σκεφτομαι πως μετα απο μια ασχημη σχεση πλεον ειμαι με εναν ανθρωπο πραγματικα πολυ καλο ...πιστευετε πως ειναι πολυ δυσκολο στις μερες μας να βρεις εναν ανθρωπο για σχεση που πραγματικα ειναι ψυχουλα?
Printable View
σκεφτομαι πως μετα απο μια ασχημη σχεση πλεον ειμαι με εναν ανθρωπο πραγματικα πολυ καλο ...πιστευετε πως ειναι πολυ δυσκολο στις μερες μας να βρεις εναν ανθρωπο για σχεση που πραγματικα ειναι ψυχουλα?
Σκέφτομαι αν θα γελάσει κανένας http://youtu.be/LQplxyItSEI
Μαρκέλα, Μαρινα,
καλημερα και thanks για το ενδιαφερον. Ξεχωριζετε για αλλη μια φορα για τον καλο λόγο σας προς τα μελη.
Φροντισα και εκανα όλες τις καταλληλες εξετασεις. Μια μικρη δυσκοπάθεια φαινεται πως ειναι, τιποτα το ανησυχητικο, ισως γι αυτο το λογο δεν του εδινα σημασια τοσο καιρο. Απλα που και που θα θελει λίγο προσοχη. Ετσι βγηκα απ την εγνοια. Με μερικες φυσιοθεραπειες όλα θα πάνε καλά. Απλα φαινεται πως το επιπεδο στο οποιο τοποθετουμε τις εγνοιες ειναι αναλογο στο επιπεδο αυτοβελτιωσης το οποιο χρειαζομαστε μεσα απο το οποιο λυνονται και οι εγνοιες.
betelgeuse .. καποια αλλη φορα το συζηταμε, εσυ προς το παρον δες τις εξετασεις και το νεο εξαμηνο .. και καλες επιτυχιες.
Καλημέρα Γιάννη και καλή βδομάδα :-)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Συνήθως αυτού του είδους οι παθήσεις οφείλονται και σε φλεγμονές. Οπότε φρόντισε και λίγο το θέμα διατροφή, δηλ. αν είναι δυνατόν περισσότερα φρούτα και
λαχανικά, ξεκίνα το πρωί μ' ένα τσάϊ, όχι το μαύρο το ευρωπαϊκό, αλλά κάποιο δικό μας βότανο.. μετά φάε φρούτο π.χ. ένα μήλο κι ύστερα καφέδες κ.λπ.
Μαζί με το φαγητό σου πάρε καθημερινά και μία κάψουλα σκέτα Ω3 ιχθυέλαια σε συμπλήρωμα, που βοηθάνε πολύ!
Επίσης, στο νερό που πίνεις να ρίχνεις λίγο φρέσκο χυμό λεμονιού, ειδικά τώρα που τα λεμόνια είναι ώριμα.
Φέτος το καλοκαίρι να φροντίσεις να κάνεις όσα περισσότερα μπάνια στη θάλασσα μπορείς! Ειδικά το πρόσθιο κολύμπι βοηθάει πολύ! Περαστικά!
Καλημέρα Γιάννη! Η μαρκέλα έχει δίκιο, δεν βλάπτει καθόλου να κοιτάξεις και το θέμα διατροφή. Κι όσο για το κολύμπι, κι εγώ αυτό είδα ότι βοηθάει πάρα πολύ. Γενικά με το θέμα γυμναστική, η βασική αρχή είναι να μην κάνεις κάτι που σε πονάει, ή ενόσω υπάρχει φλεγμονή. Όταν η κατάσταση αρχίσει να βλετιώνεται, τότε ξανακάνεις γυμναστική σιγά-σιγά, όσο αντέχεις κάθε φορά.
Για εμένα πάντως μαρκέλα μου, το πρόσθιο ήταν ένα μαρτύριο στην αρχή. Γενικά τον πρώτο μήνα δεν μπορούσα να κάνω σχεδόν τίποτα από άσκηση. Λέω δεν πειράζει, καλοκαίρι είναι θα το ρίξω στο κολύμπι. Και μόλις είδα ότι δεν μπορούσα ούτε λίγα μέτρα να κολυμπήσω χωρίς να πονάω, μ' έπιασε απελπισία, γιατί λατρεύω το κολύμπι και το περπάτημα και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από τα δύο! Οπότε, κολυμπούσα όσο άντεχα και μετά το γύρναγα στο χαλαρό ύπτιο. Σιγα σιγά βελτιώθηκε πολύ η κατάσταση και στο τέλος του καλοκαιριού κολυμπούσα με την ίδια ένταση και ταχύτητα όπως παλιά.
Α, Γιάννη μην ξεχνάμε και τα βάρη... πρόσεχε πώς σηκώνεις βάρη αλλά και γενικότερα τη στάση του σώματος, πώς κάθεσαι, πώς κοιμάσαι κλπ.
ευχαριστω πολύ για τις συμβουλες σας!! τουλάχιστον έχω ηδη διωξει την αγωνία και προχωρω στο θεμα με τους τροπους που ειπαμε.
σκέφτομαι πως βυθιζόμαστε στη ψευδαισθηση για να εξασφαλισουμε μια υποτιθεται ευτυχια στον εαυτο μας. καναμε τις δικαιολογιες επιστημη για ν αποφυγουμε την πραγματικοτητα. οι συνεπειες της αναβολης θα φανουν πιο μετα.
Eνδιαφερουσες σκέψεις Γιάννη ποια επιστημη εννοείς;Quote:
Originally Posted by ioannis2
Η πραγματικότητα είναι μία και μοναδική προς όλους, απο εκεί και πέρα κάποιοι συμφωνούν η διαφωνούν, και μέχρι τώρα όταν συμφωνούν οι περισσότεροι λέμε πως αυτή είναι η πραγματικότητα, κάτι σαν πλειοψηφικό ΄΄ σύστημα΄΄ Το λέω αυτό γιατί μου θυμίζει τον Γαλιλαίο, (η τον Ζουγανέλη στο πάμε στοίχημα) και όμως γυρίζειQuote:
Originally Posted by ioannis2
Ποια πραγματικότητα προσπαθείς να αποφύγεις ?
Η σκέψη σου (καθώς και το ερώτημα) είναι αφορμή να ξετυλίξω το προσωπικό μου κουβάρι, η καλύτερα τις δικές μου δικαιολογίες προκειμένου να αποφύγω την δική μου πραγματικότητα, απλά δεν θέλω να αναφερθώ εκτενέστερα πάνω στον θέμα σου η μάλλον καλύτερα στην σκέψη σου
Εχω την αίσθηση πως ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης μέσω τις απάντησης σου (που ίσως δώσεις) θα μου δώσει ιδέες
Σκέφτομαι πως θα καταφέρω να κοιμηθώ...δεν έχω νυστάξει ενώ είναι αργά και φοβάμαι...
Βρε Τζιπσι, μην ακουω χαζες ερωτησεις! ή σπας πλάκα! για το μυαλο μας μιλώ, που το εχουμε εκπαιδευσει να μας βρισκει δικαιολογιες για να μην κανουμε ή να αποφευγουμε πραγματα στη ζωη. δικαιολογιες για να μην ρισκαρουμε να κανουμε πραγματα που μας βγαζουν τελειως εκτος του χωρου ασφαλειας στον οποιο συνηθισαμε να ζουμε. ετσι, αφου δεν κανουμε τιποτα μενουμε στασιμοι, βαλτωμενοι σε μια πραγματικοτητα η οποια όμως δες μας γεμιζει. κι απ εκει και περα για να μην ζουμε στο αισθημα της δυστυχιας το μυαλο μας φτιαχνει φανταστικες καταστασεις, μας ταξιδευει μακρια απο την πραγματικοτητα για να νιωθουμε υποτιθεται ωραια.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ξετυλιξε το δικο σου κουβαρι φευγατε, απο τα λεγαμενα σου φαινεται πως αυτο που ειπα πριν ηδη το ζεις, πιθανον τοσο καιρο να συμβιβαστηκες. ελπίζω το φευγατος που εβαλες να μην σημαινει στην κοσμαρα του. αλλα να το παλευεις! για λεγε?
Η αποκάλυψη του φευγάτου ( απο του ιωάννου του δεύερου τις σκέψεις )
Κατ αρχήν το παλεύω, το φευγάτος μου το λέγανε απο μικρό παιδί ΄΄ έχει τάσεις φυγής αυτό το παιδί ΄΄ και πώς να μην είχα απο την στιγμή που ζούσα σε ένα ανθυγιεινό περιβάλλον ? (φωνές βρισιές χρηστούλις και παναγίτσα απο την μια κύριε ελέησον απο την άλλη, αγγλικός νιπτήρας χωρίς τάπα, μία βρύση κρύο δεξιά μια βρύση ζεστό απο την άλλη) σιγά την ανακάλυψη θα μου πεις σήμερα, αλλά τότε? Ήταν μια και μοναδική πραγματικότητα, πάλι καλά που λειτουργεί το μυαλό μας και φτιάχνει καταστάσεις για να αντέξουμε, για προσωρινά όμως και όχι για μόνιμα, και πάλι θα μου πεις πως έστω και καθυστερημένα (αν και ποτέ δεν είναι αργά) τι κάνεις ?
Θέλω τόσο πολύ να κάνω κάτι να σταματήσω την μέχρι σήμερα κακή συνήθεια να το πω ? και χωρίς εγωισμούς η ενοχές η τροπή η να μειώσω τον εαυτό μου αλλά και να μην χαϊδεύω τα αυτάκια μου, έχω αποτυπώσει στον νου μου τις σκέψεις σου που έρχονται σαν απάντηση στο γιατί λειτουργώ έτσι και τι είναι αυτό που με εμποδίζει να προχωρήσω η να δώσω λύση
Αν υπήρχε η δυνατότητα (ακόμα και μέσω ιντερνετ όπως τώρα καλή ώρα) απο την εφηβική ηλικία ας πούμε, να είχα ανακαλύψει έστω και πίσω απο μια μάσκα (πάλι καλή ώρα) πως το να αποφεύγεις την πραγματικότητα δεν είναι λύση, πιστεύω πραγματικά πως σαν χαρακτήρας πάλι θα ήμουν ο ίδιος αλλά χωρίς να ζώ η να αισθάνομαι σε τέτοια άθλια κατάσταση και που λόγο ηλικίας όσο πάει χειροτερεύει με την απογοήτευση να έχει γίνει η επίσημη πρωτεύουσα
Είμαι τόσο καιρό στο φόρουμ έχω διαβάσει αρκετές παρόμοιες καταστάσεις με την δική μου και μετά την αρχική δικαίωση να το πω? απενεχοποίηση ? προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά σε μια τάξη τα πράγματα σαν να λέμε και να προχωρώ στην ζωή μου
Περιττό να σου πω πως με κάποια άτομα μέσα απο το φόρουμ μου έχουν προτείνει λύσεις με πρώτη και καλύτερη την επίσκεψη σε κάποιον ειδικό και το ότι δεν με έχουν ακόμη σιχτιρίσει με κάνει να πιστεύω πως κατ αρχήν δεν έχουν κανένα προσωπικό η άλλο όφελος και πως θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν, αλλά ( να οι δικαιολογίες τώρα ) σκοντάφτω στον χρόνο, στον τόπο, και στο χρήμα, και στην γκαντεμιά, είχα δοκιμάσει να στείλω μνμ στον Κ Νίκο προτείνοντάς μου κάποιον ειδικό αλλά η κάτι δεν έκανα σωστά στα μηνύματα η είχε φουλάρει στα μηνύματα αλλά και όταν μια άλλη φορά μετά απο γνώμες πάλι μέσα απο το φόρουμ απο κάποια άτομα που έχω σε εκτίμηση μέσα απο την προσπάθειά τους να βοηθήσουν με τις απόψεις τους, τις γνώμες τους, τα λεγόμενά τους, να επισπευτώ έστω κάποιον ειδικό, οι οικογενειακές υποχρεώσεις είναι τέτοιες που την προσωπική υποχρέωση να είμαι πρώτα υγιείς την βάζω σε δεύτερη μοίρα και να τώρα τα αποτελέσματα
Με στριμώχνω όμως σιγά σιγά γιατί τα σημάδια τις θλίψης στο πρόσωπό μου είναι τόσο εμφανή που αυτό που είπα πριν για την οικογένειά μου πως είναι η πρώτη μου προτεραιότητα μόνο αυτή μπορεί να με στηρίξει σε αυτό που ζώ, ένας απο τους φόβους μου, για το πώς θα το δεχθεί η σύζυγος μου τα προβλήματα που τις έκρυβα τόσο καιρό είτε για τα τρέμουλα η τα κουλά που τα λέω, είτε για την καταπιόνα μου, είτε για το άγχος μου να είμαι σωστός με τις υποχρεώσεις μου τις ανασφάλειες του τύπου μήπως έκανα λάθος ? είμαι καλός ? (τι καλός αν είμαι ο καλύτερος θέλω να πω αλλά δεν το λέω χαχα να γελάσουμε και λίγο ε) και με αποκορύφωμα το ότι δεν λέω ευθέως αυτό που θέλω αλλά με τρόπο και μην το πάρει στραβά, μην το πω απότομα, αλλά και να γίνει αυτό που πιστεύω πως είναι σωστό γιατί αν δεν γίνει τα βάφω μαύρα (τα ΄΄πιστεύω΄΄ είναι με βάση το αποτέλεσμα πάντα, δεν έχω εγωισμούς του στιλ θα γίνει το δικό μου) και κλείνοντας τον τρόπο να προσπαθώ να εκφράζομαι μέσα απο γρίφους παρομοιώσεις η παραδείγματα η ιστορίες όπως την μοναξιά (solitudine απο την σελίδα 35 και μετά ) εδώ στο φόρουμ που έχω γράψει και που μόνο εγώ καταλαβαίνω και δεν έχω ακόμη ολοκληρώσει
Διάλλειμα για διαφημίσεις
Σκέφτομαι τη γατούλα μου και τον τρόπο που "έφυγε"...έβλεπα το "Marley and me" και στο τέλος που ο σκύλος πεθαίνει τη θυμήθηκα κι έκλαψα...δεν έπρεπε να φύγει έτσι απότομα, από ατύχημα μετά από τόση φροντίδα που της παρείχαμε...και δεν σταματάω να το σκέφτομαι αυτό και να μου λείπει...
Φευγάτε, στο τώρα, στο σημερα, αντιμετωπίζεις καθόλου προβλήματα στις διαπροσωπικες σχέσεις με τη σύζυγο, την οικογενεια, στη δουλεια, χωρους οπου συναναστρεφεσαι κλπ που ειναι συνεπεια της ασχημης ψυχολογιας την οποια περιγραφεις? ή μήπως ολα αυτα που περιγραφεις τα εχεις περιορισει στο χωρο της σκεψης σαν τραυματα και απωθημενα? αν το εχεις επιτυχει αυτο ειναι ενα καλο σημαδι ότι ελέγχεις την κατασταση. απ εκει και περα, επειδη ο χωρος εδω ειναι μικρος και η προσωπικη επικοινωνια καλύτερη, ενας καλος ειδικος θα σε βοηθουσε στο να ξεκαθαρισεις με τη σκεψη, πως την ελέγχεις και πως την κανεις να δουλέψει ωστε να αλλάξει καταστασεις στη ζωη σου κανοντας πραγματα που επιθυμουσες. πετυχαινοντας αυτο το τελευταιο θα ζεις λιγότερο στις φανταστικες καταστασεις και τα απωθημενα και οι τραυματικες καταστασεις στο μυαλο θα μειωθούν όπως και η ενταση τους χωρις να το καταλαβεις με τον καιρο επειδη οι καθε λογης επιτυχίες γεμιζουν το νου και ετσι επισκιαζουν την κακη ψυχολογια.
επίσης, η απογοητευση και η θλίψη ειναι και συνεπεια των αποτελεσματων που φερνει στη ζωη μας η απο εμας μειωση του εαυτου μας, δλδ κατωτερος σε θεωρεις κατωτερα αυτων που ποθουσες ειναι αυτα που κατορθωνεις. η απογοητευση και η θλιψη γι αυτα που περασαμε μας βυθιζει στις σκεψεις και ετσι γινομαστε αδρανεις με αποτελεσμα να χανουμε ευκαριες και ωραιες στιγμες στη ζωη. κι εκ των υστερων συνηδητοποίηση αυτου, σαν απολογισμος δλδ, προκαλει ακομα μεγαλύτερη δυστυχία.
το μυαλο φτιαχνει φανταστικες καταστασεις οταν ειμαστε δυστυχισμενοι με την πραγματικοτητα μας κι εκει μας κανει τους πιο ευτυχισμενους ανθρωπους καλυπτοντας κατ αυτο τον τροπο το κενο της πραγματικοτητας. ασχετως ολων αυτων που σε βασανιζουν στο μυαλο μεγαλη σημασια εχει αν η πραγματικοτητα σου, αυτα που εχεις, αυτα που κανεις, σε γεμιζουν.
Σκέφτομαι για πόσο καιρό ακόμα θ' αντέξω αυτούς τους εφιάλτες...δεν μπορώ άλλο!