Printable View
Φερνω συχνα στο μυαλο τη σκηνη μιας ταινιας που φανταστηκα μονος μου. Ενας νεαρος καταδικαζεται για καποιο σοβαρο εγκλημα. Για τιμωρια τον βαζουν μεσα σε ενα κλουβι που το κρεμανε πανω απο τη θαλασσα χωρις τροφη και νερο μεχρι να πεθανει. Η μανα του πηγαινει και τον βλεπει. Του φωναζει παιδι μου να ανοιγεις το στομα σου οταν βρεχει να πινεις τις σταγονες. Η βροχη οταν ερχεται ειναι ψιχαλες.
Οι εξωγηινοι ειναι παντου εγω ειμαι του θεου παντωσ ετσι για να τα λεμε κι αυτα
Εσεισ ειστε του διαολου και ειστε αδυναμοι ζησω πεθανω αυτα θα λεω ο διαολοσ ειναι για τουσ μπετοβλακεσ
Υπάρχουν 500 τέτοιες φιλανθρωπικές ομάδες, απλά δεν μπορούν να ναι νυχθημερίς μέσα στο σπίτι και να κάνουν το κουμάντο...Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Υπάρχει ένα χριστουγενιάτικο τραγούδι που λέει: δόξα στα ουράνια δόξα. Νομίζω είναι αυτό...Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
https://www.youtube.com/watch?v=tDuyH_6sW9g
Ετσι λεγαν κ για τον ηρωδη οποιοσ δεν ητταν νηπιο δεν ειχε να φοβηθει τιποτα
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Καποιες φορες το φλεγον το κατανοεις μονο απ' το αντιθετο του...
It's illogical, Captain.
:p
το προβλημα ειναι οτι το ουρανιο τοξο βγαινει μετα απο μποξ βροχη κεραυνους ΑΣΤΡΑΠΕΣ και αποκαιδιαQuote:
Originally Posted by ioannis2
Aυτο ... ειναι φοβερη ιδεα για επιγραφη (με σπρευ) εξω απο το Βατικανο !Quote:
Originally Posted by elis
Ακομα καλυτερα .... πανω στο φλιτζανι τσαγιου του αρχιποντιφικα.
Με τουσ καπουτσινουσ ολοι μαζι να λενε ΠΑΟΚ
Quote:
Originally Posted by elis
;) χα χα χα χα χα χα έριξα το γέλιο της ημέρας....Quote:
Originally Posted by Εξουθενωμένος
Τους καπουτσίνους τους μοναχούς που είχε κάποτε στη Ρώμη?Quote:
Originally Posted by elis
Ελις, πήγαινε ένα ταξίδι στη Ρώμη να ξεθυμάνεις. Σου ριξε καλή ιδέα ο Εξουθενωμένος.
Αυτοι ανακαλυψαν τον καφε αδερφουλη αυτουσ ξερω
Σου φωνάζει ο άλλος, έλα σε θέλω βοήθα με, εσύ σηκώνεσαι και φεύγεις διότι το πρωτο πράγμα που κεντράρει στο νου είναι ότι θα σου ζητήσει χάρες, λεφτά, θα σ' εκμεταλλευτεί κι επιπρόσθετα ο νους είναι βυθισμένος στα προβλήματα σου, στη ζωή σου, στις αποτυχίες, στους ψυχαναγκασμούς, στ' απωθημένα και ούτω καθεξής συναφή. Είχες δλδ την ευκαιρία να κάνεις αυτό που λένε κι οι Γραφές, να δώσεις αλληλοβοήθεια και θα σου μενε μέσα σου η χαρά για το καλό που κανες. Η σκέψη σου, επίσης, τον είχε προεντάξει, σ αυτούς που έμαθε να απορρίπτει ως προξενούντες σου προβλήματα. Κι όμως ήτανε πάντα κάπου εκεί κοντά και σου ταν γνωστό ότι είχε κάποια ανάγκη αν μη τι άλλο ψυχικής στήριξης.
Μια μέρα ακούς πως του συνέβη κάτι μοιραίο. Είχες σαν καλός άνθρωπος που θέλεις να ονομάζεσαι, έστω μέσα στη δική σου δίνη, την ευκαιρία να βοηθήσεις, αλλά ουδέποτε την αξιοποίησες. Ευθύς έρχονται στο νου σου ανάλογες περιπτώσεις από το παρελθόν. Μα και πάλι είναι αργά. Μέχρις εδώ.