τα ιστορικα γεγονοτα θα εμφανιστουν μονα τους μονο αν πιστεψειςQuote:
Originally Posted by λουλούδι
Printable View
τα ιστορικα γεγονοτα θα εμφανιστουν μονα τους μονο αν πιστεψειςQuote:
Originally Posted by λουλούδι
το τελευταιο καιρο με παιρνει τηλ ενας αριθμος που απαιτει να σηκωσω το τηλ για να μου πει ενα διαφημιστικο μυνημα οπως με ειχαν ξαναπαρει και αλλη φορα
λοιπον κανω και κανω υπομονη και οταν μου τη δωσει θα παω να βρω κανενα υπευθυνο αυτης της εταιριας και μετα θα γινουν ................... ολα και μετα θα το παιζουν θυματα και θα λενε οτι τους εκανα αγνωριστους και τους διελυσα
δεν ειμαι απο τους ανθρωπους που κανουν πισω αρκει φυσικα να μου τη δωσει
Απορώ με αυτούς/αυτές που μιλάνε με την μαμά τους στο λεωφορείο και μάλιστα μαλώνουν... οι υπόλοιποι ακούμε τη συζήτηση και γελάμε.
Όχι ότι εγώ δεν μαλώνω με την δικιά μου, αλλά ρε παιδιά... λίγη διακριτικότητα.
αμα εχεις καψει καμποσα εγκεφαλικα κυτταρα μετα δε σε νιαζει τιποτα ακουνε δεν ακουνε το ιδιο κανει
αντι να χαιρεστε που σας προσφερουμε λιγο entertainment! βεβαια εδω που ειμαι δεν μιλανε ελληνικα, αλλα ξεχνιεμαι και το κανω και ελλαδα οταν ερχομαιQuote:
Originally Posted by DrugUser
οποιος μαντευει τι σκεφτεται καποιος αυτο σημαινει οτι ειναι και αυτος το ιδιο και φανταζομαι ποσο αφελης θα ειναι οταν πριονιζει το κλαδι που καθετε πανω του.
Καμμενε δεν βλεπω να ξαναβγαινεισ με την καμια
Σκέφτομαι ότι εδώ και λίγες μέρες με έχουν πιάσει οι ανασφάλειες κι οι φοβίες μου κι αυτό με προβληματίζει...
Πριγκιπασ ουιλιαμ
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
Βοηθεια help καντε κατι
Αυτάρκεια! Να καλλιεργήσω μεσα μου την αυτάρκεια. Στη σκέψη μου γυροφέρνει το ανικανοποίητο, δηλαδή θα θελα περισσότερα (αυτά που δεν επεδίωξα - δεν έκανα ασχέτως αποτελέσματος τους) και η σκέψη πως κάποτε μπορεί να μετανιώσω που δεν τα επεδίωξα, δεν τα έκανα αυτά τα περισσότερα.
Όσο περνάνε τα χρόνια παγιώνεται ο χώρος ασφάλειας, ιδίως αν αυτό στο οποίο είμαι δεν είναι άσχημο. Άρα αυτό το σκεπτικό καθορίζει την αυτάρκεια. Απλά "κάνω ή στέλνω προτάσεις" κι όταν μου ζητάνε να τις εκπληρώσω τραβάω πίσω όταν συνεπάγονται μετακίνηση από το χώρο ασφάλειας. Ακόμα και αν υπάρχουν κάποιες καλές ενδείξεις δεν κάνω την υπέρβαση.
Να μην το κάνω, θα με τρώει το μαράζι που έχασα την ευκαιρία. Να το κάνω, θα με τρώει ο πανικός ότι στο τέλος θα μου βγει σε ζημιά αφού υπάρχουν περί αυτού ενδείξεις. Εσείς τι κάνετε σε τέτοια διλήμματα?
Όσες απαντήσεις και να πάρω μόνο εγώ μπορώ να δώσω λύση με την αντίληψη μου έστω και αν αυτή κινείται σε χώρο ασφαλείας.
Είναι βαριά η καλογερική Ιωάννη...Quote:
Originally Posted by ioannis2
Την ίδια αντίδραση έχω και εγώ ως μηχανισμό άμυνας όταν δεν είμαι ικανοποιημένος με τις σχέσεις μου με τους άλλους...Ψάχνω για παρηγοριά σε ένα ατομικό αφήγημα που δεν τους εμπεριέχει...Αλλά το ανικανοποίητο δεν χορταίνει,και ο εαυτός τσινάει με το ψέμμα με το οποίο προσπαθώ να τον ταίσω...
''Για να ζεί κανείς μόνος του θα πρέπει να είναι ή ζώο ή Θεός'' είχε πει ο Αριστοτέλης και ο Νίτσε συμπλήρωσε ''ή και τα δύο''...Για μένα απλά επαρκεί να είναι πεπλανημένος, να ζεί μέσα σε μια φούσκα...Αλλά αν είσαι υποψιασμένος ούτε αυτην την πολυτέλεια έχεις.
Και υπάρχει πάντα αυτό το ψυχόφρενο που μας τραβάει πίσω όπως λες και δεν μας αφήνει να ζούμε την ζωή μας με τον αυθορμητισμό που ζούμε το όνειρό μας φερ'ειπείν.
Η ζωή είναι για τους θαρραλέους και για τους ανυποψίαστους,Ιωάννη.
Απλά κάποιοι είμαστε κότες αν και θα θέλαμε να είμαστε λύκοι.
Elis...Πότε έγινε το breakdown με την σχιζοφρένεια?Quote:
Originally Posted by elis
Ήταν αιφνίδιο ή υπήρχαν προειδοποιητικά σημάδια?
Έχεις μνήμες από τον εαυτό σου πρό της σχίζο?...Πως τον θυμάσαι?...Αναπολείς αυτό που ήσουν ή εισαι ΟΚ μ'αυτό που είσαι τώρα?