω πράγματα που με κουράζουν δεν γίνεται,δεν έχω τόση τόλμη.
α αι ππάλι άρχισα να βλέπω εφιάλτες ειδα οτι επεσα με αυτοκινητο απο τον γκρεμο τρομαξα πολύ
Η ασχημη διαθεση, για καποιο λογο πηρε τη θεση της καλης διαθεσης που ειχες, οταν αρχισες αυτο το θεμα. Πηγαινε λιγο πισω. Βρες το σημειο και την αιτια που αλλαξε η διαθεση σου και ξαναπιαστο απο εκει.Quote:
Originally Posted by αν?
Πραγματι, οι στοχοι σου δεν ειναι παραλογοι. Αλλα ενω θα ηθελες τη φιλη σου κοντα σου, δεν επικοινωνεις μαζι της. Τωρα, σχεση και δουλεια, λενε οτι ειναι δυσκολα αυτες τις μερες.
Αφου η αρχη δεν ειναι το φορτε σου, ισως αν εβρισκες "ανωδυνες" ασχολιες, ωστε να εξοικειωθεις με την εννοια της αρχης, να σε βοηθουσε.
Αληθεια, στην τελευταια μερα της ζωης σου θα εφτιαχνες κατι για ολους οσους ξερεις? Με σκοπο, τι? Προσωπικα, θα εκανα ο,τι με ευχαριστει, χωρις να με νοιαζει πια για τιποτα.
πήρε την διάθεση της καλής γιατί κατάλαβα ότι όσο κι αν προσπαθώ να νιώθω καλά δεν κρατάει για πολύ..κουράστηκα να πρέπει να κατβάλω προσπάθεια για να μην νιώθω στεναχωρημένη. εντάξει η σχέση μάλλον δεν με καίει και τόσο όσο να έχω ανθρώπους γύρω μου που να νοιάζονται για μένα. ναι με δουλειά δύσκολα. γιατί αυτή η φίλη μου με έχει πληγώσει πολύ.πάντως κατασύμπτωση σήμερα με πήρε τηλ...απλά νιώθω συνέχεια χάλια..δενέχ κάτι καινούργιο να πω, κάτι καλό..
Δεν είπα ότι θα έφτιαχνα κάτι για όλους όσους ξέρω έιπα ότι θα έφτιαχνα κάτι μόνη μου για όλους τους ανθρώπους που νοιάζομαι και αγαπάω..κάτι που θα χω κάνει με αγάπη, θα εχει να κάνει με τη σχέση μου με το κάθε άτομο..κάτι τετοιο σκέφτηκα τελοσπάντων..δεν είπα οτι θα κανα μόνο αυτό. ούτε θα το κανα για να ευχαριστήσω τους άλλους
κι επίσης το ότι πλησιάζουν τα γενέθλια μου..και δεν νιώθω καλά πάλι..ενώ κάθε χρόνο τα τελευταια 3 χρόνια πιστεύω ότι θα αλλάξει η διάθεση μου. βέβαια πάντα πιέζομουν λίγο αυτήν την μέρα μεγαλώνοντας αλλά..
Συμφωνώ. Για αρκετά πράγματα χρειαζόμαστε βοήθεια, δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα μόνοι μας.Quote:
Originally Posted by Arsi
Για μένα είναι φανερό ότι δεν είσαι καλά ψυχολογικά όσον καιρό γράφεις εδώ. Όμως αποφεύγεις να ζητήσεις βοήθεια. Γιατί εμένα δε μου φαίνεται ως τώρα ότι πραγματικά προσπάθησες να ζητήσεις βοήθεια, παρά μόνο να σκοντάφτεις κάπου και να το αναβάλεις.
Θα έκανες το ίδιο αν π.χ. είχες σπάσει το πόδι σου? Θα άφηνες τους μήνες να περνάνε ενώ πονάς, ενώ υπάρχει περίπτωση να μη μπορέσεις να περπατήσεις ξανά σωστά, χωρίς να κάνεις τίποτα? Θα σκεφτόσουνα τα χρήματα, ότι δυο γιατροί που απευθύνθηκες δεν είναι εύκαιροι και θα το άφηνες εκεί? Δεν το πιστεύω (αν και δεν παίρνω και όρκο).
Γιατί κάνεις λοιπόν αυτό για την ψυχική σου υγεία? Τη θεωρείς λιγότερο σημαντική? Θεωρείς ότι σου αξίζει να είσαι δυστυχισμένη?
θα τελειωσουν ποτε τα πραγματα που σε κουραζουν, τα οποια μαλλον ειναι τα ιδια με αυτα που σε απασχολουν ωστε να μη βρισκεις λυσεις;Quote:
Originally Posted by αν?