Πως θα απαλλαχθώ από τους δαίμονες του μυαλού μου?

Quote:

---

Originally posted by Eli
Ωστόσο αυτά τα δαιμόνια τα καταραμένα δεν λένε να ξεκουμπιστούν.... ακόμη....

Είναι μακρύς ο δρόμος για την Ιθάκη έτσι Dora ;) ;;

---

Eli τα δαιμόνια είναι οι λαιστρυγόνες και οι κύκλωπες και ο άγριος Ποσειδώνας που συνανταμε στο δόμο για την Ιθάκη .Ομως δεντους φοβόμαστε γιατί δεν τους κουβαλάμε στην ψυχή μας . Μας κατσικώνονται στο σβέρκο , αλλά που θα πάνε θα τους διώξουμε .
Ναι είναι μακρυς ο δρόμοςγια την Ιθάκη , αλλα αξίζει να τον κάνουμε σε όλη τη διαδρομή του .

Κοίτα ποιος μιλάει;;;
Επειδή είχα την τιμή να γνωρίσω την κυρία Break από κοντά να σας πω ότι αν και πολύ ντροπαλή στο φόρουμ είναι ένας άνθρωπος που όταν σου χαμογελάει φωτίζει όλο τον χώρο! Και ναι ευτυχώς παρά τα ζόρια που έχει τραβήξει δεν έχει ξεχάσει να συνεχίζει να χαμογελάει! Και όταν λέω χαμογελάει εννοώ όχι μόνο με το στόμα αλλά και με τα μάτια και με την ψυχή της ολάκερη :)
Το χαίρομαι πολύ αυτό σε εσένα break μου και χαίρομαι που σε βρήκα συνοδοιπόρο σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο που έχουμε επιλέξει :).

Quote:

---

Originally posted by dora_th
Eli τα δαιμόνια είναι οι λαιστρυγόνες και οι κύκλωπες και ο άγριος Ποσειδώνας που συνανταμε στο δόμο για την Ιθάκη .Ομως δεντους φοβόμαστε γιατί δεν τους κουβαλάμε στην ψυχή μας . Μας κατσικώνονται στο σβέρκο , αλλά που θα πάνε θα τους διώξουμε .
Ναι είναι μακρυς ο δρόμοςγια την Ιθάκη , αλλα αξίζει να τον κάνουμε σε όλη τη διαδρομή του .

---

Και εδώ κολλάει η ερώτηση:

"Πόσο μακριά είναι ακόμη Μπάρμπα Στρουμφ????" :lol: :lol: :lol:

Πέραν της πλάκας το λέω και το ξαναλέω στον εαυτό μου όσο πιο μακρύς ο δρόμος τόσο πιο σταθερά τα αποτελέσματα και τόσο μεγαλύτερη η σοφία που κερδίζουμε :)
Με χαμόγελο συνεχίζω.... :thumbup:

Βρείτε μου τοιχο να χτυπήσω το κεφάλι μου.Ποσο πρέπει να μισω το σωμα μου και την ψυχη μου για να το φορτώνω τοοοοοσο πολλά λιπαρά και ζάχαρες;
Γιατι; Ποτέ η Κυριακη δεν ηταν η καλύτερη μου μέρα.Απο τα παιδικά μου χρόνια δεν γουσταρα της Κυριακής το απογευμα.Ισως επειδή ξημέρωνε μερα σχολείου σε μερικές ωρες...

Ψυχολογία στα δαπεδα.Ενα στομαχι που μολις δεχτηκε υπερφαγική επιθεση...και μεγάλη κιλολας...
Αλήθεια...Ποτε εχει τελος αυτο το πράγμα;;;:thumbdown::thumbdown::thumbdown::( :(:(:barfy::barfy::barfy::puzzled::puzzled::puzzle d:

Quote:

---

Originally posted by marimari
Βρείτε μου τοιχο να χτυπήσω το κεφάλι μου.Ποσο πρέπει να μισω το σωμα μου και την ψυχη μου για να το φορτώνω τοοοοοσο πολλά λιπαρά και ζάχαρες;
Γιατι; Ποτέ η Κυριακη δεν ηταν η καλύτερη μου μέρα.Απο τα παιδικά μου χρόνια δεν γουσταρα της Κυριακής το απογευμα.Ισως επειδή ξημέρωνε μερα σχολείου σε μερικές ωρες...

Ψυχολογία στα δαπεδα.Ενα στομαχι που μολις δεχτηκε υπερφαγική επιθεση...και μεγάλη κιλολας...
Αλήθεια...Ποτε εχει τελος αυτο το πράγμα;;;:thumbdown::thumbdown::thumbdown::( :(:(:barfy::barfy::barfy::puzzled::puzzled::puzzle d:

---

Βρήκες το θάρρος να το μοιραστείς marimari μου και αυτό είναι το σημαντικό :)
Αύριο ξημερώνει μία νέα μέρα :)

Καλησπερα σας!!! Αλλη μια δαιμονισμενη στην παρεα
σας παρακολουθω κρυφα πολυ καιρο, εχω παρει πολυ δυναμη απο σας κι ευχαριστω γι αυτο, και σας συγχαιρω για τον τροπο που αντιμετωπιζετε τις αδυναμιες και σηκωνετε ξανα το κεφαλι αμεσα και συνεχιζετε την προσπαθεια...
σε λιγες μερες εχω τα πρωτα γεννεθλεια της τελευταιας μου προσπαθειας. τον τελευταιο χρονο καταφερα πολλα. καταφερα να ξεφορτωθω 3 ολοκληρες δεκαδες κιλων, και κυριως καταφερα να ριξω σε βαθυ υπνο τους δικους μου δαιμονες μεχρι που για αρκετο καιρο πιστευα οτι τους ειχα εξορκισει. δυστυχως ομως καπου επαναπαυτηκα και με τρομο διαπιστωσα οτι ακομα υπαρχουν και τον τελευταιο μηνα εχουν κανει κατι παραπανω απο αισθητη την παρουσια τους. τελικα δεν ειναι τοσο ευκολο οσο νομιζα. το λαθος μου μαλλον ηταν οτι υποτιμησα τον εχθρο . οποτε το μονο που μου μενει ειναι να ανασυγκροτηθω εγκαιρως και να ξαναρχισω να τους μαχομαι...

Quote:

---

Originally posted by Eli
Επειδή είχα την τιμή να γνωρίσω την κυρία Break από κοντά να σας πω ότι αν και πολύ ντροπαλή στο φόρουμ είναι ένας άνθρωπος που όταν σου χαμογελάει φωτίζει όλο τον χώρο! Και ναι ευτυχώς παρά τα ζόρια που έχει τραβήξει δεν έχει ξεχάσει να συνεχίζει να χαμογελάει! Και όταν λέω χαμογελάει εννοώ όχι μόνο με το στόμα αλλά και με τα μάτια και με την ψυχή της ολάκερη :)

---

:shocked2: Για εμένα μιλάς?

Τα παραλές, τα παραλές!!!

:starhit:

ΛΟΡΑ καλωσόρισες!
πόσο χαίρομαι όταν μεγαλώνει η παρέα μας :bigsmile:
Συγχαρητήρια που το κατάλαβες νωρίς και δεν το βάζεις κάτω! Δυστυχώς εγώ πολλές φορές δεν το αντιμετώπισα έγκαιρα με αποτέλεσμα να ακυρώνω τις τεράστιες προσπάθειες που είχα κάνει στο παρελθόν :flaming:
Βάζω μυαλό όμως και προχωράω μπροστά :bigsmile:
Εύχομαι να καταφέρεις να τους κατατροπώσεις τους ατίθασους δαίμονες σου και σύντομα να τους ξαναβάλεις στο συρτάρι :), καλή επιτυχία!

ευχαριστω πολυ για το καλωσορισμα,
ισως τελικα να μην υπαρχει οριστικη λυση αλλα τουλαχιστον οσο αντιδραμε γρηγορα δεν δινουμε τον χρονο να θεριεψει το κακο.
αυτο μου πηρε και μενα πολυ χρονο αλλα πιστευω το χω πια εμπεδωσει...

marimari αμοιβαια τα συναισθηματα για την κυριακη καθως και τα υπολοιπα... ομως ειναι ενα μονο περιστατικο ετσι? εστω αλλο ενα! προσπαθησε να ηρεμησεις να αποστασιοποιηθεις και υποσχεσου στον εαυτο σου οτι αυτο το συμβαν ειναι απλα η εξαιρεση και οχι ο κανονας.

marimari ούτε κ εγώ γούσταρα της Κυριακής το απόγευμα!!!!!!
Πάντα με έπιανε μελαγχολία!!!!!

Ναι έχει τέλος.......... κ όλες μαζί από εδώ θα το παλέψουμε!!!! :D:D:D

Θεωρώ πως πρέπει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας κ να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση μας!

Τουλάχιστον εγώ προσπαθώ να δω την υγιεινή διατροφή ως μια διαδικασία φροντίδας απέναντι στον εαυτό μου!!!! Μια πράξη αγάπης για εμένα γιατί εάν δεν είμαι εγώ καλά τότε κανένας από τους γύρω μου δεν θα είναι καλά εξαιτίας των νεύρων μου, της κυκλοθυμίας μου,της μελαγχολίας μου κ ότι άλλο προκαλεί στον ψυχισμό μου αυτή η κατάσταση!!!!!

Επίσης έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου, που το είχε γράψει ο filipparas πως θέλει πολύ δουλειά με τον εαυτό μας ή κάπως έτσι :yes:
Έτσι είναι!!!!!!!!!!! Ο διαιτολόγος κ ο ψυχολόγος θα μας δείξουν τον τρόπο!!!!!!!

όπως λέει κ η Eli θα μας δείξουν τα κλειδιά!!!! :wink1:

Λόρα καλώς ήρθες στην όμορφη παρέα μας κ συγχαρητήρια για την απώλεια των κιλών σου!!!!:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thu mbup:

Σίγουρα δεν υπάρχει οριστική λύση εφόσον εάν τρώμε βλακείες παχαίνουμε!!!:regan:

Ότι κ κάνουμε ακόμα κ επέμβαση εαν δεν βγάλουμε τα αμαρτωλά απο τη ζωή μας ή έστω να τα καταναλώνουμε μια στο τόσο δεν γίνεται τίποτα :grind::grind::grind:

Έχω παράδειγμα κ μέσα στο σπίτι μου εφόσον η αδελφή μου πρίν κάποια χρόνια είχε φθάσει 90 κιλά κ μόνη της προσπάθησε κ έχασε 33 ολόκληρα κιλά κ να έχει κ εμένα να τρώω μπροστά της :thumbdown::thumbdown::thumbdown::thumbdown: ή να πηγαίνει κ να μου τα αγοράζει γιατί εγώ ντρεπόμουν :rolleyes::rolleyes:, όταν κ αυτή επαναπαύτηκε άρχισε κ πάλι να βάζει κιλά!!!!


ʼρα δυο επιλογές έχουμε όπως είπε κ η γλυκιά μας dora (εαν δεν κάνω λάθος), ή τρώμε κ έχουμε παραπάνω κιλά ή προσέχουμε τον εαυτό μας κ έχουμε φυσιολογικό βάρος!

Υ.Γ: Για να μη παρεξηγηθώ, τα λέω για να τα ακούω κ εγώ :lol::lol::lol::lol:

Quote:

---

Originally posted by break

Υ.Γ: Για να μη παρεξηγηθώ, τα λέω για να τα ακούω κ εγώ :lol::lol::lol::lol:

---

break εννοείται πως καμία δεν πάει να το παίξει δασκάλα εδώ μέσα, στο κάτω κάτω σε φόρουμ με διατροφικές διαταραχές γράφουμε που σημαίνει ότι όλες έχουμε τα θέματα μας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να λέμε τι πιστεύουμε και τι προσπαθούμε να κάνουμε πράξη και τρόπο ζωής. Στο κάτω κάτω οι πληροφορίες που μαθαίνουμε στο προσωπικό ταξίδι της η καθεμία μας αυτές είναι που μοιραζόμαστε και έτσι βοηθάμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Όσιες δεν είμαστε και σίγουρα όλες κάπου χάνουμε τον δρόμο μας και κάπου τον ξαναβρίσκουμε πάλι :). Αλλά είναι ωραίο όταν μαθαίνουμε κάτι σωστό και βλέπουμε ότι μας βοηθάει να το μοιραζόμαστε και με όλους τους άλλους.
Και να πω και κάτι που μου ήρθε σήμερα με αφορμή την εξομολόγηση των παραστρατημάτων μας. Πιστεύω ότι είναι πολύ ωραίο να παραθέτουμε τα πιστεύω μας και τον τρόπο που το παλεύουμε καθώς και τις επιτυχίες μας και τις χαρές μας. Είναι όμως εξίσου καλό και όμορφο να λέμε και τις αποτυχίες μας και τα λάθη μας. Έχει κάτι το λυτρωτικό το να παραδέχεσαι τα σφάλματά σου και προσωπικά με το κουράγιο που μου δίνετε με βοηθάτε να επανέρχομαι πιο γρήγορα και να επικεντρώνομαι και πάλι στους στόχους μου. Κάθε νόμισμα που λένε έχει δύο πλευρές έτσι και εμείς έχουμε και τις επιτυχίες μας και τις αποτυχίες μας .
Σας ευχαριστώ για την δύναμη που μου δίνετε και σας φιλώ γλυκά :love:

Όταν άνοιξα αυτό το post ήμουνα ψυχολογικά πολύ χαλιά κ ο λόγος που το έκανα ήτανε γιατί ήθελα να ακούσω κ από άλλα άτομα τη δική τους εμπειρία κ με ποιο τρόπο το παλεύουν!!! :kiss::kiss:

Κοριτσια...ΑΠΟΤΥΧΙΑ!!!!!!!!!!!
Βγηκα και εκανα ξεσπασμα.Εννω πηγα επισκεψη και ηπια ενα χαμολι, μετά επαθα και 2 υπερφαφικο μεσα σε 2 ωρες.
Το θεμα δεν ειναι αυτο.Το θεμα ειναι οτι εκανα τον πρωτο μου προκαλούμενο εμετό.
Δε ξερω αλλά μετά το ξεσπασα του φαγητου με εποιασε μισος και το εκανα.Ειναι αληθεια οτι μαζι με τον εμετο εφυγαν και οι μισες μου τυψεις.
Το θεμα ειναι οτι δεν νιωθω ασχημα που το εκανα.Αλλά δεν ειμαι και πατο ψυχολογικά...Γιατι;;;;

marimari πρόσεχε γλυκιά μου γιατί το μονοπάτι που βαδίζεις είναι επικίνδυνο ψυχολογικά και σωματικά. Μήπως δεν κάνεις αρκετά ισορροπημένη διατροφή; Γιατί άλλο να κάνεις ένα υπερφαγικό και να νιώσεις άσχημα και άλλο να νιώσεις τέτοια αηδία με τον εαυτό σου και να προκαλέσεις εμετό. Καταλαβαίνω την απογοήτευση σου αλλά με το να προκαλέσεις εμετό απλά προσθέτεις ένα ακόμη πρόβλημα σε αυτά που ήδη έχεις. Και αν το γυρίσεις από μία απλή αδηφαγική διαταραχή σε νευρική βουλιμία άντε να μαζέψεις τα ασυμμάζευτα μετά...
Η λύση για να αποφύγουμε τα υπερφαγικά είναι να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο τους. Ο φαύλος κύκλος είναι ο εξής:
Γεγονός πυροδότησης - υπερφαγικό επεισόδιο - τύψεις - αφαγία ή υποθερμιδική διατροφή και φτου ξανά και από την αρχή.
Για να σπάσεις τον κύκλο πρέπει να το πιάσεις από κάπου και να κάνεις αλλαγή και το εφικτό είναι η αλλαγή διατροφής. Αν κάνεις τα 5 πλήρη γεύματα που λέμε εδώ στο τόπικ στις πρώτες σελίδες τότε τα υπερφαγικά λιγοστεύουν και έχουν και μικρότερη ένταση και μέγεθος. Μην χάνεσαι μέσα στην απογοήτευση και στον πανικό σου. Κάνε μία προσπάθεια να το δεις λίγο πιο ψύχραιμα. Ξύπνα αύριο το πρωί που είναι μία νέα μέρα και κάνε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο με τριάδες και δυάδες και θα νιώσεις καλύτερα. Αν θέλεις να δεις ένα τέτοιο διαιτολόγιο δες τι τρώμε εγώ και break στο τόπικ "τι έφαγα σήμερα" και θα πάρεις και από εκεί μία ιδέα. Έχεις αρκετά κιλάκια να χάσεις ακόμη και είναι κρίμα να κουράζεις από τώρα τόσο πολύ τον εαυτό σου και να τον υποβάλλεις σε τόσο μεγάλο στρες.
Σου παραθέτω το παρακάτω άρθρο για τις μακροχρόνιες συνέπειες του εμετού με την ελπίδα ότι θα σε αποτρέψω από μία τόσο παρορμητική και επικίνδυνη για την υγεία σου συμπεριφορά.

http://keadd.gr/wb/pages/arthra/synepies-emeton.php

Σε κάθε περίπτωση χαίρομαι που το μοιράστηκες μαζί μας και σε ευχαριστώ για την ειλικρίνεια σου :)

Quote:

---

Originally posted by break
Όταν άνοιξα αυτό το post ήμουνα ψυχολογικά πολύ χαλιά κ ο λόγος που το έκανα ήτανε γιατί ήθελα να ακούσω κ από άλλα άτομα τη δική τους εμπειρία κ με ποιο τρόπο το παλεύουν!!! :kiss::kiss:

---

και δες τελικά τι επιτυχία είχε και πόσο όμορφα εξελίχθηκε :starhit::starhit:

marimari να ακούσεις τις συμβουλές της Eli έχει δίκιο!!!

κ εμένα η Eli με βοήθησε να πιστέψω πως μπορώ να σπάσω αυτόν το φαύλο κύκλο!

Σας καληνυχτώ, αύριο έχω πρωινό ξυπνημα! :fake sniffle:

Όμορφοι και όμορφές καλησπέρα σας!
Έπειτα από 4 ημέρες συνεχόμενου πυρετού και «τρεξίματος στην τουαλέτα» (Αντιλαμβάνεστε?)
Είμαι πάλι εδώ?
Λοιπόν διάβασα τα νέα όλων σας? νέων παλιών?
Ήθελα να πω πως τα δαιμονάκια δε σχετίζονται μόνο με το φαγητό μας αλλά μας δημιουργούν ¨ανησυχίες¨ για το σώμα μας και αυτό πάλι μας πάει πίσω?
Ο στόχος μας είναι το κέντρο της γης και οτιδήποτε μας πάει πίσω πρέπει να βρίσκουμε τη δύναμη να το αντικρούουμε? Δεν είναι εύκολο αλλά θεωρώ ότι υπάρχουν τρόποι να γίνει εύκολο!
Συνήθως δεν εμπίπτουμε σε «πειρασμούς» όταν είμαστε χορτάτοι ή τουλάχιστον όταν είμαστε χορτάτοι οι πιθανότητες να ξεφύγουμε είναι μικρότερες?
Είναι λοιπόν καλύτερα έχεις φάει πριν πας την επίσκεψη σου και να κρατάς πάντα μαζί σου ένα σνακ έκτακτης ανάγκης...
Το έχω κάνει παρελθοντικά και 2 στις 3 έχει δουλέψει! Την Τρίτη φορά βέβαια έφαγα και το σνακ έκτακτης ανάγκης και το κέρασμα της επίσκεψης? !!!
Εστιάζω όμως στις 2 επιτυχίες μου και προσπαθώ να ξεχάσω την «αποτυχία» της τρίτης φοράς!

Για το γυμναστήριο τώρα? τα δαιμονάκια μας δημιουργούν άγχος για το σώμα μας? Καλό κακό το σώμα μας αυτό είναι και θέλουμε να γίνει καλύτερο.
Το να συγκρίνουμε το σώμα μας με το σώμα των καλλίγραμμων γυμναστών που κοπανιούνται μια ζωή 5-8 ώρες στο γυμναστήριο δεν είναι δίκαιο? :grind: Καλύτερα να συγκρίνουμε το σώμα μας πριν με το σώμα μας τώρα?
Ας είχα χρήματα και θα σου έλεγα εγώ! Προς το παρόν αρκούμε στο περπάτημα και λίγο ποδήλατο στο σπίτι? Είναι μια παρηγοριά και αυτό!

Τέλος Marimari μου θα συμφωνήσω με την Eli?
Η κολλητή μου άρχισε να το κάνει αυτό και το διαπίστωσα νωρίς. Όταν της μίλησα γι΄ αυτό η ίδια δεν παραδέχτηκε ότι το κάνει? Εκεί άρχισα ν? ανησυχώ και έψαξα πληροφορίες για το θέμα?
Όταν της πήγα τις πληροφορίες εκτυπωμένες και της εξέφρασα τις ανησυχίες μου η απάντηση της ήταν ότι δε μου πέφτει λόγος και τι θέλω και ανακατεύομαι και τέτοια?
Anyway δε θέλω να αναπτύξω άλλο το θέμα? Σε παρακαλώ όμως μη μπεις σε αυτό το λούκι?
Αυτό που θέλω να σου πω είναι να αγαπήσεις τον εαυτό σου? Και αν κάποια στιγμή κάνεις και ένα λάθος? άνθρωπος είσαι και έχεις και αδυναμίες?
Το ότι το παραδέχεσαι βέβαια είναι καλό σημάδι. Θα σου πρότεινα και εγώ να δεις το θέμα της διατροφής σου λίγο πιο ψύχραιμα και να ακολουθήσεις τα 5 γεύματα?

Αυτά! Και σας ευχαριστώ που είστε δίπλα μου τώρα που σας χρειάζομαι?

καλησπερα κι απο μενα!!!
τολμω να πω οτι η συμετοχη μου στην συντροφια σας αρχισε ηδη να αποδιδει καθως νιωθω πολυ πιο αισιοδοξη. αφησα και το παπι μου κατα μερος κι υποσχεθηκα οτι απο δω και περα ολες οι μετακινησεις μου θα γινονται μετα ποδια. κατι ειναι κι αυτο απο την πληρη απραγια...
break ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια αλλα πραγματικα αυτη τη στιγμη νιωθω οτι ο αγωνας να διατηρησω τα κεκτημενα μου φαινεται πολυ πιο δυσκολος. κι αυτο γιατι ο χρονος και ο κοπος μεχρι να φτασω τον στοχο μου μπορει να μην ηταν λιγος αλλα ειχε ενα τελος. τωρα συνηδητοποιω οτι για να μεινω εδω θα πρεπει να αγωνιζομαι καθημερινα και ασταματητα και αυτο μου προκαλει μεγαλο αγχος. μαλλον γι αυτο τωρα ξυπνησαν κι οι δαιμονες...
οταν επιτελους ειδα τα κιλα-στοχο μου στην ζυγαρια ξεκινησα ενα προγραμμα συντηρησης στο οποιο ειχα ενα ελευθερο γευμα την εβδομαδα (για αρχη) με τα ολα του. ορεκτικο κυριως ποτο και γλυκο! ομως με το πρωτο κιολας γλυκο μου ηταν αδυνατο να σταματησω!!! το ενα γευμα γινοταν ενα τεραστιο γευμα που διαρκουσε ολη την ημερα!!! και φυσικα την αλλη μερα τρομος τυψεις και ενοχες!!! την πρωτη φορα λεω ενταξει ετυχε αλλα ελα που καθε φορα αυτο γινοταν!!! αυτο δεν ηταν προγραμμα συντηρησης αλλα σαν να καθιερωνα ενα υπερφαγικο επεισοδιο με τα ολα του μεσα στην εβδομαδα!!! το τελευταιο δε συνεχιστηκε και την επομενη ημερα!!! τελικα ποσο χαζη μπορει να ειμαι? και τι ακριβως πρεπει να κανω??? να συνεχισω το προγραμμα μου επ'αοριστον??? να ξεγραψω τελειως απο την ζωη μου τις τροφες που πυροδοτουν αυτα τα επεισοδια? σιγουρα νιωθω οτι θελω πολυ δουλεια ακομα αλλα δεν γνωριζω τον τροπο που μπορω να το χειριστω...

marimari θα συμφωνησω απολυτα με τα κοριτσια μην ξεκινας μια ιστορια που θα κανει πολυ χειροτερα τα πραγματα... ειχα κι εγω την ευκαιρια να δω τι μπορουν να προκαλεσουν οι προκαλουμενοι εμετοι μετα απο βουλιμικα επεισοδια μεσω μιας αδελφικης μου φιλης. ειδα ενα πανεξυπνο δυναμικο ατομο να γινεται ενα πλασμα χωρις προσωπικοτητα σκια του εαυτου της και να καθεται να παρατηρει την ζωη απλα να την προσπερναει... ευτυχως αντιδρασαμε εγκαιρως και την πεισαμε να συνεργαστει και τελικα καταφερε και βγηκε απο τον εφιαλτη. ομως δυστυχως υπαρχουν πολλοι που δεν τα καταφερνουν. μην παιρνεις λοιπον τετοιο ρισκο. επισκεψου το φορουμ της βουλιμιας και της νευρικης ανορεξιας (πιστευω οτι ειναι οι 2 οψεις τις ιδιας απαισιας νοσου) για να ενημερωθεις η ιδια που ακριβως μπορεις να πεσεις αν δεν το προσεξεις... μην τις υποτιμας καθολου αυτες τις καταστασεις... φιλικα και με πολυ αγαπη...

Προσπαθω να κρατησω με νυχια μια ισορροπημένη Δευτέρα.
Αυτο που με απογοητευσε περισσοτερο στον εμετο ειναι οτι δεν εβγαλα αυτά που ειχα φαει παραμονο τα τελευταία.
Τοσος κοπος για το τιποτα.
Δεν ειμαι και ευκολη με τον εμετο.
Θεωρώ οτι ηταν ενα μεμονωμένο περιστατικό που δεν θαχει συνέχεια.
Σας ευχαριστω για τα λογια ενθαρυνσης.Το κακό ειναι οτι ξερω απολυτα τι πρεπει να κανω αλλά οταν φτάσουν στην φαση της εκτέλεσης εκει χολένουμε.
Επίτηδες το εγραψα γιατι ηξερα οτι "θα τακουσω..." και αυτο θα ηταν μια σφαλιάρα για να συνελθω....Τι να πω.Εχω πιάσει πατο!!!

οταν πιανουμε πατο το μονο που μας μενει να κανουμε ειναι να σηκωθουμε ετσι?
μακαρι ολο αυτο το περιστατικο να ειναι μονο κατι που σε ταρακουνησε αρκετα ωστε να αλλαξεις πορεια. κι αυτην την φορα να ειναι ανωδικη.
το γεγονως οτι δεν το κλεινεις μεσα σου ολο αυτο ειναι πιστευω πολυ θετικο. συνεχισε να το πολεμας.σου εχω εμπιστοσυνη...

marimari σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες τις σκέψεις σου μαζί μας και στο κάτω κάτω όλοι υποφέρουμε από τον ίδιο πρόβλημα την παχυσαρκία και τα υπερφαγικά μας επεισόδια. Μαζί θα το παλέψουμε αν το θέλεις και θα τα καταφέρουμε. Απλά θέλει χρόνο, υπομονή και ψυχραιμία :). Εννοείται πως δεν σου τα ψέλνουμε ούτε σε μαλώνουμε απλά συμπάσχουμε και ανησυχούμε για την υγεία σου. Έχουμε ήδη μία πολύ δύσκολη εξίσωση να λύσουμε ας μην τις προσθέσουμε και άλλες μεταβλητές και την κάνουμε ακόμη πιο δυσεπίλυτη γιατί μετά κλάφτα! Εύχομαι η μέρα σου να εξελιχθεί όμορφα διατροφικά και ήρεμα αλλά ακόμη και να μην συμβεί αυτό μην το βάζεις κάτω. Πολλές φορές παίρνει παραπάνω από μία μέρα για να επανέλθεις στο πρόγραμμά σου. Απλά σε παρακαλώ για να μην έχεις και άλλες τέτοιες κρίσεις να ακολουθήσεις μία ισορροπημένη και πλήρης διατροφή με συχνά γεύματα.
Φιλιά και καλή επιτυχία! :bigsmile::bigsmile::bigsmile:

Γεια σας και πάλι.
Πολύ ενδιαφέρον θέμα... πως θα απαλλαχθούμε από τους δαίμονες του μυαλού.

Εμένα οι δικοί μου δαίμονες έρχονται και με ταλαιπωρούν μετά τις 7 το απόγευμα.
Ναι... σηκώνομαι το πρωί με όλη την καλή διάθεση και ετοιμάζω και τα υγειηνά/διαιτητικά γεύματα και τα παιρνω μαζί στη δουλειά. Μόλις φεύγω από το γραφείο και πολλές φορές πριν φτάσω στο σπίτι έχω ταράξει όλες τις "λιχουδιές" που μπορείς να φανταστείς άλλες φορές πίτσες, άλλες sandwich και εγώ δεν ξέρω τι θα μου έρθει εκείνη την ώρα.

Αν τα καταφέρω βέβαια και φτάσω σπίτι χωρίς παρεκτροπές τότε πέφτω στο ψυγείο και σε ότι έχει το ντουλάπι.

Οι δαίμονες οι δικοί μου είναι βραδινής βάρδιας:)

Περιττό να σας πω βέβαια ότι αν τύχει και έχω καμιά αδειούλα από την δουλειά (όπως σήμερα), ε τότε όλη τη μέρα δεν σταματάω να σχεδιάζω (όχι εγώ οι δαίμονες :Ρ) τι θα φάω και πως.
Ξέρω τώρα θα μου πείτε να δουλεύω όλη την ημέρα συμπεριλαμβανομένων και τα Σαββατοκύριακα (ας μην ξεχνάμε και τις αργίες) αλλά το θέμα δεν είναι αυτό.
Για μένα το θέμα είναι όπως λέει και η αγαπητή break πως θα απαλλαχθούμε από τους δαίμονες μας.

Θέλω να ξυπνήσω μια μέρα και να έχω πάθει το click... δεν ζητάω πολλά ρε γμτ... να σταματήσω να βλέπω το φαγητό ως έξοδο διαφυγής και να ξεκινήσω να το βλέπω ως μέσο συντήρησης και διαβίσωσης.

Το έχω πραγματικά ανάγκη.

Ευχαριστώ και πάλι για τις συμβουλές σας που μου δώσατε και στο άλλο θέμα που έχω ανοίξει "ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ".

Είμαι σίγουρη ότι αν ρωτήσεις όλο τον κόσμο στο φόρουμ tonia οι περισσότεροι θα σου πουν ότι η μανία για φαγητό και ειδικά για κακές τροφές το βραδάκι στο σπίτι τους έρχεται...
Δεν νομίζω να είναι τυχαίο. Και εγώ ψάχνω εδώ και καιρό γιατί τα περισσότερα επεισόδια υπερφαγίας που κάνω αν όχι όλα τα κάνω βράδυ μετά τις 8 :mad:
Πιστεύω ότι οφείλεται κυρίως σε ψυχολογικούς λόγους αλλά από ένα σημείο και μετά καταντά εθισμός. Δηλαδή το βραδάκι στο σπίτι είναι η ώρα χαλάρωσης και ηρεμίας και δυστυχώς για να νιώσουμε καλύτερα και να χαλαρώσουμε από την ένταση της ημέρας επιβραβεύουμε τον εαυτό μας με ότι πιο νόστιμο και ότι μας ευχαριστεί περισσότερο που συνήθως είναι βαρύ και παχυντικό για βραδινό.
Αυτό που με βαραίνει εμένα ως ερώτημα είναι το εξής:
Γιατί ενώ κάνω μία πολύ πλήρης και ισορροπημένη διατροφή εδώ και πάρα πολύ καιρό ακόμη η όρεξη μου δεν έχει αντιστραφεί...δηλαδή να είναι πιο έντονη το πρωί και πιο χαμηλή το βράδυ;;;;
Με τρελαίνει αυτή η συμπεριφορά του σώματος μου αλλά η μόνη απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι τόσα χρόνια βραδυνής υπερφαγίας δεν μπορούν να ανατραπούν με ένα χρόνο σωστής και ισορροπημένης διατροφής. ʼρα το κλειδί είναι η επιμονή και η υπομονή. Θα γυρίσει και ο τροχός.... που θα πάει;;:fake sniffle:

http://img847.imageshack.us/img847/8...1668569805.jpg

Quote:

---

Originally posted by TzTonia

Θέλω να ξυπνήσω μια μέρα και να έχω πάθει το click... δεν ζητάω πολλά ρε γμτ... να σταματήσω να βλέπω το φαγητό ως έξοδο διαφυγής και να ξεκινήσω να το βλέπω ως μέσο συντήρησης και διαβίσωσης.

---

Εκείνη την ίδια μέρα όταν ξυπνήσεις θα δεις τον πρίγκιπα του παραμυθιού να σε κρατά αγκαλιά,έχοντας παρκάρει κάτω
το λευκό του άλογο και ταυτόχρονα θα είναι η μέρα που θα έχει εξαφανιστεί κάθε αρρώστια κι αδικία στον πλανήτη γη!

Δεν είμαι ειρωνική,απλά προσπαθώ με έναν έντονα δεικτικό τρόπο να σου πω πως αυτά τα πράγματα έτσι δεν γίνονται!
Δεν ξεκίνησες να βλέπεις το φαγητό "ως έξοδο διαφυγής" με ένα κλικ,ώστε με το επόμενο να το δεις "ως μέσο συντήρησης και διαβίωσης".
Για κάποιους πολύ σημαντικούς σ'εσένα λόγους επιλέγεις να διαχειρίζεσαι ανάγκες και συναισθήματα δια μέσω του φαγητού.
Αν δεν τα δουλέψεις αυτά,να μπεις σε άλλες διαδικασίες αντίδρασης και συμπεριφοράς,ώστε να πάψεις να το χρειάζεσαι
με τον τρόπο που μέχρι σήμερα δείχνεις να το χρειάζεσαι,θα συνεχίσεις να κάνεις ό,τι κάνεις και μάλιστα στον ίδιο και μεγαλύτερο βαθμό.
Προσπάθησε να μπεις σε διαδικασία παρατήρησης και κατανόησης για αρχή και μετά βρες νέες διεξόδους μη βρώσιμες.
Δεν είναι απλό,μερικές φορές ούτε καν συνειδητό,θέλει χρόνο και προσωπική δουλειά.Κλίκ μόνο στο ποντίκι του υπολογιστή μας!

Σας ευχαριστω οοοολους για τα υποστηρικτικά σας λογια.Πραγματικά ειστε θυσαυροι.Τι κριμα να μην σας ειχα συναντησει νωριτερα.
Με την βοηθεια της Τονιας και το καθημερινο περπατημα νιωθω πιο ανεβασμενη ψυχολογικά και εχεω καοως καλυτερη διατροφή.Το βραδυνο πρεπει να ελατωσω κιάλλο για να πω πως δεν κανω απλως σωστη διατροφή αλλά διαιτα.Μερικές φορες ξεφευγω αλλά το ξαναβαζω στον ιδιο δρομο.
Πιστευω πως η 1 ωρα καλο περπατημα καθημερινά και με ελατωμενη προσληψη τροφης καποια στιγμη θα φανει στην ζυγαριά.

Marimari μου το μυστικό κρύβεται στην άσκηση. Μην πτοείσαι keep walking :kiss::kiss:!
Δεν θέλει πυρηνική φυσική για να χάσουμε κιλά καλή διατροφή και άσκηση θέλει. Και από τι διαβάζω παλεύεις και τα δύο οπότε είσαι στον σωστό δρόμο. Οπλίσου με μπόλικη υπομονή και κάνε και τα δύο τρόπο ζωής. Προσπάθησε να κάνεις τα 5 γεύματα την ημέρα, δώσε ιδιαίτερη βάση στο πρωινό σου και κάνε το περπάτημα σου. Αν κάνεις μία ώρα την ημέρα είσαι κάτι παραπάνω από καλά! Είμαι σίγουρη ότι τα αποτελέσματα των προσπαθειών σου θα φανούν πολύ σύντομα ;)
Καλή επιτυχία!

Πολυ ωραιο τοπικ μπραβο

Γεια σου lessing :)
Ναι και εμένα αυτό το τόπικ είναι το αγαπημένο μου, έχουμε ανοίξει τις ψυχούλες μας εδώ μέσα και ήταν και το πρώτο στο οποίο έγραψα :)

Breakaki μου τι κάνεις; Ελπίζω τα δαιμονάκια σου να σε κοιτούν νοσταλγικά από μακριά ;)

Εγώ το παλεύω αυτές τις μέρες πιο αξιοπρεπώς και τώρα πια ανυπομονώ να πάω στο χωριό μου στο πατρικό μου για οικογενειακές γιορτές :D. Πολλά φιλιά σε όλους και όλες πάω να ετοιμάσω βαλίτσες :kiss::kiss:

Εχω διαπιστ'ωσει πως στο μυαλό μου πάντα θα είμαι παχύσαρκη και πάντα θα φοβάμαι να μην ξαναπάρω βάρος. Ειστε όλοι όμως πολύτιμη δ΄υναμη για να παίρνω δυνάμεις όταν ξεχνίεμαι και κάνω ψυχολογικά πισωγυρίσματα!
Σας ευχαριστώ!!!!

καλημερα σας!!!
yannaki σε νιωθω απολυτα, την ιδια ακριβως διαπιστωση εχω κανει κι εγω για τον εαυτο μου...
τα κιλα μπορει να εφυγαν αλλα η διαθεση για γουρουνιες και ατοπηματα ειναι εδω ατοφια!!! ισως ομως αυτος ο φοβος να ειναι για καλο, αυτος μας κραταει και μας συμαζευει εγκαιρως και πιστευω πραγματικα η καθημερινη επαφη μας εδω θα ειναι η δυναμη που δεν θα μας ριξει σε πισωγυρισματα!!!
ελλη σου ευχομαι να περασεις υπεροχα τις αγιες μερες να ευχαριστηθεις την οικογενειακη θαλπωρη και πολυ εγωιστικα ελπιζω να υπαρχει εκει δυνατοτητα να μπαινεις να λες εστω 2 κουβεντουλες γιατι εισαι φαρμακο για μας

χρονια πολλα , με υγεια πολλα χαμογελα και ψυχικη γαληνη! και με πιο πειθαρχημενα δαιμονακια!
λογω των αγιων ημερων αποφασισα ατι δεν ειναι σωστο να τα αφησω να λιμοκτονουν κι ετσι τους παραχωρησα μερικα απο αυτα που κραυγαλαια κι επιμονα ζητουσαν και το εκανα με την καρδια μου! ισως με αυτον τον τροπο να φιλοτιμηθουν και να κανουν πιο διακριτικη την παρουσια τους! μερες αγαπης αυτες κι εφοσον και τα διαολακια ειναι μερος του εαυτου μας ας τα αγαπησουμε κι αυτα λιγακι...

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά στην παρέα μας!

Είχα σύνδεση αυτές τις μέρες αλλά δεν προλάβαινα να γράψω αφού κάθε μέρα ήταν τόοοσο γεμάτη με αγαπημένα πρόσωπα και πολλές όμορφες βόλτες. Σας διάβαζα όμως και μου έχετε λείψει. Αναρωτιέμαι τι να κάνει και η break μας που λόγω της καινούριας της δουλειάς την έχουμε χάσει. Ελπίζω να είσαι καλά breakaki και να μην σε ταλαιπωρούν πολύ τα δαιμονάκια σου!

yannaki μου τα ίδια μου λέει και η αδερφή μου που έχει καταφέρει να αδυνατίσει. Δεν πιστεύω ότι είναι κακό αρκεί οι φόβοι μας να μην μας κατακλύζουν. Είναι και αυτός ένας μηχανισμός άμυνας που μπορείτε να τον χρησιμοποιήσετε εποικοδομητικά και δημιουργικά για να μπορέσετε να παγιώσετε το νέο σας βάρος με σωστές και υγιεινές συνήθειες :)

Λόρα μου σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια, τόσο γλυκά που λέω να μην φάω άλλο γλυκό σήμερα :lol::lol:

Είμαστε ακόμη στο χωριό μας για τις γιορτές και αν και σήμερα λέγαμε να επιστρέψουμε στην Αθήνα, ο άντρας μου έπαθε γαστρεντερίτιδα και τον έχει τσακίσει, οπότε μάλλον θα αναβάλουμε για αύριο το ταξίδι της επιστροφής. Ελπίζω να του περάσει σύντομα και να ανακτήσει δυνάμεις γιατί τον περιμένουν και δύσκολες μέρες στην δουλειά.

Όσο για μένα περάσαμε πολύ όμορφα τα Χριστούγεννα με όλη την οικογένεια απαρτία και με πολλές όμορφες βόλτες και πολλά χαμόγελα. Του έδωσα και κατάλαβε τρεις μέρες τώρα από φαγητό και γλυκά και εύχομαι να μην το πληρώσω με κανά κιλάκι +. Οπότε σήμερα επιστρέφω κυρία στις σωστές μου συνήθειες να ισορροπίσω λίγο. Μπόλικα φρουτάκια και σαλάτες με ξηρούς καρπούς και ελαφριά μαγειρεμένο φαγητό θα έχει το μενού σήμερα. Το στομάχι μου στο κάτω κάτω μου χτύπησε ήδη το πρώτο καμπανάκι με καούρες και φούσκωμα, οπότε τέρμα τα λουκούλια γεύματα! :D

Εύχομαι να έχουμε όλοι μας υπέροχες γιορτές, με πολλή αγάπη και όλους τους αγαπημένους μας ανθρώπους κοντά μας! Τα δαιμονάκια μας είναι καιρός να χορέψουν σε γιορτινούς ρυθμούς ώστε μετά να μπουν ξανά μετά στο συρτάρι χορτασμένα και ευχαριστημένα ;)

Χρόνια πολλά κ απο εμένα που λόγω δουλειάς εξαφανίστηκα!!!!!!!!!:blush:

Γιόρταζε κ ο μπαμπακούλης οπότε που να μου μείνει χρόνος.

Eli πολύ χαίρομαι που καταφέρατε να ανεβήκατε στα πατριά εδάφη μέσα στα χιόνια!!!

Όσον αφορά τα δαιμονάκια του μυαλού μου πάρτι κάνανε :flaming::flaming:
δυο κιλά είχα χάσει το ένα πάλι πίσω:mad::mad::mad::mad:!!!!!!!!!!!!

ʼτσα.......................................... ...:(



Περαστικά κ στον αντρούλη σου!!!!!!!!!

Συν 1,5 κιλο κ εγω!Κ τωρα θελω να σηκωθω να παρω σοκολατακι αλλα οχι!

Καλέ τι κάνετε;;; Ανεβαίνετε σε ζυγαριές φτου κακά!!! Αποφασίσατε να κάνετε καψόνια στον εαυτό σας; Ούτε εγώ δεν τα κάνω αυτά :lol::lol::lol:, ότι και να δείτε κορίτσια μην δίνετε σημασία, αλλά καλού κακού ας κάνουμε και ένα ριλάξ μέχρι την Πρωτοχρονιά ε; Εγώ σήμερα ήμουν καλό κορίτσι αν και ζορίστηκα, καλόμαθε η γριά στα σύκα :lol::lol:! Προτείνω συμφωνία ομαδική, να είμαστε τύπος και υπογραμμός μέχρι το Σάββατο που θα ξεκινήσει ο δεύτερος γύρος φαγοποτιού και να κάνουμε και ένα περπατηματάκι κάθε μέρα έτσι για να καίμε τις επιπλέον θερμίδες. Έτσι δεν θα έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις στο τέλος των γιορτών ;), αύριο για μένα είναι μέρα γυμναστηρίου πάντως! Γλαύκη κλείσε το μάτι στο σοκολατάκι και δώστε ραντεβού για το Σάββατο :)

Βρηκα τροπο να ζυγιζομαστε μεχρι να περασουν οι γιορτες!

χαχαχαχα καλό! Πολύ καλό!!! :lol::lol::lol: