Originally Posted by
broken heart 1985
Δεν έχω καταλάβει γενικώς γιατί να υπάρχουν τέτοιες τάσεις αυτοκτονικές σε μερικούς. Είναι αυτό ψυχολογικό παιδιόθεν ως κληρονομικό ή προκύπτει; Βασικά έχω περάσει επίσης πολύ άσχημα και μια φορά πήρα στη ζωή μου ζάναξ για ένα μήνα και χειροτέρεψα. Έγινα επιθετική, τότε μου ήρθαν τάσεις να κάνω κακό σε μένα και όταν τα πέταξα, έφυγαν τα άσχημα. Όταν είμαι στεναχωρημένη, θλιμμένη, μόνη που είμαι στη κυριολεξία σχεδόν, μπορεί να κλάψω, να σκεφτώ αρνητικά αλλά μετά θα ασχοληθώ με κάτι και θα νιώσω καλύτερα. Προσωπικά με βοηθούν τα βότανα, το περπάτημα και οι θετικές σκέψεις που ώρες ώρες επιβάλλονται.