Νιώθω υπερβολικά κουρασμένη και δεν νομίζω πως είναι φυσιολογικό...
Printable View
Νιώθω υπερβολικά κουρασμένη και δεν νομίζω πως είναι φυσιολογικό...
κι εγώ. θέλω να είμαι όλη μέρα ζζζ νανάκια δεν μπορώ.
Μια από τα ίδια και εγώ κοιμάμαι βαριά και πολλές ώρες.
Ίσως να φταίνε τα χάπια.
Τι αγωγή παίρνεις και τι διάγνωση σου έχει δώσει ο γιατρός?Quote:
Originally Posted by user
Και εγώ έχω υπνηλία και κατατονία και κοιμάμαι γεμάτο 8ωρο...
Είναι από τα φάρμακα..Το προτιμώ από το να παλεύω κάθε βράδυ με την αυπνία.
δεν παίρνω φάρμακα αν και το σκέφτομαι πολύ σοβαρά. ούτε πίνω. θέλω να κοιμάμαι όλη μέρα κυρίως μετά τις 5 το απόγεμα τελευταία νιώθω μια κόπωση και ματαίωση,
Τι τα θες,για να σε καταστείλουν περαιτέρω?...Κοίταξε να δραστηριοποιηθείς και θα έρθει το κίνητρο...Κάνεις κάτι στην ζωή σου?Quote:
Originally Posted by user
η ορθή απάντηση θα ήταν "τίποτα".
η ειλικρινής απάντηση είναι "ό,τι μπορώ".
τα φάρμακα δεν συντελούν όταν βρεθεί το κίνητρο να δραστηριοποιηθεί κάποιος καλύτερα και ευκολότερα; το άγχος και το στρες βαράνε ταβάνι πολλές φορές και χωρίς προφανή λόγο. ίσως έχω εξιδανικεύσει την αγωγή.
εσύ πώς την παλεύεις;
Και εγώ δεν κάνω τίποτα δημιουργικό στην ζωή μου,απλά διαχειρίζομαι την πάθησή μου βγαίνοντας βόλτες για περπάτημα, βλέποντας ταινίες, ακούγοντας μουσική, διαβάζοντας.Quote:
Originally Posted by user
Απο την προσωπική μου εμπειρία,τα αντικαταθλιπτικά βοηθάνε στο να αμβλύνουν τα ψυχοσωματικά συμπτώματα του άγχους και της κατάθλιψης,όπως το να μην μπορείς να φας και να κοιμηθείς και να παθαίνεις κρίσεις πανικού χωρίς λόγο.
Ως προς την κινητροδότηση, δεν με βοήθησαν...Το αντίθετο,από τότε που τα παίρνω δεν έχω κίνητρο γαι τίποτα...Σταμάτησα και να εργάζομαι και απλά βόσκω στην ζωή.
ο γιατρός τί λέει; γιατί δεν αλλάζει δόση ή κάτι τέτοιο; ο γιατρός πιστεύω ευθύνεται όταν ένα φάρμακο συνεχίζεις να το παίρνεις ενώ δεν σε βοηθάει και τόσο. είναι η δουλειά του η θεραπεία σου, αν δεν υπάρχει θεραπεία αλλά αντενδείξεις, ξερωγώ, κάτι πρέπει να αλλάξει. ψυχοθεραπεία κάνεις;
Ποιος γιατρός?...Είχα πάει σε 3 διαφορετικούς ψυχιάτρους και δοκίμασα πολλές διαφορετικές αγωγές...Τι νόημα έχει να ξαναπάω να ξαναπώ τα ίδια και να δοκιμάσω ακόμα μια αγωγή?...Μενω στο ότι έχει φτιάξει ο ύπνος μου και η ορεξή μου.Quote:
Originally Posted by user
Δεν πιστεύω στην ψυχοθεραπεία...Δεν αλλάζει κάτι με τα λόγια...δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσεις...Πιστεύ� � στις ριζικές αλλαγές του τρόπου ζωής...Πρακτικά πράγματα τα οποία δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω.
Εσυ έχεις πάρει διάγνωση από γιατρό?
Είναι άσχημο πράγμα να μην σε παίρνει κανείς τηλέφωνο με δική του πρωτοβουλία, και για άλλους να καταλαβαίνεις πως σε κάνουν ή σε κάναν παρέα από ανάγκη ή για να καλύψουν κενά ή να νιώθεις πως έχεις ανάγκη συμπαράστασης ή καθοδήγησης, και με εξαίρεση τους οικείους σου, και να σαι μόνος, να σου χουν κόψει με τον τρόπο τους ή την έλλειψη ενδιαφέροντος τους την επικοινωνία ακόμα και άτομα που είχες για κατάλληλα για το σκοπό αυτό.
Ακόμα και τα πολύ λίγα άτομα, ούτε στα δάκτυλα του ενός χεριού, να ναι ακατάλληλα λόγω παιδείας ή νοητικού επιπέδου να σε καταλάβουν για να σου προσφέρουν αυτή την καθοδήγηση και συμπαράσταση.
Έτσι, σε πιάνει μελαγχολία, μπορεί ακόμα να αποφεύγεις να κάνεις βήματα στη ζωή σου άμα ξέρεις πως εκεί που θα πας θα σαι μόνος, ιδίως άμα καταλαβαίνεις πως ο χαρακτήρας σου θα σε φέρει και πάλι στις ίδιες καταστάσεις μοναξιάς.
Το έχετε σκεφτεί πως ο τρόπος που νιώθετε, δηλαδή σκατά, είναι όπως πρέπει να είναι ? Δηλάδη το άγχος σας να είναι η καλύτερη δυνατή πραγματηκότητα για εσας , να είναι το επόμενο βήμα για να ικανοποίηθουν εν καιρώ όλες οι επιθυμίες σας? Ναι, το περιορισμένο μυαλουδακι σας δεν μπορεί να δει πως αυτό θα μπορούσε να είναι αληθινό,παρολαυτά αυτή να ΕΙΝΑΙ η αλήθεια? Σαν μία ταινία όπου το σκοτάδι κυριαρχεί πανω στο πρωταγωνιστή αλλά στο τελος βγαινει νικητής και κερδισμένος , αν το σκοτάδι δεν υπηρχε στη αρχή τότε θα ηταν μια βαρετή ταινία που δεν θα έβλεπε κανείς. Γιατί άραγε μας αρέσουν οι ταινίες όπου κάτι πάει στραβά στην αρχή? Μήπως δεν είναι τυχαίο? Αλλα μια βαθιά διάισθηση της αλήθειας?
Μόνος ,μπροστά σε μία οθόνη, χωρίς φίλους και λεφτά και αυτή η πραγματικότητα να είναι η καλύτερη δυνατη πραγαμτικότητα για αυτόν ,το τέλειο βήμα προς τον παραδεισό του.
Ακούω τις ενστάσεις του μικρού ,περιορισμένου και ημίτυφλου μυαλού σας.
κατι σαν μαζοχιστικη διαταραχη μου ακουγονται αυτα που λες Υπαρχει κ η ηδονη του φοβου που εναι καλυτερη απο το τιποτα Ειναι ομως αεναος κυκλος ,δεν βγαινεις σχεδον ποτε ,εκτος αν λαμψει το φως κ εισαι τυχερος
πιστευω πως νιώθω σκατά επειδή έτσι πρέπει να νιώθω. επειδή κάτι πάει στραβά με μένα και θα έπρεπε να είμαι ευτυχής που δεν μπορώ να εκφράσω τον εαυτό μου ελεύθερα σε έναν κόσμο που έχει άποψη ο κάθε παπάντζας για το τί θα κάνω εγώ στη ζωή μου.
πρέπει να αισθάνομαι σκατά επειδή το να αισθάνομαι σκατά είναι πηγή εσόδων για πολύ κόσμο. εσόδων όχι μόνο χρηματικών αλλά και πνευματικών. όπως αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, εγωισμός, ευχαρίστηση, ανωτερώτητα, πληρότητα.
σαφώς και είναι αλήθεια, δεν με πιστεύεις;
όχι λόγω συνθηκών προσωπικών δεν έχω πάριε διάγνωση, γι αυτό λέω το σκέφτομαι να ζητήσω ιατρική βοήθεια. φυσικά κάνει κρά ότι υπάρχει πρόβλημα, όμως ακριβώς συντηρείται σε καλό επίπεδο η ζωή=επιβίωση οπότε μόκο.
Μην προσπαθείς να ηρωοποιήσεις τη κατάθλιψη και την κατάντια...Δεν υπάρχει κανένα redeeming quality στη αρρώστια...Δεν βγαίνεις πιο δυνατός ή πιο σοφός από αυτην...Απλά βγαίνεις πιο γ@μημένος.Quote:
Originally Posted by The Owl
Δεν είναι επιθμητή και ιδανική κατάσταση το βάλτωμα, γιατί το αντιπαραβάλλω με περιόδους που ήμουν καλά και φυσικά προτιμώ το να είμαι καλά...Να απολαμβάνω τόσο την ζωή που να μην θέλω να κοιμηθώ για να μην χάσω τίποτα από αυτην.