Originally Posted by
Yoco Choco
Χαχα!
Πάω βόλτες...'Ελα όμως που δεν βοηθάνε..:mad:
Ξέρεις τι πιστεύω Κύκνε μετά από τόσα χρόνια που παλεύω μ'αυτό που δεν παλεύεται?
Ότι αν είσαι καλά,ακόμα και στην κόλαση να είσαι, θα εξακολουθήσεις να είσαι καλά.
Αν είσαι χάλια,ακόμα και στον παράδεισο θα εξακολουθείς να είσαι χάλια.
Τουλάχιστον στην περίπτωσή μου,οι εξωτερικές εμπειρίες δεν έχουν την παραμικρή επίδραση(θετική ή αρνητική) σ'αυτό που νοιώθω και βιώνω...Αν δεν είμαι καλά, όποια εμπειρία και να προσφέρω στον εαυτό μου από αυτές που είναι διαθέσιμες εκεί έξω,εξακολουθώ να μην είμαι καλά και φυσικά να μην μπορώ να την βιώσω όπως θα έπρεπε...Όταν είμαι καλά,και στο σπίτι να κάτσω μια εβδομάδα και να κοιτάω το ταβάνι θα εξακολουθώ να είμαι καλά...Δεν ξέρω...Τρέχα γύρευε.
Μ'αρέσει πάντως που αναφέρεσαι σε φοβίες και ανασφάλειες και όχι σε άγχος...Έχει κατακρεουργηθεί νοηματικά και σημασιολογικά ως όρος.
Α!Και μια που είπες για γάτα...
Εγώ δεν έχω και ποτέ δεν είχα κατοικίδια...
Αλλά μια γάτα μου έχει κλέψει την καρδιά τον τελευταίο χρόνο...Έρχεται στον κήπο και στο μπαλκόνι και στήνει καρτέρι για να την ταίσω...Είναι αφασία...Είναι διαφορετική από τις άλλες...Παίζει αδιάκοπα μόνη της και κάνει παιχνίδι ότι μπορεί να βρεί...Κυνηγάει σφήκες και άλλα έντομα και ζωύφια,κυλιέται(κάνει βαρελάκι(πόσο θα ήθελα να κάνω και εγώ:p)),κάνει τούμπες,ότι θες...Γενικά τα περισσότερα ζώα μου είναι αδιάφορα ψυχογνωμικά,αλλά η συγκεκριμένη έχει ιδιαίτερη προσωπικότητα και χαρακτήρα...Την αγαπώ!